Alþýðublaðið - 09.11.1928, Side 4

4
alþýðublaðið
Nýkomið:
Veggmyndir og mynd-
arammar.
Kventöskur og veski.
Saumakassar, skrautgripa-
skrín. — Kuðungakassar,
Speglar, Silfurplettvörur og
margt fleira.
Verðið hvergi lægra.
Þórunn Jónsdóttir,
Klapparstíg 40. Sími 1159.
Studebaker
eru bíla beztir.
B. S. B. hefir Studebaker
drossiur.
B. S. R. hefir fastar ferðir til
Vííiistaða, Hafnarfjarðar og austur
i Fljótshlíð alla daga.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
Leslð ekM pessa
auglýsingn,
ef pér ekki trúið pví, að
Vöruhúsið hefur mesta,
bezta og ódýrasta úrvalið
af vetrarfrökkum.
Beztu kolin í kolaverzlun
Guðna Einarssonar & Einars.
Sími
æMiar.
Bylting og Ihald úr „Bréfi til
Láru“.
„Húsið víð Norðurá", ísleözk
leynilðgreglusaga, afar-spennandi.
iiveríisyöta 8, sírai 1294,
tetenr að sér alls konar tækifærisprenf»
un, svo sem erfiljóð, nðgðngumiða, bréitt
! reikninga, kvittanlr o. s. frv.t og af-
S greiðir vinnuna fljétt og við réttu verði.
*■ W
StBrnnosFlake,
pressað reyktóbak, er
nppáhald sjómanna.
Fæst í ðllum íerzlanum.
Til söíu; Pallur 7X8 metrar
íirtur með bárujárni og skúr ca,
12X7 metrar klæddur bárujárni.
3elst petta til niðurrifs, A. v. á.
Saltílskur er væntanlegur á
norgun, verður seldur í 50 kg.
)ökkum. Nýr fiskur daglega. Pant-
ð á kvöldin, fyrir næsta dag.
iskurinn verður pá sendur heim.
lafliði Baldvinsson, Sími 1456.
ESendar dívanfætur fást í Forn-
sölunni, Vatnsstíg 3. Simi 1738.
Manchettskyrtur, Enskar húfur,
sokkar, hálsbindi, sokkabönd erma-
bönd, axlabönd. Alt með miklum
afföllúm. Verzlið við Vikar Lauga-r
vegi 21.
Þeýtirjómi fæst i Alpýðu-
brauðgerðinni, Laugavegi 61.
835.
Simi
Bifrelðastöð Reykjavíkur
JeikuT haldist par í hendur. Vakir
fyrir stúkunni, að par muni koma
ýmsir peir félagar GóðtemplaTa-
reglunnar, sem einhvarra hluta
vegna geta ekki notið annara
skemtana, sam íelagsskapur.nn
jgengst fyrir, og fái peir pann veg
isér að kostnaðarlausu nokkra
uppbót fyrir pað, sem peir missa
yið pað að sækja ekki aðrar
skemtanir, danz, spil og þvílíkt.
Takist pessi tilraun sæmilega og
Býni félagar, að peir meti hana
þess að sækja lesturinn, mun
ihugsað til framhalds í sömu átt
SL
Deilt um jafnadarslefnuna eftii
Upton Sinclair og amerískan I-
haldsmann.
Kommúnista-ávarpið eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
„Smiður er ég nefndur“, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
pýddi og skrifaði eftirmála.
Byltingln í Rússlandi eftir Ste-
fán Pétursson dr. phil.
Skipaferðir.
„lsiand“ var væntanlegt kl.
3—4 í dag frá Kaupmannahifn
og Leith og „Esja“ er væníanleg
hingað seint í kvpid austan um
land úr hringferð.
Vald. Poulsen.
Klapparstíg 29. Sími 24
líLJj Œ3
Lesið Aiþýðublaðið!
SXItamesfa steamkolin á-
valt fyrirliggjandi í kolaverzlun
Ólafs Ólafssonar. Sími 596.
Sokkær — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztix, hlýjastíx.
Búsgögnin i Vðrnsalannm
Klapparstig 27, eru ódýrust.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Kirkjustr.10. Heima 11—12og5—7
Rítstjóri og ábyrgðarmaður;
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Jsmmie Higgins.
pð eins og þetta, pegar allar afbrýðissömu
skrukkurnar í deildinni gláptu á pau. Henn
Var fastráðinn í pví, að pað bezta, s&m
hægt væn að gera, væri áð segja henni sann-
íeikann hreinskilnislega, segja henni frá Liz-
zie, hversu góð og indæl hún heibi verið, og
hversu innilega hann fyndi til skyldu sinnar
við hana. Og pá mundu tárin koma iram
í hin fallegu augu félaga BaskerVille, og
hún myndi segja honum, hversu mikils hún
mæti hina einlægu ábyrgðar.iliinningu hans
í hjúskaparmá'lum. Pau yrðu að afneita sjálf-
jim sér, en vitaskuld yrðu pau ávalt góðlr
og tryggir vjnir; — ávalt, ávalt Jimimie
hélt í huganum í hendina á henni, pegar
hann var að segja pessi viðkvæmu orð: Á-
yalt! Avalt! Hann vissi, að hann yrði að
sleppa hendinni, en hann gerði pað með
txegðu, og hann var ekki komiim alveg svo
langt að vera búinn að þvi, pegar hann var
á 'leiðinni eflir Jéffersonstræli á heimleið
frá vinnu, og sjé, — fyrjr framan hanin
var gxannvaxin, hvatleg stúlfca á hraðri
göngu, og skringilegi hattuiinin með kalkúns-
fjöðrinni var allur út í annari hiiðinni á
höfðinu! Jimmie pekíi hver var að koma
'langaT leiðir að, og þegar hún færðist nær,
pá tók hjarlaÖ undir sig stökk og staðnæmd-
ist eins og í botninum á hiá'lsinum á hon-
um, og a'llar fallegu ræðurnar fuku úr hölð-
inu á honum út í veður og vind.
Hún tók eftir honum, og fjörmiMá fegms-
brosið færðist yficr andlít hennár. Hún gekk
til hans, og þau tókust í hendur. „Jæja,!“
sagði hún. „Þetta vaT skemtilegur og ó-
Væntur fundur!“
Jimmie kingdi munnvatni sínu tvisivar, en
byrjaði svo: „Félagi Baskerville — —En
pá varð hann að kingja aftur, en byrjaði
svo: „Félagi Baskervjlle — —
Hún tók fram í fyrir honum. „Eg er ekki
félagi BaskerVjlle,“ sagði hún.
Hann vissi ekki hvað hún átti við með
pessum óvæntu orðum. „Hvað?“ sagði hann.
„Hafið þér ekki heyrt fxéttirnar ?“ spurðihún
og brosti framan í hann. „Ég er félagi frú
Gerrity."
Hann glápti á hana og skildi hvorki upp
né niður.
„Ég hefi verið pað ekki skemur en tuttugu
og fjóra tíma! Óskið þér mér tjl haimingju!“
Pað1’skýrðist smátt og smátt í hinuim ringl-
aða heila Jjmmies við hvað væri átt með
pessum oiðum. „Félagi frú Gerrity!“ tók
hann upp eftir henni. „En — en — ég
hélt, að þér helðuð ekki trú á hjónaböndum."
Hún brosti töfrandi brosi, brosi, sem var
skreytt með tveimur röðum af perluhvítum
tönnum. „Skiljið pér það ekki, félagi Higg-
ins? Enginn kvenmaður hefir trú á hjóna-
bandinu, þangað til hún hiltir rétta man;ii:_n.“
Þetta var alt of djúpt Jimmie glápti enn
pá með opinn munininn. „En samt sem áður,
ég hélt, — ég hélt —hann hætti aftur, pvl
að hann vissi í sannleika sagt ekki sjálfur
hvað hann hélt, og það var að minsta kcsti
gagnslaust að reyna að koma orðum að því
nú.
VitaskuJd vissi hún alt, án pess að hann
segði neitt. Hún vissi, hvernág hún átti að:
skilja raunasvipinn á andli i hans og stam-
andi orðin, en af pví að hún var góð, litil
stúilka, pá LagÖi hún höndina ofam á hand-
legg hans. „Félagi Higgins!“ sagði hún; „pér
megið ekki halda að ég sé slæm!“
„Slæm?“ sagði hann. „En; inei! Hvað?
Hvernig — —“
„Reynið pér að hugsa yður að þér væruð
stúlka, félagi Higgins! Pér gætuð ekki beðið
manns. Gætuð pér pað?“
„En; nei; — pað er — —
„pað er að segja, ekki ef pér vjlduð að