Vísir - 31.03.1958, Side 11

Mánudaginn 31. marz 1958
VÍSIR
Rabbað við
Magnús Guðbjörnsson—
Framh. af 9. síðu.
sönnun fyrir mætti krossins.
JÞetta er í eina skiftið sem nokk-
ur lifandi vera hefir kropið fyrir
mér.
Krossinn hvarf — og
náttúran.
— Og hvar er krossinn niður
kominn?
— Eg gaf hann Björgvini syni
mínum þegar hann tók að æfa
hlaup og keppa. Björgvin var
miklu meira hlauparaefni heldur
en ég. Eg gerði mér líka miklar
vonir um hann á því sviði. En
krossinum var einu sinni stolið
af honum á æfingu og þá hvarf
honum öll hlaupanáttúra. Nú er
krossinn týndur okkur feðgum,
enda báðir hættir við hlaup.
— Úr því að krossinn er týnd-
ur og hlaupanáttúran horfin,1
skulum við víkja að öðru um- *
ræðuefni. Eg hefi einhversstað-
ar lesið að þú hafir fengið hetju- *
verðlaun Carnegies — varla
hefur það verið fyrir það að
hlaupa hart og lengi?
— Nei, það er önnur saga.
Hún stendur að visu í nokkru
sambandi við iþróttaiðkanir mín-
ar á því tímabili sem ég var að
reyna að verða að manni, en
ekki í neinu sambandi við hlaup
•— nema þá helzt kafhlaup.
— Nú.
—■ Já, sjáðu til. Eg var fátækur
og þurfti að aura mér inn ein-
hverja peniriga. Þessvegna fór
ég á síid þegar ég var 19 ára
Strákhvölpúr. Reykjarfjörður á
■Ströndum var þá ekki verra sild-
srpiáss en önnur og þarigað fór
■ég. Þar lenti ég i einu þrek-
raun ævi minnar — meiri og
-verri en öll hlaup mín saman-
Sögð.
Ej örgun með kjafti
■Og Idóm.
■— Hver var svo þrekraunin?
— Við fórum þrír á báti út
Tteykjarfjörð til þess að vitja um
linu. Það voru 8 vingstig og
fjörðinn skóf. Þegar við vorum
að Ijúka við að ganga frá hinum
manninum og festa við árarnar.
Barist upp á lif
og dauða.
— Gæfa eða ógæfa, sagðir þú?
— Já, þvi þá hófst eini bar-
daginn upp á lif og dauða, sem
ég hef háð á ævi minni — og
stóð i hálftima. Eg sá i augun á
manninum þegar honum skaut
upp og um leið var mér ljóst að
ég átti ekki von á neinu góðu.
Maðurinn var vitskertur af
hræðslu. Menn verða það stund-
um í dauðanum þegar þeir sjá
öll sund lokuð. Það var þetta
sem ég sá i augunum.
— Hvað tókstu til bragðs?
— Eg byrjaði að tala við hann.
Ætlaði að róa hann og segja
honum að það væri auðvelt að
bjarga honu.m ef hann væri ró-
legur. En hann var heltekinn af
óttakrampa dauðans og réðst
umsviíalaust á mig. Hann náði
kjaftfylli sinni i úlnliðinn á mér
og beit þar úr stærðar stykki,
svo að enn sér tannaförin eftir
hann. Þetta skeði þegar ég ætl-
aði að velta honum á bakið í
sjónum og nota sömu aðferðina
og við félaga okkar áður, það er
halda honum uppi með því að
bita í hárið á honum. Þegar ég
gat losað höndina, beit hann i
kinnina á mér og ef vel er að
gáð sér þar tannaför eftir hann
líka. Síðast greip hann holdfylli
úr öðrum fótleggnum á mér og
einnig þar sjást djúpar holur
eftir áverkann. Það var ekki
annað sýnilegt en að ég yrði et-
inn þarna upp til agna bráðlif-
andi og í fullu fjöri — ekki af
hákarli né sjáarskrímsli heldur
af manni.
Barði hann með stígvéli.
— Þú hefur samt sloppið?
— Það var Irinn í mér. Fólsk-
an og bræðin geta stundum orð-
ið mar.ni til góðs og í þetta skipti
þori ég að fullyrða, að það bjarg-
aði bæði lííi mínu og eins félaga
mins, sem að mér. sótti og i vit-
firring sinni vildi mig feigan.
'komnir út á móts við Gjögur Eg gat náð af mér járnslegnu
kom snörp vinkliviða á bátinn 1 stígvéli — hitt..var ég búinn að
■Svo að honum hvoldi.
Af einhveiTi rælni náði ég til
annars mannsins og gat haldið
honum uppi. Eg var einn okkar
þriggja syndur, en ekki held ég
að það hafi beinlínis vakað fyrir
mér að ætla að bjarga honum
heldur var það írinn sem skaut
upp i mér — einhver þrákeldrii
•og stífni við að gefast ekki upp
Tið þao sem maður var byrjaður
■&. Auk þess fórnaði mannskepn-
■an höndum þar sem hún vcr að
sökkva og mér fánrist ég eitt-
hvað þuría að gera. Eg sá nóta-
missa í sjóinn — og rr.að því
iamdi ég manninn í hausinn. Eg
dró víst ekkert úr höggunum og
ég held að mér hafi verið sama
h\-ort það riði honum að fullu
eða ekki. Þetta dugði. Hann
sýndi ekki mótþróa eftir þetta
og ég gat synt með hann við'ill-
an leik að árunum sem félagi
okkar var bundinn vio. Þær voru
komnar í á að gizka 50 metra
íjarlægð frá okkur og það voru
sannarlóga átök að koma mann-
inum þangað og síðan að binda
! hann íastan yið árarnar með
bátsárar tvær fljóta upp v;S hlið-! hálstréfli, sem ég haíði um háls-
ina á mér, náði tll þeirra og bátt! inn. Til bessa néytti 'ég hiristu
þær sarnan. Á fneðan hélt ég
manninum uppi með því að bíta
í hárið á honum. Það var Ijóta
kjaftfyllin. Síðan reyrði ég hend-
ur manrisins á bak aftur og yfir
árárnár, þannig að þær héldu
efri hluía iíkamans upp úr sjón-
um — og horium var borgið
fyrst um siriri.
— En hvað varð um hinn?
— Hvort sem það var gæfa
orku líkama rriins — með hönd-
um og tönnum — og syo miög að
blóð gekk upp úr mér af áreynsl-
unni. Þegar ég var að Ijúka við
þetta björgunarverk mitt, rakn-
aði maðurinn úr rotinu, rák upp
ferlegf öskur og sagði áð ég ætl-
aði að drepá sig. Þá hefði ég'bár-
ið hann i hausinn aftur cf ég
hefði megnað. En mátturinn var
þrotinn.
míp eða ógæfa þá skaut honum
upp, eftir að hafa sokkið einu Hann gaf upp alla von.
sinni eða tvlsvar, og skaut uppl — Hvað varð þá um þig?
við hlíðina á mér, þar sem ég var | 1— Eg veit það áðeins ógjörla.
Iþs'óttui* og þrek
t\l starfáog Seiks *
SÓL GRJÓNUM
Ungír og aidnir fá krafta cg þo!
mcð ncy-lu hciisutamlcgra og
ncranci SÓLGRJÓNA. hafragrjó-
na sem eru glóðuð og smásöxuö.
Bcrcið bau á hverjum morgni og
þér íáið eggjanv'tuefni.kalK.fosfór
og járn, auk Brfjörefna, ailc nauð
synleg eíni líkamanum, þýðingar-
rr-;ki! fyrir heií-
suna og fyrir ___________________
sl arísþrekið og j fccrðið
scarfsgleðina. j A’ír,' H

\! G R j Ó N
som auka þrótt
og þrek, J
k PramTaidd «1
»QTA«
íliiipllp
Eg man að ég ætlaði að hvila
mig méð þvi að halda mér í ár-
amar, sem þeir félagar mínir
héngu á, en þá varð þunginn of
mikill og ailt ætlaði á kaf. Eg
varð þessvegna að sleppa.
Einhverja óljósa von gerði ég
mér um að félögum mínum yrði
bjargað, en sjálfur var ég orðinn
vonlaus. Fann að meðvitund mín
var að slævast og líkaminn dof-
inn af kulda og þreytu. Eg sagði
við íélaga minn, þann sem ég
hafði bundið fyrr við árarnar að
nú væri mínu hlutverki lokið.
Hann skyldi skila kveðju minni
til lands til kunningja og vina —
en ég gæti ekki meira og það
yrði að ráðast sem komið væri.
Um svipað leyti sá ég til báts
úr landi sem kom í áttina til
okkar og það hressti mig og
kveikti hjá mér líísneista og von
um björgun. Og mikið rétt. Bát-
urinn kom og bjargaði báðum
félögum mínum, svo hélt hann
til lands og ég maraði í sjónum
áfram — flaut uppi vegna þess
að ég var klæddur sjóstakk, sem
loft hafði komist í. Eg fór að sjá
ofsjónir — ég vona að slikar
sýnir beri aldrei fyrir augu min
oftar. Svo missti ég meðvitund.
Lifandi líka á floti.
— Þú ert þó lifandi enn í dag!
— Já, um það bil 10 mínútum
eftir að félögum mínum var
bjargað átti bátur leið um þessar
slóðir. Bátsverjar sáu gulan sjó-
stakk á floti og töldu hann þess
virði að hann væri hirtur. Inni
í þessum stakk fundu þeir svo
mig — lifandi lík. Það tók mig
heilt ár að ná mér eftir þennan
hildarleik.
— Og fyrir þetta fékkstu
hetjuverðlaun Carnegies?
— Já, tíu árum seinna barst
mér tilkyrining þess efnis að ég
hefði. verið sæmdur hetjuverð-
launum Carnegies. Samtals 1500
dönskum krónum, sem var stór-
fé í þá daga. Með þennan stofn
í vasánum réðst ég í að byggja
þak yfir höfuðið — það er hús-
ið, sem ég hefi búið í um 30 ára
skeið — að Laugarnesvsgi 40.
Þ
Sumaráætlun millilanda-
lugs Flugfélags Islands.
Vissara er ú tryggja sér far í tíma.
Sumaráætlun millilandsflugs
Flugféíags íslands gengur í
gildi 8. apríl næstkomandi.
Alla daga vikunnar verða
ferðir til Kaupmannahafnar og
tvær á laugardögum. Til Stóra-
Bretlands verða einnig férðdr
alla daga.
Frá 6. apríl verða 5 daga
ferðir vikulega frá Reykjavík
og heim aftur. Frá 4. maí verða
6 vikulegar ferðir. Frá 1. júní
verða daglegar ferðir. Frá 15.
verða 8 vikulegar ferðir. Frá
16 .júní veða 9 vikulegar ferð-
ir og frá 29 júní verða 10 viku-
legar ferðir frá Reykjavík og
heim aftur.
Eftir að sumaráætlun milli-
landaflugsins hefir að fullu
gengið í gildi, hinn 29. júní,
verða daglegar ferðir frá
Reykjavík til Kaupmannahafn-
ar kl. 8 hvern morgun. Þar að
auki fer flugvél frá Reykja-
vík til Kaupmannahafnar kl.
10 hvern laugardagsmorgun,
svo tvær ferðir eru frá Reykja-
vík til Kaupmannahafnar hvern
laugardag og tvær ferðir frá
K.höfn til Reykjavíkur hvern
sunnudag.
Til Stóra-Bretlands verður
ílogið hvern dag vikunnar. ]?ai*
af eru fimm ferðir til Glasgow
og tvær til London.
Til Oslóar verða þrjár ferðir
vikulega í stað tveggja í fyrra-
sumar.
Til Hamborgar verða einnig-
þrjár vikulegar ferðir.
Sú breyting verður á Lund-
únaferðum frá því í fyrra, að
nú verða báðar leiðir flognar
án viðkomu í Glasgow.
Hinsvegar verður seinni
laugardagssferðin til Kaup-
mannahafnar farin með við-
komu í Glasgow og er það gert
með tilliti til mikillar eftir-
spurnar eftir fari milli þessaira
borga, en rnörg sæti eru þegar
pöntuð á þeirri leið á komaridi
sumri.
Félagið vill vekja athygli
væntanlegra flugfarþega á því,
að tryggja sér far í tíma, óg á
það einkanlega við þá, sem
ætla að ferðast friilH Iandá á
mesta annatírna millilanda-
flugsins í júlí og ágúst.
HALLÓ STÚLKUR
2 menn óska að kynnast ungum og reglusönrum stúlkum.,
Tilboð sendist afgr. blaðsins fyrir miðvikudagskvöld,
merkt: „Reglusamir — 448“.
fyrir báta og bifreiðir, flestar stærðir 6 og 12 volta, úrvals
tegundir. Rafgeyma sambönd, allar stærðir og rafgeyma
klemmur.
SMYRILL, Húsi Sameinaða. — Sími 1 22 60.
til sölu og sýnis í dag.
14
Sími 17368.
tækifærisverð á kápum. pilsum og poplinkápum,
Enskt kambgarn, b’átt og grátt í dragíir.
Káprisáian, Laugávégi 11, 3. hæð t.h.
Simi 15982.''

Molybdcnnm sinurolíubætirinn blandast við. allar tegundir
smurolíu, efnabættar clíur og einþykktar bifreiðaolíur.
Reynslan hefur sar.nað að Molyspeed auðveidar ræsingu,
v’arnar sótmyndun og sliti. Minnkar núningsmótstöðu
vélarinnar um ca. 20%. Molyspeed ætti að setja á bílinn
í annað hvert skipti, sem skipt er um olíu.
Heildsölubirgðir:
FJALAR H.F., Hafnarstræti 10—12.
SÍHoar: 17975 & 17976.