Alþýðublaðið - 08.11.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
III
iflll
i
1
, !
!
I
|
| MaítMMur Bjðrnsðóttfr.
i,
Svnntur.
Telpukjólar.
Sloppar, hvstir
Kven"undiB>nærtatmað»!r
oT ns. £1.
Laugavegi 23.
II.GK^Sfll^æaSB
Frá Akureyri.
Akureyri, FB,., 8. nóv.
Ofbeldistilraun ihkldssins.
Meiri hluti bæjarstjórnarinnar, 5
rnenin, feldi úr gildi (iirskurö meirú
hluta kjörstjórnar um kosningu
tveggja bæjarlulltrúa. Minni Mut-
dnn, 4 menin, áírýju'ðu til stjórnar-
xáðsins og tilkyntu, að peir
myndu ekki mæta á fundum fyrri
en úrskurður væri fenginn. jMeð
þessu ætlá Þeir að koma í. vfag
fyrir, að fundirnir verði ályktun-
arfærir.]
Aðrar fréttir.
Övannaleg kolkrabbaveiöi hefir
yexið hér á pollimnn undanfama
daga. Hafa merm Veitt 5Q—100 kx.
virði á dag, Kaupfélag Eyfirðinga
kaupir kolkrabbann og lætur í
íshús sitt og gefur 8 aura fyrir
stykldð.
Skólahús iðnaðarmanna var vígt
á sunnudaginn að viðstöddu f jöl-
menni.
Hestamannafélag var stofnað
ihér í fyrrakvöld. Heitix pað Létt-
ir. Formaður er Pálmi Hanniesson
kennari, ritari Sigurður Hiíðar
dýralæknir og féhjrð x Þorsteinn
Þorsteinsson verzlunarmaöur.
Á bæjarstjórnarfundi í fyrradag
var frumvarp til fjárhagsáætlur.a.
1929 til fyrri umræðu, Er gerí
ráð fyrir að jafna níður á borg-
arana tæpum 179 000 krónum eða
um 35 pús. meira en í fyrra.
Dm daginn ©g wegisan.1
Benedikt Elfar
syngur í kvökl á árshátíð ungra
jafnaðarmanna.
»KyndilIe
Sæls't í dag og á morgun á Berg-
staðastr. 19. Afgreiðslan opin kl.
10 f. h. til kl. 7 e. hád„ en á
morgun verður par opið frá kl.
10 f. h. til kl. 10 e. h. „Kyndill“
fæst einnig í afgraiðslu Alpýðu-
blaðsins. Kaupið „Kyndil“!
Togararnir.
I nótt komu af veiðum „Þór-
ólfur“ með um 100 tn. lifrar,
„Ólaíur ‘ með 107 tn. og „Hann-
es ráðherra“ með 167 tn.
Heimsóknir að Vífilstöðum
Þeim, siem ekki hafa fengið mis-
linga, er bannað að heimsækja
sjúklinga á Vífilsstöðum fyrst um
íinn, samkværnt auglýsingu frá
yfirlækni sjúkrahússins.
„Reykvikingrr“
getur ekki komið> út fyr en á
laugardagsmorgun vegna óhapps
í pTentsmiðjunni með inimi örk-
ina.
Einstaklingsframtak paö,
sem „Mgbl.“ minnist á í dag
(vegárbótin við ísólfsskáia) fpr
ekki með einn einasta eyri áf
sparifé almennings úr bönkurn
eða sparisjóðum. Það eT pví
miklu betra dæmi upp á sam-
v nmi hejmafólksiins heldur en
um „ e i n s takl i ngs íramt ak“ á i-
halds- og „stóriaxa“-visu. Þann
misrnun pyrfti „Mgbl.“ að læra
að greina.
Próf út af húsbrunanum.
á. Vesturgötu 17 byrjuðu pegar
í gærmorgun og stóðu fram á
nótt. Maður nokkui’, sem bjó í
húsinu, var settur í gæzluvarð-
hald. Enn hefir ekkert sannast um
prsakir brunans.
Veðríð.
Hiti mestur 3 stig,' minstur 4
stiga frost, 2 stiga hiti hér í
Reykjavík (kl, 8 í morgun). Hæð
yfir fslandi og norðanverðu
Grænlandshafi, en lægð fyrir
norðaustan og suðvestan Island.
Útlit hér við FaKaflóa; Austan-
kaldi. Skýjað loft, en úrkomu-
Manchettskyrtur, Enskar húfur,
sokkar, hálsbindi, sokkabönd erma-
bönd, axlabönd, Alt með miklum
ifföllum. Verzlið við Vikar Lauga-
vegi 21,
Peytirjómi fæst 1 Alpýðu-
brauðgerðinni, Laugavegi 61. Simi
335.
ííendar dívanfætur fást í Forn-
ölunni, Vatnsstíg 3. Sími 1738.
Egúsgðfjnin £ WíSirasalaasasm
Oapparstfg 27, eru ódýrust.
Tekinn saumaskapur og £«it
«1 viðfjerðar á Laagaregi
103 £ húsi ©slsars. Smiíia.
Byrjaður aftur kenzlu í orgel-
spili. Get bætt við enn nokkrum
í tíma. Til viðtals kl. 6—8 é. h.,
Bérgpórugöta 23 efri liæð, sími
2199, Axel Magnússon.
Sffliöiskaap, er væntanlegur á
morgun, verður, seldur í 50 kg.
pokum, Nýr fjskur daglega. Panf-
ið á kvöldin, fyrir næsta dag.
Fiskurinn verður pá sendur heim.
Hafliði Baldvinsson, Simi 1436.
Brengur óskast til léttra
sendiferða. Verzl. Merkjasteinn,
Vesturgötu 12, síini 2088. ,
iaust að mestu. Hægviðri á Vest-
ur- og Norður-landi, en allhvast
undir Eyjafjpllum og lítils háttar
snjókoma surns staðar á Aust-
fjörðum og Norðausturlandi.
Skipaferðir.
„Goðafoss“ kom í morgun frá
útlöndum. Hann fer á laugárdags-
kvöldið í Akureyrarför.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðmr:
Haraldur Guðmundssou.
Alpý.ðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Jirnmie Kig'gins.
hvaö var pá unnið við pað, ef hún gæti ekki
losnað við ka'rlmrrm'na hvort sem væri?
Þau isátú á rúminu og tölúðu saman, og
Jimmie isagði hennú dálííið frá. æfi sinni, og
hún sagði frá sinni,— rauniaflega og átakanr
lega isögu. Það hafði verlð komið með hana
til Almeríku ex hiún var ungbarn; faðjr hennar
hafði flátist af slysförum og móð;r hennar
hafði unnið fyrir mörgum böimum með gólf-
pvotti. Lizzie hafði alist upp í fátiækrahverf-
ununr, í aiustasta Muta New-York-b orgar, og
hún mundi ekki svo langt aftur í timann, að
ekki hefði einhver fært sér í nyt kynferði
hennar, Klúrir, litlir strákar höfðu kent henmi
hitt og petta, og fullofðnir karlmenn höfðu
keypt bana með brjóstsykii eða mat. Og
þó hafði ávalt eitthvað verið í honni; sem
barðist fyrir sómasamlegu lífi. Hún hafði
af sjállsdáðum reynt að sækja skóla, prátt
fyrir tötrana ,og pegar hún var prettán ára
að aldri, pá hafði hún séð auglýsingu um
stöðu við að gæta barna og hafði sótt um
hana. Sú saga hafði haft sérstaklega mikil
áhri[ á Jimmie, — enda var pað sannarlega
átakanleg frásaga.
Hin nýju heimkynni hennar voru í aíar-
fínu húsi naeð dyraverði og lyftivél, — und-
ursamlegasti staðurinn, sem hún hafði enn
þá augum litið. Þetta var eins og að búa á
himnum, og Lizzie hafði kappkoistað að gera
a,lt, sem henni var sagt, til þess að vera verö
pess að pjóna hinni fögru húsmóður og
barninu elskulega. En hún hafði ekki verið
par nenra tvo daga, þegar húsmóðirin upp-
götvaði óprif á barninu og kom til Lizzfe
og krafðist að fá að a huga á henni höf-
uðið. Auðvitað fann hún eitthvað. „Þetia
er ekki nema nit!“ harði LizzjS: sagt; —
hún hafði aldrei heyrt getið um neinn, sem
ekki haíði nit í hárinu —- En konan fagra
hafði kallað hana sóðaskepnu og skipað
henni að taka saman pjönkur sínar og hypja
sig samstundis úr hústnu. Og Líizzie hafði
svo orðið að bíða, par til hún kom í pútna-
húsið. panigað til einhver tók sér fyriir hend-
ur að kenna henni, hvarnig hún ætti að ná
riit úr hárinu á sér, baða slg, hreinsa undaui
nöglunum á sér og á annan hátt anuast
líkanra sinn sómasamleg.
Jimmie mintist þess alls, og hann féil á
kné íyrir framan konu sína, greip með afli
um báðar hendur hennar og sór pess dýran
eið, að hann hefði ekki gert neitt rangt, og
hann sagði henni nákvæmlega, hvað hatm
hefði gert, enda var pað bezti vegurinn til1
pess að sannfæra bana um, að hann liefði
ekki gert neitt lakara. Hann hét pví aftur og
aftur, að hann skylQi engin skifti eiga viö
ástarguðinn upp frá pví; — hanp æflaði sér
íinna félaga EaskerviUe aftur og segja henni,
að pað væri „alt búið“.
Og þá Jeit Lizzzie upp í gegn um tárin.,'
„Nei,“ sagði hún; „þú parft ekkert að segja
henni.“
,,En hvað á ég pá að gera?“
„Láttu hana bara eiga sig! Segðu ekkert
við hana! Hún kemst sjálf að pví, að það er
búið.“
VII.
Þegar ástarælintýri er dáið, pá er ekki með
nokkru móti unt að láta pað rotna sjálfkrafa
á pjóðveginum. Memn fá óviðráðanlega löng-
un til þess að jarðsyngja pað á sæmilegan
hátt. Jimmie fann, þrátt fyrir öll hátíðleg
ioíorð, að hann var sífelt að hugsa um fé-
laga Baskerville, og hvað hánn ætíi að gera,
næst pegar hann hi.ti hama; — allar göfugu
og virðulegu ræðumar, sem hann ætlaði að
ÍQytja yíir henni. Hann varð að búa svo um,
að hann gæti v'er.ið 'einn með 'hðhhi, pví að
vítaskuld var ógerningur að segja henni ann-