Morgunblaðið - 02.11.1913, Side 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Alþýðnfræðsla Stndentafél.
Bjarni Jónsson írá Vogi
fiytur erindi:
Brot úr sögu íslands,
sunnudag 2. nóv. kl. 5 siðd.
i Iðnaðarmannahúsinu.
Inngangseyrir 10 au.
OSTAR og PYLSUR áreiðanlega
bæjarins stærstu og beztu birgðir i
Matarverzlun Tómasar Jónssonar,
Bankastræti 10. Talsimi 212.
Kristján I»orgrímsson
hefir miklar birgðir af Ofimm, Eldavél-
ttm, rörum, hieinsirömmum 0. fl., frá elstu
verksmiðju i Danmörku (Anker Heegaard).
Það er ekkert skrum, að þessar vörnr taka
langt fram öllum eldfærum, sem flytjast
hingað til bæjarins.
Pegar
ykkur vantar fóðurmjöl þá kom-
ið fyrst til
Jóns frá Yaðnesi.
Rúðugler og kítti
kaupa menn heizt i verzlun
Feiknin öll af
Glervöru
er nýkomið í
Liverpool.
Tóbak,
Uindíar,
Sigareííur
stórt úrval i verzlun
H-J- P. 7. Tfyorsfeinsson & Co.
(Godffjaab).
YÁTÍ^YGGINGAÍ^
A. V. TULINIUS. Miðstræti 6,
vátryggir alt.
Heima kl. 12 — 3 e. h.
ELDUK!
Vátryggið í »General«. Umboðsm.
SIG TH0R0DDSEN
Fríkirkjuv. 3. Heima 4—5 Talsimi 227.
Carl Finsen Austurstr. 5, Reykjavík.
Brunatryggingar. Heima 6 ‘/4—7 XU-
Talsími 331.
aamgajJDnaaaajjangjaE
Mannheimer vátryggingarfélag
C. T r o 11 e Reykjavík
Landsbankanum (nppi). Tals. 235.
Allskonar sjóvátryggingar
Lækjartorg 2. Tals. 399.
Havari Bureau.
ItÖGMENN
Sveinn Björnsson yfirdómsiögm.
Hafnarstræti 22. Simi 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—5.
EGGERT CLAESSEN, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Sími 16.
2 kr. og 20 aura
Kostar Rjólið á Laugvegi 63.
Nýkomnar margar góðar og ódýr-
ar tegundir af
Vindlum og Reyktóbaki.
Jóh. Ögm. Oddson.
Pað er að hlaupa á sig að
hlaupa annað en í
Liverpool
eftir brendu og möluðu
Kaffi.
Brenda og malaða kafflð
í verzlun
Jóns Zogéa
þurfa allir að reyna.
Restir
af stumpasipsi seljastnæstu
viku á að eins 1 krónu pnndið á
á Laugavegaveg 63.
Jóli. Ögm. Oddson.
Bezta tegund af púðpi i stór-
kaupum altaf fyrirliggjandi hjá
J. Aail-Hansen.
LÆTjjNAí}
Gunnlaugur Claessen læknir
Bókhlöðustíg 10. Talsimi 77.
Heima kl. 1—2.
ÓIj. GUNNARSSON iæknir
Lækjarg. 12 A (uppi). Tals. 434
Liða- og beinasjúkdómar (Orthopædisk Kir-
urgi) Massage Mekanotherapi. HeimalO—12.
777. Ttlagnús læknir
sérfr. í húðsjúkd. Kirkjustr. 12.
Heimaii—1 og ó1/^—8. Tals. 410.
PORVALDUR PÁLSSOn"
Spec. meltingarsjúkd. Laugaveg 18.
Viðtalst. 10—11. Sími 334 og 178.
Net á lampana frá Þorkeli Clem-
enz fást á Laugaveg 12.
NESTLES
og
GALA peter
Atsúkkulade, er hið bezta,
fæst í verzlun
H.f. P.J.Thorsteinsson
& Co.
(Godthaab).
Skauta
fallega og sterka fá menn ódýrasta
í verzlun
Jóns Zoega
Bankastræti 14.
Cadburtjs
cfjocoíade og cacao
er það bezta og ódýrasta. Aðal-
umboðsmaður fyrir Island
O. J. Jiavsfeen.
Talsímar 2 68 og 26 0.
Stærsta úrval
af
Gullskúfhölkum
er ætið í
úrsmiðjunni
hjá Pórði Jónssyni Aðalstræti 6.
um pao eim nytur
D. Östlund fyrirlestur í
Sílóam við Grundarstíg
sunnud. 2. nóv. kl. 6 x/2 síðdegis.
Allir velkomnir.
Blaðamennirnir stóðu fast fram við
bryggjuna og hleruðu eftir hverju
orði. Myndivélarnar tóku stöðugt
lifandi myndir af atburðunum handa
nýju Norðurlandasögunni. Og til
þess að ekkert vantaði á að alt yrði
sem viðhafnartnest, skein blessuð sól-
in í iullum ljóma á öll hátíðabrigðin.
— Það gengur ágætlega, hvíslaði
ræðumaður bæjarstjórnarinnar að lög-
reglustjóranum. Hér er enginn mis-
brestur á. Eg samgleðst yður.
Lögreglustjórinn hneigði sig og
ætlaði að svara einhverju, en í því
var klappað á öxlina á houum.
Hann sneri sér skjótt við. Það
var ritsímastjórinn.
— Eg bið yður að afsaka, mælti
hann brosandi. En það var komið
hérna með hraðskeyti til yðar, og
eg víssi ekki nema verið gæti........
Lögreglustjórinn greip skeytið og
það var ekki trútt um að hann væri
skjálfhentur. Það var eins og þetta
skeyti skyti honum óþægilegum grun
í brjóst.
Hann braut það upp.
Það voru að eins nokkur orð á
ensku.
Skeytið var undirskriftarlaust og
hafði verið sent frá Hamborg kl. 9.15
þá um morgnninn.
Lögreglustjótinn brá lit. Hann
vék sér að ritsímastjóranum og mælti:
— Þetta er einkennilegt skeyti.
Verið getur að það sé blekking, en
mér stendur stuggur af því.
— Um hvað er það? ef eg má
spyrja.
Lögreglustjórinn horfði upp í loft-
ið eins og hann væri að grufla yfit
einhverju.
— Við fáum mörg þessbáttar skeyti
sagði hann svo með hægð. Ef mað-
ur ætti að taka tillit til þeirra allra,
þá væri betra að fá sér strax vist á
Dikemark. Þetta er nú samt sem
áður mjög merkilegt skeyti. Það
er ekki annað en:
Beware of the vultures.
— Vultures?
— }á — gætið yðar við gömm-
unum.
Alls konar
íslenzk frimerki
ný og gömul kaupir
ætið hæsta verði
Helgi Helgason, hjá Zimsen.
vitjað hingað. Og hvað okkar eigin
stjórnleysingja snertir þá önnumst við
þi með föðurlegri umhyggju. Þeir
fá ekki að fara lengra en okkur sýnist.
— Það er ágætt, sagði lögreglu-
stjórinn og greip einkennishúfuna
sína. Og við skulum i drottins
nafni rækja sem bezt skyldu okkar.
Þetta er alvörudagur fyrir okkur.
Þið vitið það, herrar mínir, að rr eð
samningi þeim sem á að undirskrifa
hér í dag, skuldbinda þessar þrjár
þjóðir sig til þess að berjast í félagi
gegn áhrifum og atferli stjórnleys-
ingja. Þetta er aukaskilyrði, sem
haldið er leyndu þótt það sé á
okkar vitorði, og spyrjist það, þá er
fjandinn laus og við megum þá bú-
ast við því að stjórnleysingjar svari
fyrir sig. En við skulum vona að
ekkert kvisist.
— Eg get ekki skilið það hvernig
bófarnir ættu að komast í færi, svar-
aði leynilögreglustjórinn. Þeim er
alstaðar varnað vegarins. Þeir hafa
hvergi svo mikið rúm sem músar-
holu til þess að smjúga eftir. Og
leiðin heim að höllinni er, ef svo
mætti að orði kveða, vörðuð eintóm-
um öryggis ráðstöfunum.
Lögreglumennirnir voru nú kom-
nir út á götu, og skildust........
Niður við bryggjuna var saman
komiun ótölulegur manngrúi. Lík-
neski Tordenskjölds gnæfði þar yfir
hópinn. Karlinn stóð þar á háum
fótstalli, reyndi bitið í sverði sínu
og leit yfir fólksfjöldann eins og
það væru hermenn hans.
Og þey! Var ekki ennþá sama hljóð-
ið í fallbyssunum uppi á Akershúsvirkj-
unum eins og á dögum Lövendahls
sáluga? Reykjaimekkirnir þyrluðust
yfir Pipervíkina svo þétt að vart sá
til sólar, og milli þeirra sást eld-
blossunum bregða fyrir eins og þrum-
uleiftium.
Peter Vessel brosti í kampinn og
leit ánægjulegu yfir fólksþvöguna og
þangað sem þrir menn í skrautleg-
um einkennisbúningum stóðu og
heilsuðust sem bræður.
Þá kváðu við óstjórnleg fagnaðar-
læti sem bergmáluðu um alla borg-
ina og bárust inn í hvern krók og
kima. Síminn tók til starfa og flutti
fregnirnar landshornanna milli.
Alt fór eins og ákveðið var. Það
var sungið og ræður voru fluttar.