Alþýðublaðið - 12.01.1958, Blaðsíða 6

I
AlþýðablaðiS
Sunnudagur 12. janúar 1957
í LEIT AD GLATAÐRI ÆVI
í>J ÓÐVIL JINN skýrir svo frá
í gær, að Guðnaundur J.-(aki)
hafi áhyggjur þungar og stór-
ar út af „vinnu:brögðum“ á
skrifstofu Alþýðuflokksins.
Verkamönnum í Reykjavík,
sem hafa Guðmund J. á fram-
færi sínu, þykir sem nær standi
Guðmundi að gera grein fyrir
því hvernig honum hefur tek-
izt að drepa tímann þau ár,
sem hann hefir tekið laun úr
vösum verkamanna í Reykja-
vík, því al'kunna er, að af mál-
efnum þeirra hefur hann eigi
haft önnur afskipti en þau að
reyna að telja verkamenn á að
kjósa kommúnista, fynr hverj-
ar stjómarkosningar í Dags-
brún.
Má því með sanni segja, að
fyrir verkaanenn í Raykjavík
hefur ævi Guðmundar J. ver-
ið glötuð!!
; ™ "i wrw
íÁLÖGUM?
Annars er það ekki einleikið
með Guðmund J. vesalingin, að
hann skuli aidrei hafa neitt til
mála að leggja nema siúðursög- j
ur eða annað af sams konar
toga spunnið.
Mönnum er það minnisstætt
hér á árunum, þegar Guðmund-
ur J. vildi láta telja sig her-
námsandstæðing og fremstan í
flokki þeirra er „börðust“ fvrir
brottför hersins. Helzta framlag
hans til þeirrar „barattu“, var
að komast yfir amerískar nekt-
armyndir og dreifa þeim til
fjárhagslegs ágóða fyrir Æsku-
lýðsfylkinguna!
Að sjálfsögðu hafði Æskulýðs
fylkingin og málstaður heið-
arlegra hernámsandstæðinga
ekki nema slfaða og skömm af
þessu tiltæki Guðmundar J.
Hið sama á svokallað Aiþýðu-
bandalag eftir að reyna, mann-
inn er ekki sjálfrátt!!
BÆ J A R R Áf>S MAÐUR
GUÐMUNDAR VIGFÚS-
SONAR.
ÞJÓÐVH-JAMENN hafa af
þvi miklar áhyggjur þessa dag-
ana, að það muni hefna sín nú
í bæjarstjómarkosningnnum
hversu kokrnðir þeir hafa verið
og fúsir að kingja stóru
orðunum um brbttför hersins.
Sér í lagi ásækir þá nú ótti
við að Þjóðvörn muni ná aftur
einhverju af fylgi því sem
Bynjólfs-Hannibals-bandalag-
inu tókst að lokka frá Þjóðvörn
í siðustu aiþingiskosningum.
Af þessum sökum hefur Þjóð-
viljinn nú hafið söng mikinn
um íhaldsþjónustu Bárðar Daní
elssonar á liðnu kjörtímabili.
Af þessu tilefni sakar ekki að
minna Þjóðviljapiltana á, að
Bárður Daníelsson hefur verið
sérstakur fulltrúi Guðmundar
Vigfússonar í bæjarráði, enda
þangað kominn fyrir hans frum
kvæði! Guðmundur Vigfússon
hefur með öðrum orðum talið
„íhaldsþjóninn“ Bárð Daníels-
son, ómissandi í bæjarráðí!! —
Annars staðfesta þessi skrif
Þjóðviljans um Bárð það sem
er á allra vitorði, að mikil and-
staða var gegn þvi að Guðmund
ur Vigfússon yrði áfram í efsta
sæti á lista kommúnista.
Þeir, sem börðust gegn því,
eru með þessum skrifum gegn
Bárði, að hirta Guðmund Vig-
fússon. Enda er sannleikurinn
sá, að hvað sem segja má um
Bárð, þá hefur Guðmundur
gengið stórum lengra í i’haids-
þjónustu sinni. A. m. k. er ekki
kunnugt um, að Bárður hafi
opinberlega lagt til að Gunnár
Thoroddsen borgarstjóri, fengi
sérstaka þóknun (50 þús. kr.)
fyrir að sitja bæjarráðsfundi í
vinnutímanum, svo sem Guð-
mundur Vigfússon hefir gert!!!
EKKI SÉR ÞAÐ
SÍNA MENN . . .
M ORGITNBLAÐIÐ telst vera
mjög sammála því, sem Lúðvík
Gizurarson sagði hér í blaðihu
í dögunum, um hættuna, sem
stafaði af því, að mikið fjár-
málavald safnaðist á fárra hend
ur. Skýringin er vitanlega sú,
að Lúðvík nefndi SÍS, sem
dæmi upp á þetta og átti þar við
hlutafélög þau, sem SÍS-fcr-
kólfarnir hafa staðið í að stofn-
setja og tengja samvinnurekstr
inum. í gleði sinni gieymist
Morgunblaðinu að geta þess, á
hvaða timabili þessi þróun hef-
ur átt Sér stað. En befta hefur
einmitt gerzt á tímabiii sam-
starfs Sjálfstæöisf?i>kksi'hs og
Framsóknar, þegar hin ógeðs-
lega helmingaskiptaregla var í
algleymingi!!
OG TJALDIÐ FELI.UR.
Það hefur að vonum vakið at-
hygli síðan framboðslisti Bryn-
jólfs-Hannrbals-bandalagsins
1 hér í Reykjavik var birtur,
hværsu aigjörlega og grímulaust
kommúnistar hafa hú tekið öll
völd af Hannibaiistum. Af 15
fyrstu sætum listans fær Hanni
bal 3, og af 30 frambjóðendum
fá Hannibalistar heila? 7!!. Var
það þó í upphafi eitt helzta boð-
orð Hannibals, að látá a. rri. k.
líta svo út, sem hann heíði öll
ráð kommúnista í hendi sc-r. og
gæti skommtað þeim úr hnefa!
Nú felia kommar sig auðsjáan-
lega hafa haft þau not af Hanni
bal, sem unnt sé að háfa af svo
{ skjóllausu hliföarfati og því sé
engin -ástæða til þess, að halda
áfram. sýningu í brúðuleikhúsi
því, sem nefnt er Alþýðubanda-
lag..
Eða ber ef til vill að skoða
þessi-úrslit í því Ijósi, að ekki
fyrirfinnist nema sjö alfreðs-
'sjúklingar!!
J UM ÞÚSUNDIR ára hefur
' máninn haft töfradul áhrif á
íbúa nágrannahnattar hans, —
jörðinni. í fornöld var hann
tignaður sem guðdómur, vís-
indamenn nútímans vinna sí-
i fellt að rannsóknum í sambandi
1 við hann. Og þetta er ekki að
undra, þar sem máninn er í
sjálfu sér stjarnfræðilegt eins-
dæmi. Stjörnufræðingarnir,
sem beint hafa sjónaukum sín-
um út í himingeiminn á und-
anförnum öldum hafa ekki
fundið þar neina hliðstæðu
þessa fylgihnattar, sem að þver
máli er einn fjórði af þvermáli
móðurhnattarins. Þrjátíu aðrir
fylgihnettir eru fundnir, þar af
þt'ír á síðastliðnum átta, árum,

s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
N
■ s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Enn hefur það skeð, að fjölskyldur hafi misst allar eigur sínar í
eldsvoða. Brunatrygging fyrir sannvirði hefði bætt tjón þeirra að
fullu, en því miður reynist það oft svo, að slík trygging var ekki
fyrir hendi.
Við viljum því beina þeim tilmælum til allra heimila og ein-
staklinga, að kaupa þegar tryggingu á innbúum sínum og hækka
eldri tryggingar miðað við núverandi verðlag.
Hafið samband við skrifstofu okkar í Reykjavik eða umboðs-
menn okkar úti um land og gangið frá brunatryggingu yðar á full
nægjandi hátt.
Sími 17080 — Sambandshúsinu, Reykjavík
en þeir, eru allir miklum mun
smáerri, samanborið við móð-
urhnettina.
Máninn sést betur með ber-
um augum en nokkur hnatt-
stjarna sést í sterkustu sjón-
aukum. I þeim sjónaukum ,má
hins vegar virða fyrir sér yfir-
borð mánan: eins og hann væri
í aðeins 500 km fjarlægö.
Greind. hafa verið fyrirbærl á
yfirborði hans aðeins tvöföld að
stærð samanborið við venjuleg
an knattspyrnuvöll.
Stjarnfræðingar hafa gert
„Iandabréf“ af mánanum síðan
á dögum Galileos, en hann
gerði það fyrsta með aðstoð
hins frumstæðasta sjónauka
árið 1610. Nú eru til nákvæm-
ari landabréf af mánanum en
til dæmis auðnum Grænlands,
og á það eru skráð um 700 ör-
nefni.
Ekkert vatn er á mánanum,
þar af leiðandi engin höf og
ekkert sem skiptir löndum.
Ekkert annað en hrjúft kletta-
landslag, sem skiptist í dekkri
og ljósari svæði. Allt yfirborð
mánans er að stærð ti tæplega
helmingur Atlantshafsins, en sá
hluti hans, sem okkur er sýni-
legur, er aðeins á stærð við
Norður-Ameríku. Fjallgarðarn-
ir á mánanum eru hins vegar
furðuháir. Liebnitzfjöllin við
suðurskaut mánans ná 33,000
feta hæð, • en Mount Everest
ekki nema 29000 fetum. Við
norðurskautið eru fjöll, sem
hlotið hafa nafnið „Tindar hins
eilífa ljóss“. Dagsbirta er á
tunglinu í tvær vikur, myrkur
í tvær, en tindar þessara fjalla
] eru svo háir, að þar er ævar-
1 andi sólskin.
| Skáldin hafa valið mánanum
: mörg fögur lýsingarorð. Rétt-
' ast væri honum líkt við bólu-
I grafið andlit. í yfirborði hans
' er gígur við gíg, þeir dýpstu
'allt að 30,000 fetum frá botni
að brún. Álíta sumir vísinda-
menn að þeir hafi orðið til við
eins konar eldgos, aðrir að inni
króað gasloft hafi brotizt út
þar, þegar máninn var að
kólna. Enn eru þeir sem hvggja
að þeir hafi myndazt við loft-
steina, sem á honum hafi dun-
ið. Ef svo væri mundi loft-
steinn sá, sem gróf þar stærsta
gýginn, hafa verið um 200 bill-
jónir smálesta að þyngd, sam-
kvæmt útreikningum vísinda-
manna. Hinar breiðu, beinu og
löngu hvítu línur, sem liggja
frá sumum þessum gígum, eru
eitt af því sem vísindamenn
vorir fá ekki enn skýrt, Ekki
vita þeir heldur af hvaða efni
yfirborð mánans er mvndað,
en ekki er þar um að ræða
neinn jarðveg í okkar skilRÍngi. :
Á mánanum ríkir eilíft logn, :
og þár er hvorki kvöldhúm né •
morgunskíma, heldur birtir. þar
og myrkvast á einu vetfangi.
Löngum hafa menn glímt við
! þá ráðgátu hvernig máninn
|muni líta út á myrku hliðinni.
Stjarnfræðingar hafa í rauninni
séð einn fimmta hluta af myrku
hliðinni, fyrir mismunandi
halla hans á braut sinni, og
j ekki orðið þar varir neins, er
bendi til að öðruvísi sé um-
horfs á myrku hliðinni. Þó þyk
ir ekki ósennilegt að miðbik
beirrar helftar sé að einhverju
leyti frábrugðið, þar eð hvorki
gætir þar aðdráttarafls jarðar,
né hins mikla og snögga rnunar
hita og kulda.
I dag eru það elskendur og
úrelt skáld sem dást að mána-
skininu. Áður var það víðast
hvar eina næturlýsingin. Eins
I og allir vita er máninn ekki
' sjálflýsandi, heldur endur-
lendurvarpar hann sólarljósinu,
I— og þó heldur lélega, eða að-
j eins einum f jórða hluta þess.
Ijörðin endurvarpar einum
briðja á fylgihnött sinn, og því
er það, að á stundum siáum :
við daufa mynd af tunglinu á
meðan sól er enn á lofti.
Öidum saman hefur því ver-
ið trúað að máninn hefði dular-
full áhrif á lífið á jörðinni.
Sagt var að hann hafði áhrif á
iurtagróður, geðhrif, kvenfólk
oa drauga. Ekki er ýkjalangt
síðan að jafnvel vísindamenn
trúðu því að máninn væri
bvggður eins" konar lífverum.
Aðeins ein breyting hefur orð-
ið á yfirborði mánans. siáanleg
frá jörðu, síðan menn fóru að
athuga það í sæmilegum sjóri-,
aukum. Gígur einn, gífurlega
stór og djúpur, er með öllu
Ihorfinn og sést ekki móta bar
fvrir ójöfnu. og skilur enginn
hvað gerst hefur.
Engum mánavísindamönnum
ber saman um uppruna mánans.
Ein kenningin er sú, að hann
hafi verið flökkuhnöttur en
flækst inn á aðdráttarsvið jarð-
ar. önnur að hann hafi klofn-
að út frá jörðinni. Benda sum-
ir vísindamenn á bví til sönn-
unar að brotafletir séu í blá-
mýtisbergið á botni Kyrra-
h'*fs. í st.að bes's að annars stað-
ar er grágrýti í botni hafa, eins
og efst við yfirborð jarSar.
Ekki eru heldur neinar líkur
fvrir bví að mannmura tækist
sð ráða þá gátu, bótt honum
t^kist að komast til mánans.
Honura hefur enn ekki tekizt
Framhald af 3. síðu.