Vísir - 13.12.1955, Blaðsíða 6

v i s i m
Þriðjudaginn 13. desember 1955,
IfM^IIMWyWWWVWSft^VWVVWAflWVVWWVWVW'WWWW'W
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pólsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofun Ingólfsstrætl 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLADAÚTGÁPAN VÍSIP* H.F.
Lausasala 1 króna.
-W
Félagsprentsmiðjan h.f.
' * ywwWtfWWVWWIWWWWWWWWWWVWWWWWWWt'
AliÍ á úlfúi.
Líklegast til árangurs að
ná til fjöldans.
Það, sem gera þarf fil úrbéta
á tmnferðinni.
Tidijulamadur frá Vísi hitti
Lárus -Saiomonsson á förnum
vegi nýfega og barst talið að
umjerðinni. Lýsti Lárus, sem er
einn elzti lögregluþjónn bæjar-
ins, skoðunum sínum á þessum
málum eitthvað á þessa leið:
þegar rsett er mn umferðar-
málin hér í horginni, verður
maður nð iiafa þau' staðreyndir
í huga, aö götur miðbgrgarinnar,
að undanskilinni Lækjarg'ötíi,
liaía. ckki veriö stœkkaðar né
Heimsókn þeirra Bulganins og Krusjevs til Indlands er nú
um það bil að Ijúka, og hefur för þeirra verið merkileg
•íyrir margra hluta sakir. Þeir hafa verið iðnir við áróðurinn,
':ins og raunar var við að búast, en þó er ekki víst, að hann hafi
arðið eins árahgursríkur og hann hefur verið mikill, því að mót þeirra, -svo ,-ið nokkru nemi,
íiann hefur keyrt svo ur hófi, að mörgum hefur verið alveg nóg (l ■sa?na tíma C>K htnuíiéki, bif-
boðið, Hafa ýmis blöð í Indlandi til dæmis látið svo um mæltþ roiðí(I' hjólhestar, með;.og ,án
að þeir félagar hafi ekki farið hyggilega að ráði sínu, og jafnvel vt l‘l llata m'u'Khddazt og folks-
farið með ósaemilegan áróður í ummælum sínum, en þau hafa fJöldi líka. S.ungóngui vi lan r,
vakið talsverða gremju víða meðal vestrænna og annara þjóða. bjog in‘l iala ,wt“‘w °n RU
og birtast fararta'ki og ftdk vioa
iií liindinu við umferðináJ hér. •
I Sania má segja um nairliggj-
'Kasmir-héraðs, sem um nokkurra ára skeið hefur venð þrætu- ^ g&tur yift Iniðborginá? þœr
Síðast fóru bessir valdamestu menn heimskommúnismans til
eru upphaílega. gerðíu- fvrir
■epli Indiands og Pakistan, án þess að Sameinuðu þjóðimar hafi
getað komið á sættum. Hafa margar tilraunir verið gerðar til minni umferð fararta,kja 0g
þess að reyna að jafna ágreininginn, og ^forsætisráðherrar ríkj-| fðjkSj og þft5 sraa?1TÍ tækjæen
anna jafnvel hitzt í þeim tilgangi, en það hefur samt ekki nægt
, nú gánga daglega um þær, og
.til þess að tryggja sættir. Blóðhiti er mikill í mönnum suður( þossu {ylgjft þœr ^j-g],^,, stað_
þar, svo áð erfiðara er að setja niður deilur en víða' annars( n,yiKiirj að ant of fáar götur í
staðar, en auk þess kemur margt annaö til greina.
hinum nýbyggðu borgartilutum
eru byggðar íyrir hlna vaxandi
frairhtíð i'arartækja og fólks.
F.innig er það einn af verstu
göllunum í okkar eifiðu sam-
gtingum, að það vantar góðar
Það mim vera skoðun flestra, að þegar svo stendur. á, eigi
•ekki að hella olíu á eldinn, ef komizt verður hjá því með ein-
hverjum: hætti. Sá stjórnmálamaður mun heldur ekki til í heim-
inum, sem heldur þvi ekki fram, að hann.sé einlægur friðar-
vinur og fús til að leggja mikið í sölurnar til þess að tryggja umferðaræðar á rriiili borgar-
heiminum frið. Kommúnistar eru vitanlega allra manna frið- hlutanna, svo að luegt sé að
samastir, og hafa margvísleg samtök um heim allan til að sanna létta á Inugövégi og miðborg-
alþjóð einlægan friðarvilja sinn, enda liggur við, að þeir hafi ai-gotunum. þessa umferðaræð'
sótt um. einkaleyfi á að kallast friðarsinnar, en þó verður að innitli opnn, eí vilji yfirvabia
segja það eins og satt er, að friðarviljinn fairtist frekár í orðum skipulagsins væn fyrir og víð-
•en athöfnum. sýni þeirra yfir vjriiferðartifið í
hcild.
Þó kemur það fyrir, að þessi lofsverða friðarást kemur ekki
einu sinni fram í orðum kommúnistaforingjanna, eins og til Bmbætnr á nmferðínni.
•dæmis þegar þeir Bulganin og Krusjev komu til Kasmir. Þá IAgreglun. hofnr nú i rúma tvo.
slógu þeir því föstu, að Indverjar ættu að fá þetta landssvæði,' ánitugi-barizt við ertiðleika- uni-
en Pakistanbúar væru einskis góðs maklegir, því að þeir eru férðannálanna og skilað þar
ekki hlutlausii', eins og menn vita. .Það gerði gæfumuninn í miklu °£ P^ðu verki. Má í þéssu
þessu efni. Það þarf að tryggja það, að Indverjar hvei'fi ekki frá ^ambandi Ix'iida á, að íyrir að-
hlutleysisstefnunni, og' til þess er þessi yfiríýsing um Kasmir S01'öir lögreglunnai' og áuðvitað
heppileg. Það er svo einskonar kaupbætir, ef hún getur orðið til ifii-stjórmu' hennar, haía viða
að auka úifúð milli þessarra grannþjóða, og vafalaust mundu voinð. lð"uð gatnamót og um-
friðarvinimir í Kreml gleðjast mikið, .ef olían, sem þeir hafa ^ tiJ .að
h.elit á eidinn, yrði til þess að upp úr syði milli Indlands og
Pakistans.
um. l'mferðarsteinar hofa verið
sottir.á ga-tmunót, öiyggisgrind-
ur við gatnamót og víðar, ýmis
mnferðannerki fyrir ívglulega
umferð og til vnrúðar. Settur
hefur veriö einstofnuakstur og
aðíilbrautarréítur og hringakstr
ur á torguin, þár sem mörg
gatmunöt eru, og bifí-eiðasiÖour
Ei' kommúnisíaí'oringjarnir vildu raunverulega bæta friðar-
horfui' í. heiminum, hefðu þeir ekki tekið eins til orða og þeir
gerðu í Kasmír. Þeir hefðu reynt að bera klæði á vopnin,. en
þeir ger'ðu híð gagnstæða. Með þessu hafa þeir enn einu sinni
sýnt hið sanna ‘innræti sittj og fsert sönnur á það, að fyrir þeim
vakir ekkert annað en að reyna að æsa til sem mestrar úlfúðar. tenllaðar á ],fnttuleg.um sriöðunri
l.’mferðíu'ljós cni komin á nokk-
ui' alltot
iHlimilUOl tíVSVl* énn. en verður vonandi fjölgað
Yáriega, því áð þau eni öryggi
msir menn hal’a snúið sér til blaðsms og spurzt fyrir um það, trnmt]ð.irjnlrir
hvort hyggilegt muni vera að veiða smásíld, eins og oft ( Auk ' hefur i^glan
hefur átt sér stað, og nú síðast fyrir norðan, þar sem Þessar haJdiö uppi gtiðri umforðarstjóm
'veiðar eru stundaðar. Mimu margir velta þessu fyrir sér, eins og ]iefur hún sett uniferðina í
og öðru, sem menn jeg'gja^ fyipr '5sig héi;. ^ iándi, .og;,er ekjki úr það formi sem hún. nú er í. þ'ó
Vegi að hugleiffá þesáilmál-'náriar á víð. óg'di-éif. • ': fer það og f vöxt að lögrcglári
I stjðmi umferðimii á ýmsum
Það hefur víst oft komið fyrir, að veidd hefur verið ungsíld, gatiuunótum, þar sem þess hef-
svonefnd kræða, sem ekki hefur verið hægt að nýta á neinri hátt ur ekki verið þör-f áður.
nema til bræðslu. Þótt ekki væri hægt að gera arrnað eða meira '
verðmæti úr 'slíkum afla, hefur hann verið hlrtur og seldur til Hlýðni ökumamia.
vinnslu. Menn hafa jafnvel haldið veiðum áfrám, þegar< sýi|| UujL mnferðina .má
hefur verið, að ekki væri annað en kræða að hafa á veiðistaðiíö að’J \(riifei*ðarhlv'ðni hift'etðar-
um. Þá eru þess einnig dæmi, að smáupsa sé ausið ui>p á sama stjðra er yfirloitt góð, þó að
hátt. Slíkar veiðar eru sannarlega ekki heppilegar fyrir fram- nokkuð beri á, að biíroiðarstjór-
tíðina, enda þótt þæi; gefi eitthvað í aðra hönd í augnablikinu. ar aki hraðar. en úndt. liig uiada
Er þvímauðsýrilégt,’ að rieistar sé skorður vi? ;vei|j«n;;i^..þessu fyrir. En eitt þyrlti uö lagfærá
tegi, og viðurlögum beitt, ef út af er brugðið..
og þaö er, aÖ nokkuð. ber á því.
aö bifreiðaastjórnr taki beygjur
á gatnamótum til hægri rang-
legu, þar skulu vera stórar,- en
litlar til vinstri.
Bifreiðaljósin eru oft í ólagi og
illu stillt og h.ef ég áður bent á,
að það þyrfti að uppræta með
því að stöðva bifreiðar á góöuin
stöðíim og láta vakta þær uí lög-
reglunni og menn fengju vagnu
sína ekki neitm að þeir vœru'
lagaðir. llmferð hjólreiðar-
manna og unglingu sérstakiega
er í óiagi og má margt um það
segja Ungiingar hjólá eftir
gangstéttum, móti umferð á
einstoÍÐuaksturgötum o. s. frv.
Og teyma hjól á gangstét.tum.
Umíei-ð gaagandi fóiks er ve.i-st.
og virðist erfáðast að ná til
i'jöldans, en sterkasti þíitturinn
til að bæta umferöarlifið hlýtur
að vera að ná til fjöldans. Til
þess að bæta úr ýmsum af hin-
um mörgu göllum og erfiðleik-
urn i urníorðinni, vildi ég benda
á eftirfarandi, ekki einungis
galla, sern nú ríkja, heldur og
þeirra, sem frtunundan eru í
hvert sirin þegar liátíðar erú og
er þá fyrst. það, aö yfirstjóm
lögreglunnar tæki úþp lífræna
starfserni í útvarp.i í viðtalsfoi-mi
við bifreiðarstjóra, slysavama-
félogið, og velja menn fyrir mót-
or og roiðhjól, fulltrúa- fyrir
gangandi fólk og unglinga, og
væ-ri það bezt úr liópi kennara.
F.innig aö birta ávörp og viðtöl
í blöðurn. Ilætt yrði úm ört'ggi
bifitúða, ljris, keðjur í liálku.
boygjui'.og. gatnarnót, Mlastipði,
únglinga, sem hanga attan í bif-
í-eiðum og sniglust i bifreiöuin
og annáð. Hegðtin gnngandi
lólks o. s. frv.
Börnin é götunam.
Biýria fýrir hjólreiðamiörin-
um og ungiinguiii að g:eta var-
úðar og fylgja umferðarreglum
Hert sé eftirlit :i Ijósum og
akstri bifrejða .og hjóla. Af-
greiðsla vam sé- böiutuð á aðal-
götum n uniferðturtimii fólks
eðu nénnr tiltokið, leyf'ð fyrir
kl. OfiOÓ og eftir 1000.
Eagin böm tonan 7 ára aldurs
ætfu a5 vsra á f«rð í miðborg-
iani nema í fyigd með fuliorðn-
am.
1 icigregiusamþykklina a'tti að
st'.Uá slík ákvteði og þar að lút-
Hiidi. því hvaðu erindi oiga lkirn
i hið hættulegá og hmðamikla
úmféi’ðalif. Augu. barnsins glep-
ur margt og því dve.ist við búð-
argtugga og ysinn og .þatVlærir
að verða kíerulaust, rtvelst. lertg-
ur uö heiman, en eila og á vegi
þess verður margt, sem síðar
getur orðið því til tjóns.
Niu verkamenn fárast
í sprenginp.
Níu verkameun fórust á ít-
ust á Ítalíu fyrir nokkrum dög-
um af völdum sprengingar.
Unnu þeir við að’ taka sund-
ur sprengjur/sem fun'dizt höfðu
ósprungTuu' eftir bardagana í
síðasta stríði, er ein þeirra
sprakk.'Gerðist þetta í borginni
Piacenza. , : ,,
Styrkjavitleysan og styrkja-
hugarfarið er orðið hér svo rikt
í fólkinu, að menn svífast þess
ekki að sækja uni styrki til þess
opinbera eða af álmannafé tii
allra liluta, jafnt nauðsynlegra,
sem vafasamt er }>ó að eigi að
styrkjaj og þeirra ónauðsynlegu,
sem enginn vafi er á að ekki á
að styrkja af almannafé. Jafnvei
karlakórar telja sig eiga rétt á
því að vera styrktir af almanna
fé. ef ráðaniöimum kóranna kem-
ur saman uni að gaman -væri að
fura i söngför til annarra landa.
bað ganga jafnvel sögur um að
kórar htffi verið styrktir til þess
að konia hingað, og kasfar þá
i'yrst tóll'unum.
Þegar allt er með
styrkjum gert.
lH'gár svo langt er gengið að
flcst er með aðstoð syrkja gert
eða framkvæmt, dofna tilfinn-
ingar manna fyrir því að reyna
að standa á eigin fótuin. Þtfð þyk
ir orðið sjálfsagt að knýja ævin-
lega á dyr þess opinbera, ef eitt-
hvað á að gera, sem hægt er að
klina á nafninu menning eða
þjóðarkynning. — Og þtfð er
alltaf verið að kýnria þjóðina er-
lendis með alls konar sendiferð-
um, þótt ýmsir láti sér fátt um
finnast og telji þá kynningu vera
frekar ónauðsynlega, nema hún
væri þá gerð af eigin rammleik
og áliuga fyrir málefninu. Það
stendur sjálfsagt nær að kynna
öðrum þjóðum landið með þvi að
búa í haginn fyrir gesti, sem
hingað koma, en i þvi ei'ni er
mörgu óbótavant.
Það cr randi
að halda spart á.
Það er nokkur vandi uð halda
spart á fé í landi kunningssknp-
arins, en vel mætti skapa ákveðn
tfr reglur, sem iarið yæri; eftir
og ékki væri liægt rið brcgða út
af. Það sýnist verti á þvi þörf,
þar sém greinilegt er uð reynt
er með öllu móti að hafa út fé í
ýmsu skyni úr hendi opinberra
aðila. Þeir, seni ráðin hafa', eigá
oft erfitt með að gefa beint al-
svár, stundura af .sjómmálíUegum
ástæðum, stuudúm kannske að-
eins vegna kunningsskapar. Er
þá gott að geta skotið sér liak
við reglur, sem fara eigi eftir,
eða venju er skapast lieíír. Hitt
er aftur á rtíóti aðeins til þess að
bjóða liættunni heim, að slaka til,
því sé það gert einu sinni, verð-
ur allaf í það vitnað, þcgar' vega
þarf í sama knérunn.
Og jólin nálgast.
Og nú nálgast jólin, hátíð, sem
el'st er í huga 'hvers. manns uin
þessar múridir. Allt snýs( uni
þessa mestu hátlð 'ársiris, én þó
með ‘nokkrum öðrum hætti en
gott væri og skynsaiúlegt. Jóla-
mánuðurinn er nefnilega mesti
viðskiptaniánuður ársins pg mi
kyppast aliir .jvið iið:. hal’a; sem
inost í aðra lipud. Ojj satt mun
það vera að fé er lausara fyrir
hjá öllum almeuningi í þessum
mánuði en nokkrum öðrum á
öllu árinu. En eins og þar stend-
ur, fólkið verður að gera sér daga
mun. Nægar eru vörurnar i verzl
unununi, svo vel er liægt að .eyða
peningimum. Þrátt fyrir gjald-
eyrisleysi og alls' kyns óáran lief-
ur vist sjaldán verið anntfð eins
vöruúrval og nú er á boðstól-
um hér í tiöfuðboi'ginni. Að því
Jeytí verður ekki hægt að kynrta.