Forvitin rauð - 01.05.1975, Side 22

22
10. þáttur.
Pórborg er ófrfsk. Hún þekkir bamsföburinn
sáralftiö, en hún hefur oft sóö hann og hún er
dálftið skotin f honum. Hann sagðist elska hana
og ætla að giftast henni og kaupa handa henni
hús og bfl, bara ef hún.....og auðvitaö langaði
hana eins og annað fullfrfskt fólk. En hún vissi
bara ekki alveg a3 tíminn var óoruggur og hún
ætti á hættu að verða bonun. Hún vissi jú að
maður gat oröið það ef maður gerði það og það
væru til einhverjar verjur, en þvf miöur þetta
bar svo brátt að, þau voru f Þórscafé og hann
var svo æstur og svo bara, og svo bara hætti hún
að fara á túrf Hvað gat hún gert ? Hvemig
mundi fara fyrir henni ? Hún bjó a3 vísu heima
ennþá, en hún yrði að halda áfram að vinna þrátt
fyrir ófrískuna. Foreldrar hennar höfðu engin
efni á að halda henni og bami uppi. Maðurinn
sem sagðist elska hana og ætla að kaupa handa
henni hús var ekkert rfkur og hann átti tvö böm
fyrir sem hann borgaSi með. Þegar fórborg hafði
sfðast samband við hann þá ásakaði hann hana um
lauslæti, kæruleysi, trúgimi, og bamaskap.
Hann sagöist hafa verið fullur og ekki geta
munað að hafa sagst elska hana og ef svo hefði
veriö þá væri þetta bara ákveðin aðferð sem
hann hafði lært að nota eins og svo margir aörir
strákar til að fá það hjá píum. Þórborg er
niöurbrotin manneskja. Bamsfaðirinn Eirfkur,
kallaöur Rikki stakk upp á fóstureyðingu. Þðr-
borgu hafði ekki dottið f hug að það gæti ef
til vill hjálpaö henni og hún vissi ekki hvemig
hún ætti að fá fóstureyðingu, og þó - hún átti
systur sem myndi ef til vill skilja hana,
hversvegna ekki að leita til hennar ?
11. þáttur.
Sögu Borgþóru er alls ekki lokið, því að á
morgun á litla hnátan hennar að byrja í skóla,
þessi sem er fædd fyrir utan, þessi óekilgetna,
þessi sem hún átti f lausaleik, þessi sem átti
ekki að verða til. Hún heitir Borghildur f
höfuöið á Borgari afa já og vel á minnst Hildi
ömmu, það gleymdist vfst að geta nafns hennar f
byrjun sögunnar. Borghildur verður örugglega
enn eitt fórnarlamb þess skólakerfis sem gerði
það verkum að amma hennar og mamma hennar, afi
hennar og pabbi hennar vissu ekki að hún gæti
orðið til.
12. þáttur.
Þóra Borg er alltaf jafn dugleg og þykir alltaf
jafn vænt um listamanninn sinn. Hún er að skrifa
grein um sjálfákvörðunarrétt konunnar til fóst-
ureyðingar þegar bankað er hjá henni. Gesturinn
sem kominn er til að trufla hana er engin önnur
en Þórborg, þessi uppburöarlausa og rólega stúlka
sem þekkir ekki eldri systur sfna nema af ein-
hverjum dýrðarljóma, einhverjum bleikum bjarma
sem foreldrar hennar sjá hana endalaust f. Þóra
Borg spyr um erindi systur sinnar eins og af
eðlislægum áhuga fyrir því leyndasta í sálarlífi
og skapfari annars fólks. Hún horfir á yngri
systur sína með brennandi áhuga, gleypir hvert hljóð
sem brýst fram úr barka Þórborgar og raðar þeim
öllum á skynsamlegan hátt f réttar raðir og rétt
hólf £ heila sínum, þessari endalausu filmu
skynfæranna. Að frásögn Þórborgar lokinni hefur
Þóra Borg komið meö ráð til úrbóta á dapurlegu
ástandi systur sinnar. áöur en mfnúta lfður
setur Þóra Borg framkvæmdartaugina £ gang og
ótal sfmtöl eru hringd. Hún lýsir nákvæmlega
fyrir Þórborgu öllu því sem f vændum er. Með
mikilli þolinmæði útskýrir hún öll þau atriði
sem máli skipta £ sambandi við kynl£f, getnaðar-
vatnir og tilgang fóstureyðinga, sem að sjálf-
sögöu er alltaf neyðarúrræöi eins og allir
hljóta að skilja sem á annaö borð reyna að
skilja hlutina f vfðara samhengi. Þóra Borg
leggur áherslu á aö meöan "Þjóðfélagið sinnir
ekki þvf hlutverki aö uppfræöa verðandi for-
eldra og unglinga um gang lifsins, ura það
hvemig getnaður á sér stað og um mikilvægi
eðlilegs kynlffs, þá geti það alls ekki verið
"þjóöfélagsins" að ráða hvenær fóstri sé eytt,
sem ekki á sér nokkra lffsforsendu, sem á engan
griðastað annan en lfkama móöur sinnar og eftir
dvöl sfna þar bfður þess ekkert annað en ömur-
legur þjóðfélagsveruleikinn sem er til vegna
þess að sumir hagnast á ranglætinu sem er honum
samfara. Meö réttum áherslum og sannfærandi
tungutaki hefur Þóra Borg komið systur sinni
f skilning um mikilvægi fðstureyöingar í til-
felli sem Þórborgar er.
13.þáttur.
Og Þórborg gengur £ gegnum allt það munstur
sem úrelt lög og nefndir lækna hafa fléttað
áf einskærri mannúö og virðingu fyrir hinu dýr-
mæta lffi hvers einstaklings, þeim lffsrétti
sem svo auðveldlega er hægt að troða á og snúa
á eftir að maður er f heiminn borinn. Og hún
bfður fremur vongóð eftir svari frá einhverjum
sérmenntuðum herramönnum úti f bæ, sem hafa
veriö skipaðir f nefnd af ráðherra og landlækni.
Þeir eru svo vinsamlegir að skera úr um hvort
hún þurfi eöa þurfi ekki, þvf auðvitað er hún
óskólagengin alþýðustúlkan, ófær um að meta lífs-
afkomumöguleika s£ns eigins afkvæmis, r£kið er
svo vinsamlegt aö gera það fyrir hana,"þjóð-
félagið" hvur andskotinn sem það er nú f þessu
tilviki á að hafa sfðasta orðið, annaö væri
bara,"ja kvindelogik", hahaha hvað sem það er núl
J