Vísir - 31.01.1955, Síða 6

Vísir - 31.01.1955, Síða 6
vísœ Mánudaginn 31. janúar 1955 D A G B L A Ð Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson. •Skrifstofur: Ingólfsstræti 3. AfgreiSsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm linur). Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F. Lausasala 1 króna. Félagsprentsmiðjan h.f. Er ísland évinaríki? Skeiegg grein í morskur blaði. Nýtr herrar — gamiir siiir. Viðbrögð Svía í SAS-deilanni við íslendinga eru enn á dagskrá í ýmsum blöðuin Norðurlanda, ekki sízt norskum. . .Þann 10. þ. m. birtist eftirfar- andi forystugrein í Oslóar-blaS- inu „Norges Handels- og Sjö- fartstidende“, undir fyrirsögii- inni: „Er ísland óvinaríki?“ „Svíar hafa sagt upp loftferða samningnum við íslendinga. Nú einbeitir SAS sér að því að fá Dani og' Norðmenn til þess að gera slikt hið sama. SamtímLs þvír sein þrezk, frönsk, hollenzk og bandarisk flugfélög hafa og muiiu hafa léndingarleýfi fyrir Einn af sagnWæWngum kommúnista var ekki alls fyrir löngu' farþegaflugvélar sinar i Noregi, látinn minnast þess í dálkum Þjóðviljans, að liðin voru kl'cfst SAS Þcss« 1 trássi Vlð f ' fimmtíu ár frá því að gerð var byltingartilraun í Rússlandi þjoðaven.m, _ að við utilokum ís- áríð 1905, en þá hjuggu kósakkar í lífverði keisarans m. a. nið-, iendinga ira þs i að lata fmgvei- ur 2000 menn í Pétursborg. En þótt ókyrrt væri í Rússlandi arsmar lenda í Noregi þá, og hefði raunar verið áður, svo sem tilræði og þjóðhöfð- j H,n naskyída, vmsamlega ts- ingjamorð báru með sér, leið þó enn nokkur tími, þar til c"zka þjoð a sem se að sæta keisarastjórninni var steypt og kommúnistar komust til valda, I erð* sem hæfileg væn fjand- en á milli var það tímabil, sem ýn|r halda fram að hafi verið, ' cldl> eini tíminn, þegar Rússar nutu nokkurs frelsis á vestrænan myn(J. yi{anlega ekki mælikvarða. j dctta í hug að bjóða Bandaríkj- Nú er að ýmsti leyíi öðru vísi umhorfs í Rússlandi en fyrir unum eða Stóra-Bretlandi, — ékki hálfri öld, þegar keisaraveldið var komið að fótum fram, ogleinu sinni Þýzkalandi, — upp á það þuxfti ekki annað en eitt verulegt áfall til að hrynja til slíkt. En íslendingaf eru svo fá- grunna. Þar eru komnir nýir herrar, en það verður þó ekki sagt, að þar sé einnig komnir nýir siðir með þeim. Alþýða manna náut sáralítils frelsis áður fyrr í ríki Rússakeisara, og að því leyti hefur engin breyting *orðið. Þing var í landinu áðui, og það er einnig til nú, en núverandi þing er enn mátt- lausara en það fyrra. Dúman gat látið vilja sinn í ljós áður fyrr, en núverandi þing landsins er aðeins spegilmynd af vilja valdhafanna í einu og öllu. — samþykkir aðeins það, sem þeir eru búnir að ákveða fyrirfram -— og allir vita, um hversu marga flokka er að ræða eða frambjóðendur, þegar „kjósend- um“ ér heimilað að „velja“ fulltrúa sína. En með þessu er ekki allt talið, sem óbreytt má kallast í Rússaveld'i nú frá því á tímum keLsarastjórnarinnar. Þá var landinu gefið nafnið „þjóðafangelsi“, og þarf ekki að gefa neinar skýringar á því, hvernig það heiti er til. prðið. Undir --stjórn kommúnista er landið órðið enn stærra þjó&afangelsi, og-það er einnig orðið rammbyggilegra fangelsi, því að það er énn meiri vandkvæðum bundið að komast þaðan en áður. Undir stjórn keisaranna var það einnig alsiða að senda menn í útlegð austur í Siberíu, ef þeir þóttu á einhvern hátt hættulegir eða óæski- legir í heimalandinu. Nú er ekki aðeins farið þannig með mennir, að menn telja, að ófaætí sé að móðga þá. Orsök þessarar 'nýju sóknar er sú, að Loftleiðir fljúga fyrir of lágt verð milli Islands og Banda- ríkjanna. Þar sem kunnúgt er, að félagið veitir góða þjónustu, er það rinsælt og fær því marga íarþega. Þess vcgna skal nú unnið að þvi að þvinga Loftleið- ir inn í samtök, sem kann þá list að liafa hærra verð á farmi'ðun- uin, en í þeiin samtökum eru fé- lög, sem verða að hafa hærri far- gjökl til þess að komast af. Þau njóta forréttinda og eru rekin á svipaðan liátt og rikisleikhús. Auðvitað þarf SAS að græðá einhvers staðar það, sem félagið tapar á Norðurpóls-sirkusinu. Það er dýrt að reka filmstjörnu- ■tíg geisha-flug. Þess vegna á að skattleggja norska innanlands- o*4 Amerikufarþega. Þannig heyr ir SAS að nokkru leyti . undir skattayfirvöldin, og.þau eru stófn ún, sem kunna list hækkunaririn- ár. — í Stóra-Bretlandi og Frakklandi er verið að losa um einkaréttinda böndin á sviði flugsins. Þar stend ur fyrir dyrum úrslitabarátta mílli einkaleyfisflugfélaganna og þeirra, sem vilja frjálsar sam- göngur i lofti. Úrslit þeirrar bar- áttu sker úr um, hvort loftferð- ir eiga að stirðna í viðjum eyðslu sams, klunnalegs og óheppilegs einkaleyfa- og ríkisstyrksfyrir- komulags, eða hvort þær eigi að njóta frelsis, dafna og notfæra sér alla þróunarmöguleika. Enn er ekki kominn timi til úrslita- orusfunnar. Plnn er of mikiö eft-: ir af hafta-hugarfarinu frá styrj- j aldarárunum. En þegar til lengd- ar lætur, mun heimurinn varla falynna að kerfi, sem byggir starf- senii sina á of háum fargjöldum. Mcnn vilja láta þann hezta sigra. i lofti, eins og á sjónum. Það er fáni framtíðarinnar, sem hin litla, dugmikla og djarfa íslenzka þjóð, heldur á zti • ^ < e &|oprci..« Um þao sem næst gcrðist segir skipstjóri að hami liafi beðið loftskeytamann að ná sambandi við togarann Aust- firðing og. segja að þeir. væru strandaðir. Náði loftskeytamað urinn strax sambandi, en á með einstaklinga undir stjorn kommumsta, heldur hafa þeir full ,an losnaði gkipið Kvaðst gkip_ komnað þessa refsiaðferð eins og margt annað og þykir ekkij^. ^ ^ ^ ag ^ neitt tiltökumál, þótt heilir þjoðflokkar se fluttir ur heim- ^ aftur á bak> en rétt : kynnum sínum og látnir þræla austur á sífreðnum tundr- um Asíu. Sagnfræðingurinn, sem að ofan getur, rnun vera svo sann- færður kommúnisti, að hann telji, að um miklar framfarir hsíi verið að ræða í. Rússaveldi síðasta aldarþriðjunginn, og grein hans um blóðbaðið í Pétursborg var að sjálfsögðu ætlað að minna é það, hve jniklum stakkaskiptuin allt hefði tekið austur þar síðan byltingin varð. En kommúnistar misno-ta orðið fram- farir alveg eins og þeir misnota annað orð, sem þeir nefna mjög oft — lýðræði! Þær framfarir, sem þeir telja þar hafa orðið, munu víðast annars' staðar vera táldar hið gagnstæðá, afturför. j Wtt konunúnistar sé íttanna. fúsastix! til að þylja upp allsí;; kónar hlutfalistölur um aukningú á hinum ýmsu sviðum fram-.j leiðslunnar þar austur frá, hafa þeir ekki eins rnargar tölur.áj hraðbergi iira það, hversu mikil frelsisaukningin hafi veríð. • skiptið kafði það liall. Þeir ættÚ þó að vera menn til að sanna með prósentureikr.'ingi, ast*mjög á stjórnborðshliö og að alþýðumaðurinn austur í Rússlandi njóti riú miklu meira ekkl kafj veri'ð stætt á stjórn- frelsis en áður. Þeir ættu heldur ekki að vera því andyígir,1 borðspaHsgólfinu án þess að því að þeim verður víst ekki legið á hálsi fyrir að vilja ekki llalcla sér. Nokkru síðar, seg- leiða menn í allan „sannleika“ í ýmsum efnum. j ir skipStjóri, að skipið hafi En þótt máltækið segi, að viljinn dragi hálft hlass, er hætt t tvennt rétt um há- við því, að kommúnistar þurfi meira en viljann einan til að, dgkkij. jjafi framparturinn sannfæra menn um, að það atvik, sem gerðist fyrir 50 árumj fyrst. rambóð-til og frá og ver- austur í Pétiu-sborg og sagnfræðingurinn fjallaði um, hafi verið lð sokkinn á föstudagsmorgun. táknrænt fyrir Rússland þá en ekki nú. Það kann að vera, að núverandi valdhafar beiti ekki sverðum kósakka við að kúga lýðian. „Framfarir“ gera þeim unnt að ná sama árangri með öðrum ráðum, og ráðin eru margvísleg. En aðalatriðið er, að tilgangurinn er hinn sami nú og hann var áður fyrr, enda þótt æðsti maður ríkisins hafi þá verið keisari en heiti öðru nafni nú. Og þegar á allt er litið, þá er það tilgangurinri sem skiptir mestu máli. sömu andrá tók skipíð. aftur niðri og það harkalega að skip- ;tjóri hentist frá vélsímanum. LJm sama leyti tilkynnir I. vél- jtjóri, að gat sé komið á skip- ið, og sjór flæði inn í vélarúm- :ð. Kvaðst skipstjóri hafa grun um að skipinu hafi ver- ið siglt hraðar í áítina til innsta skipsins meðan hann var niðri að borða, en hasrn Hafi gefíð fyrirmæli ura, þegar hann koin upp í foránta. Strax—eg skipið tók niðri í Skipstjóri kveðst ekki vita tii þess að neinir skipverjar hafi verið frammi á skipiun. Að- spurður sagði skipstjóri, að ekki muni hafa verið lóðað dýp ið áður en skipið strandaði, og kvaðst hann ekki haía gefið fyrirskipun' um það, og ekki' hafi verið hafður vörður á hval bak. Sagði hann að skipið hafi verið látið reka inn með Grænuhlíð frá kl. 14.30—18. Skipstjóri telur að flestir skipverjar hafi verið í borðsal, þegar skipið tók niðri í fyrra skiptið, en í síðara skiptið munu þeir hafa verið flestír á bátapalli, eða á leið þangað. Kvað hann alla skipverja hafa komizt í brúna, nema fjóra. Tel ur hann sennilegt að menn þess ir hafi farizt, er þeir voru að reyna að komast upp í brúna. Sá íimmti sem fórst — færey- ir.gurinn — féll úr björgunar- stól og drukknaði. Skipstjóri sagði enn fremur, að stjórnborðs-björgunarbátur hafi fafið strax, en hinn hafi hangið í framfestingutri, en ekki verið hægt að komást áð honum, enda muni hann hafa veri-'i eitthvað brotinn. Björg- 'inarfleki var enginn. Engin skjólrot eða hlífðar- föi voru geymd í brúnrii, en aftur á móti voru þau í björg- unarbátunum, en til þeirra náð íst aldrei. — Björgunarbelti voru geymd í rúmi skipverja og munu fiestir skipverjar hafa náð í bjargbelti. Skipstjóri sagði að sjór hafi gengið yfir allt skipið í ólögunum, en eftir að olía úr skipinu rann í sjóinn hafl ólögin verið óreglulegri en áður og ekki eins hörð. — Hann segir að skipverjar hafi haft var í kortaklefa og brú, en ílest ir verið holdvotir, og margir lít ið klæddir. Um hádegið var yfirheyrslum yflV skipstjóra ekki lokið, og Húsmóðir liefur komið að iriáli við mig og beðið mig um orð- sendingu til þeirra, er flytja inn skófatnað. Hún segir, að hvergi 'sé hægt að fá svonefndar ,J>oms- j uf“ fyrir skó með hælum, held- | ur séu einungis fluttar inn „boms ! ur“ fyrir hælalausa eða iághæl- aða skó. Skósalar og skóinnflvtj- endtir ættu að vita, að nær allt kvenfölk gengur á skóm með há- ; imí eða liálfháum hælum og í samræmi við það ætti að haga | innflutningnum á skóhlífunum. ! Pað er útilokað að ekki séu fram- leiddar skóhlífar, sem hæfa slik- um skóm úr þvi að inest af skó- táui kvenna er með liáum hælum. Eg keni þessum orðum á fram- færi fyrir húsmóðurina og vona ■ að tekið verði tillit til orða hennar, þvi hún mælir fyrir munn fjöldans. Útsölur. Mér er ságt að margt hagsýnt fólk, sem hefur ekki meiri aura- ráð en svo, að það verður að gæta sín við öll yörukaup, hafi þann sið að gera innkaup sin yfirleitt í janúar, en reyna að eyða sem minnst í desember, þeg ar allflestir eyða mestu. í ján- úar hefjast nefnilega útsölur og þá má oftast fá marga hluti fýrir lítið verð, eða mun lægra verð en sömu vörur voru fyrir ára- mótin, þegar mest var verzlun- in. Þetta mun nú sjálfsagt ekki vera algengt, en kona nokkur, sem litlu hefur úr að spila, en stóran barnahóp að klæða, sagði mér, að: þannig hefði hún það. Benti hún mér á mörg dæmi um, hve vörur eru „settar niður“ eft- ir áramótin og géra megi hag- kvæm kaup. Tízkuyörur. Það er auðvitað mlkil skyn- semi í því að gera fatakaup á hörnin á þeim tintá, þégar vörur ei'u á lágu verði og karlmerin gietu revmlar gert það sama, því lízka í ldæðaburði þeirra breyt- ist ekkí svo ört. En blessað kveri- l'ólkið verður alltaf að vara sig, því áður en varir, getur tízkan hreytzt og þá er ekki að sökum uð spyrja. Aftur á móti er það annað én skemriitilegt að hafa verið áð sperra sig til þess að geta keypt emhvern hlut í des- einfocr fyrir sig sjálfan eða til þess að gefa, og sjá svo strax eft- ir áramótin að sami hlutur kóst- ar aðeins lielming þess, er hann kostaði fyrir þau. En það myndu heldur engar útsölur verða, ef sulan í desember væri ekki cins Ög hún er á hverju ári. Daufur mánuður. Annars eru janúar og febriiar sjálfsagt mjög daufir niánuðir fýrir verzlanir og mun í því liggja ástæðan fyrir þvi að vör- tir eru seldar með áfslætti og svo þyí að fyrir vorið þarf áð afl» peninga til þess að grfa gert kaup á nýjunm vörum. En hvernig isem það nú er, þá er það yíst að éfnalitlu fólki kerii- ur það vel að sá hiáttur skuli vera hafður á að hafa árlega þess ar útsölur, sem allajafna eru éft- ir áramótin. Og veit ég mörg clauni þess að fólk gerir á þeim kaup, sem annárs myndu ekki gerð, vegna þess blátt áfram að þeningar yoru ekki meiri fyrir hendi. — kr. munu réttarhöldin halda áfrar í dag og þá verða teknir fyri t. vélstjóri og aðrir skipverja:

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.