Vísir - 14.01.1954, Síða 4

4
VtSIR
Fimmtudaginn 14. janúar 1954
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstrœtl >.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSlR H.F.
Aígreiðsla; Ingólfsstræti 3. S?mi 1660 (fimna linur),
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Heitindi o§ hyggjuvit.
Kosningabaráttan kemst nú brátt í algleyming, svo sem sjá
má á blöðum höfuðstaðarins. Þó er kappið 1 þeim mjög
mismikið. Yfir blaði kommúnista er einhver doði, sem stafar
vitanlega af því, að aðstandendur þess vita, að barátta þeirra
er vonlaus að því leyti, að þeir munu engu atkvæði bæta við
sig, heldur munu þeir tapa niildum fjölda atkvæða. Alþýðu-| an smenn 'shuii v'eia K S9S£
Verðnr Elisabet drottning
sett í bann á Ceylon?
Buildahatrúikrmðnn sru sárreiðir Bretutn.
Það er allsendis óvíst, hversu
skemmtileg hcimsóku Elisabct^
ar drottningar vcrður til Bug-
anda í Mið-Afríku, og sama
máli gegnir um komu hennar
til Ceylon-eyjar.
Eins og getið hef ir _ veriö í
Vísi, fluttu Bretar konunginn
í Buganda til Bretlands, og er
hann þar í útlegð, en landsráðið
þar heima hefir ákveðið, að
blaðið gjámmar mikið, en þó hefur það ekkert nýtt fram að | ™e®an konungui ei í Útjegiito
færa. Það er með sínar gömlu áróðurslummur eins og á undan- llnm’ 61 aeoía ..jÞpSí11
... . , . drottnmg kemur í heimsokn.
fornum arum, og þær eru farnar að verða helzti bragðdaufar. ,
. . . , - .. , , , .v I Þa em Ceylon-buar mjög
Timmn er með emna mest rassakost, enda er nu um að gera \ . ° . . ......
gramir drottnmgu, eða ollu nefmlega „Musten tannannn- v . „ . . .. . ,, .
° B , , rnaður kaupir af gosdrykkjum —
heldur Englendingum, og ugg -jT' ««■ a,- cqö+ Kcn, » . ... . .
að hafa nógu hátt, til þess að dylja dugleysi íramsóknarfuil-
trúans á kjörtímabilinu, og reyna að halda þeim fáu hræðum
við efnið, sem enn er von um að fáist til að kjósa framsóknar-
listann. Einkennast skrif Tímans fyrst og fremst af karlagrobbi,
svo að kunnugir brosa, en hinsvegar er blaðið svo fyllt með
tillögum, sem Þórður Biörnsson flýtti sér að bera fram, þegar
það rann uþp fyrir hc v, að kjörtímabilið væri senn á enda,
<og hann yrði að' hafa einhver „skotfæri“ í kosningahríðinni.
i Þeir efndu til fyrsta kosningafundarins á mánudagskvöldió,
framsóknarmenn, og hélt Þórður Björnsson þar ræðu. Þuldi
hann þar sitt ai' hverju um auknar álögur, svo sem að útsvörín
hefðu hækkað á kjörtímabilinu. Hins lét Þórður vitanlega ekki
getið, að gengisbreytingar hafa átt sér stað á þessu tímabih,
svo að það, að það er fyi’st og fremst flokkur hans með fjár-
Tnálaráðherrann í fylkingarbrjósti, sem hefur komið í veg fyrir
að hluti af söluskattinum rynni til bæjanna. Fengju bæirnir
aiokkurn hluta sölusljattsins, mundi það að sj.álfsögðu verða tii
;þess, að ekki þyrfti að gera eins miklar útsvarakröfur. Þótt
Þórður hefði ekki verið nema miðlungs heiðarlegur maðuv,
ihefði hann getið um þetta, en framsóknarlundin er alltaf söm
,við sig, og því fór sem fór.
ur við borð, að þeir setji „fagn-
aðarbann“ á hana við komuna
þangað. Liggur þannig í þessu,
að tímaritið Time and Tide
birti nýlega greinarkorn, þar
sem rætt var um hnattferð
drottningar. Var þar getið um
það, að helztu menn Buddha-
trúarinnar á eynni höfðu stung-
ið upp á því, að drottning vott-
heimsókn í helzta musteri eyj-
arinnar, er hún kæmi þangað i
apríl. Kristnh- menn á eynni
mótmæltu þessu, og' var þá fall-
ið frá þessari ósk.
„Kinhleypur“ liefui' sent Berg-
ináli stutt bréf uni verðlag gos-
drykkja- á veitingahúsuni. — Um
þetta liefiti- áðnr verið rætt i Bérg
máli, og á það bent, að verðlag
á ýmsuni svaladrykkjiim væri ó-
þarfléga hátt hjá veitingahásun-
iun. Jvn „Einlileypur“ segir þetta:
„Kæra Bergniál. Mig langar 1il
þess að biðja þig fyrir orðsend-
ingu til veitingahúsanna frá ein-
um ónafngreindum gcsti. Vegna
þess, að ég er einn míns liðs og
hef ekkert iieimili til þess að
drekka kaffisopa á eftir vinnu,
En í greininni var það talið heimsæki ég oft veitingahúsin í
fráleitt, að drottning gerðist að bænum á kvöldin.
nokkru leyti Buddhatrúar, er yerðlag- of hátt.
hún kæmi til eyjarinnar með Þega“r ég kem á þessa veit-
því að heimsækja aðalmuster- jngastaði kaupi ég oft einhvern
ið. Og svo bætti höfundurinn svaladrykk, og stundum kaffi-
\jið: „Eg sting upp á því, að sopa. Kaffisopann má yfirleitt íá
tannlæknir drottningar verði með viðunandí verði, enda mun
sendur sem fulltrúi hennar og tilkostnaður ekki vera mikill. All-
auðsýni Buddha lotningu sína ur á móli finnsl mér Ver8la«iS
í hennar stað.“ Musterið heitir
á gosdrykk.juniun vera allt of
hátt. Það má heita sama hvað
ar", og' er sagt, að þar sé
geymd ein tönn úr Gautama
Buddha,
allt kostar fjórar krónur. Nú veit
maður, að t. d. öl kostar 2,00 i
matvöruverzluijúm, ef drukkið er
Þetta vakti að sjálfsögðu af flöskunni inni i búðinni. Fyr-
mikla gremju, og hafa æðstu ir þessa sömu ölflösku borgar.
prestár eyjarinnar heitið á
menn að iáta ekki sjá sig, þegar
maður fjórar krónur á veitinga-
stofum. Og skiptir þar engu máJi
drottning komi. Auk þess hefir hvort veitingastofan er fyrsla
, . ». . . ,, , i'lokks eða kannske bara þriðja
þess verið krafizt, að felld
verði niður skrúðganga mikiJ,
sem efna átti til í heiðurs skyni
aði T>’i'Mba lotnihvu ?ína maíj t vjjð drottninguna.
Útgerð Grænietidtnga fer
wíátn saman i vöxt
S»eir ritja iiia una 4.1§ bátu.
Afli Grænlendinga sjálfra er
aðeins örlítið brot þess afla,
Þórður talafti ennfremur af mikilli vandlætingu um marg- | sem vejé;st vjg stren(jUr Jands
ms.
Útgerð landsmanna ier smám
saman vaxandi, og gert er ráð
fyrir, að heildaraflinn nemi á
þessu ári um 2400 lestum af
j
íaldaðar skuldir bæjarins. Þegar betur er að gáð, segir hann
aðeins, að þær hafi tvöfaldazt. Þær voru að hans sögn 49
milljónir króna árið 1952. En Þórður finnur ekki að skulda-
göfnun, þegar hann situr á fundum í bæjarstjórninni. Það ér
aðeíns þegar hánn er kominn á þing' rneð sínum mönnurh, a<5
jhann fyllist vandlætingu, því að á tveim bæjarstjórnarfundum j þorski, og um 240 lestum af
í október bar hann fram tillögur um lántökur, sem námu mei>-a' steinbít, lax og heilagfiski
en 60 —- sextíu — milljónum króna. Og honum fannst það hin! Bátafloti landsmanna er um
itmesta ósvinna, að þæi' tiliögur skyldu ekki vera samþykktar 450 samtals.
.jumj rðaláust. I Megnið af saltfiskinum er
j Það er ekki að furða, þótt Tíminn sé hreykinn af því að gela sejt tjj Miðjarðarhafslanda, eri
■ boðið bæjarbúum upp á að kjósa slíkan ofvita við þær kosr> -! auk þess er talsvert gert að því
■ ángar, sem fram eiga að fara i lok mánaðarins, en einliennilegt að frysta og sjóða riiður ýrnis-
er, að blaðið skuli ekki gera sér grein fyrir því, hvern bjarnar- I konar afla. Rækjuveiðar eni
greiða það gerir honum með því að birta frásögn hans at talsverðar og eru um 500,000
dósir af rækjum seldar árlega
úr iandi. Er nýting rsekjaaflans
álgérlegá í höndum Græn-
iandsvérzlunarinnai', sem hefur
eiftmg 'á hendi söluna.
Eitt iyriHækið, sem á veiði-
stöðváF'i Grænlándi, er féiág
! Færeýinga, Dana og Norð’-
Eitt af því, sem „íslenzkir" kommúnistar telja sér'til ágætís' íseu\ hfitirf Fardanor'
„ . .j _ ,, | Það hefur haít skip fra þessum
ei það. aft. a stóasta an tokst að gera sammng við Sovet- þrem þjóðum j þj6nustu, og
xikin um voi-uskipti. Hafa kommunistar kíiiað á því árum
„sukki" bæjarstjórnarinnar og tillögur hans um lántökur sam-
Miða. En við hverju er að búast, þegar tvennt helzt i hendur —
íieilindi og hyggindi.
Hætta fserr að kaitpa
flokks.
Og svo eru danshúsin.
Þó tekur út fyrir alian þjófa-
bálk, þegar farið er á bail, því
þá kostar gosdrykkurinn alit upp
í lO krónur. Nú skulum við áthuga’
þetta nánar. Gosdrykkir munu yf-
irleitt varla kosta yfi'r krónu i
l innkaupi. Þeir kosta frá kr. 1,50
(kóka) npp í kr. 2,00 i búðum.
Álagningin er þvi frá kr. 2,00 upp
stóra tog’ara þangað, hafa þeir í k«’. 3.00, á „sjoppunum" og allt
sent um 50 stór seglskip, sem «PP í kr. 0,00 í skemmtihúsúnum,
sem hafa hljómsveit lil þess að
dansa eftir. Þeta verðlag nær ekki
nokkurri átt. Ýmisiegt mætti líka
se.gja um verðlag á mat, en þö
ei' það mun skaplegra. Það finnst
mér þó einna lakast, að engiiln
munur virðist hér gerður@á því,
hvort um fyrsta flokks veitinga-
stofu er að ræða, eða einliverja
knæpu, sem liefur ekki upp á nein
þægindi að bjóða.“ Þannig líljóð-
ar hréf „Einhleyps", og geta me'nn
vcit þvi fyrir sér.
hvert er með mörgum doríum.
nmars
frönsku leyni-
lögregiunnar.
London (AP). — Lcynilög-
reglur Breta og Bandaríkja-
manna hafa nú orðið svo slæma’ Hann hefur jög að mæla.
reynslu af samvmnunni við
saman, að enginn vandi sé að sélja fisk og fiskáfúrðií áiistúr
þangað, ef viljinn væri fyrir hendi. Viljami vántaði bara hja
höivaðri ríkisstjó'rninni, því áft hún vildi íiara yérzla'við'{5á.u!
xíki. sem væru að koma sér upp skipástöli svo að þáu yrðu sénn
kpm jaað eiiiu sinni fyrir á ár-
in'u, að áhafnirnar á. norsku
skipúnum gerðu verkfall. Þeim
leidSíst svo vistin við Græn-
lan'd, 'áÚ' það viu'ö að sigia bát-
sjáifum sér nóg að þvi er sjávai fang 'snerti. Öðru máli gegndi unum heim og hafa áhafnaskipti
um Rússa, sem ættu ekki nokkra fleytu.
í g»r skýrir Þjóftviljinn svo frá því, að Sovétríkiri ætli að
„komá sér upp stærsta og fullkomnasta fiskiskipafiota héims.“
Stefha þau þá að sjáifsögðu að því að veiða svo nægi fyrir
milljónir þeirra, og getur þá svo farið, að viljinn til að kaupa
fisk af okkur fari eitthvað minnkandi. Verður þá erfitt að
koma saga á það, á hverju kommúnislar hér á landi eiga að
draga fra:n lífið, þegar þeir geta ekki lengur bent á það, hvar
íslendingar eigi að seija fiskafurðir sínar, af því að viljinn
árum, og ekki mun betra taka við, þegar „stærsti og fullkomn-
asti fiskiskipafloti heims“ verður kominn á flot.
á þeim.
Þetta félag, Fardanor, hefur
pinkum veitt þorsk, en á næsta
ári niun það færa út kvíamar
og hefja lúðuveiðar í stórum
stíl, en lúða gengur í torfum
upp að landinu. Hefur frysti-
hús verið reist með tilliti til
þess. Einnig ætlar félagið að
leggja sig meira eftir steinhít
en hingað til, þv; að hann er
4ftii?sóttui’. í'á- stöðurn.i t <
Pf'rtúgalsmenn senda einra
flest skip til Grænlands nú orð-
Í8. Auk þess sem beir hafa sent 1
Siu'été Natíonale, frönsku
loynilögregluna, aft þæv neita
að skiptast á upþlýsingum við
hana.
Þannig liggur í þessu, að
kommúnistum hefúr tekist að
smokra svo mörguni sinná
rnanna inn í frönsku leyniiög-
regíun-a, að á hennar. vettvangi
eru þejr nú á öðru hverju leiti,
og þári' éngum getum að leiða
að því, hvért örýggisíeysi starf-
semi leynilögreglu annarra
þjóða getur af því staíað.
#. Komið hefit’ til orfta, aft
Óandaríkjámenn noti Saar-
héi'íið fýrir Sierstöðvár. Her-
stjómarmiftstöð vérður þá
sett á laggirnar í ' Sáar-
brúcken.
Nýkomið
i&iU§rgf4twn
margir fallegir litir.
verzl.
„Einhleypur" sk-ýrir þarno frá
sinni reynslu og' munu niargii-
liafa sömu söguna að segja. Uin
verðlagið á gosdrykkjum á veit-
ingahúsum skal ég ekkert segjá,
þvi mér er kostnaðurinn við
rékslur þeirru ókunnugur. Aftur
ó riióti finnst mér þuð líka undaiv
legt, seiri Einhleypur drepnr á, oð
enginn greiriarmunúr virðist liér
vera gerftur á þvi, hvort mn gott,
miftlnngs eða ófullkoinið veitinga
hús sé að ræfta. Samá regla’i virft-
is gilda alls staðar, hvort scm
veitingarnar eru keyptar ó i lótel
Borg efta einiiverri veitingaslófu
í Hafnarstræti, sem liefur upj> á
núnna að hjóða, hvað snertjr Jiæg
indi og umhvei'fi. Og það er ó-
reiðanlegl, að verftift á gosdrykkj-
imum og ölinu þarl' ekki að vera
jafn liátt og það er nú. Eða livaft
finnst mönnum? —- kr.
Þitundir vítn mð gxxfnn M
hTingunwm frá
SfGURÞOR, I,
Uargar gerðir fyrmtsgjnnái.