Vísir - 18.01.1955, Side 5

vlsm
aáiaasj'm
Gljáir vet J
Orjúcjt
ffreirvlegT
Þaqilegl - /Cf '
faragðhreini, svalandi
ávaxtadrykkur,
H.F. Ölgerðin
Egill Skallagrímsson
Þriðjudaginn 18. janúar 1954
V.-íslenzkar námsmeyjar
fá verðlaun.
Báðar stunda listanám.
Vesturheimsblöðin skýra ný-
lega frá jþví, að tvær stúlkur af
ísienzkum ættum hafi unnið
verðlaun við skóla sína í Kan-
ada.
Lögberg ský'rði frá -því, að
Frances Augustine Magnússon,
17 ára, dóttir Ágústs- Magnús-
Frances A. Magnússon.
son, í Foam Lake, hafi unnið
verðlaun, heiðurspening land-
stjórans, í keppni nemenda frá
átta menntaskólum i Saskatc-
hewan-fylki austanverðu. Varð
Frances hlutskörpust í keppn-
.inni.
Blaðið segir ennfremur, að
"hún taki mikinn þátt í öllu
skólalífi, og þykir til dæmis
ágætur ræðumaður, en á sl.
ári vann hún verðlaun fyrir
einsöng, þótti, efnilegasti þátt-
takandi, en verðlaunin eru
ókeypis skólavist við háskóla
fylkisins.
Þá birtir Heimskringla eftir-
farandi fregn um aðra stúlku áf
íslenzkum ættmn, sem gert hef
ur'garðinn frægan:
„Það er íslendingum ætíð
gleði efni að frétta að framúr-
skarandi hæfileikar einhvers
íslenzka frumherjans halda á-
fram að eflast og þroskast í
.ættinni, lið fram af lið.
Nú hefur ung jslenzk stúlka,
Edith Lillian Lewis, aðeins
þrettán ára gömul, unnið tvenn
verðlaun við Manitoba Music
prófin í sumar. Hún hlaut
$50.00 námsvex-ðlaun Jón Sig-
urðsson félagsinis, I.O.D.E.,
sem veitt eru þeim nemenda
(af íslenzkum ættum) sem
hæstu einkunn hlýtur hvert ár
í öllum bekkjum frá sex til
ellefu, hvort sem er heldur í
píanóleik, fiðluspili eða söng.
Einnig hlaut hún verðlaun
sænska klúbbsins (Swedish
Musical Club, Norden Society
an Order of Vasa) fyrir hæstu
einkunn (90%) allra nemenda í
fylkinu í sjöunda bekk (píanó).
Edith er dóttir Mr. og Mrs.
Murray Lewis sem heima eiga
að 687 Campbell St. Winnipeg.
Langafi Edith var Jón Frið-
finnsson, tónskáld, en móðir
hennar heitir Lillian og er dótt-
ir Halldórs Baldwin, gullsmiðs,
og konu hans Emily (Frið-
finnsson).
henti þeim fagra minjagripi úr
silfri frá -rikisstjórn Sambands-
lýðveldis Þýzkalands.
Sendilierrann mælti m. a.:
Þýzka flutnihgaskipið Báhia
Blanca var á leið sinni frá Brazi-
!íu með kaffifarm til Þýzkalands
er það fórst. Þetta var 10. janúar
j 1940. Togarinn Hafstein, sem á-
samt fleiri fiskiskipum, vár að
veiðum úti fyr:r Vestfjörðum,
fór á vettvang, og tókst mjög
giftusamlega á síðustu stundu að
bjarga allri skipshöfriinni, 62
mönnum, þrátt fyrir erfiðar að-
stæður og aðsteðjandi stórviðri.
Þött ár og dagar líði, lifir minn-
ingin um slíka sjómannsdáð.
Eg lief þá persónulegu ánægju
fyrir hönd rikisstjprnar minnar,
að afhenda yður hverjum fyi’ir
sig, mlnjagrip um þennan atburð,
með svofelldri áletrun:
„Mcð þökk og viðurkenningu
fyrir björgun skipshafnarinnar
af Bahia Blanca. frá ríkisstjórn
Sambandslýðveldis Þýzkalands.“
Skipstjóranum Ólafi Ófeigssyni,
stýrimanni Þórarni Gunnlaugs-
syni, loftskeytamanni Halldóri
Jónssyni, 1. vélstjóra Steindóri
Nikulássyni, 2. vélstjóra
Þorkelssyni, bátsmanni Sófusi
Hálfdánai-syni, og jafnframt
fylgja þakkir til allra annarra,
sem um borð voru.
MARGT A SAMA STA£)
LAUGAVEG 10
SIMl 338
Edith. L. Levvis.
Editli á tvo bræður sem eru
yngri.en hún, og hefur sá eldri
mjög fagra söngrödd. Fyrir
tveim árum, þá er hann var 7
ára vann harin hæstu einkunn
fyrir einsöng við Manitoba
Music Festival, í þeirri deild
sem er fyrir drengi, níu ára
og yngri. Nú er hann í efri
deildinni, og syngur x flokki
sem hinn ágæti söngstjóri,
Donald Leggat, æfir. H. D.“
Fél. ísl. myndlistarmanna
og Rdmarsýningin.
Ray Bolger, sexn leikur aðal-
Jilutverkið í „Frænku Charles“,
sem Austurbæjarbíó sýnir við
mikla aðsókn.
V.-Þjóðverjar
heiðra sjómenn.
Fimmtán ár eru nú liðin síðan
skipshöfnin á togaranum Haf-
stein bjargaði skipshöfninni af
þýzka flutningaskipinu Bahia
Blanca norðvestur af íslandi.
Af þessu tilefni boðaði þýzki
sendiherrann hér, Dr. Curt Oppl-
er þáverandi yfirmahn togarans
á sinn fund s.t. föstudag og at'-
• Argentína hefir sent flokk
vísindamanna til rannsókna
á Suðurskautssvæðinu. Hafa
þeir komið sér upp bæki-
stöð við Wedell-sjó.
Vísi bai-st í gær svar F. í. M.
við hinú opna bréfi Ásgrims
Jónssonar, er b.rzt hafði í blöð-
um á sunnudag. Félaginu skal
þó ekki varnað máls hér í blað-
inu.
Við lásuin á miðvikudaginn
svar yðar til Félags ísl. mynd-
listarmanna við boðsbréfi þess
um að þér senduð fimm myndir
eftir eigin vali á Rómarsýn-
inguna. Eins og við sögðum í
bréfinu, sendum við þrem
listamönum öðrum sams konar
boð, þeim Ásmundi Sveinssyni,
Jóhanririsi Kjarval og Jóni
Stefánssyni. Ætluðum við þeim
og yður pláss í bezta sal, sem
íslenzka deildin hefur til um-
ráða á sýningunni. Við metum
mikils hinn kurteislega tón í
bréfi yðar og viljum leitast við
að sýna aðra eins stillingu í
þessu viðkvæma máli. En æski-
legra hefði verið, að listamenn
hefðu rætt þetta innbyrðis
án milligöngu blaðanna. Þér
hafið valið þessa leið, og verð-
um við því að mæta yður þar.
Það er rétt, að vitneskja um
fyrirhugaða Rómarsýningu
barst fyrst hingað til lands í
fyrravetui', eða • nánar tiltekið
í bréfi, dagsett í Stokkhólmi
17. febrúar. Fyfst 1' stað . var
aðeins ura ófullburða hugmynd
að ræða, 'énda föru næstu fimm
mánuðir í aíhugun á .-tilboðum
j og undirbúnirigsstöi'f. Þann 13.
’ júlí var tilboði ítölsku ríkis-
i stjörnarinnar svarað játandi, og
1 skömmu síðar barst staðfest-
j ing hennar. Þann 1 17,—23.
I september > sat íulltrúi Félags
islenzkra . myndlistarmanna
fund með fulltrúum hinna
Norðurlandanna í Rómaborg,
og var tilgangurinn sá, að
skipta
þátttökuríkja og ræða við
stjórnarvöldin í Róm um fram-
kvæmd sýningarirmar. í
spurði um álit hans á því, hvort
íslendingar ættu að taka þátt í
sýningunni í Róm, ef úr boðixm
yrði. Jón Stefánsson hvatti
þess eindregið og sýndi málinu:
þá fullan skilning, enda og síð-
ar, er virðist nú ofar öliu hafa
. i þá kröfu í huga, að Nýja myixd-
^1 ■* listarfélagið fái að skipa tv®
, . fulltrúá í dómnefnd móti tveim.
fyrstu teikningar af pymngar- • fulltrúum Félagg jsL myndlist_
solum — ekki í sumar ems og i _ ,, . -
, armanna. Þetta atrxox. skipua
þer fullyrðið — og var þa aug- ,, , , . _
° y ^ J domnefndarinnar, verður yður
tíðrætt um í bréfi yðar, enðæ
mikilvægt, og skal vikið að þvl
nánar, áður en lengra er haldið,
Það er bezt að taka af allárc.
vafa strax: Félag ísl. myndlist-
armanna. getur . eitt skipat?
dómnefnd ( sem það nú hefur
gert), einfaldlega vegna þess?
að Félag ísl, myndlistarmanná
er eina myridlistarfélag ís-
lenzkt, sem er deild í Norræna
Listbandalaginu og þar af
leiðandi eini löglegi aðili að
hinni fyrirhuguðu. listsýningu
í Róm nú í vor. Þetta er vald,
sem ekki er hægt að framselja,.
Staðreynd, er breytist ekki, þótfc
félag yðar óski ef til vill ann-
ar ástands í myndlistarmálum,
Hitt er annað mál, að við hugð-
um á samstarf við yður og töld-
um sanngjarnt, að í dómnefnd-
inni sæti einn listamaður, sem
Nýja Myndlistarfélagið bæri
sérstakt traust til og gerði til-
lögu um, að fengi þar sæti.
lýst í blöðum og útvarpi, að
sýning þessi stæði fyrir dyr-
um. Þann 15. nóvember s.l. var
loks endanlega undirritaður
samningur milli Norræna
Listbandalagsins annars vegar
og ítölsku ríkisstjórnarinnar og
bæjarstjórnar Rómar hins veg-
ar. Staðfestingu á sannleiks-
gildi þessarra upplýsinga getið
þér fengið hvenær sem er hjá
formanni eða ritara Félags ísl.
myndlistarmanna með því að
líta skjölin eigin augum.
Endanlegt boð um samnor-
ræna listsýningu í Róm lá því
ekki fyrir, fyrr en um miðjan
nóvember s.l. — en ekki í fyrra
vetur, eins og þér segið.
Eins og þér sjáið, var því
ekki mögúlegt að bjóða neinum
þátttöku fyrir þennan tíma.
Því síður kom til mála að skipa
dómnefnd, meðan óvissa ríkti
um framkvæmd sýningarinnar.
Hitt virðist yður ekki kunnugt,
að Svavar Guðnason, formaður
félags okkar, ræddi margsinnis
við Jón Þorléifsson um Róm-
Sem yður er kunnugt, hugð-
um yið ennfremur á samstarf
1 um fjárútvegun, og báðxlm við
I
arsýninguná og skýrði honum .
frá gangi málanna, enda unnu yður og Jón Þorleifsson um.
þeir þá saman að undirbúningi j undirskriftir á umsókn okkar
listsýningar þeirrar, sem hald- j um fjárstyrk til Alþingis, m
in var í Kaupmannahöfn í þið neituðuð báðir, þótt ein-
aprílmánuði s.l. í tilefni Norð- j kennilegt megi virðast. Aftur á
urlandafarar forsetahjónanna. j móti brugðust þeir Jóhannes
Er þeir komu til Kaupmanna- j Kjarval og Tómás Guðmunds-
hafnar í erindum þessarrar (son, formaður Baridalags ísL
sömu sýningar, hafði Svavar listamanna, vel við málaleitan
einnig tal af Jóni Stefánssyni okkar um meðmæli með «m-
í íbúð hans í Breiðgötu (Jón sókninni.
sýningarrúminu milliJ Þorleifsson var viðstaddur) og I í bréfi yðar teljið þér, aS
,.W.>A\VWUWAWftWViVWiW.WJ,.W.WAW.”.V-WAVAVl.VWW1i
Mtinso — I fin og Omo fyrii'l iffff'fit n d i
Krisijjtkn Ó. Shngfjörð h.i. — Sínti 3047