Morgunblaðið - 13.04.1915, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Fyrir kaupmenn:
Cfjivers
niðursoðnu jarðarber
og
Fruit Salad
ávalt fyrirliggjandi, hjá
VÁT^YGGINGAIÍ
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabócaíélagi
Den Kjöbenhavnske Sðassurance
Forening limit. Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
Beauvais
Leverpostej
er hezt.
IíOGMBNN
G. Eiríkss, Reijhjavík.
Einkasala fyrir ísland.
E.s. Coíumbus.
jyþreiéslan er opin Jrá fil. 2—3
á Rnerjum virfium éegi i dlusíurstr. 1.
'fforug eymsluRúsié ar opié á Rver*
jum virRum éegi Jrá Rí 1—3 e. R. i
%3*Romscnsporti i tJCafnarsírœíi.
Tl. B. Tliefsen.
Vinnumenn.
Blomkuist verkstjóri kemur með s.s. Floru eftir
tvo daga.
Verkamenn, sem ráðnir hafa verið til vinnu á
Siglufirði, eru beðnir að mœta í Hotel Reykjavik eftir
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging: Nordisk Brandforsikr.
Sæábyrgð: Kgl. oktr.
Skrifstofutími 9—n og 12—3.
Det kgi. octr. Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus. húsgögn, alls-
konar vðruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Bdð L. Nielsen)
N. B. Nxelsen.
Garl Finsen Austurstr. 1, (uppi)
Brunatryggingar.
Heima 6 */4—7 x/4. Talsími 331
IrÆF£NA3^
Brynj. Björnsson tannlæknir.
Hverfisgötu 14.
Oegnir sjálfur fólki í annari lækninga-
stofnnni kl. 10—2 og 4—6.
Öll tannlœknisverk jramkvæmd.
Tennur búnar til og tanngarðar af
ollum qerðum, 0g er verðið ejtir vondun
á vinnu og vali á efni.
Líkkistur
fást vanalega tilbdnar á
Hverflsgötu 40. Sími 93.
að skipið er komið.
Helgi Helgason.
Sveinn Björnsson yfird.lög®*
Frfklrkjuveg 19 (Staðastað). Sími 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—
Sjálfur við ki. 11—12 og 4—^
Eggert Claessen, yfirréttarmáia'
flutningsmaður Pósthdsstr. 17
Venjulega heima 10—II og 4— 5. Slný
Olafur Lárusson yfird.lögffl-
Pósthdsstr. 19. Sími 215.
Venjulega heima n—12 og 4—'S*
Jón Asbjörnsson yfid.lög®'
Austurstr. 5. Sími 435.
Venjulega heima kl. 4—j1/*-
Guðm. Olaísson yfirdómslögn1'
Miðstr. 8. Sími 488.
Heima kl. 6—8.
Bjarni 1». Johnson
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Lækjarg. 4.
Heima 12—1 og 4—5. Sími 263
Alt sem að greftrun lýtur:
Líkkistnr og Líkklæði
bezt hjá
Matthíasi Matthiassyni.
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuní
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Skritstofa
nmsjónarmanns áfengiskaupa
er opin
3—5 síðdegis á Grundarstíg 7.
Sími 287.
ÍÞreRRié: „Sanifas" íjuffenga Siírón og <úiampavin. Simi 190.
Gullna drepsóttin.
Saga
gullgerðarmarmsins.
32 eftir
Övre Richter Frich.
(Framh.)
Eg þori að ábyrgjast það að það
var hann sem sendi Okine á eftir
mér cg gerði Brooke aðvart----
Þorir þd að taka hann fastan, Burns ?
— Þori eg ? — — Eg skyldi
taka fjandann sjálfan fastan ef hann
væri að læðast hér hjá Regents Park.
Hvað heitir hann?
— Það er skrifari Cavendish lá-
varðar og heitir Murphy.
Burns klóraði sér í höfðinu.
— Það er ef til vill nokkuð djarft
telft. En við getum þó látið hann
koma með okkur og segja frá venj-
um Cavendish lávarðar og hvort
hann hafi átt nokkra óvini. Svo
verðum við að sjá hverju flóði fram
vindur.
— Welll Það er nd mest undir
því komið að piltinum gefist ekki
tækifæri til þess að komast í sam-
band við hina. — — —
Bifreiðin fór hægt uppeftir göt-
unni. En hvergi var manninn að
sjá. Hann hlaut að hafa gengið inn
i einhverja hliðargötu.
— Er nokkur símastöð hér i ná-
grenninu? spurði Fjeld alt í einu.
— Jd, það er ein hérna á horn-
inu, mælti ökumaður.
— Þá förum við þangað.
Þeir þutu inn á símastöðina. Þar
var aðeins einn maður, en það var
sá, sem þeir leituðu að.
Skrifarinn sneri sér við. Hann
varð náfölur er hann sá mennina,
sem komnir voru.
Burns gekk brosandi til hans.
— Eruð þér Mr. Murphy?
■— Já, svaraði hinn.
— Það var gott að eg Jiitti yður.
Eg heiti Burns. Þér vitið það að
Cavendish lávarður hefir verið myrt-
ur og okkur langar til þess að fá
áreiðanlega vitneskju um háttu hans
og venjnr hjá þeim manni, er honum
var kunnugur. Þér hafið sjálfsagt
enga hugmynd um það hver hefir
myrt hann ?
— Þetta er óskiljanlegt, mælti
skrifarinn. Cavendish lávarður var
heiðursmaður og prýði Englands-
banka.
— Mér þykir vænt um að heyra það.
Bifreiðin okkar bíður hérna dti fyrir.
Viljið þér gera okkur þann greiða
að slást í för með okkur! Þér eigið
annars ef til vill eftig að senda sím-
skey ti ?
— Það liggur ekkert á, svaraði
skrifarinn vandræðalega. Það var að-
eins heillaóskaskeyti. En geti eg
stuðlað til þess að ljósta því upp
hver myrti hdsbónda minn, þá er
eg þess reiðubdinn á hverri stundu.
Hann hnoðaði símskeytinu saman
og fleygði því kæruleysislega i bréfa-
körfuna. Svo tók hann hatt sinn
og staf og gekk dt.-------------
Fjeld stóð grafkyr með hdfuna í
hendinni, þangað til hinir voru farn-
ir. Þá greip hann símskeyti Mr.
Murphy. Hann leit sem allra snöggv-
ast á það, brosti ánægjulega og flýtti
sér dt á eftir hinum. Það var ein-
kennilegt heillaóskaskeyti, sem Mur-
phy hafði ætlað að senda. Hann
hafði víst þá venju að óska mönn-
nm til hamingju í dulmáli. En ut-
anáskriftin var vel læsileg. Þar stóð:
Seglskipið Dina, Rosherville.
Og Jónas Fjeld neri hendur sínaí
af ánægju eins og lánið hefði leikið
við hann i einu af hinum miklu á'
hættuspilum, sem leikin eru um
og dauða.
XVIII.
Scotland Yard.
Það var alt í uppnámi á Scotland
Yard. Menn komu og fóru stöðugt-
Stórir írlenzkir lögregluþjónar í ðiti-
kennisbdningi blönduðust þar innao
um lága leynilögregluþjóna, sepo
vcrn mjög ólíkir að dtliti. Þeií
voru allir hljóðir og bar það vofl
þess að nd hefði eitt hið mesta
vandamál borið að höndum.
John Redpath leynilögreglustjóP
sat á skrifstofu sinni og skipaði fyríf'
Röddin var höst og hávær og
í algerðu ósamræmi við hið Ietile£a
og nautnalega dtlit mannsins.
— Eg treysti yður bezt Cliff°f^’
mælti Redpath við lágan og feitaIJ
mann, sem stóð fyrir framan hatJ°'