Vísir - 07.03.1955, Síða 3

Mánadfiginn 7; mar2 1955.
ttsm

]/JUJiJ
SkrifiS I
kvemutJííSuAai
u» iku£«mál
r««.
' Tóbakssala til þeirra.
Skólastjórnin í Etne í Noregi
tiefir nýlega samjjykkt einróma
áifktun um útivist bama þar íl
licraði og skorar á lögreglu- (
yfirvöldin að setja reglur í
samræmi við það.
• Vill Skólastjórnin að börnum
innan 14 ára sé bannað að vera
á ferli úti frá kl. 20 til kl. 6,
þegar dimmast er — frá 1. októ-
ber óg til 30. apríl. Og frá 1.
maí til 30. september megi þau
ekki vera úti milli kl.'22 til 6
— nema í fylgd með fúllorðnu
fólki — í báðum tilfellum.
i Auk þess ræður skólastjórn-
5n til þess. að ekki megi af-
henda bömum tóbaksvörur,
nema gegn skriflegri beiðni
foreldra þeirra eða forráða-
manna.
Konur eru körlum fremri.
Amerivkm* höítiiiflui* lielfiu r f»ví
ákveMft! fraxn.
Við hvað á höfundurinn j leikar sýna, að konur eru körl-
Ashley Montagu, er hann seg- ! um fremri.
ir að konur sé körium fremri? | Ef menn þjást af mimiimátt-
Hann á við það að þær sé hæf- j arkennd, eins og karlar eru
ari til að lifa, lífsþróttur þeirra ! gagnvart konmn, þá verða þeir
að haga sér eins og haninn í
hænsnagarðinum. >á geta þeir
ekki fallist á að konan sé jafn-
ingi sinn, jafnvel þó að þeir
hafi óþægilegan grun um það.
Þá væri það líka fjandans ári
hart að viðurkenna að hún
stæði sér framar.
Kvenstúdentai* í
knattspyniu.
Kvenstúdentar við háskól-
ann í Utrecht í Hollandi hafa
myndað með sér kapplið í
knattspymu.
: Fyrirmyndina höfðu þær frá
Berlín, en hollenzku stúlkurnar
taka þetta mál föstum tökum,
ög g'era ráð fyrir mikilli út-
breiðslu knattspyrnunnar með
al hollenzks kveniólks. í kapp-
liðinu eru stúlkur á aldrinum
17—25 ára.
! En þetta virðist vera áhættu-
söm íþrótt, því að eftir ein-
hvern fyrsta; leikinn urðu 7
stúlkur úr báðum . kappliðum
að leggjast í rúmið. Sumar
höfðu hlotið meiðsli á hÖfði,
aðrar höfðu tognað á vöðvum
eða brákázt á fótum.
se meiri.
X
Höfundur þessi hefjr gefið út
bók um yfirbiuði kvenþjóðar-
innar og hefir hún verið þýdd
og útgefin á dönsku.
Ashley Montagu er mann-
fræðingur. Hann er kunnur
i'yrir rannsóknir sinar og þekkt
ur rithöfundur. Hann er og
kvæntur maður, sem liíir ham-
ingjuspmu heimilisilífi með
konu sinni og þrern börnum
þeirra. Við lestur bókarinnar
kemur sumu fólki ef til vill í
hug, að höfundur sé ókarlmann,
legur maður, sem hafí skömm
á öðrum karimörmum sökum
þess að þeir sé duglegri en
hann. Við lestur bókarinnar
getur jafnvel konum fundist í
fyrstu að þær þurfi að bera
hönd fyrir höfuð karlkyninu.
En þegar líður á lesturinn fer
lesandanum að fihnast, að höf-
undurinn muni hafa á réttu að
standa.
Yfirburðir konunnar eru í
því fólgnir að hún er blíðlynd-
ari og mannlegri. áf því að hún
er kærleiksrikari en karlmað-
Urinn. Konan hefir mestan á-
huga á lífinu sjálfu en karl-
maðurinn fæst við margskonar
stÖrf. Kærleikur og náungans-
kærleiki eru henni aðalatriði
og heimurinn hefir fneiri þörf
fyrir kærleika erx vöðva. —
Hér á eftir kóma nokkrar glefs-
ur úr þessari ágætu og vitur-
legu bók:
Það er þýðingarmikið atriði,
sem vert er að gefa gairni, að
því hefir verið komið inn hjá
konunni, að hún sé lítilfjör-
legri en karlmaðurinn. af því að
hún getur alið börn. og fóstrað
i þau —- en einmitt þessir eigin- ! drykkur.
þéiriú hjóna, sem hafa trausta
skapgerð rejmist miklu betur
og verður dýrmætari þegar -til
lengdar lætur.
Konur eru tilfinninganæmari
en karlar. Þeim tekst því miklu
betur en körlum að varðveita
andlega heilbrigði sína.
Því miður er i menningu vorri
lögð mikil áherzla á kynlífið
og hefir það oft rnikla vansæld
og óhamingju í för með sér, því
að karlmönnum hættir til að
meta mikils fagurt útiit er þeir
kvænast....Hjúskapur milli
Þurft hefir að .gera konuna
svo úr garði, að hún gæti staðist
þær þrekraunir og ákomur,
sem líkami og sál verða að þola
á heilli ævi, og ekki aðeins fyr-
ir eina manneskju, heldur fyrir
aðra til. Það er eitt af vanda-
mes.tu viðfangsef num hennar að
sefa og græða þau sár, sem
bóndi hennar hlýtur i allskon-
ar ái-ekstrum í daglegu lífi og
mikið á skapstyrk hennar og
lægni. Oft þarf hann líka að
láta styggð sína við aðra bitna
á einhverjum og verður þá
konan fyrir barðinu á honum,
— því að helzt getur hann létt
af sér öllu fargi heima.
Náttúran hefir óbeit á ej’ðum
og andstyggð á piparsveinum
og hún vorkennir þeim konum,
Appelsinur á að nýta
til fullnustu.
Nokkrar Iéttar uppskriftir.
Appelsínudrykkur.
Guli börkurinn yzt á. appel-
sínunum, er skrældur þunnt af
bsrkinum. Þetta er lagt i leir-
skál eða kmkku og hellt á þa'5
konjak, svo að aðeins fljóti yfir
það. Á þetta að geymast á svöl--
um stað í 6 vikur. Þá er vökv-
inn síaður. frá.
1 kg. af strásykri er soðið í
34 liter af vatni, svo að úr verði
^þunnt síróp. Þegar búið er að
:kæla það er bætt við 25 gr. af
sítrónusýru, sem hefir verið
levst upp í 2Vi desilíter af sjóð-
andi vatni og 214 desilíter af
j vökyanum af berkinum. Þetta
j er svo látið á hiæinar og þurr-
ar fíöskur og tappi settur í.
| Ögn af þessurn safa er svo
, hellt í glas (þegar nota á) og
er glasið síðan fyllt með vatni.
Þetta er Ijúffengur svala-
Refaveiðar í Ástralíu,
Þar nota menn hunda við veiðaraai'.
Bftir W. rharnley
Frh.
íræja og skorkvikinda um
vengi og víðavang, en í stað
þess að leita heim til húsa er
kvölda tekur, þá velur kalk,-
úninn sér einhvern setstað til
að hafast við á yfir nóttina.
Setstaður fuglsins er oft ekld
iiema nokkur fet frá jörðu.
Hinn sísnuðrandi refur er fljót-
ur að finna fuglinn,. því að þef
hans má finna á all-löngu færi.
Þegar refurinn kemur að. set-
stað fuglanna, er hann ekkert
að leggja á sig að ráðast á þá,
heldur sezt á afturendann og
sleikir, út ,um af , tilhlökkun.
Bráðlega flögrar einn fuglinn
niður á jörðina, eins og í
leiðsíu, og beint í yargskjaft-
Aðí'arir tófunnar
við kalkúnfuglana.
Þegar bráðin kemur svona
fljúgand í trantinn á rebba,
verður hann matvandur. Fyrst
rífur hann í sig lifrina, sem hon
um þykir mesta lostæti, síðan
etur hann heilann og fær sér
svo eí til vill einhvem bragð-
góðan bita af bringunni. Um
það leyti, sem hann er að ljúka
við þetta, er kannske annar
fugl búimi að ákveða að fórna
sjálfum sér. í þetta síðara
skipti étur rebbi bara lifrina
og heilann, og getur svo geng-
ið koll af kolli, svo að sárgram-
j ur eigandinn finnur , kannske
hóp af dauðum alifuglum, er
jiebbi hefur banað á þenna
hátt á einni nóttu. Til þess að
fyrirhyggja: blóðbað af þessu
tagi, hafa margir bændur
fengið sérstaklega tamda fjár-
hunda, er smala fuglunum
saman undir kvöldið, eins og
fé, og reka þá heim til húsa.
Auðvitað hefir þe§si löngun
rebba í kalkúnakjöt rýrt mjög
álit. manna á honum sem
,, íþrótta* ‘ - veiðidýri.
Rebbi etur kanínu-
uugana.
Aðferð refsins við að ná sér
í máltíð úr kanínukjöti er
mjög í samræmi við orðróm-
inn um slægð hans og vizku.
Það er hreint ekki auðvelt að
klófesta fullorðna kanínu, jaffi-
vel í landi þar sem úir og grúír
af þerrn, eins og í Ástralíu. Þær
eru fráar á fæti, pg þar sem
mikið er um þær, fara þær á
beit þegar skyggja tekur, tiu,
tólf í hóp, með eyrun sperrt
oe viðbúnar gegw: ..hverjum
minnsta hávaða, er vekur tor-
Appelsínumannclade.
Guli böx-kurinn er skrældur
af appelsinunum og skorinn í
örþunnar lengjur. Hvíti börkur-
inn er fleginn með nákvæmni
utan af ávöxtunum og eru þeir
siðan skornir, í þunnar sneiðar
og kjaimar teknir búrt.
Ávextirnir ei-ú síðán sóðnir í
sínum eigin safa aðeins og þeg-
ar þeir eru nærri fullsoðnir eru
gulu lengjumar látnar í og er
suðu aftur hleypt upp. Tvöfalt
þarf magnið' af svkri að vera, á
við ávextina. — Þó vei'ður það
að vei'a nokkuð eftir þvi hversu
sætar apelsínuniar eru, því að
þær eru stundum allsúrar, eins
og kunnugt er. Þegar búið er að
setja sykrið í, ér maukið soðið
við vægan hita og hrært í jafnt
og þétt þangað til það er glært
og nokkuð þykkt.
Kælt og hellt í kru.kkur. —-
Þeim er lokað degi síðar.
trvggni þeirra. Jafnvel hinn
slægasti refur þarf því á allri
sinni slægð að halda, ef honum
á að takast að ná í stöku kan-
ínu áður en aðvörunannerkið
er gefið og allur hópurinn
skýzt í holur sínar. Hinn slægi
refur hefir því löngu liætt
þeh'ri heimsku, ao vera. að elt-
ast við' fullorðnu kanínurnar,
heldur tekið upp þá áreynslu-
litlu en árangursríku aðferð,
að eta ungana.
Stór- kanínubæli. úti á víða-
vangi eða afréttarlandi jai'ða í
Ástralíu hafa oft heUa tylft
inn- og' útganga og íbúai'nii-
íjeta komizt upp í hundrað. í
slíkum bælum er alltaf mikið
af ungurn. Undh’ þeim hag-
stasðu lífsskilyrðum, sem kan-
j ínan býr við -í Ástralíu, geta
kvendyj-ijx átt allt að sex ung-
1 um á mánuði hverjum i góðum
ámm. Þai-na eru því ungar á
allskonar þroskastigum. Rebbi
uppgötvar þessar „uppeldis-
stofnanir'V sem venjulega
liggja aðems rúmt iet undir
sem eiga engan mann.
Það er satt, að miklu fleiril
telpur en drengir taka uþp a
því áð naga á sér negLumar eða
sjúga þumalhm til; þess að
vinna bug á einhverri óánægju
eða æsingu. Én sú aðfei'ð er þó
milclu betri en ærslin og ofstop-
inn í drengjunum.
iT
Það sem ..gefur lífinu virðu-
leik og gildi, er sú kærleiks-
lund, sem látin er í Ijós í dag-
legri umgengni. Þá sést hvað
manneskjan er fær um. að gefa.
— Án kærleiks- og þjónustu-
lundai' er lífið snautt. ,Án kæi'-
leikslundar vei'ður manneskjan
smá, leiðinleg og heimtufrék. |
Konur eiga ekki að keppa við
kaiia og karlar eiga heldur
ekki að keppa við konur. En.
konur og karlar éiga að vinna
saman. i
Karlmenn hafa enn meiri
þörf fyrh' konur, en konur fyrir
karla. Þó er ekki þar með sagt,
að konur hafi enga þörf fyrir
karla, því það hafa þær — og
mjög svo — en ekki eins inni-
lega, ekki eins gjörsamlega og'
karlmaðurinn þarfnast kon-
unnar. Því að eins og barnið
þarfnast ástúðar móðurinnax-,
ef það á að halda heilbrigði og’
þi-oska, eins þarfnast karlmað-
urinn ástar konunnar ef hann
á að halda andlegri og líkam-
legri heilsu. Hann þarf enn
fi-emur en konan á kærleika á
að halda, svo að hahn geti:
starfað með fullkomnum hætti.
Þetta eru nokkur átriði úr
bókinni.
En sé konan fremri eins og
' höfxmdur segir, þá leggur það
henni kærleiksríkar skyldur á
herðar. ,
Ljunnar&son
SllÓVlRZtUN - AUSTURSTKÆTI 12
I
yfirboi'ði jarðar, annað hvort
með þeískynjun sixrni eða
heym. Þar sem fi'amfætur og
klær refsins era sérstaklega
þroskuð’ af náttúrunni til
þess að grafa með, veldur þa’ð
honum engum öi-ðugleikum að
ná takmarki sínu. Ástralska
tófan lifiV því á meyru og safa-
ríku kjöti kanínuungviðis, þeg-
ar hún hefur lyst á.
Þeir erú orðnir
stói-ir og sterkir.
Þessi í'íkulega, auðfengna og
kostgóða fæða, hefur gert ref-
unum auðveldai'a að auka kyn
sitt og einnig að vaxa að stæi-ð
og afli, svo að hann er nú stór-
vaxnari en bæði brezki og-
evi'ópski frændi hans.
I Fyrst í stað var uppáhalcL
refsins á kanmukjöti að skapa
honum vinsældir og álit meðal
bænda og búalýðs, ehxs og ekki
var óeðliiegt, þar sem kanínan
hefur lengi verið skæð land-
plága, Almemxingur í syeitum
.talaði < því >:heldur. vinsamlega