Vísir - 03.12.1954, Blaðsíða 7

Föstudaginn 3. desember 1954.
TTSffi
%
Mannskaöinn 2. des. 1933.
Þá fórst bátur frá Höfðaströnd
mmr frá Sfglufirðl.
Fyrsta desember 1933 var
Ungmennafélagi Höfðstrend-
inga boðið í Óslandshlíð á
skemnrtisamkomu, er efnt var
til af Ungmennafélaginu Geisla
þar. Þangað fóru flestir' ung-
lingar af Höfðaströnd og Hofs-
ósi.
Skemmtum við okkur 'prýði-
lega við dans, söng og veitingar.
Víð Jóhannes Stefánsson, upp-
eldisbræður frá Bæ, vorum
vitanlega þarna með, en þar
sem gott var veður og búizt við
sjóveðri næsta dag, þorðum við
ekni að vera alla nóttina, enda
vorum við vélamenn á bátum
okkar. Við fórum því fyrstir
manna úr gleðskapnum og hi’öð
uðum okkur sem mest við mátt-
um heimleiðis, enda var búið
að beita lóðir og allt tilbúið til
farar, er við komum heim. Við
flýttum okkur ein ósköp, tókum
ekki af okkur hálsbúnað hvað
þá annað; og Jóhannes steypt-
ist á höfuðið út úr húsdyrun-
um, er við hlupum á stað til
sjávar, sem er um 5 mínútna
gangur.
Þegar á sjó kom, var bátur-
inn Maí farinn fyrir mkkru,
en þrír bátar réru úr verstöð
okkar þetta haust: Maí með
Jónasi Jónssyni formanni, Jó-
hanni Jóhannessyni vélamanni
og tveim feðgum, þeim Jóhanni
Eggertssyni, og Eggert Jó-
hannssyni. Skrúður: Stefán Jó-
hannesson formaður, Jóhannes
sonur hans, vélamaðor, Jóhann-
es Erlingsson og Jóhann Jóns-
son frá Glæsibæ, hásetar.
Suðri: Rögnvaldur Jónsson for-
maður, Björn Jónsson vélaJ
maður og Jóhann Kristinsson,
háseti.
Eins og áður segir var bátur-
inn Maí farinn fyrir nokkru, en
við hinir fórum alveg jafnt.
Var þá veður eins og það getur
orðið bezt og bliðast, hvergi
skýjafar á lofti og logn um all-
an sjó.
Þegar út undir Þórðarhöfða
kom, tók Rögnvaldur, formaður
minn, eftir því, að skýhnoðri
kom upp á suðurloftið en eydd-
ist á samri stundu aftur, og má
vera að það hafi bjargað okkur
frá slysum.
Þegar út fyrir Þórðarhöfða
kom talaði Rögnvaldur um það
við mig, hvað méf sýndist að
ieggja á þessum slóðum, (Hann
ráðgaðist ætíð um lagnir við
mig, þótt auðvitað væri hann
margreyndur formaðúr. Þetta
mat eg við hann).
I þetta skipti hefði eg líkleg-
ast kosið að fylgja Stefáni eftir
á Skrúð,. en Rögnvaldur sagði,
að óvís.t væri, ai? logn yrði allan
daginn.
Svo fór að við löáðum á þess-
um slóðum og vorum með
norðurenda vestur af miðri
Málmev. Þegar bjárt var af,
degi, sáum við eins og svartan
haltka í suðri, og var bá strax
farið að draga. Það skioti raun-
ar engum -togum, að besar við
höfðum dregið tvo stokka eða
íóðir. þá gekk í sundur og var
þá hvítur siór af roki um allt.
Kevrðum við nú hálf-skakkt á
móti veðri inn ognnn að Þórð-
arhöfða; náðum við loks þahg-
að og keyrðum upp í fjöru, því
að alveg var kvikulaust. Sett-
um við dregg upp í fjöruna og
keyrðum þó vélina. Rok var
þá svo mikið, að hvorki sáum
við Málmey né Hrolleifshöfða.
Er. þó ekki mjög löng léið þar á
milli.
Við sendum nú Jóhann heirn
inn yfir Þórðarhöfða til að fá
mannhjálp við að festa bátinn.
Þurfti hann að skríða á stund-
um, þegar byljir voru sem
harðastir.
Víkur nú sögu til þeirra á
Skrúð. Stefán lceyrði norður
fyrir Málmey og lagði þar línu
sína. Þar var og Maí búinn að
leggja, er hann kom. Þegar
Stefán var búinn að leggja, sá
hann fljótt að hvessa myndi
mikið og keyrði því strax af
stað inn að Málmey. Þá var Maí
byrjaður að draga, og sáu þeir
það siðast til hans.
Þegar inn undir Málmey
kom var rok orðið svo mikið,
að ekki hafði á móti. Var þá
ekki um annað að gera en
hleypa undan veðri og freista
að ná Siglufirði. Veður var ó-
skaplegt. Vestur af Hrolleifs-
höfða fekk báturinn áfall og'
fyllti svo mikið, að vél stöðv-
aðist og komst aldrei í gang
aftur. Ekki var hægt að setja
upp mastur eða segl fyrir ofs-
anum, og tók því Stefán það
ráð að reyna að halda bátnum
undan veðri með árum, en
1 nokkru síðar fengu þeir annað
1 áfall og skipti þá engum tog-
i um, að Jóhann í Glæsibæ tók
; út. Sáu þeir hann rétt. sem
1 snöggvast, en eftir það var vit-
anlega ekkei-t hægt að gera á
| vélarlausum bát-num í slíkum
i ofsa. Ekki höfðu þeir félagar
tíma þá til að æðrast yfir
mannskaðanum, því að nóg var
að gera að ausa og reyna að
verjast nýjum áföllum.
Eft.ir þetta reyndu þeir að
setja upp siglu og heppnaðist
það, enda veður þá ekki eins
ofsalegt og áður. Gekk nú líka
betur að stýra undan veðrinu.
Þegar út á móts við Siglufjörð
kom, fór að kyrra, en þá rak út
og fram í djúp austur af firðin-
um. Var þá farið að skyggja,
Fór Jóhannes þá úr treyjunni,
hellti í hana olíu og gerði bál.
Sást það frá Siglunesi, en bat-
ur var sendur frá Siglufirði og
bjargaði hann . Skrúð þá um
kv.öldið.
i Næsta dag var gqtt v.eður,
og var þá leitað mikj.ð að Maí
! og báti frá Siglufirði, senx fórst
einnig þenna dag. Ekkert fannst
nema véalrhúsið og olíudúnk-
ur af Maj fram af Siglufir.ði:
I Þenna eftirminnilega dag
l.fórust frá Bæjarklettum þrír
heimilisfeður og tveir svniiq
aðalfyrirvinna fjögurra heim-
ila með mörg börn í ómegð.
II ' ■ '• ..' ■
; Sagt fyrir um slysfarir.
í sambandi við ofangrerind-
an mannskaða 2. desember
j 1933 dettur mér í hug atvik,
i er eg skráði þá strax á eftir.
j Um þrem vikum áður en of-
angreindúr mannskaði varð, lá
á banabeði KrLstinn Egilsson,
áð Syðra-Ósi, Bróðir Jóhann-
Elísabet drottningarmóðir var fyrir skemmstu á ferð um Banda-
ríltin og Kanada, og varð meira að segja gerð heiðursdoktor við
amerískan háskóla. Hér birtist mynd, sem tekin var þegar
Elísabet kom í heimsókn í Hvíta húsið.
Nýtt Hekluhefti komið út.
FjaHar um öskufalitð fyrsta gcsdagínn og
er eftir dr. Sigurö Þorarinsson.
Nýtt hefti er komið á mark-
aðinn úr hinu mikla vísindariti
íslenzkra jarðfræðinga um
Heklugosið 1947—48.
Þetta hefti, sem nú er komið
út á Forlagi Leifturs, fjallar
um öskufallið frá Heklugosinu
29. marz 1947. og er eftir dr.
Sigurð Þórarinsson. Er þar
skýrt frá öskufallinu bæði hér-
lendis og í öðrum löndum og
ér þetta allstór bók með fjöl-
ritsins er .,The Eruption of
Hekla 1947—48“ og ritstjór-
ar að þvi eru jarðfræðingarnir
Trausti Einarsson, Gúðmundur
Kjartansson og dr. Sigurður
Þórarinsson. Er það gefið út á
vegum Vísindafélags íslend-
inga.
Alls.eru komin út 6 hefti, en
í þeim eru 9 ritgerðir. Hefir
Trausti Einarsson skrifað sex
þeirra, en Sigurður Þórarins-
son tvær og Guðmundur Kjart-
Fær dottDr Ossietzkys
verilaimin ?
Frá fréttaritara Vísis. —
Stoklchólmi í nóvembei'.
Rosalinda von Ossietzky hef-
ur gert kröfur á hendur Vest-
ur-þýzku stjórninni um að fá-
greidd friðarverðlaun bau, er
faðir hennar hlaut á sínuni
tíma, eða nokkurn hluta þeirra.
Árið 1935 veitti norska stór-
þingið Þjóðverjanum Cafl von
Ossietzky friðarverðlaun No—
þels, en hann var ritstjóri:
blaðsins „Die weltbúhne" og
mikill friðarsinni. Gestapo, —
leynilögregla nazista, — lagði
hald á friðarverðlaunin og fékk
Ossietzky þau aldrei, en hann.
lézt í fangabúðum á ófriðarár-
unura.
Rosalinda, sem nú er giffc
sænskum blaðamanni, Palm að-
nafni,.. fékk fyrir skemmstu.
5000 ríkismörk sem fyrirfram-
greiðslu vegna friðarverðlaun-
anna, og var þetta gert fynr
milligöngu Heuss, forseta V.-
Þýzkalands. Áður hafði hún.
snúið sér til forsetans vegna
þessa. Hún segir, að hér séu
peningarnir ekkert aðalatriði,
heldur vilji hún halda á lofti
minningu föður síns og heiðri.
Brunnsjö.
mörgum uppdráttum og ljós
myndum. ITér er um merka, ansson eina.. Næsta hefti er
vísindalega ritgerð að ræða, væntanlegt á næsta ári og verð-
sem jarðfræðingum og vísinda- ur í þvi ritgerð eftir Guðmund
mönnum víða um heim mun Kjartansson.
þykja fengur að. } Ritið um Heklugosið er eitt
Þess skal getið að allt þetta (hið merkasta vísindarit sinnar
ritsafn um Heklugosið 1947 er. tegundar og íslenzkum jarð-
skrifað á ensku og því aðgengi- fræðingum og vísindamönnum
legt til lesturs fyrir vísinda-
menn annarra þjóða, þá sem
lesa enska tungu. Heildarheiti
til mikils hróss að
í þetta stórvirki.
hafa ráðizt
esar, sem var með Stefáni á
Skrúð. Kristimi þessi hafði ó-
ráð síðustu daga ævi sinnar og
sagði þá margt, sem enginn tók
mark á þá, en fólk mundi eftir
þegar slysin voru skeð. Jóhann
Eggertsson, sem fórst með Maí,
hafði farið fram í Skagafjörð
og er hann kom aftur, . sagði
hann frá því, svo að .Kristmn
heyrði, að hann hefði. verið.
nærri búinn að di:epa sig.í Dals-.
í ánni. Segir þá Kristinn: „pq.
að þú dræpir þig ekki. þarna
ertu samt bráðfeigur.“
j Jóhannes,. bróðir Kristins,
vakti yfir honum síðust nætur.
er hann lifði. Talaði þá Krist-
innium það. oftar .en einu-sinni.
að Jóhaimes mætti okki leggjp
þetta á sig, því að | bráðdegr
þ.viTti hann á öllu sinu þrek'
að halda og kæmist í miklr
raun. „Og sannaðu til,“ sagð
Kristinn. En, Jóhannes var me‘
Skrúð í mannskaðaveðrinu.
Kristinn talaði einnig uu
það, að þetta væri feigðarfla’
hjá Jóhanni í Glæsiþæ að farr
að róa inn frá. Eins og áður e
sagt, var eins og liinn deyjand
maðtu' hefði innsýn í ókomirr
tíma og sæi það, sem okkur va
dúlið.
Björn Jónsson, Bæ.
Páfi hressari.
SKipAUTG£Rf>
RIKISINS
Hjl HeiðubieiS
austur um land til Bakkaíjarð-
ar liinn 6. þ. m. Tekiö á mótí.
flutningi til
Hornaf jarðar,
Djúpavogs, :■
Breiðdalsvíkur,
Stöðvarfjarðar, ’
Fáslcrúðsf jarðar,
Mjóaf jarðar,
Borgarfjarðar,
Vopnaf jarðar,
Bakkafjarðar
í dag og árdegis á morgun. Far-
mánu-
Einkaskejti frá AP.
Rómaborg í gærkveldi.
' ins licilaglciki páfinn veikl-' seðlar seldir árdegis á
i í í gær og var allþungl haldinn dag.
icam eftir degi, og var út gefin
nm þetta sérsíök tilkynning und-
irrituð af einkalækni páfa.
Var þar sagt, að sami sjúk-
(iómui' þjái páfa nú og s.l. vöf
<)(g er gefiS í skyn, að' útliti'ö væf i
sjæmt, en-siöar var tilkynni, aö
.hrngðiÖ hefði lil liáta ogværi
páfi. að■ lu’cssast aíttir.
rrEsja"
vestur, um land í hringferð hinn
7. þ.m. Tekið! á móti flutningi
tíl áætlunarliafna vestan Ak-
ui'eyfar £ dag og á morgun.
Fa: seölar s’eldir á mánúdag.
II
II
! Umræöa um fullgidingu!
Parísarsanminganna hefst í j
fulltrúadeild franska þings- fer t?I Vestmannaeyja í kvöld.
ins 14. des. og á að veröa , Vörumóttaka í dag.
lokið fyrin' árámót. !——J----------------------;----