Vísir - 21.10.1955, Blaðsíða 3
Föstudagimv 2L pktóber 1955.
1S IR
F'rœg réttargiöp.
Tíu mímltur — áratuga harmleikur.
Mál, sem hvíldi eins og mara
á Bretum i nær tvo áratugi.
Niður' ag.
lausa, þótt hann hafi hvorki
heyrt þá eða séð.
í litlu riti sýndi Doyle ljós-
lega, á hve veikum stoðum á-
kærurnar gegn Slater voru
reistar. Hver var ástæðan, sem
fékk Slater til þess að myrða
þessa, honum algerlega ókunn-
ugu konu? Demantarnir, eða
hvað? Hvers vegna hafði hann
þá, látið sér nægja eina brjóst- I
nál? Hvers vegna hafði hirzla
með bréfum verið brötin upp? ;
Var ekki sennilegra, að morð-1
inginn hefði einmitt verið að
leita að einhveru skjali?
Stærstu blöð landsins opn-
uðu síður sínar fyrir greinum
um Slaters-málið. Frægasti
málafærslumaður Englands,
Marshall Hall, lagði í neðri
málstofunni magnaðar sourn-
ingar fyrir dómsmálaráðherr-
ann. En gagnaðilum fannst
engin ástæða til að taka Slat-
ersmálið upp að nýju. Jafnvel
þann dag í dag les enginn
harmsögu J, .Th. Trench án
þess að komast við.
Trench var leynilögreglu-
foringi við sakamálalögregluna
í Glasgow. Var hann einn af
duglegustu leynilögreglumönn-
unum þar. Vissa hans í Slaters-
málinu lét hann ekki í friði.
Hann var sannfærður um sak-
leysi Slaters, og hann vissi, að
i við rannsókn málsins hefði
Imikil vanræksla átt sér stað.
j Hann sendi dómsmálaráðherr-
anum skýrslu. Efni hennar er
athyglisvert, því að Trench
| kemst þar að sömu niðurstöðu
i og Dbyle, að einhver kunnugur
Ifrk. Gilchrist hafi heimsótt
hana umrætt kvöld til þess að
1 komast ýfir éitthvert skjal í
| vörzlu hinnar aldurhnignu
konu.
En að auki nefndi Trench
nafn þessa manns. Kveður
hann þernuna, Helenu Lambie,
hafa þekkt hana í ganginum,
og morðnóttina hafi hún hlaup-
ið til frænku hinnar myrtu til
þess að segja henni harmsög-
una. Þar hafi hún nefnt nafn
niannsins.
Árangur þessarar skýrslu var
sá, að sett var fámenn nefnd í
málið. Hún vann í kyrrþey, og
enginn vissi, hvað þar fór tram,
og er álit hennar var birt, mið-
aði það einungis að því, að
réttlæta málaferlin gegn Slater.
Nýjum röksemdum Trench
var vísað á bug. Nafn manns-
ins, sem Treneh hafði vísað á,
var hvergi nefnt í álitinu.
Síðan sneru yfirvöldin sér að
Trench. Hann var rekinn úr
stöðu sinni, og sviptur eftir-
launum. Síðar var hann sak-
aður um óhrein viðskipti, en
rétturinn sýknaði hann, eftir
að sakleysi hans haíði verið
sannað. Er hann þar með úr
sögunni.
„Óskar Slater
gegn krúnunni.“
Svo brauzt lieimsstyrjöldin.
út. Menn höfðu ekki lengur
tíma til að hugsa um Óskar
Slater, og dapurleg sága hans
máðist í hugum manna. En þó
að árin liðu, gleymdist hann
ekki, að minnsta kosti ekki
Conan Doyle. Fortölur hans
fyrir dómsmálaráðherranum
um að láta Slater lausan eftir
svo margra ára fangelsi urðu
þó árangurslausar.
Syo kom árið 1927. Átján ár
hafði Slater setið inni í hegn-
ingai-húsinu. Þá hófst baráttan
aftur með nýjum ákafa. Nú var
eins og allir kraftar legðust á
eitt í því, að fá þennan harm-
leik á enda kljáðan. Vinur hins
ólánssama Trench gaf út bók
undir nafninu Sannleikurinn
um Slater. Stærstu blöð
Lundúna birtu greinaflokka um
Slater, Conan Doyle vann að
| þvi að fá fylgi þingmanna í
neðri málstofunni við málið, og
síðast en ekki sízt tróð fram úr
pleymskunni gömul vofa,
Helena Lambie, fyrrum þerna
hinnar myrtu. Vöktu greinar
. hennar í blöðum mikla æsingu,
En þær komu tveimur áratyga
Frá listaferli ffínu S æityndsson.
\ . * - •
wIS iistaksMssa, sem hefur nú sýningu hér,
ög efnir til sýningar i Höfn ■ vetur.
fyrir mænuveikihætt-
flina, þegar flestir fara ekki ú
af vettyangi heimiianna, nema
allbrýn naúðsyn krefji, háf
Sþúsundir manna að úndar
förnu lagt leið sína í Lista
safn. ríkisiiis tií þess
skoða hin ágæíu listáverk lista-
jkonurmar Nínu Sæmundsson
sem !hér hefir dvalist'tun.hríð
©n er nú á föriun aftur. Tíð
iindatnaður frá Vísi hefir fund-
ið lisíakonuna að máli, eg syurt
ihana um listaferil hennar o. il.
„Eg lagði út á listabrautina
átján ára,“ sagði listakonan
„,þá nýkomin til Danmerkur.
Bernskuheimilið var í Nikulás-
arhúsum í Fljótshlíð og á eg
xnargs að minnast frá bernsku-
og uppvaxtarárunum, og undi
vel á bernskuslóðunum, en
jþegar foreldrar mínir brugðu
’lbúi og fluttust til Reykjavíkur,
var mér kippt úr þessum jarð-
vegi, og varð um þetta leyti
gripin óróa og útþrá, eins og
ekki er ótítt um ungmenni.
Ákvað eg nú að fara út í lönd.
í Listaháskólanum
í K.jhtifn.
Eg fór til Khafnar, þar sem
Helga Guðmundsdóttir, frænka
mín, sem þar var búsett, tók á
■móti mér, en hún hefir alla tíð
reynst mér hið bezta. Á hún enn
heima í Khöfn og á sama stað
og forðum. daga. Skömmu eftir
komuna fékk eg inngöngu í
Listaháskólann (Kunstaka-
demiet) og var eg þar við nám
Listakonan býr nú
í Hollywoód.
Achievement" (afrekshugur). | ingardaurinn á sunnudag. næst-
Það er steypt úr hvítu bronzi komandi, en eg fer héðan á
(nikkelbronzi). — Smáiíkön morgnn (laugardag) og íiggur
(9 þml) af þessari mynd hefi enn leiðin til K.hafnar og m inn-
eg gert að beiðni eigendanna, ar góðu frændkonu, og fer eg '
til gjafar handa ýmsum stór- bæði til að heimsækja hana og
mennum, sem þarna hafa gist. undirbúa sýningu á yerk'um
boðið verður til sérstakrar mínum, sem ákveðið he'fír vee-
veizlu til afhendingarinnar. ið að halda þar; og vildi eg
helzt geta opnað hana íyrir
jólin, þótt enn sé ekki vist, að
hægt vérði að Ijúka; öllum und-
irbúningi svo' snemma. Margir
Frá New York fluttist eg til Darjr hafa kynnzt verkum mín
og hefi búið þar UTO ve-.stra og víðar og hvatt
síðan. Hefi eg efnt þar til einka- mig; éindregið . til að efna til
sýninga og selt verk mín til sýrjngar { K.höfn. Verður’ þetta
einstaklinga. Mig stæi-sta sýning, sem eg hefi
langað til þess. að eínt ti]_ ^érna megin Átlants-
koma heim og sýna íslending- hafs Sum iistaverka þeirra,
sýningarsalnum, þar sem verk sem eg á j -gew York, verða
frá Þvi eg var hér síðast. Og send til Danmerkur á þessa
þeirra hafa menn nú séð
á sýningu minni. Ríkið keypti j
myndina ,,Á hverfanda hveli“, : .
, , . , eg fara til öuöurlanda, en mig.
sem komið hefir verið fyrir a
symngu.
Að lokirmi sýningunni hyggst
Níaa ísæ-
; Mvnclin v ; in á sýningunni).
gangmum
Þ j óðminasaf ninu
í fjögur ár. Að því loknu lagði
g leið mína suður í lönd. Eg
hafði lokið við fyrstu myndina
-Tiína, sem fsland rí »iðist,
;ftir árs dvöl í T.,htaháy’'4'1ao-
um. Var það myndin „Sofandi
drengur“, sem sýnd var á vor-
sýningu í Charlottenborg. Er
þetta og fyrsta myndin, sem eg
bjó til.
Til Sviss, Ítalíu
g Parísar.
fyrir utan inngöngudyrnar að
sjálfsögðu til þess að dveljast tíðarheilla og að henni megi
mikið á söfnum, og þar bjó eg
til myndina Rökkur, sem einnig
er eign Listasafns íslenzka rík-
isins. Enn lá svo leiðin til Dan-
merkur og svo til Parísar og
bjó eg þar til myndina „Móður-
ást“, sem stendur í lystigarð-
inum við Lækjargötu. Eg var
hálft annað ár í París. Myndin
var til sýnis í Grand Palais og
var hún þar sem heiðursmynd
við innganginn og blakti franski
fáninn yfir henni.
mín eru. Keypti það myndina
fyrir einu ári. Eftir er að velja
henni framtíðarstað.
Sýningin hefir nú staðið
nærri 3 vikur og seinasti sýn-
langar íil þess að koma hingað
að vori og dveljast hér næsta
sumar og mála, og sjá hvprnig
mér tekst með myndir frá mínu
fagra og litauðuga föðxn’landi.
:Eg vil svo að lokum segja, að
það heí'ir glatt mig mjög, að
Franih. á 10. síðu.
„Á hverfanda hveli“.
VkPWWViVVWW^VWVW
Frá Danmörku lagði eg leið
mína til Svisslands, þar sem eg ..Deyjadi
var um skeið mér til heilsubót-; Kleopatr;>“.
ar. en þaðan fór eg til Rómaborg
ar til framhaldsnáms, og vai! Enn lá leiðin til Danmerkur.
þar eitt ár. Notaði eg tímann að Bjó eg þar til stóra mynd.
„Deyjandi Kleopatra", og sendi
hana á sýningu í París og svo
til New York. Hún er nú geymd
í vöruskemmu í New York, á-
;amt mörgum öðrum listaverk-
um mínum. Hún hefir verið
íöggvin í stein. í New York var
<g í þrjú og.hálft ár og hafði
þar vinnustofu. Efndi eg til
Iveggja einkasýninga þar í
borginni og fengu verk mín
góða dóma. Leiddi það .til þess,
að smið var við mig, að lokinni
harðri samkeppni, um að gera
líkan fyrir Waldorf Astoria
gistihúsið. Stendur það við höf-
uðinngang þess, við Park Ave-
nue, og er ellefu feta hátt. Lik-
an þetta nefndi eg „Spixit of
„tpirií ment“ (Afrekshugur).
FWVWW JWWWVWb/WWWU,J^.“«"'.--'W»rVWWWSJWL' wwww