Vísir - 11.01.1954, Blaðsíða 7

Mánudaginn 11. janúar 1954
VÍSIR

G. B, KeSland.
Engiil eða
glæfrakvendi ?
4Í
JWWW.
sem var á stærS við myndarlegt fallstykki, og síðan neyddi
hún Means til að fylgja sér út um bakdyrnar á húsinu og vísa
sér leið yfir hæðirnar. Þar lét hún hann lausan, og sagði hon-
um að hafa sig á brott hið bráðasta, þvi að ella mundi illt af
hljótast. Þessi bannsetta ekkjka er því hulin engu minni
leyndarhjúp en áður.“
„Þetta er kona, sem virðist hafa ráð undir rifi hverju,“ greip
Janin nú fram í.
„Já, hún er því miður allt of ráðagóð fyrir minn smekk,“
svaraði Ralston fýlulega.
Anneke fann, að einhver titringur fór um öxl Juans, sem
kom við hana, en er hún leit á hann, var andlit hans há-alvar-
legt og hann hlýddi á samræðurnar með athygli.
„Hvað munduð þér gera við hana, herra Ralston,“ mælti hann,
„ef þér hefðuð hendur í hári hennar?“
Ralston bandaði frá sér með báðum höndum — líkt og í
ráðaleysi. „Hvað gæti eg eiginlega tekið til bragðs gagnvart
henni? Eg geri ekki ráð fyrir, að eg gæti hrætt hana, en eg
gæti að minnsta kosti reynt að komast að því, hvaðan hún
fekk upplýsingar sínar. Eg kann ekki við að hafa í þjónustu
minni menn, sem er ekki hægt að treysta, sem geta ekki haldið
sér saman um leyndarmál mín.“
„Hefir þessi kona,“ spurði Anneke nú, og leit sem snöggvast
sakleysislega út undan sér á Juan um leið, „gert sig seka um
glæpsamlegt athæfi?“
„Glæpsamlegt? Nei, það er engan veginn hægt að kalla það
svo alvarlegu nafni.“
„Eða brotið einhver siðalögmál?"
„Það ylti á því, hvernig hún hefði aflað upplýsinga þeirra,
sem hún notfærði sér í viðskiptum sínum á verðbréfamarkaðn-
um. Ef hún hefði til dæmis mútað starfsmanni--------“
„En setjum svo, að hún hefði aðeins komizt að upplýsingum
þessum af einskærri tilviljun og gert sér rétta grein fyrir verð-
mæti þeirra — mundi það þá teljast óheiðarlegt eða ósæmilegt?
Eg skil í raun og veru ekki svona flókin málefni. En maður
getur sett sig í spor hennar. Setjum svo, að þér kæmust að
upplýsingum, sem þér gætuð grætt fé á að hagnýta yður, og
þér hefðuð beitt óheiðarlegum aðferðum til að afla upplýsinga
þessara. Munduð þér þá notfæra yður þekkingu yðar? Eða
munduð þér líta svo á, að það væri ósæmilegt að hagnýta sér
slíkar upplýsingar, sem yður var ekki ætlað að komast að? Það
er þetta atriði, sem mér finnst fróðlegast.“
„U.ngfrú Villard,“ tók Doré til máls og brosti, „Ralston hefir
Siindhölliit
hefur opnað að nýju fyrir almcnning.
i.W^AWJVWAVW/AW.V^VAW.VAW.’.V.".V.'.W
INGÓLFSSTRÆTþ6
SÍMl 4109
MéhawastmSa
: » ; ' .* * ’ í! ! ? J '«■ t ‘ [ ■' 1 J .
jiókarastaða er laus hjá opinberri stofnun. — Launa-
flokkur XI. Verzlunarskólamenntun eða önnur hliðstæð
æs.-vileg.
r nsól úr auðkenndai: „Bókari“ leggist inn á afgr.
1 'sins í'v rir 14. þ.m.
líeztu unn
Larkjni'torgi
Iijá Barteis
Sími (>41S
ÍÞrðsemdinfj
írú 0&iu félögtutwutn
Að gefnu tilefni viljum vér taka fram, að frá og með
1. janúar 1954 er verð á benzíni, gasolíu og ljósaolíu sem
hér segir:
Benzín....... kr. 1,72 pr. lítra
Gasolía ... kr. 0,74% pr. lítra
Ljósaolía . . kr. 1.360.00 pr. 1000 kg.
Sé gasolía og benzín afhent í tunnum, er verðið 214 eyr’r
hærra hver gasolíulítri og 3 aurum hærri hver benzín-J
hítri.
Fyrir heimakstur á gasolíu reiknast 1 % eyrir á lítra,
þegar olían er seld til húsakyndingar eða annarrar notkun-
ar í landi, samanber auglýsingu Verðlagsskrifstofunnar frá
31. júlí 1953.
Reykjavík, 9. janúar 1954.
OLIUVERZLUN ÍSLANDS H.F-
OLÍUFÉLAGIÐ H.F.
H.F. SHELL Á ÍSLANDI
bezt m AUGLÝSA t VtSI
AUGLÝSING
nr. 3 — 1954
frá Innflutnmgsskrifstofunni um
endurnýjun fjárfestingarleyfa
Þeir, sem fjárfestingarleyfi höfðu á síðastliðnu ári og
ekki hafa lokið framkvæmdum, sem nú eru háðar fjárfest.-
ingareftirliti, sbr. lög nr. 88 frá 24. desember 1953, þurfa að
sækja uni endurnýjun fjárfestingarleyfa sinna fyrir 31.
þessa mánaðar, eða póstleggja umsókn í síðasta lagi þann
dag.
Eyðublöð undir endurnýjanir fást hjá Innflutnings-
skrifstofunni í Reykjavík og hafa verið send oddvitum og
byggingarnefndum utan Reykjavikur.
Tilkynning um umsóknir vegna nýrra framkvæmda
verður birt síðar.
Réykjavík, 9. janúar 1954.
Innflutningsskrifstofan
„Elsku mamma, láttu sem
eg sé gestur,“ sagði Gunna.
litla. „Eg var svo óheppin, að
brjóta eitt af fínu glösunum.
þínum.“
•
Maður frá Yorkshire þóttistf.
viss um, að hann hefði næga
þekkingu á við Skota, sem hann
kynntist og bauð honum því
veðmál. Taldi hann sig geta
svarað hvaða spurningu, sem
Skotinn bæri fram. og ætlaði að
borga honum sterlingspund, ef
hann gæti það ekki. En Skotinn.
átti aftur að greiða Yorkshire-
búanum shilling, ef honum yrði
svarafátt.
Skotinn hugsaði sig um með
miklum spekingssvip og spurði
svo: „Hvað er það, sem hefir
hundrað fætur, getur flogið
aftur á bak, er hægt að brjóta
saman og stinga í vestisvasa?“
Eftir stutta umhugsun gafsfc
Yorkshire-búinn upp. „Þú..
hefir unnið," sagði hann góðlát^
lega og fekk Skotanum punds<-
seðil. Svo spurði hann: „Ni®
hvað er þá svarið?"
„Það veit eg ekki,“ sagði
Skotinn og rétti honum shilling,
•
Margrét litla var mjög ókurt-
eis og ónotaleg við litla telpu,
sem kom í heimsókn, og þegar
gesturinn var farinn fór móðir
Margrétar að ávíta hana fyrir
ókurteisina. „Eg er alltaf að
reyna að keima þér að vera góð
og kurteis við aðra,“ sagði hún.
og var sár mjög. „En þó að eg
hafi gert mér svona miltið far
um að ala þig vel upp, ertu ó-
kurteis og óþæg.“
Margrét litla horfði á móður
sína og varð raunaleg á svipinn.
„Já elsku mamma. Þér hefir
sannarlega brugðist bogalistin!15
'.WWVWWW/.WW.WJ'/AVAVVVWVAV.VJVV^/.’AV
Vörubílstjóraféfagll ÞRÓITdi
AUGLYtlNG
S eftir framboðslistum
í lögum félagsins er álcveðið að kjör stjórnar,
trúnaðarmannaráðs og varamanna skuli fara fram
með allsherjaratkvæðagreiðslu og viðhþfð l!$ta-r
kosning. Samkvæmt því auglýsist 5 ór með er'tir
framboðslistum og skulu þeir hafa borizt kjörstjórn
í skriístofu félagsins eigi síðar en miðvikudaginn|
17. þ.m. kl. 5 e.h., og er þá framboðsfrestur út-
runninn.

Hverjum framboðslista skulu fylgja meðmæ)i]|
minnst 28 fullgildxa félagsmanna.
Kjörstjórnin.
^WVWVWWW.'
Cinu Aimi Var....
Meðal bæjarfrétta Vísis hinn
11. jan. 1919, voru þessar:
Bókbindarar
hér í bænum hafa fengið
kauphækkun frá nýári, sem
nemur 20% af launum þeinx,
sem þeir höfðu. Um þetta var<?
samkomulag milli bókbands*
sveina og vinnuveitenda, áö
þess, að til gerðardóms þyrftí
að koma.
j
Skautafélagið
! biður Vísi að getá þess, að
það hafi ekki getað fengið.
stærra svæði á Tjöminni en
, | raun ber vitni, og áð fullharf
hafi verið á því, að það fengi
það sem það hefir. Þetta vissi
| Vísir, ög alkunnugt er, að bæj-
arstjómin hefir litlar .ætur á
skautaíþróttinni. Erú ekki litl-
ar líkur til þess, að þeir for-
ráðamenn bæjarins fái því að:
lokum til vegar komið, að sú
íbrótt leggist hér alveg, niður.
Uaup prentara
hefir nú með geróardómf
verið ákveðið 35% hærra en
það var áður, og aukavinnu-
kaup einnig hækkað. Höfðui
prentarar farið fram á 50%
hækkun, en prentsmiðjueigend—
ur vildu veita 25.