Vísir - 11.08.1958, Qupperneq 7

Mánudaginn 11. ágúst 1958
V 1 S I B
1$
ZfWiSZI&WiSiViiW^íiWíiWíiWsiWiiWiiW-i&t
♦v*V«V'

mmm

Kaffibrci ila
0. Jofc íson í
. Hann dó ekki strax, en Iifði nokkra stuna, og var með ráði og
rænu, þó undarlegt mætti heita. Þegar- hamr hafði verið borinn
upp í húsið og hringt hafði verið á sjúkrabílinn bað hann um
að fá að vera einn með Fred, Clark og Nancy.
„Ég iðrast einskis," hvæsti hanrf, „en segið þið mér hvernig
þið gátuð komist að.... ?“
að drepa okkur öll? Við förumst ef þú kveikir, við deyjum, við
springum í loft upp....“ Hann æpti af hræðslu er Fred kveikti
á eldspýtunni, fálmaði út í loftið og tók bakfall.... fram af
hengifluginu, niður í stórgrýtið í brimlöðrinu, liundrað metrum
fyrir neðan.
tilfinningarnar í garð Freds voru horfnar og óvirkilegar eins
bamadraumar,
„Eftir nokkra daga erum við orðin hjón,“ hvíslaði hann. „Mað-
ur og kona.“ Bláu augun í honum brostu mót' dökkgráum augum
hennar. „Það er gamaldags hreimur að þessum örðum, en ég
kann vel við þau. Hugsaðu þér — þú verður frú Clark Jones — þú
átt að giftast vandræðageplinum, sem þú hittir í áætlunarbíln-
um...*. En nú skal ég segja þér leyndarmál. Ég setti losaralega
böggulinn á hilluna fyrir ofan þig, af ásettu ráði, svo að hann
dytti ofan á þig.“
„Hvers vegna gerðir þú það?“
,Bg varð að koma þér til að taka eftir mér, og ég hafði lesið
í leiðarvísi um ástamál, að maður verður að grípa til virkra ráða
ef maður á að vekja eftirtekt fallegrar stúlku. Ég varð ástfang-
inn af þér strax, þó að þú værir derrin og þóttaleg.“
„Mér þykir þú vera frekur!"
„Já, en með frekjunni hefst það, það hef ég sannreynt núna.
Aldrei hefur neitt borgað sig eins vel fyrir mig og þessi frekja.
Elskan mín! Elskan mín!“ Hann hló og kyssti hana heitum kossi,
og af því að hún virtist ekki amast neitt við því, kyssti hann hana
aftur.
ENDIR.
30 ára reynsla
tryggir yður
úrvals kaffi
„Slmunnn
er iu JJl
off b'acj&Lí)
ej-tlt' jvL
Clark svaraði kuldalega og gaf honum skýringu.
„Ég hélt að faðir yðar væri einfeldningur,“ muldraði hinn
deyjandi glæpamaður. „En hann var ekki eins vitlaus og ég
hélt — ég komst ekki hjá að stúta honum. Og ég varð að losna
viði hana líka.“ Nú leit hann hitagljáandi augum til Nancy.
Hann reyndi að hlæja, en sá hlátur varð ekki annað en grettur
og stunur. „Peningar — peningar!“ hvíslaði hann, „ég varð að
fá peninga móður þinnar og þína líka, Fred, ég þurfti á þeim
að halda. Og svo var hún líka of gömul, ég var leiður á henni,
langaði í eitthvað ungt og frískt — stúlku éins og Nancy. Gall-
inn var sá að Nancy vissi of mikið.... Hvernig vissuð þið um
bragðiö mitt — með rakettumar?“ Hann hreyfði höíuðið með
erfiðismunum og leit á Clark.
„Ég stalst inn í bókastofuna eina nóttina og- komst að því að
þér höfuð fyllt raketturnar með dýnamíti, sem nægði til að
sprengja í loft upp alla þá, sem stæðu á pallinum. Þetta var
slyng ráðagerð. Húsið var fullt af hálmi og olíubrúsmn og það
hefði verið hægðarleikur fyrir yður að kveikja í því, eftir að
við hefðum sprungið í loft upp.... Þér munuð líklega hafa þurft
að fá vátryggingarféð fyrir húsið og öllu dýru húsgögnin yðar,
sem þér höfuð smyglað út fyrir nokkru.“
„Húsgögnin voru þá dýrmætari en mannslífin?“
„Ég hata mennina," muldraði hann svo lágt að varla heyrðist.
Þegar læknirinn kom var Valentine dauður.
Sex vikum síðar hélt Clementine ofurlítið miðdegisboð í London,
heima í íbúðinni sinni. Hún hafði fimm gesti: unnustann sinn,
Adrian, Fred og Meg, sem höfðu gifst í kyrrþei fyrir tíu dögum,
og Clark og Nancy, sem voru á förum frá Englandi til Jamaica
með kaupfari einu. Nancy og Fred unnu enn í auglýsingastofunni,
en Nancy ætlaði að hætta starfinu eftir fáeina daga.
Eftir miðdegisverðinn stakk Fred upp á því, að þáu færu í
náttklúbb og fengi sér snúning, og var þeirri tillögu tekið með
fögnuði. En Clark hvíslaði að Nancy, að fyrst yrði hún að skreppa
með sér inn í búöina henpar — beint á móti Clementine — því
að hann þyrfti að tala við hana.
Það var svalt og hljótt inni hjá Nancy, eftir allan gauragang-
inn hjá Clementine. Undir eins og þau höfðu lokað dyrunum
eftir sér, faðmaði Clark hana að sér. Nancy hafði haft miklarj
kvalir af vondum draumum eftir allt það, sem gerst hafði í Glebe
House, en í faðmi Clarks var hún örugg. Allt annað varð fjar-
rænt og óvirkilegt, er hún fann arma hans utan um sig og vissi
að hann elskaði hana og ætlaði alltaf að vera hjá henni. Allar
E. R. Burroughs
2118(5
7.—14. september 1958
KAUPSTEFNAN í LEIPZIG
Alþjóðlegt framboð á allskonar neyzluvörum
Yfir 7000 sýningaraðilar frá 36 löndum.
Kaupendur frá 80 löndum
Umboðsmenn: Kaupstefnan Reykjavík
Lækjargötu 6 a og Pósthússtræti 13
Símar 11576 og 32564,
SÆLA CAFÍ
undirritaður hef opnað nýja veitingastofu með sjálfs-
afgreiðslu að Brautarholti 22.
Veitingastofan verður opin frá kl. 7 að morgni til kl. 11%
að kvöldi alla daga. Á boðstólum verða fjölbreyttar matar-
og kaffiveitingar.
Það borgar
sig aílíaf að
heimsækja
Leipzsg
-IARZAM-
Sögu Pomeroys var lokið
og Tarzan sneri við heim-
leiðis. Hann valdi skemmstu
leið og hirti ekki um hættur
og erfiði sem fylgja óþekktu
landi. Það kom nokkuð hik
á hann er hann kom aða vatnið, en lítt grunaði hann
fenjum, en svo varpaði hannö hættur þær sem þar biðu
sér til sunds í gruggugtu hans.
Ka^ber h.i.