Morgunblaðið - 19.03.1915, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
(fsiXecro
Odeon og Pathéphone
grammófónar og plötur á þá
ávalt fyrirliggjandi hjá
G. Eiríkss, Reykjavík,
Einkasala fyrir ísland.
Enskir T rawlslakkar
afbragös teguudir, nýkomnir
í Austurstræti I.
Asg. G. Gunniaugsson & Co.
Skrá
yfir niðurjöfnun aukaútsvara
1915
liggur frammi á bæjarþingstofunni frá 18. til 31. marz,
að báðum dögum meðtöldum.
Kærur sendist niðurjöfnunarnefnd fyrir 15. apríl næstkomandi.
Borgarstjórinn í Reykjavík 17. marz 1915.
K. Zimsen.
Neðanmálssögur Morgunbl.
eru beztar.
■ L'ÆIfNA^
Brynj. Björnsson tannlæknir.
Hverflsgötu 14.
Gegnir sjálfnr fólki i annari lækninga-
stofnnni kl. 10—2 og 4—6.
Öll tannlæknisverk jramkvæmd.
Tennur búnar til 0% tanngarðar aj
ollum qerðum, 0g er verðið ejtir vondun
á vinnu og vali á efni.
VÁT^YGGINGAX^
Vatryggið hja:
Magdeborgar brunabócafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Eldsvoðaábyrgð hvergi ódýrari
Sæábyrgðarfél. Kgl. oktr.
Skrifstofutimi 10—11 og 12—1.
Det kgl. octr. Brandassurance Go.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, husgögn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Carl Finsen Austurstr. 1, (uppi)
Brunatryggingar.
Heima 6 lft—7 x/4. Talsími 331
DOGMENN
^0
fird.W®'
202'
Sveinn Björnsson y
Frfklrkjuveg 19 (Staðastað). Sinti
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4"'°'
Sjálfur við kl. 11—12 og 4^
Eggert Claessen, yfirréttarffl^
flutningsmaður Pósthússtr. 17*
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Simi I
Olafur Lárusson yfird.lög01,
Pósthússtr. 19. Sími 2iJ-
Venjulega heima n—12 og 4'
'5'
Jón Asbjörnsson yfid.lög01,
Austurstr. j. Sími 43 S*
Venjulega heima kl. 4—sVr.
Hjörtur Hjartarson yfirdómf
2».
lögmaður. Bókhl.stíg 10. Sím1
Venjul. heima i2‘/j—2 og 4'
flr
Guðm. Olafsson yfirdótnslög111'
Miðstr. 8. Simi 488.
Heima kl. 6—8.
Bjarni 1». Johns00
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laekjarg. 4. . ,
Heima 12—1 og 4—5. Sma1 2 ’
Golden Mustard
heitir
heimsins bezti mustarð°f'
^DraRRié: „Sanitas" Ijúffanga Sitrón og cffampavin.
Gullna. drepsóttin
Saga
gullgerðarmannslns.
16 eftir
Övre Richter Frich.
(Framh.)
— Hvað eigum við nú að gera,
mælti efnafræðingurinn þreytulega.
— Það hefi eg einmitt verið að
hugsa um, mælti Delma. Málið er
er ekki jafn auðvelt og það virðist
vera. Auðvitað getum við gert okk-
ur dálitla gullverksmiðju og selt
gullið smám saman til Rafaels og
Rotschild og annara gullkaupmanna
i Lundúnum. En sú aukning á gull-
framleiðslu mundi þegar í stað vekja
grun. Bankarnir mundu hafa úti allar
sínar klær og áður en við vissum
hið minsta yrði gullið ef til vill
upphafið sem myntrót. Og þá sitj-
um við með birgðir okkar og upp-
götvun. — Það dugir ekki. Mér hefir
dottið annað ráð í hug og það mun
gera hina hræðilegustu ruglun á
markaðinum.
Delma laut áfram og hvíslaði:
— Skamt héðan býr sá maður,
sem Jean Fabre heitir. Fyrir 30
árum var hann i miklu áliti hér í
borginni. Hann var myndhöggvari,
en sérstaklega starfaði hann að þvi
að 'jbúa til myndamót. í róstunum
árið 1871 var Fabre með. í einni
orustunni drap hann mann og sá
rétt á eftir að það var yngsti bróðir
hans. Fabre var tilfinninganæmur og
þetta atvik fékk honum svo mikils
að hann hefir aldrei orðið samur
maður síðan. Hann hætti starfa sín-
um og gréip til flöskunnar. Hann
drakk alt af þangað til hann hafði
gleymt listinni, tapað áliti sínu og
lífskjarki. Tvo daga á viku vinnur
hann hjá alkunnum listamanni, sem
gefur honum nokkur hundruð franka
á mánuði fyrir það að gera uppdrátt
af heiðurspeningum og þess háttar.
Fabre gerir alt sem hann er beðinn
um. Og enginn einasti maður hér i
borginni kann að halda jafnvel á
grafal eins og þessi drykkjumaður.
Hann er minn maður. Hann hefir
gleymt öllum tilhnningum nema
hatrinu — — en það sem mestu
varðar er það, að hann getur gert
stælingu af hvaða peningi sem hann
vill. Skiljið þér hvað eg á við? —
Marker ypti öxlum fyrirlitlega.
— Mér hefir ætið fundist það
lúalegt að leggja sig niður við mynt-
fölsun, mælti hann.
— Við fölsum enga mynt, mælti
Delma. Við hjálpum aðeins Eng-
landsbanka til þess að gera góðar
og gjaldgengat myntir. Eg þekki
nokkuð til starfins og veit af vél,
sem er hæfileg handa okkur. Þér
hafið ef tif vill heyrt getið um
Willy Sperling? — — Ekki?--------------
Hann gerði sér dálitla myndmótun-
arvél og vann með henni á Guerns-
ey. A einni Lundúnaför sinni var
Sperling handtekinn og af því að
honum vildi það óhapp að drepa
nokkra leynilögregluþjóna, þá var
hann umsvifalaust hengdur.
Samverkamenn hans á Guernisey
fengu njósnir um þetta. Sprengdu
þeir þá verksmiðjuna í loft upp og
flýðu þaðan. En þeir höfðu ekki
skap til þess að eyðileggja mynt-
mótunarvélina. Þeir létu hana koma
í stóra tunnu og söktu henni þar.
Nú liggur hún í pytti nokkrum hjá
Simi 190.
jjjfi
Guernsey. Það má heita að eg
erft hana. — — — ,f
— Eg skil ekki glögt hvað
eruð að fara, mælti Marker.
þurfum ekki að fara allar PesS
krókaleiðir.
Delma brosti. :
— Þér eruð að visu mikfi111^0^
)ohn Marker. En þér eruð fian
hagsýnn. Vísindamennirnir þur
afað hafa rneð sér barnfóstru. Eí ^
fóstra yður.---------Ef okkur * ^
verða nokkuð ágengt verðuiö v ^
lauma gullinu inn á meðal n1 ^
Það þýðir ekkert að ætla s * $
selja það í bútum. Það vekur ^
eins grun ef mikið gull kefl1 ^
óvæntri átt. En gullpeningar’ jj.
ekki er hægt að greina frá
bankapeningum, hvorki á úúltl' 1
né gæðum — þeir smjúga. ejtpr-
viðskiftin eins og seindrepa° ÖJ
Það er eitur, sem mun veljJetfljn
fjárhagsleg viðskifti og valda ^j $
truflun í verzluninni, þf°_8a
bankarnir fara á höfuðið, ^^jfsto^
veðurdag. Við setjum víd3S
á laggirnar í hverri borg. La j pet&
ir eru ekki dauðir ennþá-
skifti hafa þeir ekki Þrn £ og °
nefinu heldur gull — ra°
svikið gull — — —I