Morgunblaðið - 20.03.1915, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Sparar vinnul
Bezta og ódýrasta
tauþvottasápan. ____
í heildsölu fyrir kaup-
menn, hjá
G. Eiríkss,
Reykjavík.
Nýtt Bakarí og Konditori
opna eg í dag kl. 12 i Strandgötu í Hafnarfirði.
Beztu vörur, vönduð vinna og lágt verð.
V. O. Bernfjöff.
E.s. BOTNIfl
fer til Leith og Kaupm.hafnar
21. marz 1915.
Beauvais
niðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar í heimi.
Otal heiðurspeninga á sýningum víðsvegar um heiminn.
Biðjið ætið um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru.
Aðalumboðsmenn á íslandi:
O- Johnson & Kaaber.
Brynj. Björnsson tannlæknir.
Hverfisgötu 14.
Gegnir sjálfar fólki i annari lækninga-
stofanni kl. 10—2 og 4—6.
Öll tannlœknisverk jramkvcemd.
Tennur búnar til ot? tanngarðar aj
ollum qerðum, og er verðið ejtir vöndun
á vinnu og vali á efni.
VÁTíjYGGINGAg
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabócafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limii Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Eldsvoðaábyrgð hvergi ódýrari
Sæábyrgðarfél. Kgl. oktr.
Skrifstofutími ro—n og 12—1.
Det kgl- octr. Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus. húsgögn, alls-
konar vöruforða 0. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Carl Finsen Austurstr. 1, (uppi)
Brunatryggingar.
Heima 6 */4—7 Talsími 331
— DOGMBNN
Sveinn Björnsson yfird.lög®
Frfklrkjuveg 19 (Staðastað). Sfnai 202‘
Skrifstofutimi kl. 10—2 og 4
Sjálfur við kl. 11—12 og 4 ^
Eggert Claessen, yfirréttarm^3*
flutningsmaður Pósthússtr. t7-
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Slw' ’®'
Olafur Lárusson yfird.lög®'
Pósthússtr. 19. Simi 215-
Venjulega heima 11—12 og 4~~~í‘
Jón Asbjörnsson yfid.lög®-
Austurstr. 5. Sími 43 5-
Venjulega heima kl. 4—S1/*-
Hjðrtur Hjartarson yfirdóms-
Iögmaður. Bókhl.stíg 10. Sfmi
Venjul. heima I21/*—2 og 4—5*/»
Guðm. Olafsson yfirdómslögiH1
Miðstr. 8. Simi 488.
Heima kl. 6—8.
Bjarni 1», Johnsoh
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Lækjarg. 4.
Heima 12—1 og 4—5. Sím; 203
Vefjargarn
hvítt og mislitt
nýkomið í verzlunina á Laugav. 20.
Krisfín Sigurðard.
^DreRRió: „Saniias“ Ijúffengci Siírón og tffiampavin. Simi 190.
Gullna drepsóttin.
Saga
gullgerðarmannsins.
17 eftir
Övre Richter Frich.
(Framh.)
— Og svo verðum við hengdir
einhverntima, mælti Marker.
— Nei, grenjaði Delma æstur.
En gálgarnir í Tower skulu þó ekki
vera mannlausir. Það skulum við sjá
um. — Því nú erum við drotnarar
heimsins.------
IX.
Heimili Ralph Burns.
Úti hjá Kensington Garden, sem
er utan við allan hávaða Lundúna-
borgar, liggur litill og laglegur bú-
staður. Á honum eru hvorki spírur
né turnar, en hann er þó svipfall-
egor 02 eins garðurinn umhverfis.
Það var vorið 1917. í garðinum
var feitur maður á gangi. í vinstri
hendinni hélt hann á reku og í
munninum hafði hann stutta reykj-
arpipu. Hann var stinghaltur á
vinstra fæti og hægri handleggurinn
virtist ekki heldur vera í lagi. En
maðurinn var þó hinn knálegasti.
Það voru fáir menn, sem hefðu haft
nokkuð að gera í greiparnar á Ralph
Burns, enda þótt hann væri einhent-
ur og á einum fæti. En nú bafði
leynilögregluþjónninn fyrverandi eigi
þörf krafta sinna. Hann hafði dreg-
ið sig í hlé og lifði nú á eignum
sínum.
Hann hafði þó um ærið að hugsa.
Fyrst og fremst var það garðurinn.
Um hann hugsaði Burns eins og
faðir um sjúkt barn. Hann stakk
upp og bar áburð í moldina eins og
hann hefði aldrei starfað að öðru.
— Helena, hrópaði hann alt i
einu. Eigum við að sá maís eða
hampi í vermireitinn.
Lítil kona kom fram á veröndina
með þerridúk í hendinni.
— Eigum við ekki heldur að
reyna að rækta þar tóbak? mælti
hún og horfði brosandi á hann.
— Auðvitað I Eg er orðinn hund-
leiður á þessu »Golden Dew«. Það
væri svei mér gaman að reykja sitt
eigið tóbak að ári. En hvað á að
segja um jarðarberin ?
— Við skulum ekki gefast upp
við þau, svaraði hún. Það var svo
framúrskarandi golt jarðarberið, sem
við fengum í fyrra. — Var ekki
svo?
— Eg hefi aldrei borðað jafngott
jarðarber á æfi minni, mælti Burns
alvarlega. Þvilíkt bragð — — —I
En maður má ekki búast við miklu
þegar maður hefir ekki nema tvær
jurtir.
Kona hans laut fram yfir ver-
öndina.
— En hvað þú ert barnalegur,
Ralph, mælti hún. Og hvað mér
þykir vænt um þig I
Burns teygði sig og strauk hárið
á henni með vinstri hendinni.
— Þú ert orðinn nýr maður,
Helena. Þú verður æ fallegri með
hverjum deginum sem líður. Eg man
eftir því þegar eg sá þig í fyrsta
skifti á rikisspílalanum í Kristianiu.
Eg átti ekki langt eftir þá, eins og
þú ef til vill manst. Það var rétt að
eins að lífsmark leyndist með mér.
Og þegar eg opnaði augun, eftir
24 stunda öngvit, sá eg þig fyrst
af öllu og augun þín. Þetta er
egur engill, hugsaði eg. Og eg Þa^.
aði Drotni fyrir að hann he^
veitt mér vist á svo góðum sW®;
En svo straukst þú með hendinnI
yfir enni mér og þá varð mér P
ljóst að eg hafði eigi enn yfir8e“
jörðina. — — En augun þin. 11
ena, horfðu altaf á mig hvert seo1
eg fór. Það var svo einkennil^*
rauður glampi í þeim. Mér koin
hugar kvæði eftir Tennyson, P
sem þessi hending er: »The staf
like sorrows of immortal e7eS .
Og þegar eg hafðí rifjað upP ^
mér kvæðið sofnaði eg.
Eg dó ekki, eins og allif
höfðn
búist við, heldur lifnaði eg-
Það var alt eins og draumu^» _
draumur, sem hófst í hatri, . j
úthellingum og hefnd og en Qí
sólskini og ást. Nú er koff' ^
aftur, Helenal Og nú les e#
lengur raunir eða sorg i aug0®1 t,
um. Eg er hamingjusamasti
inn í öllum heiminum 1 — Þd a
húsið, eg sé um garðinn.