Alþýðublaðið - 29.10.1928, Blaðsíða 4
4
ALfrÝÐUBLAÐIÐ
stundvíslega, pvi að kl. 8V2 ver’ð-
AiþýðuMsinu í aninað;
hús og verður þar 1. æfing.
NokkTÍr fleiri ungir' alþýðura.enn
geta enn komist í flokkinm.
Gullfoss.
kom að vestan i morgun.
1 burðarliðnum.
Bæknr.
Byltlng og Ihald úr „Bréfi tii
Láru“
„Húsið við Norðurá", íslenzk
leynilögreglusaga, afar-spennaudi.
„Smiöiur er ég nefndur“, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
þýddi og skrifaði eftirmála.
Deilt um fafnafiarstefnuna eftir
Upíon Sinclair og amerískan I-
baldsmann.
Fást í afgreiðsiu Alþýðublaðs-
ins.
uninar á þó að vera að prenta
íhaldsmálgagnið, og ætti því ekki
að vera ofvaxið að sjiá fyrir því
aðstoðarlaus:. Stjórnina skipa:
Pórður FHygenriing, Bjarni Snæ-
björnsson læknir og Þorv. Árna-
son ’ þæjargjaldkeri. Er það uud-
arlegur félagsskapur, sem bamn
Ullaiv
treflar
hlýjir og pöir
ntjðg ódýrip.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjðnastofunni Maiin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastii.
HtHOOO
Manchettskyrtur, Enskar húfur,
sokkar, hálsbindi, sokkabönd erma-
bönd, axlabönd. Alt með miklum
afföllum. Verzlið við Vikar Lauga-
vegi 21.
vdlur sér.
Oddur Sigurgeirsson,
Ðítamestn steamkolm á-
valt fyrirliggjandi í kolaverzlun
Ólafs Óiafssonar. Síixií 596.
Ekki er íhaldskróinn enn fædd-
tur í Hafnarfirði. Gera þó íhalds-
menn Hafnarfjarðat og Reýkja-
Víkur margar tHraunir til þess áð
ná h.onum með lífi. Er niú i ráði
hjá þeim að fá æfða og lærða
Ijósmóður héðan til aðstoðkr.
P.rentsmiðjustjórn
hiafa Hafnfirðiniga'r kosið, prent-
smiðjan er þó ófengin enn,. Ekki
er ráð nema í tíma sé tekið. 1-
haMsmenn vilja ólmir láta líta
svo út sem prentsmiðjan eigi að
vera „fyrir utan og ofan flokk-
ana og flokkas'kiftinguna“, og
ireyna að snikja fé tffli hennar jafnt
á ilíklegum istöðum sem hinium ó-
iíklegustu. Áðaiistarf prentsmiðj-
fprnmaðúr.
Oddur fullvel sómir sér,
,sá er kröftum treysti,.
enginn maður betur ber
húning fbrnrar hreysti.
Hetjufas i hreyfingum,
hér ég greini sanninn,
íljómandi í litklæöum.
lítið þið á manninn!
Hræddur ei við hættunnar
hála vegu og krappa.
Birni líkur burðasnar
Breiðvikingakap pa.
Heimur þegar harðleikinn
honum sýnír voðann
Vald. Poulsen.
Klapparstig 29. Simi 24
Oddur gerist áræðinn
eins og Bjöim við Goðann.
Hugargleði heila bar,
hyltur frægðarbjarma,
þótt hann engrar „Þuriðar“
þekti hpartanisvarma.
Gleði mesta í fræknieik fann,
fljóðin lét hainn bíða —
af þeim sökum aldrei hann
útlegð þarf að líða.
Jósep S. Húnfjörð.
MJólk fæst alian daginn í
Alþýðubrauðgerðinni Laugavegi 61
Sðbhar — Sohhar — Sokkar
Aðeins 65 aura parið. Vöru-
salinn IUapparsiíg 27. .
j ai&|flnpreatsiMiðSa», |
5, síffii 1294,
tekur að sér ails konar tækifærisprent-
un, svo sem erfiijóð, aðgongumiða, bréf,
reikninga, kvittanir o. s. frv., og af- J
greiðír vinnnna fijótt og* vlð'réttu verði. í
Rítstjóri og ábyrgðarmaðar:
HaraMur Guðmundsson.
Aiþýðuprentsmiðjan.
Upton Einclair: Jimmie Higgins.
iinn fyrix að vexa vottur um manndóm,
Ææmdarmerki! Jimmie fann kökk koma ujjp
í hálsinn á isér, o.g hann langaði til að rifa
niður fjárans vínnetið og- þrýsia þessari
móðurlegu sál að harmi sér. En han-n gat
•ekki annað g>ert en að gretta sig í frarmiin,
og átti sú grettá víst aó vera bnos. Já;
liann hafði það :svei mér ekki amalegt i
fangels'iniu! Hann hef’ói ekki fyrir nokkura
mun viljað fara á mis v!ð það! Hann v.atf
búimn að gera „Mamga með dauða augað“ að
jafnaðarmainnii, og Pétur Curley, glæframáð-
urinn alþekti, hafði lofað að lesá bæklirtg-
, inn: „Til hvers er ófriðurjnn ?“.
Það var að eins eitt,- sem hafði valdið
honum áhyggju, qg það vair umhugsunn
um það, hveirnig fólkimu hans geng;. .Hann
sagðist vi;a, að þáu hefðu haft sáma sem
eikki neitt í húsinu, og aumingja Meissner
gat ekki .amnast Ijórar manneskjur aukreit-
,is. En Lizzie gretti líka á sig -bros og
fullvisisaðú hanin um, að alt gengi prýði-
tega heima og hann þyrfti ekki aðibera kvíð-
bogrd fyrir neinu. Fyrst var nú þess a'ð
gæta, að dr. Service .hafði sent hennii papp-
írsmiða, ssm ..nai'mið hans va,r skrifað .á;
þes-sir miiðar voru víst kaitiaðir tékkar, og
miatsalinn hafðii skift hojrum fyrijr f;mm
do’llara. En auk þess kom hér tul greina
leyndarmál, sem Lizzfe,. varð að trúa Jim-
m,ie fyrjr; — hún haf'ðd lagt til hliiðar d,á-
lítiÖ af peningum án þess að láta Jimmie
viía neiitt 11 m þáð.
„En hverm.ig befjr þú farið .að þyí?“ spurði
Jimmie und'raindi, þv,í að bann 'hafði ímyndað
sér, að hann vissi aJlt, sem laut að heimiLis-
útgjö'Idunum. . .
Og Lizzie varð að skýra frá brellúm
sínum. Jimmie hafði sýnt af sér hina mestu
. óhófssemd, — gefið henni nýjan kjójl, ,þegar
hann fékk launaviðbót. ,Þetta var fat í öll-
um regnbogans litum og leit út eins og silki,
enda þótt það yæiri nú ekki silki. Lizzie
hafði sagt honum,- að það .ko'staði fimmtán
dollara, qg hann, aulinn sá arna, hafði :trú-
að því! Sannleikurinn var sá, að hún hafði
keypt kjólinn í búð, þar sem> ssldar voru
notaðar vörur, fyrir þrjá dollarai, cn geymt
tó’lf dollaxana til þess tíma, er verkfaliið
kæmii ■ t
Jimmie he'lt aftur í „balann“ sinn, • hristi
höíuðiið og var djúpt hugsandi: „Svei már,
ef ég ski'l ,upp eða niður í þessu kven-
fólki!“ ,, ,.
7. kapítuli.
Jimmie Higgins glettist við ástarguðinn.
I.
Verkfa'llinu var lokið, þegar Jimmie koim.
úr fange'lsinu. Þa,ð hafði verið leitt til Jykta
írteð tvenns konar Brögðum:; með því að1
hækka 'laun verkamannanna og með því að
setja foringja þeirra í faúgelsi. Jimmie fór
þangað, siem hann hafþi áður unrjið, en verk-
stjórinn sagði honum að fara til helyítis, svo
að Jiimmie hélt . til Hubbardtown og gekk
par í löngu röðina a,f mönuuin, si'm4bið«
fyrk utan hiliðið hjá vélafélaginu. Jimmle
þekti ti‘1 „syörtu listanna“, ,svo að þegar Ijii
kom, að hann yrði spurður, þá sagðist hamt.
.beita Jqe Aronsky qg kvaðst hafa unnið í
Vélasmiðjum í Pittsburg; hann hefði komiið
til Hubbardtown vegna þess, að hann hefði
frétt af háu kaupi qg gqðri me,ðferö. Hann
tók eftir því, meðan hann var að svara þess-
um spurnijigum. að maður sat qí'i ,i horai
og gaf honum nákvæmar gætur, og að verk-
stjórinn léit í áttina til niannsins. Maðurinn
hristi höfuðið og verkstjórinn sagði: „Ekkl
hægt.“ Ji'mmie skildi þá, að Hubbardíown-
félagið hafði gert ráðsíafani'i' tjl þess, að