Alþýðublaðið - 27.03.1958, Qupperneq 11

Alþýðublaðið - 27.03.1958, Qupperneq 11
Fimmtucíagur 27. marz 1958 AlþýSnblaSIS 11 óskast ALÞÝÐUBLAÐIÐ í DAG er fimmtudagurinn, 27. niarz 1958.' Slysavarffstofa KeyKjavílmr er opin allan sólarhringinn. Nætur- læknir L.R. kl 18—8. Sími 15030. Eftirtaiin apotek eru opin kl 9—20 alla daga, nema laugar- daga kl. 9—16 og sunnudaga ki 13—16: Apótek Austurbæjar (sími 19270), Garðsapótek (sími 34006), Holtsapótek (sími 33233) og Vesturbæjar apótek (sími 22290) Bæjarbókasafu IWykjavikur, Þingholtsstrseti 29 A, simi 1 23 0f>\ Útlán opið virka daga kl. 2—10, laugardaga 1—4. Les- stofa opin kl. 10—12 og 1—10, laugardaga kl. 10—12 og 1—4. Lokað á suimudögum yfir sum- armánuðina Útibú: Hólmgarði 34 opið mánudaga, miðvikudaga og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla götu 16 opið hvern virkan dag nema laugardaga kl. 6—7; Efsta sundi 36 opið mánudaga, mið- vikudaga og föstudaga kl. 5.30— 7.30. FLUGFERÐIR Loftleiffir h.f.: Saga er væntanleg kl. 18.30 í dag frá.Hamborg; Kaupmanua höfn og Osío. Fer til New Yprk , kl. 21.00. SKIPAFRETTIR Eimskipafélag Islands li.f.: Dettifoss fer frá Turku 28.3. til Kaupmannahafnar og B.eykja víkur. Fjallfoss kom tií Reýkja- víkur 21.3. frá Gautaborg. Goða foss fór frá Vestmannaeyjum 23. 3. til New York. Gullfoss fer frá Hamborg 26.3. til Gautaborg ar og Kaupmannahafnar. Lagar- foss fer væntanlega frá Vestm.- eyjum í kvöld 26.'3. til London, Rotterdam og Ventspils. Reykja foss fór frá Hamfoorg 25.3. tii Reykjavikur. Tröllafoss kom til Reykjavíkur 22.3. frá New Yqrk. Tungufóss fór frá Véstmannáéyj um 24.3. til Lysekil og Gautá- borg. LEIGUBlLAR BifrBÍðasíöð Steináórs Sími 1-15-80 Bifreiðastöð Reykjavíkur Síiíii 1-17-20 SENDIBÍLAR Sendibflastöðin Þröstur Sími 2-21-75 J. Magnús Bjarnason: Nr. ©2 EIRIKUR HANSSON Skáldsaga frá Nýja Skotlandi. Skipadeild S.I.S.: Hvassafell fór frá Akranesi í gær áleiðis til Rotterdam. Arn- arfell fór frá Akureyri 25. þ. m. áleiðis til Rotterdam. Jökul- fell fór frá Keflavík 24. þ. m. áleiðis til New York. Dísarfell er í Reykjavík. Litlafell er í1 Rendsþurg. Helgafell fór frá Hamþorg 25. þ. m. áleiðis til Reyðarijarðar. Hamrafell fór frá Batum 18. þ. m. áleiðis til Rvk. Alfa losar á Austfjarðahöfnum. Troja lestár sement í Álaborg til Keflavíkur. F U N D I R Kvenfélag Neskirkju. Fundur verður föstudagin 28. marz kl. 8,30 í félagsheimilinu. Konur í sókninni, sem ekki eru í félag- inu, eru hvattar til að ganga í það. FramhfUd af 1. síffu verði teknar upp að nýju á sunnudag, en slíkt hefur ekki verið leyft í heilan mánuð. Var bannið sett á eftir árásina á Sak iet Sidi Yousseff 8. febrúar s. 1. Góðar heimildir í Túnis skýra frá því, að tillögur þser, er Murpihy og Beeley tóku með sér til Parísar í s. 1. viku, séu mestu tilslakanir, sem Túnis- stjórn sé fús til að gera. Bour- guiba hefur lýst yfir, að ef Frakkar vísi á bug tillögum þeim, sem sáttasemi a rarnir fluttu með sér til Parísar, muni Túnisstjórn skióta nilálihu til Samsinuðu þjcðanna á ný. > S \ FERÐAHAPPDRÆTTI b Sambands ungra jafnaðar-- manna cr í fullum gangi. Mið) ar eru afgreiddir til sölu-- barna á skrifstofu SUJ í Al-^ þýðuhúsinu við Hverfisgötu^ alla virica daga neina laugar-^ daga kl. 9—12 f. h. og 4--7s e. h. Sölubörn! Komið og takS ið miða Góð sölulaun. S margt og talað við fólk af ýms- um stéttum og með ýmsurri lundareinkennum. Eg hafði kómið svo snögglega frá sveit- arkyrrðinni inn í borgarskark- alann, og hafði svo að segja þreifað mig áfram eins og blindur maður, emmana og táplítili; eftir rangölum þétt- byggðar borgar, þar sem ég var algerlega ókunnugur. Oft hafði tilhlökkun og von- brigði Skipzt á í huga mínum þann dag. von og kviði höfðu komið þar fram á víxl, undr- un og aðdáun höfðu oftár en einu sinni rutt sér til rúms, og þrá og jafnvel örvænting gert þar vart við sig á mis. Eg hafði hvað eftir annað orð- við að beita öllu því litla hugrekki, sem ég átti til, og öllu víliaafli mínu og eftirtekt og ígrundun. Eg hafði á þass- um eina degi orðið að svara fleiri s.purningum en til eru í nokkru einu spurningakveri, sem ég hef séð, og oft hafði mikið legið við því fyrir mig, að ég svaraði gætilega og léti mér ekki verða hughvarf. Eg hafði oftar en einu sinni þann dag verið tortryggður og mætt önugum svörum, og mér hafði líka oft verið rétt hjálp- arhönd af ókunnugum mönn- um og konum, sem í fyrstu höfðu þó litið tortryggilega til mín. En dagurinn með sírium geislum og skuggum var lið- inn og ég kominn í miúkt og gott rúrn, þár sem ég gat sofn- að óhultur og safnað nýjum kröftum. Og ég sofnaði líka fyrr en mig varði og svaf vært og rótt langt fram á næsta morgun. Þegar ég kom ofan um morguni-nn, voru flestir búnir að borða morgunverð. Aðeins þrír eða fjórir ungir menn voru við fremsta borðið, og litu þeir út fyrir að vera há- setar. Þeir töluðu saman á ensku, en þó með annarrí á- herzlu og hljóm en ég haíði vanizt. Meðan ég var að borða morgunverðinn, sem þreytu- leg vinnukona bar á borðið fyrir mig., kom írú Clifford til mín og bauð mér góðan morgun og sagði méi-, að uppi á þriðja lofti væri lestrarsalur, sem ég skyldi sitja í, þegar ég vildi. Hún varaði mig mjög alvarleg'a við því að skipta mér nokkuð af drengjum, sem ég sæi úti á götunrii. Eg lét ekki lengi bíða að fara upp í lestrarsalinn. Eg mætti' í stiganum nokkrum mönnum í s.érlega einkenni- legum búningi, og íöluðu þeir mál, sem ég skildi ekki, en mér heyrðist öll orðin, sem þeir töluðu, vera einsatkvæðis orð. í lestrarsalnum var aðeins einn maður, þegar ég kom þangað. Hann var ungur, hreint ekki eldri en tuttugu og fimm ára, lágur og gildur, breiðleitur og munnstór og skegglaus, nefið var stórt og Fatt, hálsinn digur og kjálk- arnir sterklegir, ennið lágt en breitt, hárið svart og hrokkíð, augun dökk og undirhyggju- leg og drættirnir í kringuin augun miög einkennilegir. Þessi maður ávarpaði mig strax á miög afbakaðri ensku. Rómurinn var þvoglulegur en tungutakið ákaflega liðugt, og var eins og efri vörin slettist til ótt og títt, þegar hann tal- aði. Hann var ekki að lesa, þegar ég kom inn, heldur sat hann við einn gluggann og horfði út. En eftir að ég kom inn, lét hann dæluna vanga, svo að ég fékk aldrei tækifæri fyrir honum til að líta í oie.itt af hinum mörgu ritum og dag- blöðum, sem þar voru. Þó að hann talaði ákaflega bjagaða ensku, þá skildi ég þó aðal- þráðinn af því, sem hann var að segja mér, Hann sagðist heita Jakob Goldenstein og yera Gyðingur af beztu tegund, því að hann væri þýzkur Gyðingui’. Rúss- neskir og franskir Gyðingar sagði hann að væru örgustu bragðarefir og viðsjálsgripir í alla staði, en þýzkir Gyðingar væru meinleysið sjálft og ynnu ekki hrekki; Hann sagðist hafa farið um allt Þýzkaland og mikmn hluta af Austurríki, og sagðist vera eins kunnug'ur í Berlínarborg. Bremen, Breslau og Hamborg og í salnum, sem við sátum i. Hann sagði, að Salómon al- bróðir sinn væri stórkaupmað- ur í Dresden, en Abraham liálf bróðir sir.n væri bankastjóri í Frankfurt. Föðurbróður átti hann í. Núrnberg og móður- systur í Stuttgart. Afi hans var eitt sinn vefari í Aix-La-Cha- pelle, en faðir hans væri hveitikaupmaður í Danzig. Sjálfur sagðist hami ætla að ferðast um heim allan til að sjá, hvernig hann væri útlits. Allt í einu spurði hann mig, hvort ég ætti ekki hníf. Jú, ég sagðist eiga hníf. Hann ba<S mig þá að sýna sér hnífiníi. Eg gerði það. Hnífurinn var fallegur, og þótti mér vænt um hann. Gyðingurinn skoðaðí nú hnífiirn í krók og kring og] hristi höfuðið og gretti sig og . sagði, að þessi hrnfur væri vondur og biti illa, — væri r.efnilega svikinn. SVo tók hann upþ hjá sér aígamlani og ljótan hníf ipg sagði, að það væri nú verkfæri, sem vert væri um ao tala: Hanrt sagðist skyldi sam,t hafa hnífakaup við mig. ef ég léti sig fá tíu cents á milli. Eg þakkaði honum fvrir boðið, eii sagðist heldur vilja ei.ga mimi hníf, þó lélegur væri. Hanni bauðst þá til að hafa skipti, e£ ég léti sig fá fimm cents á milli. Nei, ég vildi þáð ekki. Þá þrjú cents á milli. Néi. Þá eitt cent á milii. Nei/ Þá aði-- skipta, án þess ao gefa neitt á milli. Nei. Hann bauð mér þá sinn hníf og eitt’’ cént í kaupbæti fylir minn liriíf. Svo bauð hann tvö cents, svo þrjú. Lofcsins stóð ég upp og fór ut úr salnum. Hann sat eftir, setti hnííi'nn í vasa sinn og fór að horfa út um gluggann. Og um leið og ég fór út, heyrðist mér hanri segja: — Ach, ieh bin so gar ein armer Mar.n“, (æ, hvað ég er fátækur), sem ég hélt þá að þýddi: Æ, efcki var ég í gær svona fátækur maður. Um kvöldið var Jakob Gold- enstein þrisvar búinn að hafa hnífakaup og hafði um lei^i fengið tuttugu cents í pening- um í hreinan ágóða. i — Ein Spei’ling in der Hancl ist besser als zehn auf demi', Dache, rnein Freund, (betri er: ein kráka í hendi, en tvær í1 sk^wijí kunnia/gi) .sagði ha’nn; við mig, þegar hann sýndi mérl hnífinn og csntin urii kvöldið.; En ég vissi e'kki, hivað það;; þýddi. iSvo liðu nokkrir dagar, að ekkert markvert kom fyrir mig. Eg fór einu sinni og; stundum tvisvar á dág yfir að lögreglustöðvunuriv til að spyrja, hvort Sar.dford væri kominn heim, eri alltáf var svarið hið sama, að hanri' værfc ekki kominn, en gæti komið á* liverri stundu. Lögregluþjón-3 arnir voru alitaf að vérðá al-í úðlegri og betri við mig, eftir; því sem ég sá þá oftar. Og;; hinn hvasseygi Inkster brostií mjög vingjarnlega framan Í5 Þessi þrjú loftskip Zorins, sem höfðu lagt á flótta, voru nú undir hörðum árásura. Orr- ustuþoturnar sveimuðu um- mismunandi stefnu tip þes;- hverfis þá. Að lokum var það ákveðið, að loftskipin tækju reyna að hrista þoturnar at' sér. Það var hvergi hælis að leita, svo að það varð hver að sjá um sig.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.