Vísir - 10.05.1955, Blaðsíða 4

VlSTB
wassn
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna. *
Félagsprentsmiðjan h.f.
Slysavarniir.
’S' fyrradag hófst slysavarnavika hér í bænum, en hún er einn
þátturinn í fjölþættri þjóðþrifastarfsemi hins ágæta félags,
Slysavarnafélags íslands. Mannmargt var í Nauthólsvík við
Skerjafjörð þann dag, og gafst mönnum þar kostur á að kynna
sér ýmsar nýjungar, sem S.V.F.Í. og aðrir aðilar, sem svipuðum
rnálefnum sinna, hafa nú tiltækilegar ef slys ber að höndum.
Forseti íslands og forsætisráðherra heiðruðu sýningu þessa með
rærveru sinni. Fór vel á því, að æðstu menn þjóðarinnar hafi
,á þenna táknræna- hátt sýnt, að þeir kunni vel að meta hina
giftusamlegu starfsemi S.V.F.Í.
Slysavarnafélag íslands einskorðar sannarlega ekki starf
sitt við neína tiltekna „slysavarnavikú“, enda þótt sá liður sé
oíður en svo ómerkur. Allar vikur ársins eru slysavarnavikur.
Alla tíð, nótt sem nýtan dag, er Slysavarnafélagið og hinar
einstöku deildir þess úti um allt land, tilbúnar að bregða við,
að slys eða válega atburði ber að höndum. Ef rétta þarf bróður
í neyð hjálparhönd, stendur ekki á vöskum björgunarsveitum,
hvort sem þær eru úr Grindavík eða Rauðasandi, eða annars
etaðar að, og allar eiga þær sammerkt í því að þær vinna lífs-
háskalegt starf sitt endurgjaldslaust. Raunar er ekki rétt að
segja, að þær vinni endurgjaldslaust, því að þær fá ríkulega
iimbun fyrir blessunarríkt starf sitt, er þeim tekst að hrifsa
úr klóm dauðans hrakta sjómenn, innlenda sem erlenda, eða
gðra landsmenn, sem eru í nauðum staddir.
Hugsjón Slysavarnafélagsins er fögur og ber laun sín í
sjálfri sér. Enginn vafi er á því, að hér er um að ræða félags-
fckap, sem allir landsmenn geta sameinazt um, og allir vilja veita
brautargengi, enda eru vinsældir hans eftir því. Það fer heldur
ekki milli mála, að undir forustu ýmissa ágætismanna, sem ekki
verða nafngreindir hér, hefur félag þetta styrkzt og.dafnað, og
, óþarfi er hér að lýsa því„ hvert starf það hefur þégar innt af
höndum, — svo kunnugt er það öllum landsmönnum.
Á morgun er Iokadagurinn. Sá dagur et fjáröflunardagur
Slysavarnafélagsins og þá láta menn eitthvað af hendh-rakna
til þessa merka félagsskapar. Reykvíkingar manu bregðast vel
iVið þann dag og kaupa merki'félagsins nú, eins og jafnan fyrr.
Kvei^ijóðin og S.V.F.l.
^egar minnzt er Slysavarnafélagsins er óhjákvæmilegt að
•geta um leið þáttar kvennanna í hinu giítudrjúga starfi,
Slysavarnadeildir kvénna um land allt hafa unnið svo ómetan-
legt starf, að án. þess væri félagsskapur þessi ekki það, sem
hann er. Um þetta eru sjálfsagt allir sammáia.
Það er að vísu rétt, að það eru harðduglegir og hraustir
karlmenn, sem leggja sig í lífsháska, er bjarga skal mönnum
úr strönduðu skipi eða við hinar erfiðustu aðstæður. Liggur
í augum uppi, að þannig hlýtur það að vera, eðli málsins sam-
kvæmt. En hin þrotlausa vinna kvenfólksins við fjársöfnun og
margháttaða félagsstarfsemi er einnig naúðsynleg, og á þessu
sviði hafa íslenzkar konur unnið þrekvirki, sem aldrei verður
fúllþakkað.
! Fyrir skemmsíu átti Kvennadeild S.V.F.f. í Reykjavík 25
ára afmæli, og var þess að.sjálfsögðu minnzt með margvíslegum
hætti, bæði í blöðum og útvarpi. Framlag þessarar deildar til
bjöi'gunarmála á íslandi er ótrúlega mikið og gott.. Enda þótt
e. t. v. sé ekki rétt að nefna nein nöfn í þessu sambandi, til þess
að gera engum rangt til, ber þó að nefna nafn frú Guðrúnar
Jónassön, sem verið hefur formaður deildarinnar frá byi'jun.
Áð sjálfsögou hefur hún noíið mikillar og farsællar samvinnu
fjölmargra annarx-a ágætiskvenna, en allar haía þær með fórn,-
fýsi og starfsgleði byggt upp deildina og hrundið fjölmörgum
nauðsynjamálum í framkvæmd. Er nú skemmst að minnast,
að deildin lagði fram andvirði björgunarbáts þess, sem ýtt var
á flot í Nauthólsvík um helgina, og ber nafnið „Jón E. Bei’g-
sveinsson“, í höfuðið á hinum raungóða erindreka S.V.F.Í., sem
látinn er fyrir nokkru. Þá hefur deildin lágt franr fé til skip-
brotsmannaskýla og til ýmislegra annarra . fi'amkvæmda, en
allt er þetta kunnara en frá þui'fi að segja.
Vísir óskar slysavamasamtökunum gæfu og gengis í nútíð
og framtíð, en þakkar konunum séi'staklega framlag þeirra í
þágu hins mikla mannáðarmála,
:. y II : t'ili
Varnir gegn karlölluhnúðormum
A. Útbreiðsla.
Kartöfluhúðormur hefur
fundizt á þessum stöðum hér á
landi: Reykjavík, Hafnai’firði,
Akranesi, Keflavík, Grindavík,
Eyrarbakka, Stokkseyri, Vík í
Mýrdal, Vestmannaeyjum og
Hrafnagili í Eyjafirði.
B. Leiðbeiningar.
Kai’töfluhúðormurinn lifir á
rótum kartöflugrasa, utan á
kartöflum og í moldinni um-
hverfis, sumar og vetur. Þegar
ormurinn er kominn í garðinn
á annað borð, lifir hann þar og
eykur kyn sitt ár frá ári, ef
kartöflur eru stöðugt ræktaðar
og ekki höfð sáðskipti.
Helztu varnai’ráðin gegn
hnúðormum eru þess vegna
þau, að hætta kartöflurækt í
ormasýktum görðum og nota
ekki kai'töflur úr þeim til út-
sæðis. Ætti ekki að rækta kart-
öflur í sýktu görðunum a. m. k.
4—5 næstu árin eftir að hnúð-
ormsins varð vart. Öruggast er
að breyta ormasýktu görðunum
í tún.
Taka ber upp kartöflur, sem
lifa veturinn í sýktum görðum.
Garðyrkjuverkfæri eru hættu-
legir smitberar. Ef þau hafa
verið notuð í sýktum görðum,
verður að þvo þau vandlega og
sótthreinsa í sjóðandi vatni eða
foi'malíni. Sömuleiðis kai’töflu-
borð (hörpur), sem notuð eru
til að flokka kartöflur o. s. frv.
Hnúðormarnir geta borizt
með fótum manna og dýra.
Varast skal að rækta kaytöflur
í plöntuuppeldisstöðvum á
húðoi'masvæðunum, því að
hnúðormarnir geta borizt með
mold og alls konar plöntum úr
smituðum görðum.
Kartöfluhnúðormar geta
smitað tómatjurtii'. Ber þess
vegna að vai'ast að láta mold úr
kai'töflugörðum lenda í tómata-
húsunum. Með sáðskiptum og
heilbrigðu útsæði er hægt að
svelta húðoi’mana til útrýming-
ar.
Látið Atvinnudeild Háskólans
vita, ef vart verður við hnúð-
oi'ma í göi’ðum. Ef senda skal
kai’töflujui'tir til skoðunar, ber
að grafa grösin upp og senda
i'ætui'nar með moldinni, sem
þeim fylgir. Þai'flaust er að
senda sýnishorn fyrr en í ágúst.
Atvinnudeild Háskólans,
Búnaðardeild.
Karl Kristjánsson
aljiingismaðni'
60 áru. >
Karl Kristjánsson............
alþingismaöur
60 ára.
Viljans art þér veiti frið,
vaxi hjartans gróður.
Um þitt bjarta ævisvið
yndis skarti gróður.
Engum leynist listin þín.
Lætur einatt falla
okkar hreina orðsis lín
yfir meining snjalla..
Leikur enginn vafi við
vöxt á gengissjóðum.
Eg hef fengið sett á svið
sýn af drengskap góðum.
Lárus Salómonsson.
Líftryggingarbónusútborgun
Líftryggingarbónusútborgun verður dagana
9.—17. maí n.k. kl. 2—5 daglega á skrifstofu
vorri Lækjargötu 2, Reykjavík.
Þeir tryggingarþegar, er fengið hafa tilkynn-
ingar, og óska eftir að fá bónusinn útborgaðan, eru
vinsamlegast beðnir að snúa sér til skrifstofu vorrar,
og hafa með sér kvittunarreitmn ásamt líftrygging-
arskírteininu.
V áiryggingarskrlfstofa
Sigínsar SigliVatssoitar h.f.
Lækjargötu 2,- Reykjavík - Símí 3171
Kaupmenn í
Reykjavlk og nágrenni
Séi-fi'æðingur í vörudreifingu heldur erindi og sýnir
fræðslumynd um nýjungar og bætta skipulagshætti smá-
söluverzlana í kvöld, þriðjudag kh 8,30 í Leikhúskjallar-
anum.
Sérstaklega er mgtyöru-. og Jfjötkaupmönnum bent á
að sækja fundinn.
Samband smásöluverzlana.
i; u:
Þriðjudaginn 10. maí 1955
Á sunnudaginn upp úr lxádeg-
inu mátti sjá fólkið streyma suð-
ur í Skerjafjörð til þess að vera
þar viðstatt björgunarsýningiina
í Nauthólsvík. Um eftirmiðdag-
inn var óslitin bílaröð suður í
víkina, enda var þar margt
manna, meðan á sýningunni stóð.
Þótt veður væri gott, var kalt og
ber bréfið það með sér, sem hér
íer á eftir:
Björgunarsýningin
í Nauthólsvík.
Slysavarnafélagið og önnur
samtök um mánriúðarmál njóta
mikilla og verðskuldaðra vin-
sælda hér á landi. Það var því
engin furða, að fjölmennt var í
Nauthólsvík s.l. sunnudag, er
sýnd yoru ýmis björgunartæki og
starfsemin þannig kynnt almenn-
ingi. Sýningarnar sjálfar voru
með ágætum og S.V.F.l. til mik-
ils sóma. En hins vegar var sjálf
framkvæmdin á þessu og skipu-
lag allt í molum og til hinna
mestu leiðinda, og finnst mér rétt
að vekja atlxygli forráðamanna
S.V.F.Í á því með þessum hætti,
lxætti.
Stundvísi kostar ekkert.
Auglýst var, að sýningin ætti
að hefjast kl. 4. Þefta stóð ekki
heima, heldur var byrjað hálf-
tíma seinna en ætlað var. Þelta
er óliæfa. Þarna var múgur og
margmenni, margir með börn, en
kalt var að bíða í norðannepj-
unni. Þá mátti heita, að algert
skipulágsleysi rikti á svæðinu, og
vissi enginn, hvar hann mátti
vera, enda var allt af öðru hverju
verið að reka eitthvert fólk úr
einhverjum stað. Þetta hefði niátt
fara betur, og er raunar óafsakan-
legt. Þá voru óþarfa málaleng-
in'gar í kynni mótsins (Heni’y
Hálfdánssýni), þeim mæta manni.
— Það er ágætt að fá sögu
slysavarnanna, en það vérður að
vera inni í hlýjum sal, en ekki
úti undir berum himni í norðan-
gjólu..
Ekki nógu góður gangur.
Þá var það og vitavert, hve
langan tíma atriðin tóku, því að
menn verða að liafa hugfast, að
þarna voru mörg börn, sem fljót-
lega verða óþólinmóð, og þess
vegna erfitt að liemja þau. Þetta
átti að ganga snarlega; og lxvcrt
atriðið að reka annað. Þarna
skorti skipulag, og verður að gera
betur næst. Hitt er annað mál,
eins og sagt var í upphafi, að
sýningin serii slik var fróðleg og
skemmtileg. — Gói.
Leið mistök.
Sið.astl. föstudag var birt í.
Bergmáli bréf frá borgara ein-
um, sem kvartaði undan því að
hann, sem væri lieilsulaus liefði
mætt ókurteisi af hendi þjória
að Hótel Borg. B.ergmál hai’inar
að við nánari athugun hefur
komið í ljós, að bréf þetla liafði
ekki við neitt að styðjast, sem
byggt var á sanngirni. Það hefur
nefnilega komið i ljós, að niaðin--
inn var ölvaður, er honum var
neitað um afgreiðslu, og gat þá
suðvitað ekki borið öðru heilsu-
leysi við að sinni. Það lxefur líka
komið í IJÓs, að nxaður þessi hef-
ur oft notið Jyrirgreiðslu þjón-
anna á Hótel Borg, svo þeir áttxx
það sízt skilið, að lxann launaði
þeim á þenna liátt. Það skal að
lokum aðeins tckið fram, að oft
getur verið erfitt að dæma um
slík bréf.og nxjög leitt til þess
að vita, þegar þessir dálkar eru
jni^notaðir, eins og í þetta skipti.
;—. kr. . ... .