Alþýðublaðið - 23.04.1958, Side 11

Miðvikudagur 23. apríl 1958
Alþýðublaðið
1
í DAG er miðvikudagurmn,
23. apríl 1958.
Slysavarðstofa Reykjavikur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á sarna
stað frá kl. 18—-8. Sínii 15030.
Næturvörður er í Vesturbæj-
ar apóteki, sími 22290. Lyfja-
búðin Iðunn, Reykjavíkur apo-
tek, Laugavegs apótek og Ing-
ólfs apótek fylgja öll lokunar-
tíma sölubúða. Garðs apótek og
Holts apótek, Apótek Austurbæj
ar og Vesturbæjar apótek eru
opin til kl. 7 daglega nema á
laugardögum til kl. 4. Holts apó
tek og Garðs apótek eru opm á
sunnudögum milli kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar ax>ótek er opið
alla virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl. 9—16 og 19—21.
Helgidaga kl. 13—16 og 19—-21.
Næturlæknír er Kristján Jóhann
esson.
Kópavogs apótek, Alfiiólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9-—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
Bæjarbókasafn ítwykjavikur,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4 Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4
Lokað á sunnudögum yfir sum-
srmánuðina. Útibú: Hólmgarði
84 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—7; Efsta
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FLUGFEKÐIK
Loftleiðir h.f.:
Saga kom til Reykjavíkur kl.
08.00 í morgun frá New York.
Fór til Stafangurs, Kaupmanna-
liafnar og Hamborgar kl. 09.30.
Edda er væntanleg til Reykja-
víkur kl. 19.30 í dag frá London
og Glasgow. F'er til New York
kl. 21.00.
SKIPAFEÉTTIK
Skipaútgerð ríkisins:
Esja er á Austfjörðum á suður-
leið. Herðubreið er væntanleg
til Reykjavíkur árd. í dag frá
Autsfjörðum. Skjaldbreið fór frá
Reykjavík í gær til Breiðafjarð
arhafna. Þyrill er á Vestfjörðum
á norðurleið. Skaftfellingur fór
frá Reykjavík í gær til Vest-
mannaeyja.
Eimskipafélag íslands h.f.:
Dettifoss kom til Hamborgar
21.4. fer þaðan til Ventspils og
Kotka. Fjallfoss fer frá Hull 23.
4. til Leith ög Reykjavíkur. —
Goðafoss kom til Reykjavíkur
■18.4. frá New York. Gullfoss fór
cfrá Leith í morgun 22.4. til Ham
borgar og Kaupmannahafnar. —
Lagarfoss kom til Kaupmanna-
hafnar 22.4. fer þaðan á morgun
23.4. til Reykjavíkur. Reykja-
foss fór frá Fáskrúðsfirði í morg
un 22.4. til Vestmannaeyja, —
Keflavíkur og Reykjavíkur. —
Tröllafoss fer frá New York um
25.4. til Reykjavíkur. Tungufoss
fer frá Akranesi í dag 22.4. til
Hamborgar.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell fer í dag frá Rvk
til Norður- og Austurlandshfana.
Arnarfell fer væntanlega í dag
frá Ventspils áleiðis til íslands.
Jökulfell fer í dag frá Reykjayík
til Hornafjarðar og Austurlands
hafna. Dísarfell losar á Norður-
landshöfnum. Litlafell er í olíu-
fluíningum í Faxaflóa. Heiga-
fell er væntanlegt til Rotterdam
á morgun. Hamrafell er í Pal-
ermo. Kare er á Hornafirði,
Listamannaklúbburinn er lok
aður í kvöld vegna síðasta vetr-
ardags, en er aftur opinn á mið-
vikudaginn kemur, og verða þá
umræður um leiklist og leik-
dóma.
J. Magnús Bjarnason:
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
yvimi Johnson
Framhald af 3. siðu.
gátfa, sem veldur mestu þar um,
en meðaleinitakafjöldi skáld-
sögu í slí'kri útgófu mun vera
riálægt 25—30 þúsundum. Marg
ar bækur eru gefnar út í allt að
50 þúsund leintökum. Að vísu
hafa h'öÆundarnir ekki stórfé
upp úr slíku, en það dregur sig
saman, o,g á þennan hátt ná
þeir til mun fleiri en ella.
Loks læltur Eyvind Jphnson
í Ijós ánægju sína yfir því að
vera hingað kominn. — Ég las
ungur í'slendingasögurnar, seg-
ir hann, — og hreifst mjög af
þekn, og fyrir það er ég stað-
háttum nokkuð kunnugur. Á
surmudaginn var ég staddur á
Þuigvölilum í bezta veðri, og
það vexður mér ógleymanleg
stund. ...
m
ISli
Framhald af 1. síðu.
mælaæsingum gegn Bretum.
Þessir dramatísku atburðir
gerast eftir að stjórn verka-
mannaflokksins, með Dom
Mintoff sém forsætisráðherra,
ákvað að segja af sér í miðjum
samningaviðræðum við Breta
um innlimun Möltu í Stóra-
Bretland.
AUGLÝSIÐ 1
ALÞÝÐUBLAÖINU.
aði okkur að fara til herbúð
anna, fyrr en hann gæfi okkur
leyfj til þess, og vorum við þó
mjög þreyttir og svangir og
ákaflega þyrstir'. Við sáum eld-
ana hjá herbúðunum, hér um
bil mílu vegar í burtu, og við
vissum, að liðsmenn okkar
voru að hressa sig, en við mátt
um ekki hreyfa okfeur frá
Lúðvík og hestinum hans.
Þegar komið var fast að mið
nætti, tók Lúðyík lítið skrið
ljós úr hnakkpokanum, sem við
höfðum lagt undir höfuð
honum. Hann skipaði mér og
öðrum manni til að fara oían
að sjónum, kveikja þar á
skriðljósinu, veifa því svo sjö
sinnum fyrir ofan höfuð okkar
byrgja svo ljósið, á meðan við
værum að telja upp að fimm—
tíu, og vita hvers við yrðum
varir, veifa svo skriðljósinu
aftur þrisar, byrgja svo ljósið
á ný, og taka eftir því, sem við
sæjum, á meðan við værum
að telja up!p að þrjátíu, og að
því búnu veifa skriðljósinu
fjórum sinnum og koma síðan
aftur. Við igjörðum nú eins og
fyrir okkur var lagt. Við
kveiktum á skriðljósinu, þegar
við komum öfan að sjónum,
og veifuðum því sjö sinnum
í rennu. Þá sáum við, að ljósi
var fjórum sinnum í rennu
brugðið upp úti á firðinum.
Við veifuðum nú skriðljósinu
i fjórum sinnum, og þá var
ljósi brugðið upp sjö siimum
úti á firðinum. Þar næst fórum
við aftur til Lúðvíks og sögð
um honum, hvað við hefðum
séð úti á firðinum. Hann sagði
okkur þá að kveikja á skrið
ljósinu á ný og halda því hátt
um lítinn tíma. Að lítilli
stundu liðinni ikomu tveir
riddarar, og sögðu þeir nokkur
orð á þvi máli, sem ég skildi
ekki. Tóku þeir því næst hest
hans og hurfu út í náttmyrkr
ið. Nú reis Lúðvík upp við
olnboga og skipaði okkur að
bera sig ofan að sjónum, og
gjcrðum við það strax. Þegar
þangað kom, lét hann okkur
kveikja aftur á skriðljósinu og
bað okkur að veifa því fjórum
sinnum. Sáum við þá, að ljósi
var brugðið upp sem snöggvast
úti á firði-num, Nú sagði Lúð
vík okkur að veifa skriðljósinu
brisvar, og var þá ljósinu úti
á firðinum brugðið upp tvisv
ar. Þá veifuðum við skrið—
ljósinu tvisvar, en ljósinu úti
á firðinum brugðið upp þrisv
ar, og þá sagði Lúðvík okkur
að halda skriðljósinu kyrru
um stund. í sömu andránni
heyrðum við áraglamur og
skömmu síðar lenti stór bátur
fast hjá okkur. Nú bað Lúðvík
okkur að bera sig út í bátinn
og sagði okkur að koma mefS.
Því næst fór báturinn frá
landi og stefndi út fjörðinn.
Allt í einu vorum við komnir
að hliðinni á stóru skipi. Við
fórum svo allir um borð á
skipinu og bárum Lúðvík ofan
undir þiljur. Þar komum við í
sal einn mikinn, sem allur var
tjaldaður silki og dýrum dúk
um, og var salurinn uppljóm
aður af ótal kertaljósum. Við
lögðum Lúðvík þar á stóran og
mjúkan legubekk, og virtisit
hann nú mjög aðfram kominn.
En ekki vorum við fyrr búnir
að leggja hann á bekkinn, en
ung og fríð og tíguleg kona
kom fram úr hliðarherbergi
og kraup niður við bekkinn.
Hún faðmaði Lúðvík og kyssti
hann aftur og aftur og grét
hástöfum. Lúðví-k sagði, að við
mættum nú fara, og var okk
ur því næst vísað upp á þil
farið. Þar var ofckur veittur
matur o,g drykkur, og hverjum
okkar fengin sitór pyngja full
af gullpeningum, og að því
búnu var róið með okkur í
Jand. Síðan hefi ég ekki séð
Lúðvík, en ég frétti nýlega, að
hann ætt[ hér heima, og ætl
aði ég að finna hann, en fyrst
hann var fjarverandi, verður
ekkert úr því. Eg er á mjög
hraðri ferð. — ÞannLg var saga
g^stsins. \En um morgunÁnn,
þegar þjónustufólkið í Lúð
víkshöll fór á fætur, var hann
allur á burt, og sást þar aldrei
framar. Og eins var það með
alla aðra gesti, sem komu
þangað til að finna Lúðvík, að
þeir komu æfinlega seint um
kvöld — cg voru allir á burt
að morgni. —
Þanniig voru allar sögur
Hendriks, vinar míns. Þær
,voru nokkurs konar „Þúsund
og ein nótt“, og allar, eða
flestar, voru þser um menn og
konur, sem enginn vissi hvað
an ‘komu eða hvað af varð á
endanum. Eg hefi í hyggju að
rifja upp allar þessar sögur,
sem hann sagði mér, og skrifa
þær upp og láta þær koma á
prenti einhverntíma, — ekki
saimt núna,( heldur einhvern
tíma, eins og frú Patrik komst
að orði. Hendrik sagði, að allan
sögurnar, sem hann sagði mérs,
væru hollenzkar þjóðsögur, eut
ég h^’d nú annars, að þærl
hafi allar verið eftir sjálfar*
hann. Að sönnu veit ég það
ekki með vissu, en ég held
það.
Endirinn á þessari sö'gu er
býsna líkur sögunni um burt
för Arthurs konungs, sagðil
annar pilturinn frá Annapólis,
þegar Hendrik hafði lokiá
sögunni af Lúðvík.
— Einmitt það, sagði Hend!
rik. Sagan um burtför Arturs
konungs hefur vafalaust verið
stæld eftir sögunni af Lúðvífc,,
því að ekki hafa Hollendingar.
farið að stæla enskar þjóð
sögur.
II.
Því fann ég missi þess,
sem ei ég átti,
og ást til veru, sem ég
þekkti’ ei hót?
Stgr. Th.
Kyss'tu tnig, hin mjúka mær,
þú ert sjúk.
Bjarni Thor.
Eg get ekki stillt mig um að
geta um dálítið atvik, sem fyrir1
mig kom, hérumbil tveimur
mánuðum eftir að ég var far-
inn að stunda nám við Dal-
bousie-báskólann. Enda finnst
mér það nauðsynlegt að geta
um þetta atvik, svo að lesarinra
geti betur áttað sig á ýmsu,,
sem síðar verður minnzt á 1
sögu þessari.
Það var eitt kvöld, þegar við
Hendrik Tromp vorum ný-
komnir inn í svefnbexbergið,
okkar frá kvöldverði og vorumP
rétt í þann veginn að fara að
lesa saman, að herra West, sems
áður hefur veri-ð getið, kom-
inn til okkar og sagði, að mað-
ur vildi fá að tala við mig. Eg
bað herra West að láta mann-
inn koma upp í herbergið til
mín, því að ég þóttist vita, að
þessi maður, sem vi'ldi finna
mig, væri einhver, sem ég
þekkti vel. Svo fór herra Westi
ofan aftur, og að lítilli- stundui
liðinni var drepið ofurhægt á
herbergishurðina.
— Komdu inn, sagði ég.
Sá, sem drepið hafði á dym-,
ar, lét ekki segja sér það tvisv'
ar að koma inn, því að áður,
en ég var búinn að sleppa
LEIGUBILAR
BifréiðastöS Síeindórs
Sími 1-15-80
—o--
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20
SENDIBÍLAR
Sendibílastöðin Þröstur
Sími 2-21-75
Sti'ætisvagninn kom bráð-
lega og þeir fóru allir inn í
hann1. „Áttuð þið skemmtilegt
frí?“ spurði vagnstjórinn. „Já,
ágætt . . . mjög skemmtilegt,
svör.uðu allir. Allir voru kátir
og sungu fjöruga söngva á leið-
inni aftur tif borgarinnar. Jón-
as og Filippus fóm inn á her-
bergi sitt á veitingalhúsinu og
virtu fyrir sér flöskurnar sem
öftir vom af hármeðalinu hans
Lingjs. „Hvað eigum við að
gera við það,“ spurði Filippusv