Vísir - 14.12.1954, Qupperneq 6

'rtSIR
Þriðjudaginn 14. desember 1954.
CAGBLAÐ
Bitstjóri: Hersteinn Pálsson,
Auglýsingastjóri: Krisíján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstrœti S.
Ctgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIB H.I.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan. h.f.
Lei&beiningar í iðnaðt.
Bysgbasafn Vestfirbinga faer
sexæring m>eb rá og reiba.
Frá abalfundi Vestfirbingafélagsihs.
ASalfundur Vestfirðingafé-
lagsins í Reykjavík var haldinn
í fyrradag.
Rædd voru venjuleg aðal-
fundarmál og stjórn félagsins
var einróma endurkjörin. Fé-
lagið mun beita sér fyrir því
af alhug, að koma upp byggða-
safni Vestfjarða og hefir í
hyggju að efna til happdrættis
til ágóða fyrir byggðasafnið og
eins mun allur ágóði af skemmt
unum félagsins renna til þess.
Aðallega hefir verið bent á
Maack, Júlíus Rosinkrans
Salóme Jónsdóttir.
Það er víst óhætt að fullyrða að
mikill fjöldi mann bæði til sveita
og í bæjum hlusti daglega á þing-
fréttir, og trúlegt að fáir þættir
útvárpsins hafi fleiri hlustend-
ur. Þingfréttir eru fluttar á þeim
tima, sem er mjög þægilegur fyr-
ir flésta, eða um matmálstíma,
en umþenna tíma munu flest út-
varpstæki vera opin. Það er því
ekki sama livernig vandað er
lil þáttarins, enda reyndar aldrei
Aðalfundur Sjálfstæðisfélag- síiíiiíi hvernig vandað er til nokk-
anna { Reykjavík, sem haldinn llrs þáttar, sem fluttur er í ríkis-
var í gærkveldi var mjög fjöl- Þa® ,er Jika að
folk almennt, ekki sizt þao, er
býr fjarri Reykjavík, vilji fylgj-
st með því l'rá degi til dags, sem
Husnæðismálin
rædd í futttrua-
sóttur.
Bjarni Benediktssoh
dóms-
rðnaðarmálastofnunin hefur nú hafízt handa um útgáfu tíma- Isafjörð sem heppilegan stað og menntamálaráðherra, Jó- skeður innan þiugsala. Állt, sem
rits, sem á að f jalla um iðnaðarmál og starfssviö stofnunar- fýrir safnið, einkum menning-
innar, en hún er nú um það bil að hefjast handa um víðtækt arlega séð, þar sem æskulýður
leiðbeiningarstarf fyrir iðnað landsmanna, og munu menn Vestfjarða, ferðamenn og yfir-
hyggja gott til. Það hefur einmitt háð þeim vísi að iðnaði, sem| leitt sem flestir geti haft sem
verið hefur að berjast við að komast á legg hér á landi, að: greiðastan aðgang að því. ísa-
hann Hafstein alþm. og María gerist á' þingi liefir meiri og
Maack yfirhjúknjnarkona voru minni álirif á liag og heill lands-
einróma endurkjörin í stjórn manna, því er ckki nema sann-
fulltrúaráðsins, svo og formenn gjarnt að öllum sé gefinn kostur
þeirra, þau frú Gróa Pétursdótt á því að fylgjast þar með máltim,
hann hefur ekki getað leitað til neins aðila um heilræði og f.irðarkaupstaður hefir boðið ir, Guðm. Benediktsson bæjar- Þott tiarn bui-
leiðbeiningar, svo að hann hefur átt miklu erfiðara uppdráttar félaginu tvær lóðir fyrir safnið.
en ella af þeim sökum, en nú ætti að verða bætt úr því. Ýmsar gjafir hafa borizt til
byggðasafnsins og þar á meðal
Um öll lönd getur iðnaðurinn leitað til stofnana eða mið- sexæringur meg rá 0g rejgg
stöðva, sem hafa með höndum dreifingu allskonar tæknilegs5
fróðleiks, er gerir iðnaðinum kleift að viða að sér upplýs-
ingum um nýjungar keppinautanna, bæta framleiðsluhæfi sitt
og afköst. Hér á landi hafa forvígismenn á sviði iðnaðarins orðið
að leita mikið út fývir landsteinana, þegar þeir hafa verið að
þreifa sig áfram, og hefur það að sjálfsögðu aukið mjög allan
tilkostnað, og er þó sízt á hann bætandi, eins og aUt er í
pottinn búið á sviði útgjaldanna.
sem nokkrir ísfirðingar gáfu.
Bárður Tómasson verkfræðing-
ur skýrði frá því, að nokkrir
ísfirðingar hefðu hugsað sér að
gefa hann á Þjóðminjasafnið,
en höfðu síðan ákveðið að gefa
byggðasafni Vestfjarða hann.
Félagið mun því beita sér
fyfir því, að hafizt verði handa
sem fyrst um að komið verði
upp nausti fyrir skipið, og það
En þrátt fyrir þessa þröskulda hefur þó alltaf miðað í rétta
átt, og af þeim sökum er vaxandi áhugi og skilningur á hlut-
verki iðnaðafins. Það hefur sannast, að íslendingar geta gert
eins vel og útlendingai', þegar aðstaðan hefur verið hin sama, að. s^oi ar íafnfiamt á alla Vest,-
það er ekki handlagniri, sem háír hér á landi, heldur er það firðin®a a Same,ní)st- um- að
þröngur markaður, sem veldur því, að ekki er lengra komið.j íoma UPP ullkomnu bygg a-
1 safni, sem yrði öllum Vestfii-ð-
ingum til sóma.
Segja má, að félagið hafi
gjaldk. og Ragnar Lárussonl
framfærslufulltrúi. Fyrir eru í ^ott’ seln baS nær-
stjórn fulltrúaráðsins Birgirj
Kjaran hagfr., frú Guðrún
Jónasson, Sveinbjörn Hannes-
son og Þorv. Garðar Kristjáns-
son, formenn Varðar, Hvatar,
Óðins og Heimdallar.
Að loknum aðalfundarstörf-
um flutti Jóhann Hafstein
Það er næsta ógerningur fyrir iðnað að komast vel af stað,
nema hann geti boðið stórum hópi vöru sína, og því stærri sem
hópurinn er, því betri er aðstaðan og öfugt.
alþm. bæðí á Alþingi og í bæj-
arstjórn Rvíkur. Greindi hann
frá baráttu Sjálfstæðismanna
fyrir auknu athafnafrelsi í
byggingarmálum, lánadeiild
smáíbúða o. fl. Minntist ræðu-
maður á Bústaðavegshúsin,
smáíbúðahverfið, ráðhúsið og
fleira í því sambandi. Jóhann
Varla verður með nokkurri
sanngirni fnndið að lestri ÚÞ
varpsfrétta, eins og þær eru
hafðar nú, enda vart völ á öllu
áheyrilegri manni en Helga
Hjörvar. Enaftur' á móti mætti
ræða nokkuð hvort sá háttur, sem
nú er á liafður, sé ekki að verða
úréltur og flytja mætti hlustend-
um útvarpsfréttir á annan liátt.
Maður véi’ður þéss var, að ýms-
iiin finnst lesturinn þurr, oft þnl-
in lög eða lagafyrirmæli, er
iiggja fyrir þinginu, jafnt stór-
.mál sem þau snjærri, er litla al-
mciina þýðingu iiafa. Það sýnist
ekki nauðsyn að kynna öll þirig-
mál, en gera heldur i timanum
hetri skií þéim málúm, sem mik’a
hingað til haft þrjú áhugamál
! á stefnuskrá sinni: Það fýrsta
Það kann að vita á gott, og gerir það vonandi, að Iðnaðar
málastofnunin er að taka tii starfa af kappi um það bil, sem kvikmynd Vestfjarða, þar sem
landsmenn halda það hátíðlegt, að vatnsafl var virkjað í fyrsta' allar þrjár sýslurnar væru
skipti hér á landi fýrir 50 árum. Iðnaðurinn byggist á raforku kvikmyndaðar. KvikmyndagerS
úr fallvötnum lándsins, og svo er raunar komið, að byggð þessari er nú lokið og hefir
Jandsins er yfirleitt undir þyí komin, að hægt sé að leíða myndin verið seld til mennta-
orkuna. sem víðast um iandið, til þess að fólk flytji ekki unn- málaráðs til sýningar í skólum
vörpum úr sveitunum. Þess vegna hefur verið hafizt handa um landsins. Annað var bókaút-
það að láta raforkuna ná um landið allt og gerð 10 ára áætlun gáfa. Félagið gaf út bókina
i þessu efni. j „Gróður“ og safnað1 átthaga-
' lýsinguni, sem það síðan afhenti
, Víða um Iönd er að vakna hrcyfing fyrir því, að nauðsyn Sambandi vestfh-zkra átthaga-
'sé að sameina iðnað og búskap að nokkru leyti. Sveitafólk eigi feiaga útgáfu Það þriðja er
að vinna að iðnaði á heimilunum, þegar vinna er þar ekki eins svo bygggasafmð en mikill á-
mikil og um hábjargræðistímann. Hér á landi er þess ekki síður yirðist ríkjandi meðal fé-
þörf en annars staðar, að iðnaðurinn dreifist um landið pg sem ]agsmanná um að því verði
ílestir leggi gjörva hönd að honum. Á því sviði getur Iðnaðar- itomjg upp sem allra fyrst
málastofnunin haslað sér völl ekki síöur en-.á vettvangi verk- Stjóm félagsins skipa: Sig-
smiðjuiSnaðarins, og h'ún hlýtur að gera það,- er stundir líða. rígur Valdemarsdóttir form.,
Það er hvorki sveitunum né' þéttbýlinu í hag, að ékki sé nýtt dr_ símon Jóh. Ágústssón vara-
sem bezt það rafmagn :sem til sveitanná fér og, sú vinnuorka, f0rm. Helgi Þórarinsson gjáld-
sepr í þeirri' dvelst að vetralagi, með?.iðhframleiðslu. j keri, Jóhann Finsson ritari, en
1 . . meðstjórnendur erú María
Hafstein lauk ræðu sinni með almeima þýðingu hfa, stór-
því að . spá því, að innan
skamms myndu húsnæðsmálin
komast ö gott horf með núver-
andi stjórnárstarfi.
inálin, eins og þau
kö’luð.
eru alltaf
99
j Breyta þarf til.
í nágraiirialöndunuiií-er hai'ð-
—:----—;------- ur sá háttur.á, n'ð þingfréttaritari
Vinnan ril(isúlvarpsjns lckur á stálþráð
manmnn
66
Komin cr í bókabúðir skáld-
sagan „Vinnan göfgar mann-
inn“, eftiit Marie
Schwartz.
Bókaútgáfa Guðjóns Ó. Guð-
jónssonar hefir gefið bókina út,
en þetta er allmikið rit, 432
bls.. að stærð.
ka.fia ijr ræðiun þingmanna, er
þeir i'lvtijj i ýnisum inálitm og
síðau er lilusteridtim gefinn kost-
ur á að fylgjast með iimræðun-
um á þann liátt. Það eru auð-
Sophie vitað éngin tök á þvi, að endtir-
flytjá rienia áðeiris kafla úr ræð-
úm þingmamrii i fréttum, en , á
þerinan hátt vcrða þingfréttir
miklu meira lifandi en ella, Miínu
allir yei’á mér samdóma, sem
Til eftirbreytni.
Tiað er oft erfitt að gera sér grein fyrir því á stundum, þegar
^ gengið skal áð kjörborðinu, hvort ura kosningár til þings.,
bæjarstj.órnar eða prests er að r&ða. Áróðurinn ér -ævinlega
jafn-ákafrir, skrifstofur settar á laggir og bárizt aö kappi fram
að kjördegi, en þá þjóta bifreiðir um :göturnar til þess að
ilytja kjósendur á kjöystáð. Vantarf.ekkórtsá''ríéM^á 'veifur, til
þcss að smalabílar við prestskosningar sé nákvæm'lega eins og
samskonar farartæki, sem notuð eru við pólitískar. kosningar, og
finnst mörgum það óhæfa.
Þessa mynd af kosningum þekkja R.eykvíkingar mætavel.
og hún mun einnig þekkt annars staðar á landinu, til dæmis
norður á Akureyri, því að ekki er svo langt síðan-j|)af--vás
kjörinn prestur. Á sunnudag var einnig efnt til prestsk.Qáþjrigár
á Siglufirði, en þar brá svo við, að frambjóðendur beittu ekkí
sömu aðferðum og gert hefur verið hér. Þeir toku ekki nýjústu
tækni í þjónustu sína, engan bíl, enga skrifstofu. Samt kusu
yfir 70% og verður það að teljast með eindæmum gott. Væri
ekki rétt, að prestsefni annars staðár færu að dæmi frambjóð-
enda þarn-a og létu áróðurinn eiga sig í fráíntiðinni?
, . hlustað 'hal'u á þingfréttir i
Sagan gerist i Sviþ.ioð, og. dönsku eða norsku útvarpi. Eink-
nni gsétum við tekið frændur
okkar Norðmcnn til fýrirmynd-
ar, því þingfréttir í norsku út-
varpi ern áuk þess að vera fræð-
koma margai’ persónur fram.
Bókin ér þrungin válegri
spennu, en ást og ævintýri
sfeiptast á. Bókin, senrer ágæt-
Framleiðlr nýja ger5 listmuna.
Hafin hefur verið framleiðsla
á nýrri gerð listmuna hér á
landi, en það eru g-Ierhúðaðar
eirskálar og eru þær nýlega komn
ar á markaðinn hér í Reykjavík.
Frú Þóra M. Stéfánsdóttir,
kennari, nam listgrein þessa i
Þýzkalandi fyrir einu ári og hóf
síðan framleiðslu á munum
þessnm eftir að heim kom. Fram
lil þessa hefur framleiðslan að-
eihsi' vérið á ibyr.iunrstigi hjá
hcSiirii,' en n.ú‘ líéfur hún sent á
markaðinn miki'ð úrval af skraut
skálum, öskubökkum og kerta-
.sfjökum.
Listinunir þessir eru þaunig
úlbúnir að mulnum bergkrystal
er dreift á eirdiska, sem siðan
lega úr garði gerð, e>r prerituð rindi utn þingmálin, mjög
í prentsmiðju Björns. J'ónssonar skeimjitilégár. Það geta okkar
| Akureyri - . þingfréttir . ekki. orðið, eins og
þ:ér eru nú, þótt þnigfréttaritái'-
inn sé góðiir. ;
‘Skýringar með.
Það færi nokkuð effir smekk-
vísi ])ingfréttaritara Iivaða kaflri
hann tæki som táknrænan fyril*
• ríéðu bvers þingmanns, en síð-
•.«n , yrði lianii sjálfur að flytýa
i skýriiigar. Þarinig híittaður fhitn
ingur þinglrétta myndi verða
bæði lifanili og skeriimtilegur.
Það niætli sjálfsagt gera þing-
fréttir eitthvert eftirsóttasta út-
varpsefnið, ef þannig væri að
| farið. En eins og þær eru nú,
verða þær leiðigjarnar, cnda þótt
, þingfrétíamaður reyni að gera
jéiris mikiðúr þeim og mögúlegt
er. —t kr.
Þess skal gctið að listinuná-
gérð þessi er ævaforn, þar sem
1 gh'rhúð;i.ðir listmunii- haía fund-
I izt i grafliýsum Forn-Egypta.
éru btcnndir í ,þr til gerðum
ofiii viö allt að 900 stiga liita.
' Allt efrii, eir, bergkrystall og
márgs 'kónar sýrur þarí að fá cr-
, ?. , ■ ,•>
lendis fra. ,
„Eg hef alla ævi liaff yridi áf
lituin og likíega liefur það rekið
mig út i þetta. Bergkrystalla lit-
irnir cru einstaklega djúpir og
fallegir," sagði frú Þóra í vifStali
við blaðamenn i gær.
Hún liefur lagt fyrir sig riiál-
aralisl í tómstunduin sinum en
auk Jiess liefur Inin kennt teikn-
un í Kvennaskólanum í Beykjavík
rfokkrá vctur.
Eftir nýárið hefur hún í
hyggjú að hefja framleiðslu ,á
emailcruðum silfurmunum.