Alþýðublaðið - 05.02.1958, Side 11

Alþýðublaðið - 05.02.1958, Side 11
Miðviikudagur 5. febrúar 1958 jf' ■ A 1 J» ý ð u b 1 a 8 i ð 11 í BÁG er miðvikuaágurinn 5. febrúar 1958. Slysavarðstöfa Keysjitvlltur er opin allan sólarhrin^inn. Nætur- læknir L.R. kl. 18—8. Sírni 15030. JEftiriailn apótek eru opin Jcl. 9—20 alla daga, nema laugar- daga_kl. 9—16 ög sunnudaga kí. 13—16: Apótek Austurbæjar (sími 10270), Garðsapótek (sími 34006), Holtsapótek (sími 33233) og Vesturbæjar apótek (simi 22290). Bæjarbókasafn íU,ykjavíknjr, Þíhghoitsstrætl 29 A, sími 1 23 08. Útlán opið virka daga kl. 2—10, laugaraaga 1—Lfes- stofa opin kl. 10—12 og 1—10, laugardaga kl. 10—12 og 1—4 Lokað á sunnudögum yfir sum- armánuðina. Útibú: Hólmgarði 34 opið mánudaga, miðvikúdaga og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla giitu 16 opið hvern virkan dag nema laugardaga kl, 6—7; Efsts SUhdi 38 opið mánudaga, mið- vikudaga og föstudaga kl. 5.30— 7.30. F L U G F E RÐlK Fiugféiag íslands. Millilandaflug: Hrínifa'xi fer til Giasgovv', Kaupöiannahafhar og Hamborgar í dag kl. 8. Vænt anlegur aftur til Reykjavíkur á morguu kl. 16.30. Innanlands- flug: í dag er ráðgert að fJ.júga tii Akureyrar, ísafjarðar og Vest mannaeýja. Á morgun er ráðgert að fljúga til Ákureyrar (2 férci • ir), Bíldudals, Egilsstaða, ísa- fjarðar, Kópasker.-s. Patreks- fjarðar og Véstmannaeyja. Loftieiðir. Edda kom í morgun kl. 7 ffá New York, fór til Stavangurs, Kaupmannahafnar og Hamborg ar kl. 8.30. Saga, milliiandaflug vél Loítleiða, er væntanleg til Réykjavíkur kl. 18.30 í, dag frá London og Glasgow. Fei' til New York kl. 20. Droiming fer frá Kaupmannahöfn 7. febr. til Færeyja og Reykja víkúr. — Fluthingur óskast tilkyrintur sem fyrst á skrif stofú Sameinaða í Kaup- mannabxöf'n. Sldpaafgreiðsla Jez Zimsen Éfífehduf Pétúrsson. LESGUBÍLAR BifrelSastöSin Bæjariei'ðia Sími 33-500 —o— Bifrtíiðastöð Steimiór* Sími 1-15-80 Bifreiðastöð Éeykjavíku? Simi 1-17-20 Sendibflástöðin Þröstur Sími 2-21-75 SKIPAFRÉTXIR Ríkisskip. Hekla er væntánleg til Reykja víkur árdegis í dag að vestan úr hringferð. Esja er á Austfjörð- um á suðurleið. Herðubreið er á Austfjörðum á leið til Þórshafn ar. Skjaldbreið fer frá Reykja- vík kl. 17 í dag vestur um land til Akureyrar. Þyriil er í olíu ■ fluningum á Faxaflóa. Skaffíeii ingur fór frá Reykjavík í gær til Vestmannaeyja. Skipadeild SÍS. Hvassafeli er á ^""^rhöín. Arnarfell er væntanlegt til Akraness á morgti.. „„ xvaup- mannahöfn. Jökulfell fer í dag frá Akránesi áleiðis. til New- castle, Grimsby, London, Bou- logne og Rotterdam. Dísarfell er væntanlegt til Reykjavíkur á morgun. Litlafell er í Rends- burg. Helgafell er í Þorlákshöfn. Hamrafell er væntanlegt til Ba- tum 11. þ. m. Alfa fór 23. f. m, frá Capo de Gata áleiðis til Þor- lákshafnar. Eitoskip. Dettifóss hefur væntanléga íar ið frá Ventspils í gær til Reykja víkur. Fjállfoss kom til Piotter- darti 2Ö/1, fér þáðan til Ant- Werþen, Hamborgar, Hull og' Reykjávíkur. Goðafoss fór frá Eéykjávík 31/1 til Néw York. Gullfoss kom til Reykjavíkur 3/2; frá Kaupmánnahöfn, Leith ög Tbörshavn. Lagarfoss fór frá Norðfirði 2/2 til Hamborgar, Gáutáborgar, Kaupmannahafn- ar, Ventspils og íurku. Reykja- foss kom til Hamborgar 2/2,,fer þaðan til Reykjavfkur. Tröila- föss fór frá New York 29/1 tii Reykjavíkur. Tungufoss fór frá Eskifirði 1/2 til Rotterdsm og Hamborgáf. FUNDI8 Bræðrafélag Latigarhesséfesi- ar heldur fund í fundarsal k.irkrj unnar í kvöld kl. 8.30. Rædd verða félðgsmál, kaffi dru'kklS» síðan skemmtiatriði. lee! Sireef Framhald af 7. síðu, hann veit að minnsta kosti vhernig blöð almenningur vill haifa handa á milli. Fyrsta verk hans váf að reka hokkra meöstarfsmenn eink- um úr hópi þeirra, sem rituðu um msnningarmál ■ogbókménnt ir, og höfðu hafið þá þæíti á hærra svið, — meðal þeirra var GaTswiorthy, sem hlaut nóbels- verðlaun, og Julian Huxley, en Guy vildi ekki heyra neitt um hærra svið talað, — þeir kaup- endur, sem hann skírskotaði til voru af lægra sviöi. En Guy átti það til að aug- lýsa stóru letri á forsíðu eftir stórglæpamanni, sem framið hetfði hópmorð. falsanir, íkveikj ur og annað þessháttar, —- Og stóra mynd af Hitler und:r fyr- irsögninni, og var þatta þó óður en styrjöld hófst. Þeíta kunni brezkur almenningur að rneta Framhald af 9. síSu. og mjög efnilegur. Ha-ðar Georgsson, ÍR, stökk 1,83 m. Á ÍR-mótinu stökk Valbjörn 1,60 m. í hástökki án atr. og Ó1 'áfur Hólm 1,55 m. í langstökki sigraði Gylfi Snær., 3.10 m. Valbjörn varð annar, 3,04, Ól- afur Hólm þriðý. 2,79 m. og Kjrijstján Eyjó''ísson, 2,78 m. Helgi Björnsson s:p'vaði í há stökki með atr. 1,65, annar varð Gylfi Snær., 1,65 og Val garður Sigurðsson 1,65. gefðu mér! É'g skal aldrei fram ar strjúka frá þér. Ég skal allt af láta mér þykja vænt um þig og vera þér hlýðinn og ,góður. Bara berðu mig ekki ,elsku, bezta móðir mín!“ „Farðu úr treyjunni og vest- inu, ó'ánssami strákurinn þinn“, sagði frú Patrik og stóð upp af stólnum og hélt á leður ólinni í annarri hendinni. Eg fór úr treyjunni og vest inu og hélt alltaf áfram á með an að bi.ðja mér vægðar. Ég skreið aftur að fótum frúarinn ar, breiddi út faðminn og leit til hennar tárvotum augum, bíðjandi fyrirgefningajr, biðj- andi vægðar og lofandi bót og betrun. Ó, hversu heitt ég bað. „Á2, elsku, hjartans, bezta móðir míh!“ hrópaðí ég hástöf um, „Ó, vægðu mér! — Ö, fyr irgéfðu litlá synihum þínum! Æ, þú mátt ekki berja mig, blíð asta, ijúfasta móðir mífl, því að ég xoli éfcki hirtingu, ég er svo veikur og þreyttur! Fyrir- gefðú mér rétt í ?étta skiptið, ég skal aldrei, aldrei sæira þitt góða hjarta framar!“ Nei, orð mín höfðu ekki minnstu áhrif á frú Patrik í þá átt, að hræra hana til meðaumk unaf. Hún var fastráðin í því að hirtá mig ,og í skelfilegri geðshraeringu hóf liún ólina á loft og lét hana ríða um herðar mínár þrisvar eða fjórum sinn- uin í re>nnu. ,iEitt!“ hórpaði frú Pátrik. Ég hljóðáði af sáraukanum, spratt á_fætur og ilýði út í eitt horflið á Kefbefginú. Eh þó að frúin stæði í sömu sborum á miðju gólfi/þá náði ólin tii mín, hvar sem ég var í herbferginu, því að herbergið var lítið, en ólin löng. „Tvö!“ sagði frú Patrrlk, þeg ar næstu þrjú eða fjögúr högg in i’iðu af. Ég hljóp út einú horninu í annað. „Þrjú!“ sagði frú Patrik, og enn riðu nokkur högg um höf- uð mitt og herðar. Ég skreið undir borðið. En, einnig þar dundu höggin á mér ótt og títt. ,,Fjögur!“ sagði frú Patrik. Ég var hamslaus af sársauka, og æddi um allt herbergið. Loksins féll ég á grúfu niður á gólfið. „Fimm!“ sagði frú Patrik, og hirtingm var loksins á enda. Ég lá um tíma næstum því meðvitufldarlaus á' gólfinu. Ég varð þess var, að frúin stóð yf ir mér nokkra stund og blés ai rnæði. Svo heyrði ég, að hún fikipaði mér að standa á fæt ur, en ég hreyfði mig ekki. Ég ijfann svo, að hún laut ofan að mér og ýtti við mér, og svo a'lt í einu rak hún upp hljóð og kallaði á Maríönnu. Svo var ég tekirm upp og borinn upp á loftið og inn í herbergið mitt. Þar næst var ég afklæddur og látinn ofan í fúm, og svo leið ég út af í dvala. En við og við varð ég þess var, að frú Patrifc sat við rúmið mitt, — sat þar og grét. Stundum heyrð ist mér hún ka'la til mín úr fjarska, kalla mig öllum hugs anlegum gælunöfnum. Þegar ég vaknaði, var komið langt fram á dag. Ég fann, að ínús Bfarnason: Nr. 25 EIRIKUR HANSSON Skáldsaga frá Nýja Skotlandi. s V s s V V s s s s s < ég var allur stirður og sár og iémagna. Ég tók strax eftir því, að rúmið mitt var ekki á þeim stað í hefberginu, sem það var vant að vera, og ég sá, að gluggarnir á herbergúnu voru allt öðruvísi en þeir höfðu vef ið. Þeir voru nú svo útbúnir, að ekki var hægt að opna þá nema lítið eitt. Ég sk'ldi strax, hvað þessi breyting átti að þýða, of lét mér þó standa á sama um það, því að ég fann, að ég var yfirbugaður, og von in urn að geta strokið var al gerlega horfin úr buga mínum, en , hennar stað var kominn ó Ijós kvíði og örvænting. Ég klæddi mig og skreið ofán í setustofuna. Frú Patrik var þar fyrir. Ég sá, að hún var grát bólgin og að henni var mikið niðri fyrir. Hún tók mig í faðm sér og kyssti mig. Hún sagði mér, að sér þætti ósköp og skelfing fyrir því að hafa þurft að refsa mér, en að hún hefi þó ekki refsað mér eins stranglega og ég hefi átt skil ið, -— ég hefði nefnilega unnið til svo ógnarlega alvarlegrar hegningar. Hún sagði, að ég mætti aldrei fara yfir til Sand fords fólksins, — nei, aldréi, I aldrei, aldrei! Því allt væri það Löllu Sandford að kenna, að ég hefði strokið bui’tu. Hún aagð ist vita, að svo væri, þó að ég þrætti fyrir það, og frá þessari stund skyldi stórt djúp vera staðfest milli sín og ungfrú Sandford. Síðar um daginn kom ég fram í eldhúsið tíl Maríönnu. Hún brasti kúldalc.ga. þúgar hún sá mig, og hjó ákaft með höfðinu, eins og hún vildi klúfa mig í herðar niður. „Þá értu nú kominn aftur, vesalingur", sagði Maríanna. ,,Já“ sagði ég og leit niður á gólfi, því að ég skammaðist mín. „Og riú veiztu, hverning frú in fer að því að hirta óþekka stráka", sagði Maríanna. Ég þagði. „En þú áttir þetta fyllilega skilið“, sagði hún. „Já ég véit þáð“ sagði ég. ,,Þú áttir það skilið, en ekki fyrir'að reyna að strjúka héð an, heldur fyrir aumingjaskap inn að láta ná þér“. Ég leit á hana stórum aug um. „Já/ þú mátt reka upp stór augu, vesalingur“ sagði Marí anna og hjo ótt og títt með höfðinu. Svo gékk hún fast að mér, tók í aðra öxlina á mér og sagði í lágum hijóðum:: „Þegar þú reynir næst til að strjúka, þá láttu þér takast það ögn myndarlegra en í þetta skiptið, því að nái frúin þér á flótta í annað sinn, þá tætir hún þig í sundum lið fýrir lið. Ég þekki frútta betur en þú, vesalingur". „Ég ætla aldrei fi’amar áð strjúka", sagði ég’, og það fór hi'ollur um mig'. „Jú, þú gerir aðra tilraunina bi’áðum" sagði Maríanna, „og þú ert flón, ef þú gerir e!kki aðra tilraun, eftir ailt, sem á undan er gengið. Frúin er byrj uð en ekki ent með að láta þig fin'na sætleik svipunnar. Ég þekki frúna, trú þú mér“. Og Mai’íanna hjó höfðinu ótt og títt svo næri’i andlitinu á mér, að mér stóð verulegur stuggur af. Þessi orð Maríunnu örfuðu mig alls ekki til að hyggjá á að gera aði’a tiiraúnina til að strjúka heim. En þau höfðu þrátt fyrir það sérlega ill áhrii’ á migj því að þau fylltu mig kvíða og komu mér til að í myndá mér frú Patrik erm strangari og skapmeifi en hún í raun og veru var. Ég fékk þess végna æ meiri og meiri ó beit á henni, stóð meiri og meiri stuggur af henni og fórð aðist hana eins og mér var mögúíegt. Það var rétt eftir hádegið einn dag, nokkfu éftir þetta ó heppilega ferðalág mitt, að drengur kom með orð frá herra Sandford um þáð, að hann ósk aði eftir því, að frú Patrik kæmi sem snöggvast yfir í hús sitt og talaði við sig, því áð hann gæti ekki komið yfir í hennar hún, sökum þess, að hann væri ekki frískur þann dag. Frú Pat rik var hugsi um stund, en sagði svo, að hún skyldi fára og finna herra Sandford undir einS; Mig sárlangaði til að biðja hana að leyfaimér að fara með sér, því að ég þráði svo mjög' að mega siá Löllu, ent ég þorði ekki að fara fram á slíkt. Svo fór frú Patrik út méð drengn um, án þess að segja eitt ém asta orð við mig. Ég stóð í framdyrunum á hús inu, þangað til frúin var horfm fyrir næsta húshornið. En rétt í því, að ég var að láta aftur hurðina, sá ég. mér til undrun ar og fagnaðar, að Lalla Sand ford kom inn í garðinn og stefndi til míri. Ég var í þann veginn að kállá hástöfum aí' fögnuði, þegár ég sá, að Mn rétti út aðra hönd sína og gaf mér meriri, sem ég skildi, um það að tala ékki hátt. Hiún gekk svo til mín, þar sem ég stóð ,í tröppunum fyrir utan dyrnar, og kyssti mig á enriáð, en ég endurgalt það með því að kyssa haná á munni'im. Svo endurgalt hún kossinn með því að klappa mér á annan vang ann, en ég laúnaði það með þvi að leggja hendurnar um háls inn á henni og kyssá hana aftur og aftur á munninn. „Hvar er Marianna?" spurði Lalla. ,,í eldhúsinu", sagði ég. „Það er gött. Yið höfuxn stutt an tíma til að taía saman, elsku Eiríkur, en ég hef um margt að tala við þig“, sagði hún, og klappaði um leið á aðra kinn ina á mér, svo mjúklega og’ svo systui’lega, „Sástu frú Patrik fara?“ sagði ég. „Já“, sagði Laila. „Pabbi sendi eftir henni og tefur fyr ir henni hálfári kiukkutíma eða svö, til þess að ég geti sagt þér það, sem ég ætlá áð segj a þér“. „Élsku, bezta systir mín! Ó, hvað þú ert góð!“ sagði ég. „Elsku Éiríkur, þú áttir að koma til okkar og segia mér, að þú ætlaðir að strjúka heim til þín't sagði Lalla biíðlega. „Mig langaði til þess“, sagði ég, „en ég var svo hræddur um,

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.