Vísir - 08.04.1954, Blaðsíða 4

VISIB
Fimmtudaginn 8. apríl 1954.
fil ? D A G B L A Ð 'If
, jj Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
j i -t Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstrœti S.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VtSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Siml 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Féiagsprentsmiðjan hJ.
Kjötleysið í bæmim.
TVTú er svo komið í byrjun aprílmánaðar, að segja má að
’ kjöt sé ófáanlegt í bænum. í meira en mánuð1 hefur kjöt
verið lítt fáanlegt en þó hafa bæjarbúar getað fengið ein-
hverja úrlausn um helgar. Slíkur kjötskortur hefur ekki
þekkst hér í mörg ár. í fyrra gengu birgðir af dilkakjöti til
þurrðar í aprílmánuði, en þá voru talsverðar birgðir af nauta-
kjöti, kálfakjöti og hrossakjöti. Nú er ekkert til af þessum
kjöttegundum svo teljandi sé og ekkert framboð af þeim vænt-
anlegt.
Eins og nú standa sakir er því útlit fyrir að bærinn verði
kjötlaus næstu 4—5 mánuði, ef ekki verður bætt úr skortinum
með innflutningi kjöts. Húsmæðurnar eru að vonum mjög
uggandi um sinn hag, því að þótt bæjarbúar noti fisk mjög
til matar, munu flestir sætta sig illa við að lifa á fiski ein-
göngu. Þess vegna er nú almennt spurt um það hvaða ráðstaf-
anir verði gerðar til þess að bæta úr kjötskortinum.
Ekki er kunnugt um hvernig ástandið er í þessum efnum
í sveitum og kaupstöðum landsins, en líklegt er að það sé öliu
betra en hér í bænum. Skorturinn verður því vafalaust sár-
astur hér og er þvi eðlilegt að bæjarbúar vænti þess fastlega
að slíkt ástand sé ekki látið afskiptalaust af yfirvöldunum.
Blaðið hefur leitað upplýsinga um hvort nokkuð muni að
hafst af opinberri hálfu til að bæta úr ástandinu. Ríkisstjórnin
mun hafa haft málið til umræðu og einnig verðlagsráð land-
búnaðarins. Báðir þessir aðilar munu vera þeirrar skoðunar,
að nauðsynlegt sé að gera einhverjar ráðstafanir til að bæta
úr kjötskortinum. Nú er ekki málið eins auðvelt og ætla mætti
sökum hættunnar, sem stafar af gin- og klaufaveikinni í
nálægum löndum. Dýralæknar munu þó vera þeirrar skoðunar,
að hægt sé að gera þær varúðarráðstafanir, sem duga til þess
að engin smithætta ætti að stafa af kjötinnflutningum. Mun
hafa komið til tals að kaupa kjöt frá Danmörku eða írlandi í
hinu siðarnefnda landi hefur veikin ekki verið undanfarin ár og
ættu því kjötkaupin þaðan að vera öruggari.
Bæjarbúar munu fylgjast með gangi málsins af mikilli at-
hygli og vænta þess að það verði leyst fljótlega á skynsam-
legan hátt, svo að ekki magnist hér ótti meðal almennings um
matarskort.
Kjötskorturinn stafar af því, að færra fé var slátrað síðasta
haust en venjulegt er, vegna ráðstafana sem gerðar hafa verið
til þess að koma upp ósýktum fjárstofni. Næsta haust verður
slátrun vafalaust miklu meiri en í fyrra og margir búast við
að slátrunin verði svo mikil, að talsvert af kjöti þurfi ao flytja
út.
Stöðvun framundan.
T>æjarútgerðir, félög og einstaklingar, sem nú halda úti ný-
sköpunartogurunum til veiða, hafa lýst yfir því, að rekst-
. urinn muni stöðvast bráðlega ef ekki fáist hjálp með opinber-
um ráðstöfunum. Stjórn félags togaraeigenda hefur verið á
funduirt undanfarið til að gera sér grein fyrir með hvaða ráðum
sé hægt að forðast það öngþveiti, sem nú virðist framundan í
þessari atvinnugrein.
Heyrst hefur að allir togarnir að fáum undanteknum, hafi
síðasta ár tapað á rekstrinum og er talið að tapið sé á hveit
skip 500—1200 þús. krónur. Reksturinn það sem af er þessari
vertíð, hefur verið lélegur, enda eru flest skipin með talsveii
af óvönum mönnum og dregur það úr afköstunum. Öllum er
ljóst að ekki er hægt að halda skipunum í rekstri með mik.lu
stöðugu tapi. Enginn hefur þol til þess og bæjarútgerðirnar
ekki heldur. Gert er ráð fyrir að togaraútgerðin stöðvist í
næsta mánuði nema einhver ráð verði fundin til að bæta tap
skipanna eða afstýra því á einhvern hátt. Venjulegu leiðirnar
eru að rétta við fjárhaginn með hærra afurðaverði eða meiri
aflabrögðum. En yfir þessu ráðum við ekki nema að takmörkuðu
leyti. Lausn vandans er því varla auðfundin. •
En athugaverðast er þó það, að þessir erfiðleikar eru af-
leiðihgar stærra þjóðfélagsvandamáls, sem smám saman er að
koma í ljós, en það er vaxahdi verðbólga.
Kalevala á íslenzku
Kafli úr þýðingu Karls Ísíelds
birtist í finnsku riti.
Ársrit finnska Kalevalafé-
lagsins hefir nýlega birt kafla
úr Kalevalaþýðingu Karls ís-
felds, og hefir þessi kafli síð-
an verið sérþrentaður.
Tildrögin til þess að Karl ís-
feld tók að þýða Kalevala á is-
lenzku eru þau, að fýrir nokkru
gaf finnskur íslandsvinur F. j
Jaari forstjóri, ákveðna fjár-
hæð til þess að fá þenna bók-
menntahelgidóm Finna þýddan
á íslenzka tungu.
Aðalræðismaður íslands í
Helsingfors, Eric Juuranto,
hafði milligöngu um að koma
þessari málaleitan og gjöf til
menntamálaráðuneytisins og
það fól menningarsjóði fram-
kvæmdir í málinu. Réði menn-
ingarsjóður Karl ísfeld síðan
til þess að annast þýðinguna
og hefir hann unnið að henni
um skeið. Kvaðst nú vera hálfn-
aður með hana og leggja á-
herzlu á að ljúka henni sem
fyrst. Hefir hann farið tvíveg-
is til Finnlands í sambandi við
verk sitt og dvalið þar um
skeið.
Kalevalaljóðin hafa verið
þýdd á 35 tungumál til þessa
fyrir utan ísienzku þýðinguna.
Og nú fyrir skemmstu birtist
einn kaflinn í hinu finnska
Kalevalariti sem áður getur, og
leyfir Vísir sér hér með að
birta þrjár upphafsvísurnar úr
kvæðinu:
„Ljóðaþrá til kvæða knýr mig.
Kveikt er löngun, sem ei flýr
mig,
orðs að leita, söng að syngja,
sögur fornar ljóðum yngja,
láta bragi leika á vörum,
ljóðin gjalla í spurn og svörum,
gómstáls láta glauminn vakna,
í gljúpum huga þræði rakna.
Félagi og málvin mæti,
mjaðarbróðir, vel þær sæti!
Gott er að rækja gömul kynni,
gleðjast við hin fornu minni,
yzt á köldum eyðislóðum
einveruna stytta ljóðum.
Saman skulum fingur flétta,
fótum spyrna, úr baki rétta,
hefja svo upp reginraddir,
rammaslag skulu ýtar gæddir,
gýgjarslag' og faldafeyki
fljóðin ung á strengi leiki.
Tekin upp í dag mjög
faileg
rffsefni
í kjóla.
Verzl. FRAM
Kiapparstíg 37.
Sími 2937.
B£ZT AÐ AUGLYSAIVISF
Kristján Guðíaugsson,
h æstarcttarlögmaður.
Skrifstofutími 10—12 og
1—5. Austurstræti 1,
Sími 3400.
Hrun í 5000 ára gömlum pýramida.
Vefkartienn mei&ast og bífta bana,
er grafhefgi er rofin.
Sérstæður atbúrður gerðist í
Sankara, Egyptalandi fyrir
skömrnu, þar sem verkamenn
voru að grafa sér leið inn í
5000 ára gamlan pýramida að
grafhvelfingu egypzks forn-
konungs, að hrun úr lofti og
veggjum varð einum verka-
manni að bana, en 5 meiddúst
hættulega.
Var það mjög hættulegt
verk, að vinna að björguninni.
Tveimur sem var bjargað er
ekki líf hugað. — Þetta gerðist
á svæði, sem oft er kallað „graf-
reitur konunganna“, og er 26
kílómetra vegalengd frá Kairo.
— Egyptar ti'úa því statt og
stöðugt, að hér hafi sannast
enn einu sinni, ,að bölvun og
ólán vofi yfir þeim, sem rjúfa
grafhelgi konunganna. Minnt-
ust menn enn af nýju þess, sem
gerðist, er gröf Tutánkhmens
konungs var opnuð 1922. —■
Viku áður en slýsið varð höfðu
verkamenn lokið við, í viður-
vist vísindamanna að opna leið
að inngöngudyrum nýfundins
pýramida, þar sem talið cr að
geymdur sé smurningur (múm-
ía) Sabahkt konungs, er var
lítt kunnur Faraó, er var við
völd 3000 árum fyrir Krists
burð.
IVVVWMAVVUWUWlWUVVPkVWWWIAVtfVW MÍWAWiW^JWiWAWVWWAV.VAn
TIL
(jmnar áauHir
julmtup
(julmtut gmHap hauHfa
(6 teg. í dós)
&lan4ai gmnmti
Mauité^ut
fyárkuAalat
Gaffalbitar - Hturta úr PiugvffiiSavsiiíii - Heilagfiski;
8i U k
'jtó fáatwmann ijðar

um
18.-núuvóu(iuvömr
IMATBORG H.F.
Símar 5424 82725