Vísir - 12.11.1954, Blaðsíða 3

Fostudaginn 12. nóvember 1954
Vl£31
3
SkrifiS
kvennasíSuniii
um áhugamál
y8ax.
lyjijjij
Konuhendur stjórna.
lókavörBur hæstaréttar Bandaríkjanita
er kona.
Lrfur matbúin á
þrennskonar hátt.
Lifur matbúin á franska vísu:
Lifrin er skoi'in í mjög þunn-
ar sneiðar og lögð á sterkheita
pönnu. Eftir því sem sneiðarnar
eru þynni’i því beti’i þykir
.lifrin. En hitinn er afar mikill,
þykir nægilegt að steikja þær í
•feitinni í 1—2 mínútur.
Þá eru sneiðarnar ki'yddaðar
með salti og pipar og síðan er
sherry helt yfir pönnuna.
. Þetta er fært strax upp á fat
og boxið á borð með kartöflu-
stöppu og gi'ænum baunum.
Lifur Iöguð á austurrískan hátt:
Lifrin er skorin í þunnar, af-
langar sneiðar, þeim velt upp
úr hveiti, sem blandað hefir
verið með salti og pipar. Síðan
•er þetta steikt í smjöri.
Þegar lifrin er steikt er rjóma
liellt yfir hana og þetta látið
krauma ofui’litla stund á pönn-
unni. Borið á boi'ð með heitum
kartöflum.
Réttur þessi er mjög vinsæll
í Austurríki og er talinn vera
frá tímum Kai’ls V. keisara.
lceisara.
Sænskur lifrar-réttur:
500 gr. kálfslifur
300 gr. flesk
1 Va bolli hrísgrjón
IV2 líter mjólk eða vatn
2 matsk. sýrop
3A matsk. salt
% tesk. pipar
1 bolli rúsínur
% matsk. smjör
2 tesk. rasp.
Lifrin er hreinsuð vel og lögð
í vatn og látin liggja þar ca. 15
mín. Síðan er suða látin koma
upp á henni og hún síðan kæld.
Þá er hún hökkuð ásamt
fleskinu og kryddið, sýrópið og
hakkaðar rúsínur sett saman
við.
Þetta er látið í smurt form og
rasp stráð ofan á. Látið síðan
inn í velheitan ofn og bakað í
1 tíma. Borið á borð með
bræddu smjöri, hrísgrjónum og
heitum kai’töflum.
Hæstiréttur Bandaríkjanna á
mikið bóka- og skjalasafn, sem
oft þarf að leita til. Er þar nú
kona bókavörður í fyrsta sinn.
Hún heitir Helen Newman, og
er fædd í höfuðborginni Wash-
ington.
Ungfrú Newman er há og
glæsileg kona, sem stjórnar
margbrotinni stax’fsemi og hefir
12 manns sér til aðstoðar. Hún
er og hæstaréttai'lögmaður svo
hún hefir næga lagaþekkingu
auk þess, sem hún er dugandi
bókavörðui'.
Lestrarsalur bókasafnsins er
á efstu hæð í dómhúsinu. Sal-
urinn er eikarþiljaður og svip-
mikill, en þegar menn koma
þar aðeins í heimsókn, kann
þeim að sýnast, sem þarna sé
aðeins kyrrlátur staður fyrir
málfærslumenn til að rita þar
ræður sínar. En ungfrú New-
mann segir að þegar hæstirétt-
ur sé að starfi sé þar feikimikið
annríki.
Skjót handtök.
Meðan ræður ei'u fluttar og
áður en dómar ganga vilja
dómararnir oft fá að rannsaká
hvað áður hefir verið sagt í
svipuðum málum og fá upplýs-
ingar um fyrri skoðanir og ann-
að það, sem skráð hefir verið og
máli skiptir. Þeir rita þá ósk
sína á miða, sem sendur er með
þi’ýstiloftspípu upp í skjala-
safnið. Þar eru símar settir í
gang, sendlar fara á fljúgandi
fei’ð og á svipstundu er búið að
senda hið umbeðna niður til
fyrix'spyi’jenda.
A síðustu 3 ái’um hefir öllum
slíkurn beiðnum verið fullnægt
áðnr en 2 mín. væru liðnar.
Mikill annatími var árið 1952,
er Truman forseti tók stjói’n
stáliðnaðarins úr höndum eig-
endanna. Taldi rétturinn það
vei’a stjórnarskrárbrot. Þegar
greinargei’ðirnar komu fram,
lét Felix Frankfurter dómari
sinni greinargerð fylgja 2
skýrslur, sem sýndu að mai'g-
sinnis hafði verið lagt hald á
iðnfyi'irtæki allar götur frá því
í borgarastyi’jöldinni og var
jafnframt vitiiað í lagagreinar
3g heimildir fyrir þessu.
Áreiðanleiki og nákvæmni.
Þetta útheimti mikla rann-
sókn og ungfi’ú Newman fór þá
í handritasafn öldungadeildar-
innar og skjalasöfn ríkisins til
þess að finna hinar traustustu
heimildir. Allt varð að vera
hárrétt og nákvæmt og starf-
inu þurfti að ljúka á þrem vik-
um.
„Já; við áttum feikilega ann-
ríkt þá,“ segir ungfrú Newman.
„Við unnum öll kappsamlega að
þessu.
Þeii’, sem valdir ei'u til starfa
hér verða að vera algei'lega á-
reiðanlegir og þagmælskir. Það
má aldrei minnast á það hvaða
dómai’i fjalli um hvert mál.
Og héðan úr bókasafninu
hefir aldi’ei neitt kvisast," segir
hún hreykin.
„Þegar njósnamál Rosen-
bergshjónanna var á döfinni
loguðu ljósin fram eftir öllu hér
í safninu, oft til miðnættis.
Það var líka til hér um bil
allt, sem réttui'inn þurfi á að
halda. Við höfðum þegar samið
sögu löggjafarinnar um kjarn-
orkuna. Svona þarf það að vera
í bókasafni. . Allt verður að
vei’a tilbúið þegar þörf er á.“
Margvísleg dagleg störf.
Milli ,,háannatíma“ eru hin
nauðsynlegu, daglegu störf,
sem vinna þarf í 170 þúsund
binda bókasafni. Ungfrúin
kaupir og skrásetur nýjar bæk-
ur, semur svör fyrir dómstólinn
og dómara í héraði, svarar bréf-
um frá rithöfundum, kennur-
um, skólabörnum o. fl.
Ungfrú Newman útskrifaðist
með ágætiseinkunn úr laga-
deild Washington háskólans
1925, og er nú í háskólaráði.
Tveim árum síðar varð hún
bókavörður við laga-bókasafn
háskólans.
Ái'ið 1947 kom hún til starfa
í bókasafni hæstaréttar. Hafði
Harlan Fiske Stone dómstjóri,
sem nú er látinn, kjörið hana
til starfans.
Þetta er afar hentug og skjólgóð
vetrarkápa úr mjúku, loðnu
ullarefni. Kraginn er fremur
sérkennilegur þar sem hann er
þrefaldur og gefur hann káp-
unni fallegan svip.
WB'saw.i&iÉi til eBÍhliöea EB&éhwssmn*
Ávallt hreint. — Ávallt nýtt. — Ávallt sama gæðavaran.
WrewnstM hr*»itit&fftwndi 11

Hargreiðslutízkan í París.
Það er ung kona er uiesíu ræðnr
í j»vi
París hefir um langt skeið ver
ið miðstöð tízkuframleiðslu í
heiminum, og á hverju vori og
hausti streymir þangað fjöldi
kaupsýslumanna, klæðskera og
tízkukvenna til þess að fylgjast
með nýjungunum.
Fjöldi hái’greiðslukvenna og
karla koma þangað einnig til
þess að fylgjast með nýjungum
í hárgi’eiðslu.
Hárgi'eiðslumeistai’i sá, sem
mestum vinsældum hefur átt að
fagna nú að undanförnu, er ung
frönsk kona, Carítas að nafni.
Fyrir fimm eða sex árum kom
hún bláfátæk frá Suður-Frakk-
landi og tókst með mikilli spar
semi að korna upp lítilli hár-
greiðslustofu. En á þessum ár-
um hefur henni tekizt að kom-
ast svo vel áfram, að nú á hún
miklar eignir í miðri Parísar-
boi'g og er talin færasta hár-
greiðslukona borgarinnai'.
Hún er ekki eingöngu talin
snillingur í hárgreiðslu heldur
einnig í fjármálum. Hárgreiðslu
stofur hennar eru stórar og fag
urlega útbúnir salii’, þar sem
allar finustu konur Parísar láta
laga á sér hái’ið. Hái'lagning á-
samt þvotti og öðru tilheyrandi
kosta um 240.00 ísl. krónur —
og samt er hvert sæti skipað
hjá henni frá morgni til kvölds,
og konúr hi'ósa rneii’a að segja
happi yfir að komast þar að.
Eftirlætishárgreiðslan á árinu
sem leið hét „La nouvelle
Fronde“, og er hún mjög ein-
stök en kvenleg hárgreiðsla og
fylgja henni margbreytilegir lit
skuggar í hárinu.
Framhald á 9. síðu.
Hver á að
gata eyrun?
Það virðist vera að komast í
tízku á ný, að konur láti gata
eyrnasneplana og festi þar
eyrnalokka.
Eins og kunnugt er var þetta
í tízku fyrir mörgum árum, þar
sem konur, er áttu dýra eyrna-
lokka létu festa þá í eyrun. í
eitt skipti fyrir öll og svo héngu
þeir þar árum saman.
Aðalvandamálið í sambandi
við þessa tízku er það, að ekki
hefur verið úr því skorið, hver
eigi að gera þessa litlu að-
gerð á eyrnasneplunum!
Fáir gullsmioir viija taka á
,ig áhættu þá.’sem þessu fylgir,
>g talið er að læknum ‘finnist
LÍikur hégómi ekki samboðinn
. irðingu sinni.
Vandamál þetta verður þó
-afalaust leyst að einhverju
leyti, því að konum,..sem bera
ekta ,ipei'lur eða gimsteina í
eyrunum,. þykir ekki yoganqli hð
bera þá öðru vísi en :að festa
þá í gegnum eyrun.
Hvort þessi tízka verður éins
útbreidd og áður er mjög' vafa-
samt, en mörgum finnst leiði-
gjamt að sjá alltaf sömu eyrna-
lokkana í eyrunum jafnt virka
daga sem við hátíðleg tæki-
færi, og margir muna það ef-
laust, þegar mæður þeirra og
ömmur tróðu gulllokkunum
undir skýluklútnum, þegar þaér.
fóru í fjósið, en hvað um það,
tízka er alltaf tízka.
Fallegur kvöldkjóll ermalaus,
með flegnu hálsmáli og víðu
pilsi. Finlit efni jafn sem rósótt
hæfir þessu sniði, en smekk-
legt er að hafa einlita háa
hanzka við.
Einföld haust- eða vetrardragt
úr þykku efni með svonefndu
H-sniði. Dragtir þessar eru
mikið í tízku í ár.
Smekklegur en einfaldur
telpukjóll úr köflóttu sirs- eða
taftefnum með einlitum, litlum
kraga og líningum.
Snið af fötum þessum fást
í Verzl. Vogue, Skólavörðu-
stíg 12.
d-. uui