Vísir - 15.06.1956, Blaðsíða 6

VISIR
Föstudaginn 15. júní 1950.
DAGBLAB '
Ritsíjóri: Hersteœii Pálsscn Íl I
Auglý smgastjóri.; Kristján Jónsson.
Skxiístoíui;: Ingólísstræti S
iMfralðila: Ingólfsstræti ®. Sírni 1660 (fímrn línurj
Ctgeíandi; BLABATÖUXJÁTÁN VlSIR H/F
L-ausassla I króna
Fáiagsprentsmiéjan h/f
Hagur Útvegsbankans góður.
1 varasjóði eru nú 22 milljónir kr.
A& fortíJ skaf byggja.
Það er ekki nema eðlilegt, að
, krötum og framsókn sé illa
( við það, þegar rifjuð er upp
| fortíð þeirra við stjórn
i landsins, ekki sízt að því er
j snertir höft og annað slikt,
I sem virðist fj’lgja þessum
j flokkum eins og skuggi.
j Menn hafa verið minntir á
j þá sannkölluðu hallæris-
j tíma, sem hér voru laust
, j' fyrir stríð, þegar' erfiðleíkar
I (urðu sífellt me'iri; - jrér ú
Jandi, þótt þjóðir um aJJan
j hnöttinn væru að iafna sig
j á ný eftir heimskreppuna
j miklu. Og svo gersamlega
snúa kratar og framsókn
staðreyndunum við, þegar
þeir ræða þetta timabil, að
þeir kalla samstjórn sína á
þessurn tíma mestu urnbóta-
stjórn, sem hér hafi setiö.
Því hefur verið lýst hér í blaö-
inu, hvernig öllu fór aftur,
meðan þessir flokkar voru
j í stjórn fy.rir stríð", svo að
; atvinnutækin gengu ,úr sér
j og voru ekki endurnýjuð,
j skipum fækkaði og þar íram
j eftir götunum, og vitánlega
kom þetta niður á kjörum
almennings, þvj að afkoma
verkamanna rýrnaði t. d.
um 10—15% á þessu tíma-
bili. En svo mikil er löng-
unin í völdin, að kratar og
framsókn skammast sín ekki
fyrir að kalla þetta upp-
gangstímabil og stjórnina
íramfarastjórn!
Um síðir leizt umbótaflpkkun-
mö' ' 'ékki'. byíii'f'’ en' sýo k
iin íramflðáfhorfur landsmánna
og stjórnar sinnar — þrátt
fyrir öll kraftaverk og fram-
farir — að þeir báðu sjálf-
stæðismenn að koma með sér
í stjórnina. Menn geta velt
bví fyrir sér, hvort Her-
mann og félagar hans hafi
gert þetta með ljúfu geði —
eða hvort þeir hefðu beðið
Sjálfstæðisflokkinn 'ásjár,
ef um eins mikil afrek
stjórnarinnar hefði verið að
ræða og þeir vilja nú láta í
veðri vaka. Ætli þessir
herrar hefðu ekki viljað
sitja einir að frægðinni og
iofinu fyrir dugnaðinn?
Aðalfundur Útvegsbanka ís-
lands h.f. var haldinn 1. '>. m.
í .faúsi bankans.
Formaður fulltrúaráðsins,
Stefán Jóh. Stefánsson, fyrrv.
forsætisráðherra, setti fundinn
og kvaddi til Lárus. Fjeldsted,
hæstaréttarlögmann, sem fund-
arstjóra, en Stefán Sturla Stef-
ánsson, viðskiptafræðingur, var
tilnefndur sem fundarritari. Á
fundinum fór Þórhallur Ás-
geirsson, ráðuneytisstjóri, með
umboð ríkissjóðs.
Fofmaður fulltrúaráðsins j
skýrði reikninga bankans fyrirj
árið 1955 og gerði samanburð j
á þeim og reikningúm ársins á j
undan.
Hagur bankans er nú mjögj
góður. Varasjóður bankans er j
--------— •- i
Samþýkktir ieiklist-
arþingsins.
i
Síðasta haítatimabilið.
Þegar almenningur I landinu-
er minntur á þetta ömurlega
tímabil í sögu hræðslu-
bandalagsins, svara blöð
, þess með því, að hér haíi
; verið miklu strangari höft
! eftir að sjálfstæðismenn íóru
að taka þátt í stjórnarsam-
, vinnu eftir 1939. Þar munu
! þau eiga við höftin, sem hér
j voru 1947—49, en vitanlega
j segja þessi sömu blöð ekki
1 nema hálfa söguna af stjórn-
arstarfinu á þeim árum.
Þá voru ráðherrarnir að vísu
sex, eins og þeir eru nú, én
flokkarnir í ríkisstjórninni
j voru þrír — hræðslubanda-
lagsflokkarnir og Sjálfstæð-
i isflokkurinn. Ráðherrar
j sjálfstæðismanna voru þvi
! áðeins tveir á mó.ti fjórum
í ráðherrum haftaflokkanna,
og vitanlega réðu þeir þá
stefnunni, enda gekk ekki
hnifurinn á milli þeirra. Það
voru þeir, er rcðu höftunum
á sviöi verzlunarinnar og í
öðrum efnum, svo að.þessi
afsökun þeirra kemur að
býsna litlu haldi.
Þessir menn geta því með engu
móti fengið almenning til að
leggja trúnað á, að þeir
hafi eltki staðið að neinum
höftum og hömlum. Og þeg-
ar þeir tilkynna þjóðinni,
að þeir ætli að hafa „gamla
!agið“ á stjórn landsins, ef
þeir fá aðstöðu til eftir
kosningarnar, þá boða þeir
ekkert annað en sömu eymd-
ína og áður. Almenningur
má vita, livað við tekur, ef
hræðslubandalagið sigrar.
Svo sem kunnugt er, var 6.
Norræna leiklistarþingið hald-
ið í .Jíeykjavík 3,—S. júní.
'Nokkrar 1 samþykktlr vör|i.
gerðar og fara þær lielztu hér
á eftir:
(Varðandi þjóðlega leikrit-
un):
6. norræna Jeiklistarþingið,
haldið í Reykjavík dagana
3.—8. júní, skorar á stjórnar-
völd Norðurlandanna að stuðla
að þjóðlegri leikritun með því
að stofna sjóði, sem kosti að
einhverju leyti sýningar á leik-
ritum eftir unga höfunda. Kos-
in sé nefnd, sem úrskurði hvaða
leikritum eigi að veita styrk.
(Varðandi gagnkvæmar
gestaheimsóknir):
6. norræna leiklistarþingið
skorar á stjórnarvöld Norður-
landanna, að setja sem fyrst á
fjárlög samþykkt menntamála-
ráðherra Norðurlandanna um
að sérhvert þeirra styrki gagn-
kvæmar leikheimsóknir með
sem svarar 42.000 norskum
krónum.
(Varðandi skipti á leikgagn-j
rýnendum):
6. Norræna leiklistarþingið,!
haldið í Reykjavík dagana 3.-8.
júní, beinir þeim tilmælum til
félaga leikgagnrýnenda á Norð-
urlönduny að þau taki til at-
hugunar og vinni að gagn-
kvæmum skiptum á leikgagn-
rýnendum og að afstaða hafi
verið tekin í málinu áður en
fulltrúaráð Norræna leiklistar-
bandalagsins kemur saman að
ári liðnu.
nú orðinn 22 millj. kr. og af-
skriftareikningur nemur 22
millj. kr. Samþykkt var að
greiða hluthöfum 4% orð.
Innlán i bankanum höfðu
aukizt á árinu um 37 millj. kr.
og námu innlán í sparisjóði og
á hlaupareikningi í árslok sam-
tals 280 millj. kr.
Á árinu 1955 var lokið við
að fullgera nýbyggingu bank-
ans í Vestmannaeyjum, og hefir
bankinn nú þegar tekið það hús-
næði í notkun fyrir starfsemi
sína.
Á árinu lét Helgi Guðmunds-
son af störfum sem bankastjóri,
eftir 22ja ára starf við bankann,
en við tók í hans stað Gunnar
Viðar, sem verið hefir banka-
stjóri við Landsbanka Islands.
Fyrir fundinum lá að kjósa í
fulltrúaráð bankans 3 aðalmenn
og 3 varamenn og voru endur-
kosnir þeir Gísli Guðmundsson
alþm., Björn Ólafsson fj’rrv.
ráðherra, Eyjólfur Jóhannsson
forstj. og varamenn þeirra
Magnús Björnsson ríkisbókari,
^lgtejnn Pálsson ritstjóri og
dr. Oddur Guðjónsson.
í fulltrúaráðinu voru fyrir
sem aðalmenn þeir Stefán Jóh.
Stefánsson og Lárus Fjeldsted
og varamenn þeirra Guðmund-
ur R. Oddsson forstjóri og Lár-
us Jóhannesson hæstaréttarlög-
maður.
Endurskoðendur fyrir árið
1956 voru endurkjörnir Har-
aldur Guðmundsson og Björn
Steffensen endurskoðandi.
Hagna&ur af höftunum.
En
L
það er eðlilegt, að framsókn
vill fá höftin aftur. Hún
hefur ævinlega haft lag á
að hagnast á þeim. Hún hef-
ur alltaf notað þau til að
hygla sinum mönnum, Játa
þá fá bróðurpartinn af þeim
innflutningi, sem leyíður
er. Höftin bitna íyrst og
fremst á öðrum en íram-
sóknarmönnum, og fil þess
er leikurinn líka gerður.
Þeir, sem standast ekki sam-
keppni við jafna aðstöðu við
aðra, Jeitast við að beita
brögðum til að bæta hlut
sinn. Það kunna framsókn-
armenn og gera ætíð.
Og vesalings kratarnir segja
já og amen við öllu, því að
þessir langstoltnu vesalingar
sætta sig við hvern mola, sem
íra.msókn hendir í þá — eins
• og beinum fyrir rakka.
Ferðamenn streyma
tll Noregs.
Frá fréttariara Vísis. —
Osló í júní.
Mikill ferðamanastraumur
var til Noregs í fyrra. I
Langflestir ferðamannanna
voru Svíar, eða samtals 617.323.
Þá komu Danir, 88.867, í þriðja
sæti voru Bretar, 48.608.
Fjórðu i röðinni voru Banda-
ríkjamenn, 42.417. Frá Finn-
landi komu vfir ^o^OOO. frá’ V.-
Þýzkalandi nær 19.00, en Frakk
ar voru 10.573. Meira að segja
sóttu yfir 4000 Ástralíumenn
Noreg heim í fyrra.
(ísland á víst að verða mikið
ferðamannaland. En er það
hægt, meðan við getum ekki
hýst sem svarar fullfermi einn-
ar flugvélar^ sem hér verðúr að
dvelja nætursakir).
Essenhower vill hækka fram-
iag til efnahagsa&sto&ar.
Eisenhower Bandaríkjafor-
seti tók nokkrar ákvarðanir í
gær, í málum, sem fyrir liann
voru lögð, en sérstök stjórnar-
skrifstofa er nú tekin til starfa
í sjúkrahúsinu.
Forsetinn hefur mikinn á-
huga fyrir, að fá hækkaða aftur
efnahagsaðstoðina við vinveitt-
ar þjóðir, sem fulltrúadeildin
lækkaði um fjórðung frá því,
sem forsetinn hafði lagt til, en
frumvarpið fer nú aftur til öld-
undadeildarinnar. Hyggst Eis-
enhower ræða við leiðtoga j
flokkanna, áður en málið fær
lokaafgreiðslu þar
Eisenhower steig tvívegis í
fæturna í gær og sat um stund
í stól. Hann er furðu hress og
batahorfur stöðugt góðar.
Forsetinn sendi í gær sérstaka
kveðju til Adenauers kanslara
V.-Þýzkalands, sem nú er í
í heimsókn í Washington, og
ræðir við Dulles og aðra leið-
toga. Upphaflega var gert ráð
fyrir, að hann mundi ræða við
Eisenhower.
Með hverju árinu sem líður vex
áliugi almennings fyrir fegurðar-
samkeppninni, sem haldin hefur
verið árlega, undanfarin ár, í
Tivolí. Fyrst í stað mætti þaS
„uppátæki“ nokkurri andspyrnu
þröngsýnna manna, en nú þykir
samkeppnin alveg sjálfsögð og
myndu margir sakna hennar, ef
hún t. d. félli niðúr. Að þessu
sinni var þátttaka ágæt og úr-
valið með mestu ágætum, að því
er almennt er sagt, stúlkurnar
raunar hver annarri fallegri. En
cin var þó fegurst, eins og gerist
og géngLir, og var þar enginn á-
greiningur, því dómnefndinni og
•alnienningi bar saman um hvér
skyldi hreppa fyrstu verðlaunin.
Fuglinn floginn.
Eins og nú er öllum kunnugt
er fegurðardrottningin starfs-
stúlka í Ingólfs apóteki, en þang-
að er mér sagt að margir hafi lagt
leið sína daginn eftir úrskurðinn
til þess að gripa tækifærið og
skoða íiana betur. En þcnnan dag
mun stiilkan hafa fengið frí, og
kannske fengið sér fri einmitt
vegna, þess, að hún hcfur gert
ráft; fýrjr eftirléiknum. En það er
ekki nemá eðliltgt að fólk vilji fá
•að skoða fegurðardrottninguna i
krók og kring. Ennþá hagar svo
til í Tívolí, að fyrirkomulágið ér
síður en svo hagkvæmt fyrir á-
horfendur. Það er raunar aðeins
lítill hluti áhorfenda þ. e. a. s.
þeir scm næst standa sviðinu,
sem iiafa nokkurt skilyrði til þess
að dæma um útlit stúlknanna.
Hvernig nrá laga?
Það er nokkurt vandamál hvern-
ig hægt er að korna þvi svo fyr-
ir að hinn geysimikli mannfjöldi,
eða meiri hluti hans.geti notiS
fegurðarsamkeppninnar. SviðiS,
sem stúlkurnar koma fram á,
þyrfti að vera nokkuð hærra, um
það eru flestir sammála, og vel
gæti verið að það sé lika á ólient-
ugum stað í garðinum. Er ómögu
legt að Játa smíS-a sundurtakan-
legt svið, sem notað væri aðal-
lega við þessa hátíð, sem nú er
fyrirsjáanlegt að haldin verður á
tiverju ári, og allar likur eru á
•að cigi cftir að njóta síaukinna
yinsælda. Öruggast væri auðvif-
að að lnifa fegurðarsamkeppnina
inni, eii því verðiir seint fyrir-
komið vegna þess hve mikill
mannfjöldi nmn ævinlega vilja
koma til að liorfa á.
Sviðið ljótt.
Og svo er annað varðandi ný-
afstaðna fegurðarsamkeþpni. —■
Þótt mikið hafi verið gert til þess
að gera alll sem smekklegast f.
d. með þvi að skreyta með blóm-
um og fegra sviðið, þar semt
keppnin fór fram er ekki hægt að
Joka augunum fyrr ]>vi að bak-
j sviðið yar Ijútt og ómáltað. Þetta
þyrfti að laga líka. —- kr.
-----♦-------
Kastaði á ufsa,
en fékk lax.
Frá íþróítaritara Vísis. —-
Oslo í júní.
I Jonas Olseit skipstjóri frá
Söröysund í Noregi var hepp-
inn á dögununt.
Hann fór út með vélbát simi
( og ætlaði að kasta á upsa. Þess
! í stað fékk hann 5000 laxa, sem
! hann fékk 48.000 norskar krón-
ur fyrir. Laxana fékk hann I
einu kasti. Þeir voru flestir
14—16 punda. Laxarnir voru
þegar í stað sendir til Osloar
og seldir þar veitingahúsum
borgarinnar.