Vísir - 11.03.1954, Blaðsíða 7

Fimmtudaginn 11. marz 1954.
VlSIE
T
icbb Biacja É RHn Sj bhbb f.j Biai bbbb g ■■■« IHH bbbb j§j iin jllSs
: ChfiHH tieit Mna |
•.« rs
*.* n
Vb
n
BEllS!
2©.
Eíiif Wí ffryck 3Mmsmm<,
X j|Í BBBBjlj BBBB jl ESBB jljjj EBEB Jpji BBIIBB. jjfjj. BMS jp. EB* B JJj. EDaB Sr| BBBB>:
inn: „Þú átt væntanlega ekki við, að hún haíi dáið úr sárasótt,
þegar þú segir, að hún hafi dáið af ást?“
„Nei, herra minn trúr,“ svaraði fanturinn og litaðist um,
áður en hann bæ.tti við: „Skækjumeistarinn sagði, að hún hefði
fengið.einhverskcnar flog. Hún bara dó allt í einu fyrirvaralaust.
Þetta er. fallegt, lieilbrigðt lík — aðeins dags gamalt.“
Peter varð áfjáður, því að þarna bauðst einstakt tækifæri.
Stúlkan hafði sennilega dáið úr einhverjum hjartasjúkdóini, svo
að hann gæti þá, framkvæmt athuganir á því. „Mopre, það er
áreiðanlegt, að. líkið er fengið með heiðarlegu móti?“
Ekillinn kinkaði nokkrum sinnum kolli,. „Já, skækjumeistar-
inn vill fá þrjú pund og .hálfu betur. Gegn slíkri greiðslu er hann
jafnvel fús til að gefa afsal.“
„Einkennilegt, þegar athugaðar eru hae.Uurnar, sem þessu eru
samfara — en eg treysti yður.“ En þó átti Peter enn við margar
efasemdir að stríða. varðandi lögmæti,slíkra viðskipta. En hví-
líkt tækifæri til að lyfta að nokkru leyti. leyndai’huiunni, sem
hvíldi yfir sérstakri líkamsbyggingu kvenna og líffærum þeirra.
„Hvar er líkið?“
Murdo Moore hleypti brúnum. „Það fer nú eftir ýmsu, yðar
náð. Hvernig væri að þér segðuð mér, hvemig þér borgið mér
— í gulli?“
„Fimm pund eða ekkert — það stendur!“ Þetta var meira en
hann hafði í rauninni efni á, en ekki kom til mála ao láta fantinn
verða óánægðan, því að þá gat vel farið svo, að hann kæmi upp
-um állt saman.
„Er yður alvara?"
„Eg sagði fimm pund.“ >
„Þá er það í lagi.“
Peter fékk sér ölsopa, og hugsaði málið. Svo 'sagði hann: „Þér
eruð viss um, aö enginn viti um þetta nema skækjumeistarinn?"
„Alls enginn, yðar ágæti.“
„í öðru lagi:: Þér nefnið þetta aldrei einu orði, hvorki drukk-
inn né ódrukkinn?"
Moore ropaði hressilega. „Því megið þér treysta. Mig langar
ekki til að verða hengdur. Þeir þekkja mig alltof vel í dóm-
húsinu nú þegar.“
Peter strauk sér um rautt hárið og spurði, hvar og hvenær
þeir ættu að hittast. Moore svaraði, að hann skyldi verða stadd-
ur í gamalli hlöðu við Grænugötu, þar sem hún endaði á árbakk-
anum. klukkan tíu um kvöldið."
„Það er gott og blessað,“ sagði Peter, „en hvernig á eg að koma
líkinu heim í vinnustofu mína?“
„Þér verðið sjálfur að finna aðferðina til þess,“ svaraði Moore,
og varð ekki þokað að því leyti.
Gleði Peters gufaði allt í einu upp. Hver fjárinn! Einn maður
gæti aldrei komið líkinu hjálparlaust ofan í kjallarann hjá frú
Southeby. Til hvers væri óhætt að leita? Auðvitað til Luciusar
Devoe, því að hann var svo framgjarn, að hann hlaut að hafa
áhuga fyrir að taka þátt í krufningunni.
„Eg vil fá helming verðsins nú,“ rmndi í Moore, og Peter
féllst loks á það, er þeir höfðu rætt frekar, hvernig þeir gætu
þekkzt, er þeir hittust í myrkrinu um kvöldið. Síðan skildu þeir.
Peter varð mjög undrandi, þegar hans beið bréf heima í her-
bergi hans. Honum varð ekki um sel, þegar hann las það:
Gpöi vinur!
Eg hefi einmitt fengið boð um það að heiman, að
fjölskylda mín sé í mildum vanda stödd. Sonarskyld-
an býður mér að halda þangað án tafar, og eg mun
' verða lagður af stað sjóleiðis, áður en þú færð bréf
þetta í hendur. Þar sem eg get ekki gengið í herinn,
hefi eg skrifað Townsend laekni og bent á þig í minn
stað í foringjaráði Washingtons hershöfðingja, svo
að þú skalt strax ná fundi hans. Eg er sannfærður
um, að þú munir fá stöðuna. Eg vona, að gæfan brosi
ævinlega við, þér. Lifðu heill!
Þinn trygg; og einlægi vinur,
A. P e a b o d ý.“
Peter sat lengi og starði á bréfið, án þess að sjá það. Vesalings
Asa! Hyilikt reiðarslag hlaut þetta að vera fyrir hann, sem hafði
gert sér svo glæstar vonir um framtíðina. Góði, gamli Asa. Það
gekk fyrst upp fyrir Peter á þessu augnabliki, hvað hann bar
mikla virðingu fyrir og hafði mikið dáláæti á þessum hávaxna,
beinastóra pilti, sem var svo skemmtilegur, einarður og heið-
virður. Hvað var var honum líkt að vera ekki með neinar
harmatölur sín vegna. Hann sætti sig við fyrirmæli forlaganna,
sneri baki við Ijóihandí frámtíð og hélt til litla fiskimannabæj-
arins, sem dró fram líf'ð milli blíðrar strandar og dimmra skóga.
En brátt fór Peter, eins og ungum mönnum er tamt, að fagna :
yfir happi sínu. Að hann skyldi eiga að fara til West Point, um-
gangast hina miklu m»nn þar, er höfðu lært allt það nýjasta
og bezta viðvíkjandi læknavísindunum. Þetta gat varla verið
satt, og hver vissi, hvort Townsend og Stanton mundu sam-
þykkja hann!
Peter hljóp út, þaut rakleiðis til næsta hesthúss og tók þar hest
á leigu. Hann barði fótastokkinn í sífellu, því að það var húðar-
jálkur, sem hann hafði fengið, og létti ekki ferðinni, fyrr en
hann kom að húsi Townsend læknir eftir tuttugu mínútur.
Klukkustund síðar kom hann aftur út úr húsi kennara síns og
reið brosandi leiðar sinnar. Daginn eftir yrði hann orðínn for-
ingi í hjúkrunarliði hersins, hvað sem fyrir kæmi.
Pabbi mundi verða hreykinn af þessu. Sá mundi hafa gaman
af að koma í klúbbinn sinn í Nýju London og skýra vinur sín-
um frá því, að sonur hans væri orðinn einn af aðstoðarforngj-
um sjálfs yfirhershöfðingja lýðveldismanna. En þá bráði allt í
Til liagræðis fyrir hina mörgu viðskiptavini út um land
birtist hér skrá yfir
Nýjar og væntanlegar vörur:
Khakiefni, 105 cm. br. 5 litir á kr. 24. mtr.
Khakiefni, 70 cm. br. litir á kr. 12,55 mtr.
Léreft, hvítt: 80 em. br. á 11,95—8,55 og 7,50 mtr.
Léreft, misl. á kr. 8,35 mtr. Hvíttléreft 140 cm. kr. 15,45
mtr. Dúnhelt léreft 140 cm. br. á 24,15 mtr. Fiðurheld
léreft, 140 cm. br. blátt á 37,90, rautt á 30,40 mtr. Sæng-
urveradamask, 140 cm. br. á kr. 31,00 og 25,90 mtr. Fóð-
urefni 140 cm. br., svart, grátt og brúnt á 23,60 27,20
og 30,50 mtr. Millifóður, hárdúkur,, vatt. Flónel, röndótt
og köflótt 70 cm. br. á 12,55 mtr.
Gluggaijaidaefni:
Damask, 160 cm. br. rautt, grænt, blátt og gult á
31,50 mtr. Þykk efni á 48,00 og 75,00 mtr. Cretonne á
28,00 og 14,15 mtr. Nælon-voal, hvítt á 42,00 mtr. Stores-
efni, baðmullar 140-180 cm. br. á 86,70-90,00 75-lCl
40-107. 40-135,00 m. Kögur, 3 cm. 5 cm. 15 cm. og 20
cm. br.
Smáharnafafnaður :
Ytri, kjólar 37,50. Samfestingar 38,65. Skóbuxur, uli-
ar á 58,75. Jakkar, ullar á 56,50. Jakkar, baðmullar á
22,40 og 19,30.
ftSæirfatnaður:
Bolir á 7,70 og 9,00. Bleyjubuxur á 7,70 og 9,00. Skó-
buxur 13,15 og 14,15. Grisjubleyjur á 8,50. Naflabindi
á 3,95.
Eivennærfatnaður :
Jerseybuxur 26,90 og 25,50 st. Baðmullarbuxur 16,35
og 13,75 st. Baðmullarbolir 16,35 st. Telpu-jerseybuxur,
þykkar, allar stærðir frá 12,60—26,50.
Sokkar:
Kven-baðmullar 14,60, 18,50 og 19,50 parið.
— silkisokkar á 12,50 og 13,00 parið.
— nælonsokkar á 48,30—41,00—35,90 parið.
— perlonsokkar á 35,00 parið.
Barna-sokkar, uppháir, allar stærðir á 8,30—11,50 parið,
— sportsokkar, ullar, mjög sterkir, allar stærðir frá
19,10—26,10.
Peysur:
Kven-peysur, baðmullar á 36,00. Barnapeysur, einl.
og með myndum á 25,00. Telpu-vesti, nr. 8 og 10 rönd-
ótt á 20,00. Kyenhanzkar, jersey á 23,00-31,40. 36,00,
prjónaðir á 31,60-42,50. Barna-belgvettlingar á 25,90—
27,90. Barnafingravettlingar á 29,75—31,75.
Smávörur:
Káputöiur og spennur. Kjólahnappar og málmhnapp-
ar. Jakkatölur. Málbönd. Fatakrít. Títuprjónar. Sauma-
vélanálar. Bandprjónar. Hringprjónar. Tautölur. Bendl-
ar. Smellur. Krókapör. Stréngbönd. BÍússutéygjur. ;1-
dráttateyjur* Flauelisteyjm-. Flauelisböhd, svíört og
mislit. Beinhárnálar og spennur. Teygjubélti og plastik-
belti. Ullar- og baðmullar stoppugarn. Rennilás.ar, allar
stærðir, heilir og opnir. Sokkabönd, barna og fullorðinna.
Kjólaefni:
í síðdegis- og samkv.kjóla kr. 37,20, 42,00 og 48,00 mtr.
Hvítt í fermingarkjóla. Nylon-tyll, hvítt og misl. Taft-
efni margir litir á 27,60 mtr. Rayon-mousselin á 16,60,
18,85 og 19,50.
----ATH.: Syarta spegilflauelið á 94,00 og 125,00, er væn'-
anlegt aftur fljótlega. — Sendum allar vörur gegn póstkröfu.
Verzlun H. TOFT
Reykjavik — Skólavörðustíg 8. — Sínii 1085.
Á kveyvökumii.
Stjarna ein frá Hollywood
kom heim úr Evrópu-ferð og’
sagði vinum sínum frá ævin-
týrum sínum:
„í Frakklandi eru menn svo
montnir af vinum sínum, að
þeir nefna borgirnar eftir þeim.‘
«
Stúdentar við Heidelberg-
háskóla skilgreindu einræðis-
ríki á þessa leið: „Það er ríki,
þar sem maður þarf ekki að
vera á fótum alla nóttina til
þess að hlusta á kosningaúr-
slit.“
•
Fiðlari nokkur, sem talinn
var frekar treggáfaður í sinni
grein en að sama skapi mikiE
á lofti, gat eitt sinn ekki orða
bundizt yfir slúðursögum sem
hann taldi hljómlistarmenn.
bera út um félaga sína. Taldi
hann þetta vera mikinn hátt-
vísiskort.
Hinn heimskunni þýzki.
hljómsveitai'stj óri Furtwángler,
hlustaði á þetta nokkra stund.
unz hann gat ekki lengur orða-
bundizt og sagði:
„Það er satt sem þér segið,
þessir hljómlistarmenn eru upp
til hópa hreinustu óþokkar.
Þakkið þér guði fyrir að þér
eruð ekki þeirra á meðal.“
«
Þekktur gagnrýnandi v ar
talinn hafa hrósað ungum,
píanóleikara um of. Vinir gagn-
rýnandans spurðu hann hverju.
þetta sætti. Hann hugsaði sig
um stundarkorn, en sagði síð-
an:
„Eg get.ekki að því gert að
eg dáist að manninum. Eg hefi
aldrei séð nokkurn mann erf-
iða jafn mikið við auðvelda
hluti sem hann.“
Ctm Mmi öctK*.,
Útsvörin 1919.
Eftirfarandi frétt var í Vísi
11. marz 1919: „Niðurjöfnun-
amefnd hefir nú lokið störfum.
sínum og er verið að prenta
niðurjöfnunarskrána. — Jafn-
að hefir verið niður tæpri mill-
ján króna, eða 980 þúsund.
Hæst útsvar hefir Eimskipa-
félag íslands, og hefir Vísi heyrt
að það væri 75 þús. kr. Næstur
er Kveldúlfur með 35 þús. og
nokkrir gjaldendur með 20—30
þús. kr. útsvar.“
r
i Utbreiðslufundur.
I Sama dag var þessi frétt í
blaðinu: „Útbreiðslufund ætlar
kvennastúkan „Ársól“, að halda
annað kveld í Góðtemplarahús-
inu kl. 8 %. Ræðumeim verða
þar margir qg góðir og að sjálf-
. sögðu. mikil aðsókn, því að út-
i breiðslufúndir. eru sjaldgæfir
orðnir. Hverjum sem vill er
heimilt að koma á fundinn,
meðan húsrúm leyfir."
til atgreiðslustarfa.
Veitingastofnn
Vt>f§€l
UppL í síma 2423.