Vísir - 20.04.1955, Blaðsíða 6

VtSIR
Mi&vikudaginn 20. april. 1955.
1 0M
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstoíur: Ingólfsstræti 3.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Helztu kostir póstgiro-
fyrirkomulagsins.
Benzín og njcsnir.
Benzínmál hafa verið mjög á dagskrá að undanförnu. og ekki
að ástæðulausu. Er orsökin öllum kunn, en hún er sú, að
verkfallsstjórnin hefur látið ýmsum leigubílstjórum í té benzín,
og ekki skammtað það handa þeim, eins og þó mun gert að því
er snertir bifreiðar lækna, Ijósmæðra og fleiri, sem verða þó
að gegna nauðsynlegum skyldustörfum í þágu almenns örýggis.
Hefur verkfallsstjórnin að sjálfsögðu þurft að hugsa um þá
menn meðal leigubílstjóra, sem henni eru hlyntir og ólatir að
þjóna kommúnistum, enda vei’kfallið fyrst og fremst háð til
þess að ná einhverjum vinnihgi fyrir þá en ekki hugsa um hag
annarra.
En bílstjórar þeir, sem fengið hafa benzín fyrir milliéöngu
verkfallsstjórnarinnar, hafa orðið að starfa fyrir hana í stað-
inn nokkra stundir á dag, og segir verkfallsstjórnin, að sér
hafi verið nauðsyn að fá þjónustu þeirra. Getur þó hver maður
sagt sér sjálfur, að hún hefur enga þörf fyrir fimmtíu bíla,
en svo margir voru þeir, sem fengu benzín fyrir tilstilli hennar
á laugardaginn. Er þetta því aðeins skálkaskjól til að geta látið
kommúnista fá benzín, svo að þeir geti haldið áfram störfum
og akstri, meðan allt er gert sem unnt er til að hindra það',
að aðrir leigubílstjórar geti stundað atvinnu sína
Það bregður annars skýru ljósi yfir drengskapinn í fari
kommúnista meðal leigubílstjóra, er þeir láta bíla sína í „verk-
fallsvörzlu“, sem er ekkert annað en njósnir um starfsbræður
þeirra, sem reyna að afla sér benzín á löglegan hátt til þess
að geta stundað atvinnu sína, séð fyrir sér og fjölskyldum sín-
um. Raunar er ekki rétt að tala um drengskap, þegar kommún-
istar eru. annarsvegar, því að slíkur eiginleiki er ekki til í
fari þeirra manna, sem þann flokk fylla. Drengskapur er
vejkleikamerki í þeirra augum, en bolabrögð af öllu tagi eru
merki um mikinn manndóm. Benzínnjósnir teljast til slíkra
kosta.
Viðbrögð þeirra bílstjóra, sem kommúnistar eru að reyna
að svifta atvinnu og möguleikum til framfæris sér og sínum,
eru eðlileg. Enginn maður getur horft upp á það, án þess að
hafast eitthvað að, að beitt sé slíkum rangindum og komm-
únistar hafa gert með benzínúthlutun sinni. Þeir eru að verja
atvinnu sína, sem aðrir menn eru að reyna að sölsa undir sig.
En menn ættu að gera sér grein fyrir því, að framferði komm-
únista er að öllu leyti á þessa leið — yfirgangur og ofbeldi
sitja þar í fyrirrúmi, þegar þeir treysta sér til.
Eins og Vísir hefir áður skýrt
frá, hefir nýlega verið borin
fram á Alþingi þingsályktunar-
tillaga um að láta fara fram
athugun á því. hvort hagkvæmt
muni að koma hér á póstaf-
greiðslufyrirkorhulagi, slíku
sem tíðlcast erlendis og kallað
er ,,postgiro“ á Norðurlöndum.
Tillaga þessi. sem flutt er af-
þeim Sigurði Bjai-nasyni, Ás-
geiri Bjarnasyni og Gyll'a Þ.
Gíslasyni, er borin fram að til-
hlutan Neytendasamtakanna,
sem aflað hafa sér vítækra upp-
upplýsinga um slíkar stofnan-
ir á Norðurlöndum, en neyt-
endasamtökin vilja beita sér
fyrir bættum afgreiðsluháttum
á ýmsum sviðum. Þykir neyt-
( endasamtökunum, sem ýmsum
j greiðsluháttum sé hér ábóta-
(vant, og er þá átt við þá sóun
(á dýrmætum vinnutíma, sem
fólgin er í því, að almenningur
verður að inna af höndum ó-
hjákvæmilegar greiðslur hing-
að og þangað um bæinn í vinnu
tíma sínum, en .,Póstgii’o“-fyr-
irkomulagið telja Neytenda-
samtökin. að leysi að miklu
leyti ofangreind mál og ýmis
fleiri í hinu margþætta pen-
ingagreiðsluþjóðfélagi nútím-
ans. Póstgiro-starfsemin er yf-
irleitt í höndum sérstakrar
deildar póstmálaskrifstofunnar,
og er kerfið í því fólgið. að ein-
staklingar, .félög og fyrirtæki
opna reikning, sem hefir visst
númer, og senda greiðslur það-
an og vísar greiðslum þangað,
og fer þetta fram á þann ein-
falda hátt, að útfyllt eni kort
og síðan sett í póstkassa hér
og hvar, sem mönnum hentar.
Kort þessi eru þrenrjskonar.
Innborgunarkort, sem notuð
eru af þeim. sem ekki hafa póst-
giróreikning, til þess að greiða
þeim, sem hann hafa. Útborg-
unarkort, sem notuð eru af
þeim, sem hafa póstgiroreikn-
ing til að senda þeim greiðslur,
er ekki hafa slíkan reikning, og
loks ,,Giro-kort“. sem notuð
Sumarkoma,
Það er venja að halda sumardaginn fyrsta hátíðlegan, og
hann ér á ýmsan hátt einn helzti hátíðisdagur ársins. Þótt
almanakið telji, að sumar gangi'í garð þann dag, er þó ekki
fyrir það girt samt, að ekki kunni að koma einhver hret, vet-
urinn skili af sér einhverjum eftirstöðvum kulda og illviðra.
En þrátt fyrir það er þetta mikill dagur fyrir börmn, og hann
er helgaður þeim.
Barnavinafélagið Sumargjöf hefur nú starfað hér í bænum
í um það bil aldarfjórðung, og hefur það unnið ómetanleg ^starf
í þágu æskunnar og heimilanna. Um það vita hinar mörgu
,,borgir“, sem eru hingað og þangað um bæinn, og -hefur
farið jafnt og þétt fj.ölgandi, frá þvi að félagið tók fyrst til
starfa. Þar er tekið á móti yngstu borgurunum og þeirra gætt
nokkurn hluta úr degi. Kemur þetta í góðar þarfir fyrir mörg
heimili, þar sem aðstoð eða hjálp ér Íítll, en ævinlega nóg
verkefni að vinnai
En þótt félagið hafi verið stórvirkt á liðnum árum, er
þörfin fyrir starf þess vaxandi, og þess vegna verður það að
færast meira í fang, ef eklci á að verða um afturför að ræða.
Ný borg þarf að rísa, og bæjarbúum gefst kostur á að leggja
lóð sitt á metaskálarnar á morgun með því að styðja félagið
fjárhagslega. Ef bæjarbúar eru þeirrar skoðunar, að Sumar-
gjöf hafi unnið gott verk á liðnum árum, og flestir munu líta
svo á, ættu þeir að leggja fram nokkurn skerf til þessa merka
félágs, því að með því óska þeir sjálfum sér og öðrum gleðilegs-
íumars!
eru þegar greiðslur eru send-
ar milli aði’la, sem báðir hafa
postgiro-reikning, . en . slíkt
greiðsluform er mjög hag-
kvæmt. Þannig komast menn
hjá því að þurfa að nota reiðu- '
íé. þegar greiðslur eru inntar
af hendi, og komizt verður hjá 1
allri áhættu vegna geymslu1
peninga. Bókun og endurskoð- 1
un verður einnig einfaldari, því (
að postgiro-stofnunin skráir
sjálf allar greiðslur og tilkynnir
reikningshafa um þær.
Meginkosturinn við þetta
fyrirkomulag er þó sá, að geta
greitt á einum stað öll sín
gjöld og öll innheimta, bæði
hins opinbera og hjá einstakl-
ingum verður einfaldari og ó-
dýrari.
Listmunauppboð
í Listamasinaskálanym.
í dag verður listmunauppboð í
Listamannaskálanum, nánar til-
tekið Listmunauppboð Sigurðar
Benediktssonar, og hefst það kl.
5.
Það er að yerða föst venja,
góð venja, að Sigurður haldi slikt
uppboð hér í bænum, cn þar
gefst mönnum kostur á að eign-
ast fágæta listmiini, svo sem mál-
yerk og húsgögn á réttu verði,
og þangað geta menn snúið sér,
ef þeir þurfa að koma slíkum
munum í peninga. Þetta fyrir-
komulag er algengt erlendis, og
fcr vel á því, að það skuli hafa
verið tekið upp hér.
A U]jpboðinu í dag er fjöldi á-
gætra muna, ekki sízt málverk, |
m. a. eftir Guðmund Thorsteins-!
son (,,Mugg‘‘), Kjarval, Blöndal, |
Scheving, Finn Jónsson, Gunnar
Gunnarssbn, Engilberts, Jóhann j
Briem og fieiri. Þá eru þar og
verðmæt liúsgögn, silfurmunir og
fleira.
Áðnr en uppboðið hefst, gefst
mönnum kostur á að skoða nnm-
ina lil kl. 4.
Viðtalið í „Inform
Aiftugasemd frá Nínu Trygijvaiófta0
París, 13. apríl 1955.
Heiðraði ritstjóri.
Fyrir nokkru birtist í blaði
yðar þýðing á „viðtali“ við mig,
sem birzt hafði í dagblaðinu
„Information“ í Kaupmanna-
höfn. Grein þessi gaf síðan
Hannesi á Horninu tilefni til
þess að, senda mér ónot í ,,A1-
þýðublaðiriu“.
Af þessum ástæðum finnst
mér rétt að skýra. frá því. að
„Information“ —■ sem í grein
sinni hafði sagt, að enginn gest-
ur hafi verið á sýnigunni —
birtj nokkrum dögum síðai’
leiðréttingu, þar sem það kom
greinilega fram, að þetta „við-
tal“ blaðsins var soðið upp úr
rabbi („springende samtale"),}
sem blaðamaðurinn átti við
mig, Birch listkaupmann ög'
ýmsa sýningargesti, og að
„ýmislegt, sem kastað hafði
verið fram í spaugi. fekk á sig
allt aðra mynd, þegar það kom
á prent“.
Sennilega' hefir enginn érðið
meira undrandi en eg að lesa
,,viðtalið“ í ,,Information“, sem
eg hafði haldið að ætti að vera
um myndlist og ekki stjórn-
mál. „Viðtalið" lýsir áreiðan-
lega betur viðhorfi þessa blaðs
til Islendínga en viðhorfi mínu
til Dana. Allur tónn þess talar
sínu eigin máli.
Vegna skrifa Hannesar á
Horninu um málið vil eg taka
fram, að sýning mín fekk mjög
góða dóma í öllum blöðum
Kaupmannahafnar, meira að
segja í „Information“. Eg hafði
áður sýnt, þessar sömu myndir
bæði í París og Bruxells og
dómarnir þar ekk; verið síðri.
Það er öðru nær en að eg sé
bitur í garð Dana, eins og þetta
,.viðtal“ í „Information" og
blaðaskrifin út af því láta í
veðrj valca, og vegna minna
mörgu vina í Danmörku þykir
mér vænt um að sjá, að Danir
eiga annan eins ágætis . mál-
svara á ísiandi og H:\ nes á
Horninu.
Yðar
Nína Tryggvadóttir.
Það er mörgum, sem finnst að
Luðrasveit Réykjavíkur láti of
sjaldan til.sin heyra á Austur-
velli. Maður nokkur hringdi til
mín i gær og bað mig að koma i
framfæri fyrir sig fyrirspurn til
Lúðrasveitarinnar, hvort hún fái
ekki styrk frá bænum til starf-
seminnar og svo sé ætlast til þess'
að á nióti komi, að lúðrasveitin
leiki fyrir almenning. Þegar gott
er veður hafa bæjarbúar, bæði
eldri og yhgri mjög gaman af.
þvi að hlusta á „hornamúsik“
eins og það var kallað áður fyrr.
Yonandi lætur Lúðrasveit Rvik-
ur það ekki lengur dragast, að
hefja Ieik sinn á kvöldin og
á sunnudögum á Austurvelli.
Erfitt að ná mönnum saman.
Annars mun það víst nokkuð
erfitt stundum að ná öllum leik-
iirum saman til þess að hægt sé
að Jeika. Yfirlcitt erú víst sjálf-
boðaliðar í Lúðrasveitinni og
þvi kannske eðlilegt að þeir séu
ekki alltaf jafn reiðubúnir tii
þess að leika, nema þá að þeir
hafi ekki öðrum störfum að sinna.
En vel mætti athuga það, finnst
manni, að greiða leikurum sér-
staklega fyrir hvert sinn, er þeir
leika. Það væri sanngjarnt og
þessi ódýra skemmtun fyrir bæj-
arbúa væri mjög vel þegin. Það
hefur tíka alltaf komið i tjós, að
þegar leikið hefur verið á Ausl-
urvelli safnast þar mikill mann-
fjöldi saman, og hringsólar kring
um völlinn meðan á hljómlistinni
stendur.
Kommar eigá „patentið“.
„Verkfallskona“ sendir Berg-
máli eftirfarandi bréf: „Eg er
ekki að mæla með skrílsuppþot-
um, skítkasti, eggja- eða grjót-
kasti í einn cða neinn. Og ekki
stæðist ég reiðari, en ef .ég vissi
um að mín börn tækju þátt í
slíku. Iin ég fæ ekki orða bund-
ist að lieyra hverníg kommar taka
þvi, þegar þeii’ eru beittir sömu
vopnum og þeir nota sjálfir. Eg
man ekki til þess, að hér hafi
komið til svokallaðra skrílsupp-
þota nelna þeirra, sem kommar
hafa staðið að. Samanber árás-
ina á Alþingi fyrir nokkrum ár-
um. Þeir sem þar voru staddir
eiga í huga sínum ógleymanléga
mynd af kommum. Skyldi ekki
eitthvað af þéssum unglingum,
sém nú stóðu fyrir skítlcastinu að
Þórsgötú 1, hafá lært af þeSSiim
herrum?
Andúðin á kommum.
Það mætti segja mér það. Ann-
ars finst mér þetta atvik við
Þórsgötu 1 sé talandi tákn um
það, sem koma lilýtur. Börnin
háfa sýnt andúð sína á kommlim
og öllu þeirra athæl'i á áþréif-
anlegan hátt og cf æskan snýr
við þeím baki, þá eiga kommar
ekki mikla framtíð í þessu landi.
Það er við þétta, sem kommar eru
nú hræddari en nokkuð annað.
Nú vita kómmar, að meira að
segja börnin hafa skömm á þeim,
enda hrópa þeir nú: skríll, skritl!
til vesalings bafnanna, sem eru
að gera nákvæmlega það sama og
þeir, kommarnir, hafa gert svo
oft á'ðui’. „Sér grefur gröf þótt
grafi.“ Yerkfallskona.“ — Þann-
ig lýkur þessu bréfi og kann
Bergmái konunni þakkir fyrir.
— kr.
er miðstöð verðbréfaskipt-
anna. — Sími 1710.