Vísir - 01.10.1958, Blaðsíða 6

Vísir - 01.10.1958, Blaðsíða 6
6 V I S I B Miðvikudaginn 1. október 1955 VXSIR D A G B L A Ð VÍBÍr kemur út 300 daga á árl, ýmist 8 eða 12 blaðsíður. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson. Skrifstoíur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3. ■átotjómarskrifstoíur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00. Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00. Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00. Sími: (11660 (fimm línur) Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði, kr. 2.00 ^intakið í lausasölu. Félagsprentsmiðjan h.f. Kapp er bezt nteb forsjá. í fréttum blaða og útvarps hef- ir verið greint frá því, að brezkur tundurspillir, sem togaraeigendur í Grimsby og Hull hafa á einskonar leigu til þess að vernda veiðiþjófa á íslandsmiðum, hafi siglt á landhelgisbrjótinn North- ern Foam og stórlaskað hann. Munaði minnstu, að togaraeigendur í Grimsby og reksturinn, og skall þar hurð nærri hælum, að. togara- menn fengju þá útreið, sem Bretar hafa ætlað íslenzkum varðskipsmönnum upp á síð- kastið. Nú er það alkunna, að rekkar þeir, sem manna brezka flot- ann, hlýða fyrirskipunum út í æsar, hafa oftlega horfzt af dirfsku í augu við ofur- efli, minnugir þess, að Tennyson kvað forðum af öðru tilcfni- ,,Theirs is but to do or die“. Gildir að sjálf- sögðu einu, hvort brezkir sjóliðar eiga í höggi við rússneska flotann eða þann 1 íslenzka. Er ekkiannað vitað, en togaraeigendur í Grimsby og HulJ hafi teflt fram tund- urspillum þegar Rússar lýstu yfir 12 mílna fiskveiðilög- sögu í Hvítahafi og hafi þar verið brezk fiskisltip á út- hafinu og að engu haft þá skoðun Rússa, að þarna væri um að ræða landhelgi Sovét- ríkjanna. Munu brezkir tog- aramenn hafa haldið áfram veiðum sínum í landhelginni þar, geiglausir að vanda, á meðan Hogue, Diana og Russell sveimuðu umhverfis þá og veittu þeim þá vernd, sem togaraeigendur í Grims- by og Hull að sjálfsögðu eiga heimtingu á í landhelgi annarra. Er ánægjulegt til þess að vita, hve brezk stjórnarvöld eru ævinlega sjálfum sér sam- kvæm, þegar um það er að ræða að gæta iaga og réttar á úthafinu. Munu Bretar heldur ekki vera í vandræð- um með að verja togara frá Hongkong, ef einhverjir eru, sem vilja veiða á úthafinu undan Kínaströndum, í svo sem 3V2 sjómílu fjarlægð frá landi. Munu þeir Grimsby- menn Hokongborgar áreið- anlega ekki láta Kínverja setja sér stólinn fyrir dyrn- ar í þeim efnum. Yfirleitt er öllum íbúum heims nokkurt öryggi í því, að Bretar skuli hvar og hve- nær sem er halda uppi merki þeirra, sem krefjast alveg skilyrðislaust að fá að fara frjálsir ferða sinna um öll heimins höf, hver sem í hlut á. Með þessum hætti vitum vér, að réttur smæl- ingjanna verði aldrei fyrir borð boi'inn, meðan Díönur og Russellar Breta sigla um heimshöfin. Er ánægjulegt að minnast þess, að brezka flotastjórnin neitaði með öllu að lýsa nokkra tugi þúsunda ferkílómetra svæði á Kyrrahafi bannsvæði, er landvarnaráðhei'ra Breta hugðist hefja þar tilraunir með kjarnorkuvopn. Voru viðbrögð brezku flotamála- stjórnarinnar þá enn ein sönnun þess, hve vel brezki flotinn er á verði, þá um það er að ræða að færa út lög- sögu eða á annan hátt trufla frjálsar siglingar. Vér ís- lendingar eigum sannarlega hauk í horni þar st.n brezki flotinn er, ef vér bara bær- um gæfu til að skilja það. ' Hins vegár mun mörgum hér heima finnast, að kapp sé bezt með forsjá, og á- stæðulaust sé að verja land- helgisbrjótana með því að sökkva þeim. Lord Neison-Axiersoit Andei’son commodore, sá er stjórnar hinum kænlegu hernaðai'aðgerðum við ís- land þessa dagana, mun hafa ráðlagt Northern Foam að ) hverfa heim í bili og láta um stundarsakir af grip- deildum í Norðui’höfum. Sýnist fara vel á þessu, og líklega stendur eigendum skipsins rétt á sama, því að ugglaust verður ríkissjóður Bretlands að borga brúsann og sjálfsagt hallann af hinxri furðulegu útgerð á íslands- miðum. Sennilega er Anderson com- modore hinn vænsti maður, þó að honum sé í bili uppá- lagt að vernda þjófa. Vér skiljum, að orðtakið „Duty before pleasure“ er enn í fullu gildi með Bretum, og ástæðulaust sýnist með öllu að hafa flotaforingjann og störf hans í flimtingum og kalla hann Lord Nelson- Anderson. Menn verða að gera fleira en gott þykir, og þó að flotaforingjanum væri nær skapi að gersigra einhvern flota í Nýrri Tra- falgai'orustu eða innikróa Minningarorð. Óskar Þórðarson, læknir. Það fer ekki hjá þvi, þegar vænn maður og vinsæll er í burtu kallaður fyi'ir aldur fram, að enda þótt sorg og tregi nísti sárast hugi frænda hans og ástvina, séu fleiri en þeir, sem finnst þeir hafi þar um sárt að binda. Sjaldan eða aldrei hef eg fundið til þessa greini- deild Háskóians og lauk em- bættisprófi í þeirri gi'ein árið 1927. Meðan hann var við nánx og að því loknu gegndi hann störfum sem staðgöngumaður héraðslækna á nokkrum stöðum úli á landi, en fór utan til frek- ara náms hafxstið 1927 og dvaldi þar á ýmsum stöðum um nokkurra ára bil. Fékk hann síðan viðurkenningu sem sér- fræðingur í barnasjúkdómum og stundaði þau störf jafnan síðán hér í baenum samhliða al- mennan; læknisstörfum. Skóla- læknir Austurbæjarbarnaskól- ans og Laugai'nesskólans svo og íþi’óttalæknir var hann í mörg ár. Óskar fór margar námsferð- ir til útlanda, eftir að hann settist að hér, og vann á sjúkra- húsurn um lengri eða skemmri tíma. Naut hann almenns trausts og vinsælda í starfi sem í einkalífi. Árið 1928 giftist Óskar Guð- í’únu Sveinsdóttur, Jónatans- sonar bónda að Hrauni á Skaga, og lifir hún mann sinn ásamt börnum þeirra, Bent, hagfræðingi og Auði, stai’fs- stúlku hjá ríkisútvai’pinu. Ekki efa eg það, að jafn gjörfilegur maður og efnilegur sem Ósk- ar var, hafi átt margra góðra' kvenkosta völ. Hitt er eg einnig sannfæiður um, að vai’la hefði hann getað fengið betri konu né sér samboðnari en Guðrúnu um di'englund og' höfðingsskap, og munu allir hinir möi’gu sem hafa eignazt vináttu hennar, ljúka þar upp einum munni. Óskar lézt hinn 24. f. m., eftir stutta en strangá sjúkdómslegu, og vei’ður jai’ðsettur í dag. Ilann fékk fagurt andlát og' m.iög i samræmi við líf hans allt. Blessuð sé minning hans. Friðrik V. Ólafsson. ^lerk líniainóí : legar en við andlát vinar míns Óskars Þórðai’sonar læknis, og áreiðanlega mun margur annar, nær og fjær, hafa þar sömu sögu að segja Eg hygg, au fáum sé það gef- 50 ár llðin frá upphafi lagakennslu á Islandi. Opinberir fyrirlestrar um lögfræði- leg efni í því tilefni. ið, að geta betur en hann sam- einað það, að vera allt í senn, ufhaldinn heimilislæknir, kær vinur og eftirsóttur félagi, og allt þetta með svo mikilli pi’ýði, að erfitt hefði vei’ið að hugsa sér, hvers þessa maður hefði helzt mátt við að missa. •Það er því ekki undarlegt, þótt. manni finnst, að við hið svip- lega iráfall hans . hafi rofnað það skarð í vinahópinn, sem seint verði fyllt. Óskar fæddist að Gerðhömr- um í Dýrafirði, hinn 14. júní 1897 og voru foreldi’ar hans séi’a Þórður Ólafsson, síðar pró- fastur á Söndum, og kona hans, María ísaksdóttir. Séra Þórður Ólafsson var hinn mesti íþrótta maður á yngi’i árum, og átti Óskar því ekki langt að sækja hið mikla líkamsþrek, sem hann var gæddur frá blautu barnsbeini. Lagði hann og' all- mikla stund á íþróttir og glím- ur á yngri árum. Óskar ólst upp í foreldrahús- um, lengst á Söndum, en gekk í Lærðaskólann og lauk stúd- entspróíi vorið 1921. Að því loknu innritaðist hann í lækna- einhver fúlmenni í Abúkír- höfn, verður hann í bili að láta sér lynda að flengja ís- landsmið, þar sem hann er dæmdui- til þess að iðka Kleppsvinnu nú um sinn. En að því hlýtur þó að reka, að brezka flotamálastjórnin telji, að togaraeigendur í Grimsby og Hull verði að fara að svipast um eftir öðr- um aflasælli miðum, ekki vegna þess, að íslendingar hafi í’étt fyrir sér, — því að Bretar hafa ævinlega rétt fyrir sér og' allir aðrir fara með rangt mál, heldur vegna þess, að þessi réttarbrot, sem hér eru íramin daglega, eru skopleg og verða æ skoplegri, þótt níðing'sskap- urinn sé hinn sami. í dag eru liðin rétt 50 ár frá því að lögíræðikennsla hófst á íslandi. Á Alþingi 1903 flutti Jón Magnússon frumvarp um stofnun lagaskóla. Hafði laga- skólamálið þá verið flutt á. flestum þingum á ofanverðri 19. öld, en eigi náð fram að ganga vegna andspyrnu danska konungsvaldsins. Frumvarpið hlaut samþykki Alþingis og náði staðfestingu konung's hinn 4. marz 1905. Nokkur bið varð þó á því, að Lagaskólinn tæki til starfa, enda var gert ráð fyi’ir því í lögunum, að það vrði ekki, fyrr en fé yrði veitt til hans á fjárlögum. Var skólinn settur í fyrsta sinn 1. okt. 1908. Fyi’sti forstöðumaður skól- ans var skipaður Lái’us H. Bjarnason, en Einar Arnói’sson var kennari við skólann frá öndvei-ðu. Á næsta ári bættist þriðji kennarinn við. Jón Krist- jánsson, er skipaður var auka- kennai’i. Er skólinn tók til starfa höfðu sex stúdentar ver- ið innritaðir. Skólinn var til húsa í Þingholtsstræti 28, er eyðilagðist í b'runa á jólanótt á síðastliðnum vetri. Lagaskólinn starfaði einung- is í fá ár, því að hann var lagð- ur niður eins og' hinir embætt- ismannaskólainir, er Háskóli íslands tók til starfa 1911. Tók lagadeild Háskólans þá við hlutverki hans. Var hún beint framhald af Lagaskólanum, og kennarar Lagaskólans urðu fyrstu prófessorar lagadeildar- innar. Vegna þess hve skamm- ur starfstími Lagaskólans var, brautskráði hann aldrei neina kandídata. Fyi-stu lögfræðing- arnir, sem 'luku embættispi’ófi lxér á landi voru brautskráðir írá Hóskólanum árið 1912. í morgun ld. 10 komu kennai’- ar í lagadeild og lögfræðistú- dentar.saman í Háskóla íslands og var þá þessa hálfrar aldar afmælis lagakennslunnar minnzt innan deildarinnar. Þá hefir lagadeildin ennfremur í tilefni af afmælinu meðal ann- ars ákveðið að efna til flokks opinbei’ra fyrirlestra um lög- fræðileg efni á þessu kennslu- misseri. Þegar er ráðið, að eft- irtaldir rnenn flytji fyrirlestra: Prófessor Ármann SnævaiT, Bjarni Benediktsson alþingis- maður og dr. jur. Þói’ður Eyj- ólfsson hæstaréttardómari, sem báðir voru um skeið prófessor- ar við lagadeildina, og prófes- sor dr. jur. O. A. Boi’um fi’á Kaupmannahafnarháskóla, sem kemur hingað í boði lagadeild- ar. Er hann þekktur fræðimað- ur í heimalandi sínu og ís- lenzkum Ipgfræðingum vel kunnur. Fyrsti fyrirlesturinn vei’ður fluttur í Háskólanum n. k. þriðjudag kl. 17.30. Fyrii’lesai’i verður próf. Borum. Fjallar fyrirlestur hans um samræm- ingu norrænnar erfðalöggjafar. Jóhan Rönning h.f. Raflagnir og viðgerðir á öllum heimilistækjum. — Fljót og vönduð vinn». Sími 14320. Jóhan Rönning h-f. Laugiyegl 10. Siml iá3B7

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.