Vísir - 12.12.1955, Qupperneq 6

*
Mánudaginn 12. desember 1955.

wS
N
D A G B L A Ð I % ?
. u «
Ritstjóri: Hersteinn. Pálsson. . ,y .;
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Varúð er nau&syn.
ú nálgast óðum sá tími, sem báskalegastur er talinn með til-
liti til umferðai'slysa hér í bænum. Umferðin eykst í sí-
fellu fi'am að jólum, aliir eru að flýta sér, allir þui'fa að „út-
rétta“ eitthvað, eins og sagt er, aragrúi ökutækja er á ferðinni,
óen færð oft og einatt erfið. Þá eru börn óvenju mikið á ferð-
inrii á mestu umferðargötunum, sumpart í erindagerðum fyrir
íoreidra sína, sumpai't af forvitni, eru að skoða í búðarglugga,
velja jólagjafir og þar fram eftir götunum. Allt þetta skapar
aulún vandamál og gefur bað auga leið, að allir verða að leggj-
ast á. eitt um að sýna ítrustu varfærni í umferðinni til þess að
afstýra válegum slysum.
Lögreglustjóriim í Reyl. juvík hefur birt auglýsingu í dag-
Llöðunum um ýmsar ráðstafanir, er hann hefur beitt sér fyrir,
ef verða mæ-ttu til þess að draga úr hættunni, m. a. fyrirskipað
einstefnuakstur um. ýmsar götur, bannað umferð þungra bif-
reiða um aðrar, bannað umferð á tilteknum tíma um nokkrar
aðalgötur miðbæjarins, og eru þetta allt þarflegar ráðstafanir,
sem menn ættu að kynna sér. Það er mikið vandaverk að hafa
á hendi stjórn umferðarmálanna í höfuðstað landsins. Hér hefur
fjöldi ökutækja aukizt svo mjög undanfarið ár, að'fá dæmi
munu slíks, hlutfalislega, en götumai- vom fyrir mjög þröngar
víða og lítt falhiar til þess að taka við umferð nútímaborgar. i
Það gefur auga leið, að í umferðannálunum verður að aka
seglum eftir vindi. Göturnar verða ekki breikkaðar, a. m. k.
ekki í skjótri svipan, og sums staðar alls ekki hægt að koma
því við. Þess vegna þarf hér samstillt átaJk allra, sem hlut éiga
að máli, en það eru bókstaflega allir bæjai'búar. Ökumeim
í>urfa að sýna fyllstu varúð,. aka aldrei hraðar en svo, að unnt
sé að nema staðar á samri stundu, en einkum gildir sú varú'ð
á* snjó og hálku, en fótgangandi fólk má heldur ekki láta sitt
efth' liggja, heldur huga vel að umferðarmerkjum þar sem þau
era fyrir hendi, en gá annars alltaf til beggja handa, áður en
farið er yfir akbraut.
í»á ættu foreldrar sérstaklega að brýna það fyrir börnum sín-
ivm að f-ara varlega, en e: t. v. á þetta einkum við börn .og ung-
Jinga á reiðhjólum eða „skeUinöðrum'1, en þeir vegfarendur
sýna oft fullkominn glannaskap, eins og alkunna er. Væntan-
lega verða eins margir lögreglumenn á götunum við umferðar-
stjórn og eftirlit og frekast er unnt, til þess að greiða úr hvim-
Jeiðum umferðarhnútum, aðstoða börn og gamalmenni við að^
Iromast yfir akbraut o. s. frv., en hér þarf víðtæka samvinnu
JÖgreglu, bílstjóra og fótgangandi fólks. Verður þetta ekki nóg-
samlega brýnt fyrir fólki nú fyrir jólin.
Þegar hafa orðið sjö dauðaslys hér í bæmun, sem rekia má
til umferðarinnar, og er þetta ískyggilega há tala. Hundruð
manna hafa slasazt, og sjá allir, að við svo búið má ekki standa.
Hlutfallstala Reykjavíkur, að því er snertir umferðarslys, er
sögð ein hæsta í álfunni, og ber brýna nauðsyn til að breyta
Jæssu.
A Varðarfundi, sem haldinn var fyrir helgina, ræddi borg-
srstjóri nokkuð þessi mál. Hann gat þess meðal annars, að bæj-
. arstjórn hefði í athugun fjölgun bílastæða í bænum, en á þeim
hefur verið mikill og' vaxandi skortur. Þá minntist borgai'-
stjóri, á, að áform væru á döfinni urn að reisa 4—6 hæða hús,
þar sem bílar yrðu teknir til geymslu. Slíkt fyrirkomulag
hefur alllengi verið notað í Bandaríkjunrun og gefizt vel. Er
gott til þess áð vita, að bæjarstjórn hefur vakandi auga á
þessum málum, sem vissulega krefjast einhverrar úrlausnar
. hið allra fyrsta. Loks gat borgarstjóri þess, að til tals hefði
komið, að grafa innan Arnarhól og gera þar mikla bílageymslu.
Þettá neðanjarðárbyrgi gæti jaínframt verið líður í loftvarna-
kérfi borgarínnar, ef svo hrapallega skyldi til takakt, að styrjöld
skyili á. Virðist þessi húgmýnd, þótt dýr yrði í framkváémd, fylli-
lega þess verð, að henni verði gaumur gefinn. Má geta þess,
að slík neðanjarðarbyrgi hafa verið gerð annars staðar á Norð-
urlöndum og notuð til ýmissa þarfa, til varðveizlu matvælaj
bílageymslu, sýningarskála, o. s. frv.
En allt kostar þetta mikið fé. Þó ber ekki að horfa í þann
skilding, því að mannslífin eru miklu meira virði en allir fjár-
munir heims. En meðan þessi áform eru ekki komin í fram-
kvæmd, ríður á, að bæjarbúar taki allir höndum saman um það
að mynda hér umferðarmenningu, sýna tillitesemi í akstri og
allri umíerð yfirleitt. Þetta er. mál okkar allra, — mál, sem
allir ættu áð geta verið sarmnáfa um, hvar í ílokki, se.na, ip.enn
kunna að standa, eða hverjar sköðanir menn kunna að hafa. •ff-í
Vetrarhjálpin í Reykjavík
tekin tið starfa.
SlrðjHiM öll starfsemi hennar!
Vftrarihjúlpin í Reykjavík er
tekin til starfa, en skrifstofa
hennar veröur, eins og undan-
farin ár, í húsi Rauða krossins
í Thorvaldssensstræti 6.
Fréttamenn ræddu við stjórn
Vetrarhjálparinnar á föstudag,
en mikil þörf er fyrir starfsemi
Vetrarhjálparinna, þrátt fyrir
mikla atvinnu, því að alltaf er
talsvert af lasburða fólki, gam.
almennum og öðrum, sem litlu
hefir úr að spila, og þetta fólk
þarf aðstoðar við fyrir jólin.
Bæjarbúai' Iiafa ævinlega
brugðizt vel við til þess að lið-
sinna bágstöddum samborgur-
um sínum, og svo mun vafa-
laust verða að þessu sinni.
Dagana 15., 16. og 17. desem-
ber, fara skátar um hin ýmsu
hverfi bæjarins og taka á móti
gjöfum til Vetrarhjálparinnar,
um, en fatnaðui'inn verður síðan
sóttur heim til gefenda.
1 fyrra yar úthlutað fyrir
samtals 340.000 krónur, en út-
hlutað var rnjólk, matvælum
ýmsum og fatnaði. Alls var út-
hlutað í 483 staði.
Rétt er að benda bæjarbúum
á, að þeir ættu að gefa sig fram
sem allra fyrst við skrifstofu
Vetrarhjálparinnar, því að það
myndi mjög létta starfið, en í
mörg horn er að lita, eins og
kunnugt er.
I stjórn Vetrai'hjálparinnar íj
Reykjavik eru þessir menn: Sr.j
Óskar J. Þorláksson, form.,
Kristján Þorvaröarson læknir
og Magnús V. Jóhannesson yfir-
framfærslufuJLltrúi.
Skrifstofan í Thorvaldsens-
stræti er opin kl. 10—12 og
2—6.
svo og loforðum fyrir fatagjöf-
Luciuhátíð NF
annað kvöid.
Lúcía-hátíð Norræna félags-
ins verður haldin í Þjóðleik-
húskjallaranum annað kvöld,
þriðjudag, kl. 20.30.
Lúdu-kaffi ásamt Lúcíu-
brauði (lusseklatter) verður
framborið að sænskum sið, og
munu Lúcían og þernur hennar
ganga um beina. — „Jólaglögg“
verður einnig á borðum.
Samkoman hefst með ávarpi
formanns Norræna félagsins,
Gunnar Thoroddsens, borgar-
stjóra.
Síðan munu Lúcían og þernur
hennar koma fram, syngja og
lesa’upp.
Frú Britta Gíslason syngur
nokkur jólalög með undirleik
dr. Páls ísólfssonar,
Þyí næst mun sænski séndí-
kennarinn við Háskóla íslands,
Anna Larsson segja frá sænsk-
um jólasiðum og sýria kvik-
mynd.
Að lokum verður stiginp
dans til kl. eitt.
Aðgöngumiðar verða seldir í
Bókaverzl. Sigfúsar Eymunds-
sonar og kosta 40 kr. Lúcíu-
kaffið er innifalið.
Öllum er heimill aðgangur.
(Frétt frá Norræna félaginu).
Tjarnarbíó
sýnir nú við húsfylli á hverri
sýningu ágæta ameríska cirkus-
mynd, Sirkuslíf (3 Ring Circus),
sem gerð er samkvæmt allra
nýjustu tækniaðferðum (Vista
Vision). — í kvikmyndinni er
sagt frá tveimur uppgjafaher-
mönnum, sem fá atvinnu við
hjálparstörf í eirkus, en annan
þeirra dreymir um að verða
cirkustrúður, það ér Jifsdraum-
ur hans, og hann býr yfir mikl-
um hæfileikum,. sern ttiennt
iverda að iaka éftir’, og* óvaérit
tækifæri býðst, eftir mikla erf-
iðleika, og hann fær sitt mikla
tækifæri — og vinnur hylii
fjöldans. Þetta hlutverk er af-
burða vel leikið af Jerry Lewis,
og' þrátt fyrir alla tæknisnilli,
og fjölmargt annað gott, .sem
myndin heíir upp á að bjóða,
riian maður hann bezt að lok-
inni óvanalega snjallri og vél
gerðri mynd. — Mynd fyrir
ung'a og gamla — mynd, sem
gaman væri að öll börn bæjar-
ins fengju að sjá fyrir jólin. — 1.
VeSheppnaður Heim-
daibrfundur í gær.
Iíeimdallur, Félug . ungra
sjúlfstæðismunna, hélt . vel-
heppaðan umræðufund í gær.
Fundurinn var vel sóttur, en
umræðuefnið var: Þurfa ís-
lendingar að kvíða framtíðinni?
Fimm ungir þingmenn flokks-
ins fluttu framsöguræður, þeir
Jóhann Hafstein, sem talaði
fyrstur, Einar Ingimundarson,
Jónas Rafnar, Magnús Jónsson
- og Sigurður Bjarnason. Ræður
íimm-menninganna éttu sam-
Jmerkt í því, að í þeim gætti
bjartsýni um framtíð lands og
þjóðar, en arinars komu þeir j
víða við, og var gerður góður |
rómur að máli þeirra. ,
A3 framsöguræðunum lokn- !
úm urðu fjörugar umræður,
en þessir menn tóku til máls:
Bragi Hannesson, stud. theol.,
Ingólfur Guðmundsson, stud.
theol., Ásgeir Pétursson lög-
fræðingur, Ólafur Björnsson
próíessor, Sigurður Björnsson
frá Veðramóti og Benedikt Þ.
Benediktsson frá Bolungavík.
HREINS
KERTI
Eftirfarandi bréí’ hefuf Berg-
máli borizt frá einuin lesanda
sínum:
„Tilefni þessara lína er fregn,
sem blöðin birtu fyrir skemmstu
um drengi, sem hnuplað höfðu
bókum í bókaverzlunum — og
farið rakleiðis, að mér skildist,
með þær til fornbóksala, til þess
að koma þeim í peninga. Mér
hefur flogið í hug, að minnast á
aðra hlið þessara mála, er ein-
hverju er lmuplað, hvort sem
um er að ræða einhverjar flík-
ur, sem svo er reynt að selja,
jafnvel á götum úti, eða Bækur,
sem farið er beint með til forn-
bóksala, þ. e. hve furðulega auð-
velt það virðist vera, að koma
þýfi i peninga. Mundi það' ekki
verða hemill á þá, sem leggja
fyrir sig hnupl, ef þeir vissu fyr ■
ir, að það væri engan veginn
greitt að koma þýfi i peninga,
— eri ef almenningúr 'væri' vél á
verði í þe'ssum efnum, væri uiik-
ið við það unnið.
. . -3»
Alltaf varhug-avert.
Eg fæ ekki betur séð en að þ’að
sé alltaf varliugavert að kaupa
eitt eða annað af fólki, sem
maður veit engin deili á. Getur
ekki hver heilvita maður sagt
sér sjálfur, að það sé grunsam-
legt, éf boðin er flik til sölu á
götu úti? Menn mega sem sé í
flestum tilfellum, ef ekki öllum,
ganga út frá því sem gefnu, að
þeir séu þó að kaupa þýfi. Nú
má vera, að einhverjir geri slikt
í hugsunarleysi eða heirnsku, en
mundi það ekki vera svo, að hjá
slikum kaupendum sé siðferðið
olt ekki á hærra stigi en svo, að
það skipti mestu máli fyrir þá,
að geta fengið góðan hlut fyrir
lítið — en litlu skipti, hvernig
hann er feriginn? Þetta er jafn-
rotið 'og það er hættuJegt.
Hitt er þó enn verra,
ef menn kaupa t. d'. nýjar bæk-
ur — nýútkomnar kannské —■; af
ungum drengjum, sém hafa
freistast til að hnupla i bóðúm
Drengir sem þetta heppnast fyr-
ir, eru liklegir til að halda því
áfrám og verða æ bíræfnari. Mér
finnst það blátt áfram skyída
manna, t. d. fornbóksala, komi
börn til þeirra til þess að fá aura
fyrir bækur, sé.likt ástatt og í
því tilfelli, sem gaf tilefni til
þessará lína, að gera lögregl-
unni aðvart, ekki til þess að
börnunum verði hegnt þunglega,
heldur til þess að hún geti sett
sig í samband við foreldra
þeirra, og þau áminnt börn sin
og gætt þeirra betur.
Opnu búðirnar
— freistingar.
Stöðugt fjölgar þeim búðmu,
sem eru „opnari“ én gömlu búð-
irnar, ef svo mætti segja. í ný-
tízku bókabúðum geta ménn
næstum gengið kringum sum af-
greiðsluborðin og greiður að-
gangur er að öllúm hillum. Ekki
ber þetta að lasta, því að þetta
er óneitanlega tií niikilla þaíg-
indaj én það géfur aúga leið, að
lil dæmis i ös fyrir jólin, krefst
þettá fyrirkómúlag' aúkins éftir-
lits, og það er vissulega allsendis
ónóg í mörgum búðum. Mér er
nær að setla, að cftirlitsleysið
leiði til þess, að jafnvel fólk,
sem aldrei hcfur tekið neitt . ó-
frjálsri hendi, freistist til að
gera það, bæði í bókabúðum og
annars staðar., Eg hef iðulega
beyrt talað um það anma meðal
að þeir hafi verið vini að hnupli
en l'æstir vilja riein óþægindi af
þýí hafa, gð segja ,1'rá sliku. .—
Mumii ekrki yerzluriuroigendum