Vísir - 04.01.1956, Blaðsíða 3

Vísir - 04.01.1956, Blaðsíða 3
Miðvikudaginn 4. janúar 1956 yísm 9 Svertingjakona í aðaMutverki. Pearl Bailey lieitir fræg svertingjasöngkona, sem nýlega fékk verðlaun fyrir leik sinn ©g söng í söngleiknum „Blóma- ihúsið“. Hún hefur verið ráðin af Paramountfélaginu til þess að fara með aðalhlutverkið í kvik- myndinni „Hjartakóngurinn“ (King of Hearts). Pearl Bailey mun eiga að hafa á hendi hlut- verk þjónustustúlku, sem er eitt af aðalhlutverkunum. Myndin byggist á samnefndu leikriti, er nýlega var sýnt á kvikmyndahlutverk Pearl Bailey; síðan hún lék í mynd- Broadway. Þetta er fyrsta inni „Carmen Jones“. fr\ á óvænt kemur mönnutn í baðimf Ein mest umdeilda leikkona heims er Jhin fagra franska kvikmyndaleikkonan Martine Carol, sem hefir heillað alla frönsku 'þjóðina — og vissulega f jölda manna um heim allan. í ensku blaði segir, að hún hafi öðlast frægð með þvi; að koma „kvikmyndahúsgestum á óvart í baðinu“, svo sem í Lu- cretiu Borgia, hinni miklu Hafin sókn gegn ósiMegum bandarískum kvikmyndunt. I*«f) eru haþólskiir sstrsass. sewsg heitft sér ffjrir Ssemmi. Baráttan gegn ósiðlegum, bads“ var dæmd góð og gild spillandi kvikmyndum er nú samkvæmt Hollywood-reglun- , ,, allmjög harðnandi vestra, en |um en fyrrnefnt kristilegt segir í blaðmu, „eru við ekki . , , , „... . ... , , . , , imet-eftirspurn er a „bann- bandalag „bannfærði hana neitt lengur neitt hissa a þvi, , * „ , i , „ , ............. .. færðum“ myndum. ! sem osiðlega, en morg hundruð I Bandaríkjunum starfar á- kvikmyndahús hafa þegar pant hrifamikill félagsskapur, sem að hana til sýninga; svo að ekki nefnist „Rómversk-kaþólska vantar eftirspurnina. Mun hér velsæmisbandalagið". Heldur j verða hið sama upp á teningn- það strangan vörð um siðgæði um og um kvikmyndina og velsæmi; og beitir ekki hvað French Line, að menn munu sízt áhrifum sínum í kvik- skiptast í tvo harðsnúna flokka myndaheiminum, þ.J e. til þess til sóknar og. varnar. — Á Man- að fá kvikmyndaframleiðendur hattan hefir annar kennimaður, til að forðast allt ósiðlegt í síra Thomas F. Little, tekið í að hún spilar á spil við ömmu sína á kvöldin,“ Kvikmyndir um helzfn frúar- brögð. * 1 Afríkuljón návígi. „Afríkuljónið“ (The African Lion), sem er litmynd, gerð af Walter Disney, var nýlega frumsýnd í New York og hlaut liún mjög góða dóma. Myndin sýnir dýralíf í Kenya og Tanganyika á aust- urströnd Afríku. Einkum eru það ljónahjón ein og lifnaðar- hættir þeirra, sem koma við sögu. Kvikmyndavélin fylgir þeim eftir við hvei’t fótmál, dag frá degi, og kynnist áhorfand- inn þeim þannig betur, en nokk- ur ferðamaður getur gert. Ljós- myndun annaðist Alfred C. Millotte og kona hans, Elma, en stjórnandi var James Agar. Hinn frægi brezki leikari, Alec Guinness, mxm leika með Grace Kelly í kvikmyndinni Svanurinn (The Swan), sem ^yggð er á leikriti eftir Ferenc Molnar og fyrirtækið Metro- Goldwin-Meyer mun láta gera. Guinness leikur hér Albert prins, piparsvein, sem lætur leiðast til þess að giftast prin- sessunni áður en gamanleikn- um lýkur. kvikmynd, sem nú er verið að sýna hér. Það er eiginmaður Martine Carol, sem er leik- stjórnin. — Og af þessu stafar það, heldur blaðið áfram, að „hinir mest umdeildu kaflar úr kvikmynd Martine Carol liggja í ruslakörfum kvik- myndaskoðara um heim allan“. —■ Vissulega mun þessu svo var ið í Bretlandi — brezkir kvik-J myndavinir munu ekki fá að sjá Martine Carol í allri sinni dýrð eins og Frakkar, en brezki höfuðgagnrýnandinn A. T. L. Watkinson, hefir hér orðið að taka tillit til þess, að Frakkar líta nokkuð öðrum augum —■ að ekki sé meira sag’t — á flest, sem kyn og kynlíf varðar, held- ur en Bretar. Martine Carrol hefir alls ekki þykkzt við þetta, segir, að það sé alveg rétt af þeim, að klippa úr myndunum, í samræmi við sínar skoðanir og venjur. „Þetta er alveg undir þjóðerninu kom- ið,“ segir Martine. Spilar á spil við ömmu sína. „Og þegar við heyrum þetta,“ í fregn frá Hollywood segir, að gerðar hafi verið tíu kvik- myndir um „tíu mestu trúar- brögð heims“, til þess að glæða trúarlegan skilning og andlegt samstarf þjóða. Það var fyrrverandi kvik- myndaleikari, Lew Ayres; sem mjög var kunnur á leiklistar- skeiði sínu, sem tók að sér að vinná verkið. Var það fyrir 10 árum (1945). Við töku mynd- anna vár farið um ýms lönd heims — samtals um 64.000 km. — Ayres, sem er þulur í myndunum, kemur einnig fram sem leikari. - í kvikmyndunum er ekki reynt að upphefja ein trúarbrögð fram yfir önnur, heldur reynt að auka skilning, taka fram hvað trúarbrögðun- um er öllum sameiginlegt, og hvert mark allra þeira e. kvikmyndum, og til þess að vekja almenning til andúðar á kvikmyndum, sem bandalag þetta telur hneykslanlegar. Nú þykir leiðtogum banda- lagsins sem dregið hafi verið úr eftirliti; ekki hafi verið farið eftir hinum aldarfjórðungs gömlu reglum um þetta (Hol- lywood Production Code). Ein höfuðkempan í bandalaginu, Mclntyre erkibiskup í Los An- geles, hefir sent „sérstaka til- kynningu til 267 kirkna í bisk- upsdæmi sínu, og leiðir hann þar athygli að því, hvert nú stefni, og hvetur til þess, að menn séu vel á verði, og eink- um að æskan sé vöruð við hættunum — sem felst ekki að- eins í kvikmyndunum, heldur og í auglýsingunum um þær. Kvikmyndin „Sonur Sind- sama streng og erkibiskupinn í Los Angeles; og segir, að á einu misseri hafa bandalagið sett 78 kvikmyndir á einskonar „svart- an lista“. í Hollywood hefir Eric Johns ton, forseti Félags amerískra kvikmyndaframleiðenda; . varið kvikmyndaframleiðendur, seg- ir þá fagna gagnrýni, en þeir líti svo á, að þeir vinni sitt verk yel. Hann játar; að í sumum kvikmyndum hafi gætt of mik- ið ofbeldishneigðar, en að því er það várði muni breyting vera í kvikmyndum, sem nú séu að koma á markaðinn. Hallgrímur Lúðvigsson lögg. skjaiaþýðandi í ensku og þýzku. — Skai 80164. Þeir, sera muna íímabil böglu kvikmyndanna, muna óefað eftir Mary Pickford, sem var mjög vinsæl á sínum tíma. Nú hefur hún atvinnu af kvikmyndaframleiðslu. Fyrir nokkru var hún lieiðruð við kvikmyndahátíð í New York, og er myndin tekin þá. Mary Pickford er t. v. á myndinni, en konan til hægri heitir Lilian Gish, og var hún á sínum tíma einnig fræg fyrir leik í þöglum kvikmyndum. Æjuurenee S9. Ætkinsen: Látinn konunqsson kom aftur. SíigiBlegí iMal á lassllíBiaflI. sem hvarf? Frásögnin af því Niðurl. svipta líka hulunni burt. En hvort sem skriftin er býæju liiilin eða ekki, er hún óafmá- anleg og ævarandi. Látinn lík- ami er borinn um myrka nótt til brennslu í dölum Darjeeling og menn verða svo að flýja undan óveðri um hríð, en lík- aminn er horfinn er þeir koma aftur — þetta er ógleymanleg reynsla. Það er ólíklegt að mynd af þessu tagi, sem greypt er í hugann, gleymist nokkurn tíma. Minningin getur óafvit- andi varpað geisla á hana á ein- úm stað eða dregið skugga í hana anhars staðar.“ ■—< Veður- skrárnar voru áríðandi máls- skjöl sökum hins mikla regns, sem féil þettn kvöld og voru þær sendar til Scotland Yard í Lundúnum til rannsóknar. Lögreglurannsóknastofan leit svo á að reynt hefði verið að ná burt skrásetningu af rign- ingunni miklu. Hvað bjargaði málinu? vanh málið. Fyrir neðan lík- breunslusvæðið voru hellar og þar bjuggu nokkrir sannyasar, (ihui-.kar) — helgir Hindúar, sem g'anga því nær klæðlausir. Líkamir þeirra voru útataðir i Ösku og hárið sítt. Kvöldið 8. maí sátu þeir saman og ræddu trúarbrögð og meðan á óveðr- inu stóð gekk einn þeirra út fyrir Varð hann þess þá vísari, að óvéðrinú hafði slotað nokk- uð, þó að enn rigndi og vakti athvgli félaga sinna á þvi. Einn þeirra sótti þá skriðbyttu og um öðrum yfir á líkbrennslu- staðinn og þar fundu þeir mann, sem lá þar á líkbörum. Þeir fluttu manninn í rúm sem stóð í byrgi eða kofa skammt í burtu. Þeir tíndu saman víð- arsprek og kveiktu fórnareld. Eftir þrjá daga kom gestur þeirra til meðvitundar, en hann var þá alveg eins og ómálga barn og hafði algerlega misst minnið. Þeir urðu jafnvel að kenna honum að ganga að nýju! Eftir 15 daga ákváðu þeir sannyasarnir að hverfa á burt frá Darjeeling. En þeir gátu ekki farið fótgangandi eins og þeirra var vandi — gestur þeirra var of máttvana til þess að ganga. Þeir fóru eftir slétt- unum með lest, en hófu svo för sína til Benares fótgang- andi. Þeir fóru til Kashmir og til hins helga fjalls Amarnath. Hinn nýi vinur þeirra, sem þeir höíðu fundið með svo óvenju- legum hætti, tók að nema af þeim fræði yoganna, þarna í Amarnath og var látinn falla í leiðslu. Þeir héldu áfram göngu sinni og komu til Nepal. Prins- inn var nú að búa sig undir klausíurlifnað og dag nokkurn, er hann sat í djúpum íhugun- um með lokuð augu, fékk hann minnið aftur og mundi að hann var prins af Bhowal. Þetta gerðist 11 árum eftir að hann fannst á líkbrennslustaðnum. H'ánn lagði ' nú af stað til Bhowal. Hann þekktist aftur. Prinsinn hvarf aftur til bæj- arins þar, sem heimili hans Hyað varð af líkamanuni, fór; síðan', ásamt tveim mUnk-

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.