Morgunblaðið - 15.07.1914, Blaðsíða 4

1172
MORGUNBLAÐIÐ
Frá Algerðarhúsi Reykjavíkur
Syngið þið með, menn og konur!
Með sínu lagi.
í árstraumum flýtur sá indæli bjór Þar er ekki verið með síróp að sulla
frá ölgerðarhusinu á Norðurstíg 4, ué sykur. Þar hafið þiðtryggingu fulla,
Hvítöl Og Maltdrykkir, óáfengt alt, að næringarefnið er ómengað, hreint;
i öllu er þar hreinasta, fínasta malt. og ekki er þar farið með gerðina leynt.
L a g : Heim er eg kominn og halla undir flatt.
Ef stjórnarskrárfrumvarpið óljóst
þér er,
og úrskurðir lika þér miður,
þú meltir það held eg, ef hug-
kvæmist þér
með Hvítöli að renna því niður.
Ef íslenzkur fáni er þér áhyggja
stór,
og ertu um gerðina í vafa,
þá áttu að fá þér einn
Islendings bjór,
og ölflösku i veifunni að hafa.
Hann Bakkus er innan skamms ótlægur ger
og allur hans glóandi lögur,
en það sem eg ábyrgist ósvikið þér,
er ölið á Norðurstíg 4.
WM'tem- DÖGMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögm,
Hafnarstræti 22. Sími 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
Eggert Claessen, yfirréttarmála-
fiutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Sfmi 16.
Bogi Brynjólfsson, yfirréttar
málaflutn.m. Hótel Island. (Aðalstr. 5).
Venjulega heima 12—1 og 4—6.
Talsími 250.
Kaupið Morgunblaðið.
YÁIB^YGGINGAB
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
Carl Finsen Austurstr. 5, Rvík.
Brunatryggingar.
Heima 6 x/4—7 Talsími 331.
ELDUR!
Vátryggið í »General«. Umboðsm.
SIG. TH0R0DDSEN
Frfkirkjuv. 3. Heima 3—5. Talsimi 227.
Auglýsið i Morgunblaðinu
Niðursuðuvörur
frá A.S. De danske Yin & Conserves Fabr. Kaupmannahöfn
I. D. Beauvais & M. Rasmussen
eru viðurkendar að vera beztar í heimi.
Niðursoðið kjöt Beauvais
frá Beauvais Leverpcstej
þykir bezt á ferðalagi. er bezt.
Kaupendur Morgunblaðsins
eru vinsamlegast beðnir um að borga blaðið á
skrifstofu blaðsins, Austurstræti 8.
Sirœnar Baunir
GalY. Vatnsfötur og Balar
frá Beauvais
eru ljúffengastar!
Gas-katlar
í verzlun
O. Amundasonar.
JTlorgunbíaðið
kostar ekki nema 65 aura á mánuði
fyrir áskrifendur (34—35 blöð).
Sent heim eldsnemma
á h v e r j u m
morgni.
Eina b 1 a ð i ð,
sem enginn
má án vera. Gerist
áskrifendur þegar í dag.
Það margborgar sig, munið þa —
Vorull, hvíta og mislita
þvegna og óþvegna kaupir
J. P. T. Brydes verzlun Reykjavik
fyrir peninga út í hönd.
Nýtt líf.
70 Saga eftir
Hugh Conway.
Framh.
— En þekkirðu mig þá ekki ?
Mér virtist áðan sem þú mundir
þekkja mig.
Hún andvarpaði.
— Eg hefi séð þig í draumi —
mig hefir dreymt svo*margt undar-
legt mælti hún, og roðnaði.
— Segðu mér drauma þína, mælti
eg-
— Eg get það ekki. Eg hefi
verið veik lengi — hættulega veik.
Eg hefi gleymt miklu — flestu því
er skeð hefir.
— Á eg að segja þér frá því?
— Ekki núna — ekki núna,
hrópaði hún og var áköf. Bíddu
heldur og þá má vera að það rifjist
upp fyrir mér smám saman.
Hafði hún nokkra hugmynd um
hvað drifið hafði á daga hennar?
Áttu draumar hennar nokkuð skylt við
veruleikann ? Ætli hringurinn, erglóði
á fingri hennar hafi ekki látið hana
renna grun I hvað skeð hefir?
Við gengum hlið við hlið heim-
leiðis, en Priscilla nokkuð á eftir.
Það var eins og Pauline þætti það
ekkert undarlegt þótt eg gengi með
henni. Þar sem vegurinn var verst-
ur rétti hún mér höndina til þess
að eg skyldi styðja hana. En hún
þagði lengstum.
— Hvaðan kemur þú? spurði hún
að lokum.
— Eg kem úr ferðalagi — hefi
ferðast mörg þúsund mílur.
— já, þegar mig dreymdi þig
varstu altaf á ferðalagi. Fanstu það
sem þú leitaðir eftir?
— Já, eg leitaði sannleikans og
fann hann. Nú veit eg alt.
— Hvar er hann?
— Við hvern áttu ?
— Anthony bróður minn, — sem
þeir myrtu. Hvar er gröfin hans?
— Hann hvilir við hlið móður
sinnar.
— Guði sé lof. Þá get eg þó
að minsta kosti fundið gröfina og
beðið fyrir sálu hans.
— Vildir þú að hans ytði hefnt
á morðingjunum? spurði eg.
— Hefnt? Hvaða gagn væri að
því? Ekki mundi það vekja hann
frá dauðum. Það er nú langt sið-
an að hann var myrtur. Eg veit
ekki hvað langt er síðan, en mér
finst það vera nokkur ár. Guð hefir
ef til vill hefnt hans á þeim tima.
— Já, það hefir hann gert. Einn
morðingjanna dó vitskertur í fang-
elsi, annar er dæmdur til æfilangrar
þrælkunar, en hinum þriðja er ó-
hegnt enn.
— Bölvunin kemur honum i
koll fyr eða síðar. Hver þeirra er
það?
— Macari.
Það fór hrollur um hana er eg
nefndi þetta nafn og hún þagði
nokkra hrið. En þegar við komum
um heim að húsinu, mælti hún í
bænarrómi:
— Þú ferðast með mér til ítaliu
— til grafar hans. Ætlarðu ekki að
gera það?
Eg lofaði því fúslega og mér þótti
vænt um það að hún bar fram bæn
þessa af sjálfsdáðum. Hún hlaut að
vita meira en hún vildi sjálf viður-
kenna.
— Eg ætla að ferðast þangað og
sjá gröf hans, mælti hún. Og nú
skulum við ekki tala meira um liðna
tímann.
Við stóðum hjá garðshliðinu og
eg eg tók í hönd hennar.
— Pauline, mælti eg i bænar-
rópi. Reyndu að muna það hver eg
er.
Svipur hennar breyttist og líktist
vandræðasvip þeim, er svo oft kom
á hana áður.
Hún strauk með hendinni yfir
cnni sér og sneri sér svo við þegj-
andi og gekk inn í húsið.
15. k a p í t u 1 i.
Sorg og gleði.
Saga min er senn á enda, þótt
eg hefði gjarna viljað skrifa margt
um það er nú fór á eftir. En það
væri ekki rétt. Endurminning allra
þeirra atburða er og á að verða
tveggja manna eign — min og kon-
unnar minnar.
Jafnvel þótt ráð mitt væri nokkuð
á reiki, þá hafði það þó sina kosti.
Eg varð nú að hafa fyrir því aftur
að vinna ástir Pauline og það var
sizt verra fyrir það, þótt stúlkan
væri mér áður löglega gift. Eg unni
henni heitar með hverjum deginum
sem leið.