Alþýðublaðið - 07.02.1958, Side 4

ö
A1 þ f 8 n b 1 a 8 1«
Fostudagur 7. febrúar 1958
þagsms
J. P. skrifar mér á þessa leið:
,,Þú gerðir að umlaisefni Siaka
vog hjá matvöruverzlunnm. —
Þetta vorii orð að sönnu. Ég hef
sjáifur reynt þetta og alveg eins
og þú segir, sérstaklega á sykri,
ihveiti, niðursoðnum ávöxtum og
J>ess háttar vörum, sem verzian-
ir vega fyrirfram til íþess að
flýta fyrir afgreiðsht. En ég hef
líka orðið var við þetta í kjöt-
verzlunum.
UM DAGIXN fór ég íytir
konuna út í búð og keypti tvö
Jsíló í sunnudagsmatinn. Þegar
-ég kom heim setti konán mín
kjötið á vogina, sem hún á —
og svo kallaði hún á mig. Ég sá.
4tð |>að var rétt, sem hún sagði:
Það vahtaði upp á vigtina kvaf t-
jpuiiá, éitthúhdrað og tuttugu ög
fimm grömm. Kjöt er dýrt 6g
þess vegna sárnaði mér, svo að
•ég fór aftur ’með kjötið í búðina,
sagði að ég hefði keypt það fyr-
Ir stundu og bað um að það
væri vegið að nýjtt, Hið sama
jíOVí', i iljós,
VEÍÍZL'UNARFÓUKH) horfði
tortrvggnislega á 'mig, hélt víst
að ég hefði skorið bitá áf kjöt-
inu ög gert mér 'svö ierð út í
Toúðina til þess að feyna að
jsvíkja út lit ndráð tuttúgu og'
Enn um slaka vog.
J. P. segir nokkrar dæmi-
sögur
Bregðið vörum á vogina
í búðinni sjáifri.
ekki svíkja ykkur.
firiun grönimfaf kjöti til við&ót-
ar. Ég stóð þafná eins og ilíá
gerour hlutur, en ég fékk þetta
uppbætt. Sanit er ég ekki viss
um að fólkið hafi saiuifærst um
að ég færi nieð rétt mái óg ‘sökiri
íægi hjá þV'í.
IMADl'R á aö fylgjast nieð
Vigtinni. Ef varan'er .fvrirfram
vegin þá á maður að bregða
pakkanum á vögina þar og at- f
huga útkomuna. Þefta gera mjög
fáir. Vogir eru í nær öííum verzl,
unun). Ég hef . aldrei reynt þáð I
i valbúðunum eða kjörbúðunum1
að vogin væri slök, en ég vil
benda á það að nú alllengi und-
anfarið hefur engin vog verið
á afgreiðsluborðum SÍS í Aust- I
urstræti. — Ég get þessarar stað
reyndar, önég geri það alls ekki
til þess að koma óorði á þessa
ágætu verzlúh. Ég hef vegið vör-
ur þaðah lieima hjá mér ög aldr-
ei iiefur vantað upp á.“
ÞETTA SEGIR J. P. Allmarg-
ir hafa taláð við mig af tilemi
pistiís míns síðastliðinn sunnu-
öag úm þetta mál ög ménn hafa
staðfest þáð, sem haldið Vaf þar
fram. Það ér furðulegt, eh flest-
ir nefria eina verzlun. Það er
alveg rétt, sem J. P. segir, áð
fólk á að fá áð setja vöfuna á
vog í sjálfri búðinni. Þá er éng-
um bUiðúm að fletta uih útköm-
una.
ÉG HUGSA að mjög, margir
sem fyrst heima hjá sér, kom-
ast að því að það vantar upp á
vógina, kynoki sér við að fara í
búðina aftur og kvarta. Þeir
hugsa eins og J. P., að engin
söhnúri sé fyrlr því að þeir hafi
ekki klipið af vörunni eftir heim
komuiia. Látið vörurnar á vög
þar sem þið kaupið hana. Það
er hreinlégast,
Hannes á hofhihu.
( Utan úr helml )
ÞAÐ VI.RÐIST, sem sam-
ikomúlagsumleitanir um ffí-
verzlunarsvæði í Evrópu mtíhi
stranda á Frökkum. Álmenht
var búizt við, að Frakkar
myndu ófúsir að faliast á tiítög
urnar um í'ríverzlun, en talið
yar-, að Þjóðverjar vildu ópha
Evrópu fyrir vöfuinnfluthihgi
írá öllum lönduin heims, og
að ]>eir gætu fengið Frakka tií
pess, að samþykkja að standa
að ffáVérzife'rfarsv£eðinú. 'Eng-
ínn getur sagt með vissu>
hvört Frakkar muni hafna hug-
.’riýridir.ni urn frfverzlunar-
■svæði. En margt bendir til, að
hin heií'iaga, þjóðleg'a eiú'n-
girni sé nú aftuf talin höfuö
iyggð i samskiptum Vestur-Ev
rópnlandanna, og að eir-'hgu
Evrópu__verði fórna'ð á altari
herinar..
Iririán hins sameiginlega
marka'Os mundu Frakkar fá
rnai'kað fyrir landbúriaðari'örur
i Þýzkaiandi og auk þess tæki-
færi til að látá. til sín taka í
samkepphihni um mafkað fýr'
ir iðhaðarvörúr.
■Ef ífívefzlunafsvæð.ið,, verð-
ur látið há ýfir Bretland ög
Nbrðuriönd, þá ótiast Frakkár
að danskar lar.dbúnaðaivörur
og brezkar og .skandinaviskar
iðnáðafvörur muni útilöka.
markað fyiir ffariskar afurðir.
Sem sagt. Frökkum er mjög í
iriúri, að komið vefði á sameig
ihiegum markáðí á meginiandi
Evrópu, eh eru á mátd hug-
myndinni um fríverzlun. Þó var
búizt við bví, að Frakkar vildu
af pólitískúfn ástæðum fá odda
aðstöðu f Vesiur-Evrópu og
því vérr, samþykkir frívérzlun,
þrátt lýTÍr þau efnahagsvanda-
ffiál, sem hún hefi.tr í för tneð
sér.
Þáð : clíum kuanugt að
Adehauef Htur frekar á L'na
stjómmáialegu hlið Evrópu-
htálanna en hin fjármáialegu.
Eitt aðalstefnumál hans er, að
tfeýsta sa'mvinnu Frakka og
Þjöðverja. Auk þéss skipulegg
ur Ádéhauef stefnu sína langt
fram í tímann o'g hefur mörg
jáfh í eldinum. Ef Bandaríkja
menii fara 'éinn góðan veður-
dág frá Evrópu, ef óljklegt áð
Þjóðverjar sætti s:g við, að
standa vartiarlitlir í skugg'a
Pvíissá. Og þá er Litla-Evxópa
með sína 160 milljónir íbúa,
og kj ar nofkuvopn hæfilégt
mótyægi við véldi Bússíands:-
Það er þvi örug'gt að Adenauer
mun ger allt, sem hæg't ef. til
þess að efla samtök ríkjahna í
V estur-Evrópu.
Hvað Englendihgum við-
kemur ef fuilvfst talið, áð þeir
muni róa að því öllum árum,
að frívefzlunarsvæðið verði
staðrevnd. Þeim ér mikill hag
ur að þvþ, að fá verziunarsam
bönd á meg'inlandinu. Þó er
ekki \dst, nenia þeir hafi aðraf
leiðir í huga, þótt ætla megi
að þeir hafi ástæðu til að stu'ðla
að samvánnu Evrópulandanna.
En England er sjálfu sér nægt
um kjarnorkuvopn og eldflaug
ar, brezku samveldislöndin eru
tengd föstum böndum, stjórn
málalega og fjárhagslega. Eng
land er því betur á vegi statt
en flest hin Evrópuiöndin í
því.tilliti, og þc.ir kunna í fram
tíðinni að snúast frá náinni
samvinr.u v‘ð rikin á megin-
landinu. Það er þvf margs að
gæta, þegar rætt er um frí-
verzlu'Aarsvæði -EvrÓDu. Flest.
löndin eru á ytfirborðinu íús að
vei'a aðilar að því, en þsgar
allt. ksmur íil alis eru set'jr
svo - margir. fyrirvarar hjá
hyerju landi að segia má að
Þýzkaland eitt sé viðbúið að
taka á sig' þau réttir.di ög þær
skyldur, sem því fylgja..
Grænlatídsméll®
Pramhald af 8. síðtt.
an sáttriSáia, þar sem ötl ríki
yiðarkéimdtt „ýfirráðafétt“
Darimerkur ýtfir GfænláridT -
Bretar eyðilögðu þessa ráða-
gerð þeífra. Sriéru Daiiir sér þá
beint tíl ýmissra fíkjl ög báðu
um >,viðurkenmngu“y og séödu
ytfirlýsmg Bahdafíkjanna frá
1916 œeð og óskuðu sairilhjóða
viðurfeenningar frá þeiori. Svíar
stóðu við sín loforð í riorrænu
samvinnunni, og viðúrfeenndu
yíii-ráðarétt Darimerkur yfir
Grænlaiidi méð vehjulegum
öfðum. París, Róni ög Tokiö
gáfu efefci viðuffeennihgar, en
séhdú \ingjafhleg svör. Er
Norðmenn höfðu háð í Svai-
barða, sviku þeir fyrri samn-
inga og ioforð fhlens um viður-
feenning, og situr: við það enn.
Bretaf neituðu áð viðurkenna,
néhia Danmörk gæfi þeím f-or-
kaupsrétt á Grænlandi. Þc-gar
Danir gátu ekki ger.gið að því.
fékkst loks sú málamiðlun, að
Sfetar viðurkenndu yfirráða-
létt Dána ýfir Grænland; gegn
því, áð Dánmörk skuldbatt sig
til að spyrja Bretland tú ráða,
ef hún nok-krú sinni tæki til
yfirvegunar að afhenda Græn-
land. Ffá Bandaríkjunummúnu
Danir nú iiáfá fengið viður-
kenning í sambandi við her-
stöðvarsamningana. Og þótt
þessúm málum kunnj að hala
miðað eitthvað meira áfraih,
máttú véra viss um, að drjúg-
ur spöiúr er enn í land, Gunn-
ar minn. Og allar hinar nefndu
viðurkenningar eru fengnar á
fölskum íorsendum. Ekki bætir
það úr. Og þótt allar þjóðir við-
urkenndu yfirráðarrétt Dana.yf
ir Grænlandi, myndi það ekki
svifta Island eignar- og yfir-
ráðarétti þess yfir því. En þann
rétt bef oss skyídá til að varð-
veita. Harih er ekki vor einka-
eign, sem nú liftnn, heldnr eigm
állra ísJenzkra kynslóða, j
Hrafnistu 11. jan. 1958,
Jón Dúason.
yr
Framhald af 6. siðri.
um tékst upp. En þeim hæfi
leika súium flíkar hann ekkií
ihma endrum og éins.
Sverrir Kristiánsson er
fimmtugur í dag, en að ýmsu
ieyti finnst mér hann hafa litið
breytzt frá því ég sá hanra
fyrst. Hann er að vísu ekki eins
grsnnur og spengilegur og
hann var þá, og hann lítur meffi
meira umburðarlyndi á
heimsku mannfólksins en. Iiann,
gerði í þann tið. Og' ég éf ekkii.
viss um, að hann sé álveg eius
trúaður á, að það sé einfalt
verk að betrumbæta heiminn
og hann þá var. En þegar
skemmtun og gleris er á ferð-
inni er hann nákvæmiega eius
og harm var í fjórða befek, mér
finnst hann hafá bneytzt minna
en flestir minna bekkjar-
bræðra. Og ég hef trú á því, affi
aldurinn vihni aldrei bug á
sksmmtilegústu eiginleikuiK
Sverris.
] Það fh'ön mál allra þeirra,
; sem til þekfeja, að Svérrir
kristjánsson sé einn mestur
gáfumaður og einn íitríkastl
og skerrimtilégasti pérsóhu-
leíki í hópi íslenzkra mennta
manna, þeirra er riú lifa.
Hann er svo sérstæður, að ein-
hvern veginn finnst mér, að
aldrei muni fæðast oftar á ís
landi maður honum líkur.
Ólaíur Hansson.
SKIPAUTGCRð RIKISINS
Esj
G
vestur um laijd í hrincpierffi
hinn 11. þ. m, Tekið á móti
fiutningi til
Patreksfjarðar
Bíidudals
Þingeyrar
Flateyrar
Súgandafjarðar
ísafjarðar
Siglufjar'ðar — og
Akureyrar
í dag og á mogun. Faseðlaf
seldir árdegis .á mánudag.
Skaftfellingur
fer tii Vestmannaeyja í
kvö'd.
Vörumóttaka í dag.
ALLT A-D 1% %