Vísir - 04.04.1955, Blaðsíða 4

m
vísm
Mánudaginn , 4. apríl 1&55.
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Krístján Jónsson.
Skriístofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línurj
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Haínarstræti 4. — Sími 335®
Lög og réttur.
Samtök launþega, annarra en þeirra, sem starfa hjá hinu
opinbera, hafa heimild til að gera verkföll, þegar ekki
verður samkomulag um kaup og kjör. Þessi réttindi eru
tryggð með lögum, sem fjalla um viðskipti verkamanna og
vinnuveitenda, og þar eru fyrirmæli um ýmsar reglur, sem
fara verður eftir. Slíkar reglur eru nauðsynlegar til þess að
tryggja vinnufriðinn að svo miklu leyti sem það verður gert
á þann hátt, svo og til þess að koma í veg fyrir, að efnt verði til
verkfalla fyrixvara- og ástæðuláust, eins og gæti átt sér stað.
Verkfallsmenn hafa einnig heimild til að hafa nokkurt eftir-
lit með því, að menn innan samtaka þeirra vinni ekki þau
verk, sem stöðvuð eru, þegar til verkfalls er efnt. En því
eru vitanlega takmörk sett, hversu langt verkfallsmenn geta
gengið í því að hefta ferðir manna, þótt þeir eigi í fullkomlega
löglegu verkfalli. Er hér átt við það, er verkfallsmenn setja
upp tálmanir á vegum, sem til bæjarins liggja, og leyfa sér
að gera leit í bifreiðum, sem eiga erindi í bæinn.
Það er vitanlega í algeru heimildarleysi, sem verkfallsmenn
gera slíkt, og væri jafnvel ekki rétt að nefna alla þá, er stunda
slíka varðgæzlu utan við bæinn, verkfallsmenn, því að ýmsir
„ævintýramenn" munu slást í hópinn hjá þeim upp á væntan-
legt gaman. En hvað sem því líður þá er hér um svo frekleg
afskipti af ferðum manna að ræða, að ekki er hægt að láta
slíku ómótmælt, enda munu þess dæmi, að menn hafa kært
til lögreglunnar yfir tjóni, er þeir hafa orðið fyrir af þessum
sjálfskipuðu „eftirlitsmönnum“. Þeir, sem verkfallinu stjórna
ættu einnig að gera sér grein fyrir því, að hverskyns afbrot
er hægt aðfremja í skjóli slíks „eftirlits", þar sem ýmiskonar
sjálfboðaliðar gætu farið að dæmi þeirra, er verkfallstjórnin
„löggildir“, og gert hvaðeina upptækt, sem þeim léki hugur
á að eignast af farangri vegfarenda, og mundi slíkt þá að
sjálfsögðu verða gert í nafni verkamanna og talið í þeirra þágu
Er það skilyrðlslaus krafa, að hafður verði hemill á því,
hversu langt. verkfallsstjórnin getur gengið í að skammta sér
og öðrum rétt. Verkfallsmenn hafa enga heimild til að hefta
umferð um veg'i hér — það getur enginn nema ríkisvaldið!
Verkfallsstjórnin mun víst ætlast til þess, að farið sé að lögum
í samskiptum við hana, en þá getur hún heldur ekki tekið sér
rétt um fram aðra. Og með slíkum aðgerðum, sem hér er
lýst að framan, mun hún ekki vinna almenningsálitið til fylgis
við sig, en án þess getur hún aldrei sigrað í baráttunni. ís-
lendingar eru yfirleitt löghlýðnir menn, og þeir kunna ekki að
xneta ofbeldið á sama hátt og kommúnistar. Hrörnandi fylgi
rauðliða ber því líka glöggt vitni.
Samtök gegn ofbeldi.
‘T dag eru sex ár síðan Atlantshafsbandalagið var stofnað. Það
var sett á laggir, þegar lýðræðisþjóðirnar í Vestur-Evrópu og
við norðanvert Atlantshaf gerðu sér grein fyrir því, að þótt
nazisminn væri að velli lagður, væri hættan ekki úr sögunni
fyrir lýðræði og frelsi í heiminum, Öllum þótti þá einsætt, að
kommúnisminn mundi ekki vera minni hætta fyrir heiminn,
þótt fáir hefðu gert sér grein fyrir því áður, meðan hann
barðist gegn nazismanum. Áður hafði þó verið á bandalag
nazisma og kommúnisma, enda ekki óeðlilegt á ýmsan hátt.
Flestar þjóðirnar, sem gerðust aðilar að N.-Atlantshafs-
bandalaginu, höfðu tekið þátt í síðari heimsófriðnum. Þær töldu
cllu óhætt, þegar honum var lokið, leystu upp heri sína að
rnestu og töldu, að nú mundi langur og öruggur friður á
kominn. Þær vonir urðu að engu, þegar kommúnistar lögðu
undir sig hvert landið af öðru í Evrópu, og færðu sig sífellt
rupp á skaftið í öðrum hlutum heims. Þá var greinilegt, að
eins mundi fara fyrir öllum þjóðum heims, ef ekki yrðu gerð-
ar ráðstafanir til að hefta framrás kúgunarinnar.
Ráðið til bjargar var samstaða frjálsra þjóða, bandaíag, þar
sem hver legði það af mörkum til sameiginlegs öryggis, er
.hún gæti. Með þessu móti á að skapa herstyrk svo öflugan, að
kommúnisturn þykir ekki óhætt að leggja til atlögú. Kommún-
skilja ekkert armað en styvkt val4.
Vordragtir
í miklu
úrvali
Telpnkápnr
Telpukjólar
Hvítsr nælon»
sloppar með
stuttum og
löuguui
ermuiM
UncSiriaínaður
Náttkjélar
Hamkar
erziumn
Engar hendnr eru
svo óhreinar að
i’píi t
sundsápan
hvít þvoi |iær ekki.
Fæst í verzlunum.

Kaupmenn - Kaupfélög
Fyrirliggjandi:
Ge-Halin bónduft, 5 litir, 2 stærðir.
Ge-Halin málmhreinsiáburður.
Ge-Halin húsgagnaáburður.
Ge-Halin þvottaefni, Wegol.
UHU plast línsterkja í túbum.
UHU lím, sem límir allt.
Nigrin skóáburður svartur, brúnn, ráuður, hvítur.
DuroDont tannkrem hvítt.
DuroDont tannkrem, Clorophyll.
DuroDont tannburstasett.
Zadigs barnatalcum.
Zadigs barnasalva.
Zadigs barnaolía.
Sjöbergs bón í V-\ kg. dósum.
Tertu-efni í pökkum, 2 tegundir.
Kex í pökkum.
Ávaxtahlaup: jarðarberja, hindberja, ananas,
apþelsínu, sítrónu.
Ritföng: Pennaveski, 2 teg., pennasett, 2 teg.,
kúlupennar, 2 tegundir.
Plast-vörur: Pottaskrúbbur, smjörbox, eggja-
bikarar, eggjaskeiðar, skálar.
Fjölritarar, 2 tegundir. Fjölritunarefni, allsk.
Vegfarandi skrifar Bergmáli
um ólöglegar aðgerðii’ verkfalls-
manna á þessa leið: „Tilefni
bréfs míns eru furðulegar blekk-
ingar, sem hafðar eru í frammi
í skrifum blaða eins og Þjóðvilj-
ans og Alþýðublaðsins um verk-
fallið og aðgerðir verkfalls-
manna. Á laugardaginn segir Al-
þýðublaðið í tveggja dálka fyrir-
sögn: Bifréið með 30 tunnur af
ólöglegu benzini stöðvuð. í frétt-
inni er svo rakið, að bifreið hafi
ætlað að flytja benzín til Rcykja-
víkur, cn hafði verið stöðvuð af
verkfallsvörðum. Og síðan er
þess getið, að daglega séu gerð-
ar tilraunir til þess að „smygla“
benzíni til bæjarins.
Olöglegar aðferðir.
Með þessum og þvilíkum skrif-
um, er verið að reýna að hamrá
það ilin i lesendur, að þessar að-
gerðir verkfallsmanná séu lög-
legar. En þær eru auðvifað og
það þurfa menn að gera sér grein
fyrir, algerlega ólöglegar, og
flutningur á benzíni og öðrum
vörum með bifreiðum eða á ann-
an hátt til bæjarins fyllilega lög-
legur. Það er ofbeldið, sem kemur
í veg fyrir það, að þetta sé hægt,
og það eru kommúnistarnir, sem
standa að ofbeldinu. Blessun sína
leggur svo Alþýðublaðið á þess-
ar aðgérðir.
Verkfallsbrot!
Það verður enginn undrandi á
því, hvernig Þjóðviljinn skrifar
um inálin, en liánn hefur alltaf
barizt fyrir ofbeldinu. En í Þjóð-
viljanum í dag, sunnudagsblaði,
segir i stórri fyrirsögn, að bíl-
stjórar frá ákveðinni bílastöð
liafi reynt að gerast yerkfalls-
brjótar með því að reyna að
sækja benzin frá benzínstöðvmn
utanbæjar. Auðvitað voru bílstjór
arnir í fúllum rétti sínum, er
þeir gerðu virðingarverða t'ilrauh
lil þess að koma í veg fyrir að
atvinnurekstur þeirra væri stöðv
aður vegna ofbeldisaðgerða verk-
fallsmanna. Hitt var affur á móti
ólöglegt ofbeldi, að stöðva þá og
koma í veg fyrir að þeim tældst
það. Bilstjórarnir eru ekki í verk-
í'alli og benzínið var löglega
keypt utanbæjar þar, sem ekki
var verkfáll. Það eru því verk-
fallsménn, sem eru afbrotámenn-
irnir.
Haft í hótunum.
Og þegar bilstjórarnir sýna
þessa lifsbjargarviðleitni, þá lief-
ur blaðið, vörður vinnandi stétta,
í liótunúm við þá, og segir skýr-
mn stöímn að þeifn skuli hugsúð
þegjandi þörfin. Það er líka víð-
ar beitt hótunum, þvi vinnandl
fólk, sem ekki er félagsbundið
hefur rétt til þess að vinnn, en
við það er bcitt hótunum um aS
það verði S’ett í verkbann eftir
veí'kfáliið, ef það vinni. Því er
ncfnilega hótað, að félágsbnndið
fólk linmi neiía að viiiná á þeim
stöðum, þar srm það fær vinnn
síðar. Nei, þáö eru öfgafullir
forkólfar verkfallsmánna, sem
stofna til ofbcldisaSgerða, sem
eru ólöglegai'. Þettfi' athugar al-
menningnr oft ekki, og lieldur að
verkfallsmenii séu í rétti .sinum.
Blöð kommúnista hámra á því æ
ofan í æ, að allar ofbeldisaðgerð-
ir séu leyfilegar meðan á verk-
falli stendfU’, Það er hættulegt að
láta slikt str.nda ómótmælt. Veg-
farandi.“ — kr.
Þórður H. Teitsson
GráttisgÖtu 3. — Sími Ö6360. |
1 rrwAV^wvAv.VAwr.v.v//'j’wrw.'Aw.ww<v
KAUPHOLLIIM
í er miðstöð. verðbréfaskipt-
ánna. —í-Síthi'17t9.'