Vísir - 11.01.1958, Síða 4

%
”5
yísm
Laugardaginn 11. janúar 195®
fÍHR
D A G B L A Ð
Vísir kemux út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 biaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarma'ður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstoíur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00 18,00.
Aðrar skrifstofur frá kk 6,00—18,00.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11060 (fimm linur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á nánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan hL
Þögnin, sem talaði.

Qft hei’ir sókn minnihluta-
flokkanna fyrir bæjar
stjórnarkosningarnar verið
j daufleg og bragðlítil, en þó
mun hún aldrei hafa verið
j eins máttlaus í alla staði og
að þessu sinni. Kom þetta
■ mjög greinilega fram á
j bæjarstjórnarfundi þeim,
, sem haidinn var nú fyrir
1 nokkru og var hinn næst,-
j síðasti, sem haldinn verður á
j þessu kjörtímabili. Áhugi
i allra fulltrúa minnihluta-
j flokkanna kom í ljós á ser-
j kennilegan hátt á þeim
i fundi, og er rétt, að minu-
ingu hans verði haldið á loft
! um ókomin ár, svo að
frammistaða garpanna gleym
ist ekki alveg.
Sjálfstæðismenn höfð lagt fram
tillögur um framtíðarskipu-
; lag hafnarinnar, og var þá
) kvartað yfir því, að menn
hefðu ekki haft tíma til að
kynna sér tillögur af því
tagi. Eiginlega var það hið
! eina, sem heyrðist frá and-
! stæðingum Sjálfstæðis-
flokksins að því sinni, því
j að engar tillögur komu fiá
minnihlutaflokkunum, og
j þeir gagnrýndu heldur ekk-
! ert, sem meirihlutinn hafði
gert eða ætlaði að gera á
næstunni. Eftir hálfa stund
; var þessi fundur á enda, og
er menn voru á leið af hon-
; um birtist fulltrúi fram-
* sóknar með mál sitt á blöð-
um--------- —■ of seint.
I rauninni er þetta óvenjuleg
mynd, sem minnihluta
j flokkarnir sýndu af sér við
í þetta tækifæri. Þeir eru
j vanir að tala þeim mun
meira, sem þeir hafa minna
raunhæft til málanna að
leggja. Málæðið hefir verið
það reykský, sem þeir hafa
hulið sig, til þess að ekki
bæri of mikið á vesaldómn-
um. Já, þetta var óvenjuleg
mynd, en. óhætt mun að
fullyrða, að þarna hafi loks-
ins birzt hin rétta mynd af
þeim mönnum, sem þjóðast
til að taka að sér að stjórna
þessu bæjarfélagi og ætla
meira að segja að gera það
miklu þetur en sjálfstæðis-
menn.
Það hefði áreiðanlega einhvern
tíma þótt saga til næsta bæj-
ar, ef menn í bæjarstjórn
Reykjavíkur — eða hvaða
bæjar sem væri — notuðu
ekki síðustu fundi hennar til
að velgja andstæðingunum
undir ugguiu, þegar komið
var að kosningum. Og nú
hafa þau tíðindi gerzt, að allt
var tíðindalaust á næst-
síðasta fundinum fyrir „upp-
gjörið" mikla. Slíkt verður
að telja talsverða viður-
kenningu fyrir „íhaldið“ í
bæarstjórn, því að hefði það
verið búið að vinna til
gagnrýni hefði sennilega
ekki staðið á henni, en ann-
að mál er það, hvernig rök-
in hefðu orðið.
Kjósendur ættu að leggja sér
þetta á minnið og hafa það
hugfast, þegar að kjördegi
kemur. Þögnin getur oft
sagt miklu meira og mikil-
vægara en mörg orð, og það
er óhætt að segja að and-
stöðuflokkar Sjálfstæðis-
flokksins hafa með þögn-
inni á bæjarstjórnarfundin-
um í síðustu viku komið
upp um það, hversu vel þeim
sé í rauninni treystandi til
að fara með stjórn þ. mál-
efnum bæjarins. Það er
einkenni flestra manna, að
þeir treysta sér til að gagn-
rýna aðra, þótt þeir treysti
sér ekki til að benda á nýj-
ar leiðir eða úfræði í stað
þeirra, sem þeir telja, að
komi ekki til greina. Minni-
hlutaflokkarnir í bæjar-
stjórn gátu ekki einu sinni
gagnrýnt. Þá eru þeir sann-
arlega aumir.
Kivhfti trff irttntnl:
Til lesenda.
Ekki geta áhugamenn um trú-
mál sagt, að allt fari versnandi
á þeim sviðum, sem þeir bera
íyrir brjósti, enda sjálfsagt nóg
eftir harlómsmegin hjá mann-
kindinni, þótt eitthvað di’agist
frá einhvers staðar. En heldur
mætti það þykja iiorfa til betri
áttar, að nú birta flest dagblöð
bæjarins — fjögur af fimm —
trúmálagreinar um hverja helgi
og er það fastur liður í þeim.
Mörg erlend biöð hafa um langt
skeið helgað kristindómsmálum
ákveðið rúm r.eglulega, en hér
á landi er þetta tiltölulega nýtt.
Þó hafa sum hérlend blöð gerteitthvað & hjarta> sendu bréf til
þetta æði lengi, líklega hefur'
öðru leyti ekki árangursvænlegt
að rökræða forsendur hans fynr
túlkun Ritningarinnar. Gerði ég
ekki heldur ráð fyrir, að frekari
umræða myndi skýra málin að
nokkru marki. Mun ég þó taka
þessa síðari grein hans til ein-
hverrar athugunar, þegar tóm
gefst til.
En það, sem ég vildi sagt hafa
að þessu sinni, var það, að mig
langar til þess að gera tilrauii
með dálítið persónulegt sam-
band við lesendur þessara
greina. Það gæti orðið með því
móti, að lesendur, sem liggur
Hálfur mánuiur.
'Nú er aðeins hálfur mánuður,
þar til gengið verður til
j kosninga hér í bænum og
j víðar. Þann tíma verður
! vafalaust mikið unnið í þágu
“ flokkanna, og þessar tvær
L vikur verða sjálfstæðis-
j menn að kappkosta að und-
j irbúa kosningarnar sem
! allra bezt. Til þess þarf
1 mikinn mannafla, og ættu
1 þeir, sem eiga þess kost, að
! hafa samband við skrifstofu
Sjálfstæðisflokksins og
spyrjast f-yrir um, hvort
þeir geti ekki orðið að ein-
hverju liði.
Stjórnarflokkarnir samþykktu
lög á þinginu til að torvelda
Sjálfstæðisflokknum kosn-
ingasóknin. Þau ná tilgangi
sínum, ef einstakir kjósendur
eru værukærir og gera sér
ekki grein fyrir því, að nú
er það mikilvægara en
endranær, að þeir hafi sam-
Tíminn met í þvi efni, en Al-
þýðublaðið hafði og trúmála-
þætti áður um sinn og hefur nú
aftui' tekið þá upp. Þetta er
vissulega þakkar vert og hlýtur
að vera fagnaðarefni öllum, sem
telja það mikilvægt, að kristin
sjónarmið nái sem víðast fram
að koma. Það er og vitað, að
margir leseendur þessara blaða
meta þetta mikils og eru þakk-
látir fyrir það.
Um rúmlega eins árs skeið
hafa trúmálaþættir birzt í viku
hverri á þessum stað í Vísi, all-
ar eftir einn og sama mann, þótt
þeir væru ekki merktir höfundi
nema í byrjun. Þótti ekki taka
því að undirrita þá hverju sinni,
þar sem höfundur sagði til sín í
upphafi. Þó þótti rétt að bregða
út af yenjunni í þessu með
nokkra þætti á s.l. hausti og var
það af sérstöku tilefni.
Það er löngum sagt, að Islend-
ingar séu þegjandalegir — dulir
— um trúmál. Reyndar held ég,
að það sé ekki alls kostar rétt og
ég tel það ekki heldur rétt, að
hér á Iarjdi sé minni áhugi á trú-
arlegum efnum en hvar annars
staðar, þótt hann komi öðruvísi
út og mjög mörgu sé hér á ann-
an veg háttað en í öðrum lönd-
um. Til þess liggja ýmsar orsak-
ir, sem sumar mætti rekja, en
aðrar eru duldari.
Ekki var þeim greinum, sem
birzt hafa á þessúm stað um
rösklega árs skeið, ætlað að
vekja opinberar umræður. Hitt
hefur verið von mín, að ein-
hverjar þeirra mættu örva til
umhugsunar. Gagnrýni á þeim
hefur ekki komið 'fram í dag-
sljósið, þegar frá er talinn reiði-
lestur sá, sem hr. Jónas Guð-
mundsson birti í blaði sínu Dag-
renningu á s.l. hausti vegna
þéirrar tilraunar til þess að leið-
beina um nýtan biblíulestur,
sem hér var gerð snemma á
fyrra ári. Þeirri árás var svarað
og nú hefur hr. Jónas Guð-
mundsson enn birt grein til and-
svara í riti sínu og látið endur-
prenta hana í Vísi. Hann er all-
miklu hógværari í síðari grein
sinni en hinni fyrri og má það
teljast ávinningur út af fyrir
sig, þótt það virðist að ýmsu
band við skrifstofur flokks-
ins bæði sjálfra sín végna og
annarra. Hirðuleysi örfárra
kjósenda, kannske aðeins
eins. eða tveggja — getur
haft, meiri og afdrifaríkafi
afleiðingar. en menn gera
sér grein fyrir í fljótu bragði.
blaðsins, ritstjórnar Vísis, merkt
„Kirkja og trúmál“. Þar gætu
þeir gert athugasemdir við það,
sem hér er birt, ef þeim býður
svo við að horfa, spurzt fyrir
•um atriði, er svo ber undir, flutt
‘óskir um það, sem þeim kynni
að leika hugur á að fá rætt. Það
er margt á tnjmálasviðinu, sem
•menn greinir á um og ýmislegt,
sem lesendum gæti þótt æski-
legt að fá reifað sérstaklega og
skýrt eftir föngum. Slíkt væri
fróðlegt að fá til athugunar. Ég
Varpa þessu fram, með vinsam-
legri kveðju til lesenda þessara
greina — og bíð átekta. En taka
skal fram, að dulnefnd bréf eða
nafnlaus verða ekki tekin til
greina, en að sjálfsögðu er þag-
mælsku heitið. Og ekki skuld-
bind ég mig til þess að taka
hvaðeina til meðferðar hér, sém
þannig kynni að berast að. En
sanngjarnar og
„Gamall sjóhrafn" skrifap
Vísi:
Mönnum sjálfir
fisldskip vor.
v „Mönnum sjálfir fiskiskip vor
og látum Færéyinga sigla sinrt
sjó. Hvetjum hina ungu menn
vora til að stunda sjóinn. Kepp-
um að því, að íslenzka sjómarma
stéttin verði nægilega fjölmenn,
og hættum að sigla skipum vor-
um til annara landa eftir sjó-
mönnum, til að manna fiskiflot-
ann. Vér eigum ekki að þurfa
þess. En til þess að nægur manrt-
afli fáist, þarf að þæta kjör sjó-
manna, svo að starfið verði eft-
irsóknarvert.
Stöðvun Gerpis.
Eg skrifa þessár línur ekkí
begna þess, að íslenzkur togari
hefur verið stöðvaður í Færeyj-
um. Það er mál fyrir sig. Eg get
skilið, að færeyskir sjómenn
þurfi að fá kaup sitt greitt. Og
það skilja allir. En óbilgirni er
það, að ekki sé meira sagt, að
stöðva dýr skip, til þess að fá
greidda nokkra tugi þúsunda kr.
skuld — þar sem vitað var, að
verið var að greiða fyrir því, að
hægt væri að „gera þetta upp“,
en að „uppgjörs" var skammt að
bíða.
Ekki sjómennirnir.
Eg hef heyrt, að það séu full-
trúar sjómanna, sem mæli dig-
urbarkalega og hóti því, að eng-
ir Færeyingar skuli ráðnir á ís-
lenzk fiskískip, nema uppbætur
fáist handa fiskimönnunum fær-
eysku, ef íslenzka krónan yrði
felld í verði. Það ganga þær sög-
ur i dag, að LlU og ríkisstjórn-’
inni' hafi borizt eins konar „ulti-
skynsamlegar maturn" frá þeim um þetta í dag
spurningar, athugasemdir og — og ef svar fáist ekki fyrir
óskir mun ég taka til athugunar kvöldið fari enginn færeyskur
og verja til þess öðru hverju því
rumi, sem blaðið lætur í
reglulega fyrir greinar u
JorkjUf og trúmál.
Sigurbjörn Einarsson.
Myndin' er af Parísarstúlku í
nýjustu gerð ferða-„dragtar“,
sem auðvitað hefur hlotið nafn-
ið „Spútnik-dragtin".
sjómaður á Gullfossi. — Svona.
td fi’amkomu eiga íslendingar ekki
skilið af Færeyingum -— og
það mun mega fullyrða að sjó-
mennirnir, sem verið hafa á
fiskiskipunum íslenzku viíja
ráða sig á þau aftur og að öll
mál verði leyst með lipurð.
Úrslitakostirnii’
Þetta með. úrslitakostina er
ekkert smámál. Með því em
Færeyingar að nauðsynjalausu
að setja óorðsstimpil á íslend-
inga út um heim. Islendingar
hafa oft tekið svari Færeyinga
drengilega og eiga annað skilið
af þeim en slíka framkomu og
hér um ræðir. — Sýnið nú, ung-
ir menn, að við þurfum ekkert
að vera upp á Færeyinga komn-
ir, og látið það sannast, að á
komandi tímum verði islenzkir
sjómenn fremstir í fylkingu
allra sægarpa. — Ganiall sjó-
lirafn."
Mintoff lækkar
seglin.
Mintoff, forsætisráðherra
I Möltu, hefir enn skrifað brezku
stjórninni.
Ekkert hefir verið sagt um
| það opinberlega, en fréttarit-
•arar- segja, að hann- hafi nú
.! lækkað seglin og segi, að Malta
muni ekki hafna samningum
við Bretland, ef 12.000 skipa-
smiðir og aðrir starfsmenn í
skipasmíðastöð brezka flotans
á Möltu haldi! atvinnú sihni eða
fái atvinnu við annað.
!