Vísir - 30.07.1955, Síða 3

óLaugardaginn 30. julí 1955
vlsm

Drottningar44 í köldu striði,

,Gína“ og „Soffía“ berjast ákaflega
og ekki alltaf heiðarlega.
Sagt er, að gífurleg samkeppni eigi sér stað milii hinna
ítölsku kvikmyndadrottninga, Gínu Lollobrígídu og Sofí'íu
*Loren, og ekki sé vopnaburður alltaf sem heiðarlegastur. —
Virðast báðar líta svo á, að tvær slíkar leikkonur séu of mikið
fyrir Ítalíu.
Ekki hefur opinberlega verið
skýrt frá því, ;tð ékki sé ttlli
með feildu í sanibandi .við vin-
áttu þeirra frú Gínu Lóllóbrígídu
og fröken Soffíu Loren, en þa>r j
bera nú mesta bvrði í iiinunt ít-
alska kviktnyndaltúnni. Að visu |
er það svo, ;tð leikur Gínu í
myndinni „Ástir, lnauð og af-
brýðisemi" Itlaut mikla v'iður-
kenningu Soffíu, en bins vegar
hefur Gina ekki íengizt lil þess
a.ð bera lot á leik Soffín, þrátt
fyrir ágæta franmiistöðu og frá-
bæran leilc bonnaj'. Meira að
seg.ja. hefur nokkuiutii ljós-
mynduium tekizt. að fá þcssar
tvær íegurðardrottningar til þess
a.ð sitja fyrir' A söinu mynd, en
til þess þurfti miklar t.ilbering-
ar og orðagjálfur, — og víst cr
uni, að h-vorug' þoiv.ra brosir á
þeim inýndtun'; Gárungarnir
segja, að fyrr mtini forseti
Bandarikjánna taka á moti
Sjúkóv marskálki á fljigvellin-
tim í- W’asbington ineð gléðiiát-
tim.cn að þcssar tværkouur komi
sarnan til vinsauilegs funilai,
Sagt er, að nieginá.st,;eðan ívr-
fif því, að siík óbfúanleg gjá l'iéf-
ur ínyndazt milli hiniia fögru
kvenna, sé sú. að þ;ér séu svo
líkar. Imi'an tíðár imin al-
menningnr i;i ineiia að beyra
um kalda stríðið niilli þeirra
Gími og Soffiil, og þá verða lt-
aj'iir, eins og ;i s'tjórnuiiHasVið-
iilii. að tíik.i aístöðu. F.imi goð-
an veöllidag nunui „LoUobiiga-
derar" fylkja liði g.egn ,.:1 oren-
isrum". Tviéi' dröttningá.r í
siiiiia kommgsi'íkinu, ríki
kvikmVndaniia .. ci' öt;ekt t'vr-
irkomulag, en þó heftir þétta
sína kostr, því að auðvitað liat'a
kvikmýiidaféiögin séð sér leik
á boröi' að auglýsa þelta „strið“
þeirra og þar með mymiiniar,
seni þessar beiðurskvinmu' leika
í. Fyrir. -nokkru koni það - fyiár,
að Gína krafðist þess að fá lielin-
ing allra tekna ,a.f titfekinni
kviknnnd, sem taka átti, en
iTiuðvitað átti kv.ikmyndafébiýið
ert'itt rneð að sæt.ta siv við slikt.
i.'Og sagði við Gíriii: „.fíeja, góða.
mín'. J)itð er þá bezt, að Soffía
Loren taki að sér lilutvorkið."
þcgar er togstréitan niillj þess-
ara kvenna komin ;i alvarlegt
st.ig'. 1 livort sinn sem Gina lief-
ur sókn, er henni syarað um-
svifalaust með gagnsókn Soffín,
og öfngt. Hvorug þeirra. betur
þessa uppliæð." Stundum 'tekur
Gína sjálf til máls. Fyrir nokkru
var stungið upp A því- við hana,
að luin léki í mynd uni klassískí,
rómverskt skáld. þá madti bún:
„Eg hef ekki lesið síðustu bók
bans.“ 1 liókahillum liennar er
bókunnm raðað eftir litmnn ;i
kili þeirra, en liækurnar eru
alls 36. Fyi'St eru grænar baikur,
1 þá rauðar, og loks gular, en þ;vr
oi’U frá guiiáldaiiíð líóibverja.
I liði „Lonobi'ígadei'a" eru
menrt af öl'lum stéttúm, en lóið-
togj þéii'ra er bershöfðingi, Al-
bért.o Seai'peÍlini, tiorgarstjóri i
Subiaeo, freðíngai'iioi'g Gími. Fvr-
ir nokkrum vikum ávarpaði
honn bana A þennan bátt: „J)að
ei' hið dásamlega landslag liinna
belgu fjalla vorra. seiii birtist í
sálu yðar, og léð hefiir sk'aphöfn
yðar yndisleik. Hin dularfulla
birta liéraðs vors tippfvllir sálu
yðar. N'ér, borgarar Subiaco, er-
um hreykirir af yður, vor beiðr-
aða Gína, en ættborg vðar er
borg okkar ... ."
Nú biða „Lorenistar" í ofvieni
þess, se.m borgai'stjórinn í Poz/.
uoli, útborgar Néapels, úcðing-
arlioi'gar Spffíu, kann að segja.
Fkki er gott að vita, livernig
binu kalda stríði þeirra Gínu og
Soffíu lýkur, e.n eítt. er víst, að
ekki verðiir saniið ii|i|i á jafn-
tefli
láta að Þjóðverjinn hefði drep-
ið Indverjann og ætlað síðan aS
drepa sig. En Þjóðverjinn rieit-
að að hafa verið beinn, þátt-
takandi, kvaðst af ótta hafa
samþykkt gerðir hinna.
Nú var úr vöndu að ráða, því
vitni þurftu ákærendur að i'á,
þar sem ekki var hægt að
dséma mann eftir ákærunv
þeirra innbyrðis, hvers á ann-
an. Ákærur á Þjóðverjann vom
því látnar niður falla, til þess
að hann gæti komið fram sem
aðalvitni í málaferlunum.
Samkvæmt hinum undarlegu'
ensku lögum er aðeins 'h'ægt að
ákæra mann fyrir eitt aíbrot í
senn og vou því þeir þrír, sem
taldir voru sekir — þ. á m.
Rau — fyrst aðeins ákærðii-
fyir morðið á skipstjóanum, en
meðan á þeim réttarhöldum
stóð, kom svo öll sagan smám
saman fram.
Hinir ákæi'ðu, sem hver um
sig höfðu gefið skriflega lýsingu.
á atburðunum, neituðu öllum
ákærum. Vildu þeir koma allri
stundai'kyrrð A vígstöðvuniirii
villa sér sýn, og vitað er, að
ineðan Gíiui var að leika í áður-
nefndri inynd, bafði húii samt
tíma. til að liafa gsetu.r á' Só.fíiu,
sem lék í annarri mviut um
svi))að léyt.i.
Sofíía var ekki fvrr farin frá.
Miláno en ;ið bú'n lét í veðri
vaka, að þjófar befðii komizt yf-
ir farangur liermnr, til þéss að
vek.já sem mesta a'tbygli ámyiid
siiini, „Leilt, að þii sknlir vera
óþpkki". . J.afnskjótt. þaut. Gína
af stað lil Hóinar, en þar bauð
liún 20 niálurum: sanitirnis að
Hryðjuverk á hafi úti.
Úr brezkri sakamálasögu.
I Bre'tlandi er við og við gef- j Svo skeði það kvöld nokkurt,
in út bók um helztu mál, er að Rau og Hollendingurinn réð
fyrir rétt koma, og lieitir hún ust á háseta einn, sem var á
„Notable British Trails“. í ,76.1 verði, drápu hann og vörpuðu sökinni á svertingjann og kváðu
hindi er eftirfarandi frásögn að likinu fyrir borð. í sömu and- hann hafa nGytt ^á til þátttöku.
finna: | rá bar fyrsta stýrimann þar að hryðjuverkunum. En þeir voru
Barkskiþið „Veronika“, sem og hlaut hann sömu örlög. En;Þiatt tyrir ^að dæmdir tii
er um 1000 tonna skip, lagði úr ekki létu þeir félagar þar stað- hauða.
höfn í Mexíkó og átti að fara til-ar numið, heldur drápu einnig' Hvað. hefur eigirilegá veri&'
Montevideo í októbermánuði þá um nóttina annan háseta og orsök tú hrýðjuverka þessara,
1902. Áhöfnin var, auk skip-.særðu skipstjórann og annan er °S heí'ur veiið hulinn leynd-
stjórans og tveggja yfirmanna, stýrimann skotsárum. Hinir arúóiuur. Það er ékki álvég víst,
níu menn af mismunandi þjóð- • særðu leituðu hælis í káetu að þetta hafi allt.verjð fyrirfraht
erni, þar á meðal þrír Þjóðverj-' skipstjórans. Þar voru þeir í fel ákveðið, þó maigt bendi til þess
ar, tveir Svíar og inatsveinn, um í nokkra daga, en síðani Ri»Ur milli Rau og hásetans.
sem var svertingi,. og Indverji. voru þeir ginntir út, skotnir og
í septembermánuði sama ár líkunum varpað fyrir borð.
rakst enskt gufuskip á einn áf Rau samdi siðan lygasögu,
björgunarbátum Veroniku i sem þeir skyldu segja mönnum,
'lítilli höfn í Suður-Ameríku. Á er í land ltæmi.
honum voru fimm aí áhöfninni,
Þjóð'verjarnir allir, Hollend-
ingur og matsveinninn.
sil.ja 'dýrir, hjáyþeim, ýu stðan Þeir gengu á t'und skipstjóra
yerfSurChit. lil ..siliúképpiii urn' gufuskipsins ög ‘báðu liann um
be.ziu iiiyiidiiia. .; far til .Eyrópu. Veröniku kváðu
Só frétt b;Wt úL rthr ítaHii. aðv þéir hafa brunnið í háfi, en‘þeim
sem hann drap fyst, hefur gét-
að verið orsökin, Það er. einnig
vitað að Rau stal úri og ein-
kennisklæðum skipstjörans, en
það sannar þó ekkert.
Hefðu þessir atburðir átt sér
i En þegar einn a( þeim, sem'stað í dag, hefði géðranhsókn
i Þá voru á lífi, gat ekki lært hana verið framkvæmd á forsprakk-
1 svo þeim líkaði, var hann drep- anum, Rau. Því .sennilegasta
inn tveim dögurn síðar og varp- • skýringin á máli þéssú er sú. a§
að fyrir borð. Það, sama henti ekkert annað en brjálæðislegui'
einnig Indverjann. En matsvein ofstopi' og ruddamennska 'hans
Gína.
hin fagra, Gina li.efði. tekið þátt
í góðgéi'ðai'b:1 rið íyrii'' fjit;>'k;i
geðsjúklinga. I'.kki s,tö.ð , 4 þyí,
áð tilkynnt var, að hin fagra
Soffia hefði lofað að kpma á
dansleik, sem „herþjópustu-neit-
arar" gén'gust fyrir.
KvikniyiHlasérfra'ðinga r hafa
lýst yfir,"áð 1954 liafi vei;ið ár
Giiui, • én nú verði árið 1955
íra'göartíð Spffíii. Vitað er, að
Sóffía ö ýmis vopn í fórutri sín-
i,im. og em þaö ékki allt leyni-
vopn, en á liinn högiim mun
Gíiia ver.ja dröttningnrtitil sinn,
sein fölkið liéfui’ valið lienni, til \
hins jfrasla. J)á er vísf, að mað-
ur Gími, keknij'imi Milko Skolic,
hefur tekið að sér að stjórna
„herföi'" Gíiiu, og lagt iíeknis-
störfin á liilluntt á ineðan, og
hanii er ságðui' hai'ður í horn að
fívka. F.itt s'uni Iét Skofic svó um
111;i• 11 við I’arisarldað eitt: „Gína
Lo'llobrigida cr meðal þ.jóðar-
auða'fa italíu". Soffia svaraði á
þessa leiö: „Margir verða leiöir
A sþághcfti".
Fyrir tveini árinh talaði Gína
mállýskii. Nú befur liún, undir
bandleiðslu maka sins, lærí
fleiri tungimiál. en gárungamii;
segja, að heita megi, að lnin
tali ága'ta ítftlsku. Hann hverí-
ur aldréi frá jilið konu sinnar.
Hann or stallari hennar og
blaðafulltrúi. Hann taiar ávallt
mn hana og sjg í persónu íleir-
tftlu, líkt og drottingarinakai’
gera: „Vér a'Uum að leika í
mynd í Holhnvood. Vér mumini
hftíða skaðabótíi.mál, ,ú h,end,i.ir
1 N. N. ... Vér niunum ekki greiðu
félögum hefði tekizt að komast
í bat
:og bjargast þarinig'.
gerðum þessara.
inum var hlíft, þegar hann hafði háfi ráðið
svarið að þegja. Siðan settu þeir manná.
jbátinn á flot og jyfirgáfu .slcip- j Mál þetta vakti á.sínum tínra.
Ekki' visfeú þéir hvað af hinum ið, um leið og; þeir kveiktu í geysilega eftirtekt víða uia
hluta áhaínarinnar hafði orðið. því. Til þess hefur ekkert spurzt. heim.
En svo kom að því, að þeim fé- síðan.
lögum fór ekki að bera samán
komst
með ýms einstök atriði skiptap-
ans og ýmislegt annað í fari
þeirra þótti heldur g'runsamlegt.
Að lokum kom að því, að
Hílaleiga
Akæruvaldið komst nú i
vanda, þar sem matsveinninn,
annað aðalvitnið, kvaðst hafa
, veTið lokaður inni i glugga-
svertinginn leysti frá skjóðunni j ]ausri kompu j nokkra daga og
og gaf enska skipstjóranum lýs- ! gaeti því ekki gefið rétta lýsingu
ingu á því, sem gerzt hafði á á'því, sem i'ram fór. Hann hafði
Veroniku, áður en þeir yfirgáfu kvorkt verið þátttakandi í
skipið. j'hryðjuverkunum né sjónarvott-
Það varð til þess að. skipstjór- j '
inn afhenti menn þessa skozku | ]p;j var ag snua sér að hinu
lÖgreg'lunni við heimkomuna og' ýitmnu
mál þeirra var rannsakað.
Við réttarhöldin kom í ljós
að frásögn þess yngsta, 18 ára
g'amals Þjóðverja, var í höfuð-
atriðum samhljóða því, sem
svertinginn hafði sagt skipstjór
anum.
Saga þeirra var á þessa leið:
Þeir fimny sem eftir voru af
áhöfn Veroníku, höfðu, áður en
þeir yfirgáfu skipið, drepið skip
stjórann, stýrimennina og aðra
háseta en ástæðan 'fyrir þeim
verknaði er enn i dag' hulin
ráðgáta.
Það upplýstist, að seinustu
daga nóvembermánaðar kom
Þjóðverjinn Rau að máli við
félaga sína og taldi þeim trú um
að yfirmenn skipsins sætu á
svikráðum við þá, og hefðu í
hyggju að myrða þá, baö væri Þetta bíl-líkan er knúið sól. Sólargeislar orka á rafmagusi
þyí ekki annað að.ger,a,fyr.ir þ'á „fótó-sellur“,, og þar með er vandinn leystur, — an benzín:*
en að verða fyrr til atlögu, j eða kjjarnorku. y