Morgunblaðið - 28.04.1915, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
að, en munirnir skemdust sumir all-
mikið í meðferðinni. Eg hafði vá-
trygt fyrir 20 þús. kr. og mun hafa
átt um 22 þús. kr. virði í vörum
og húsmunum.
Eg er nú atvinnulaus tnaður, með
um 20 manns í heimili, segir Gunnar.
Símtal við frú Zoega.
Hún býr nú sem stendur á Héð-
inshöfða, húsi Einars Benediktsson-
ar, hjá börnum dóttur sinnar. Frú
Zoéga var ekki háttuð, er Eggert
Briem kom og sagði að kviknað
hefði í húsinu. Engu siður en Helgi
Zoega og hans fólk, á frú Margrét
Zoega Eggert Briem lífið að þakka.
Þvi hefði hann ekki komið á því
augnabliki, sem raun varð á, hefði
verið mjög vafasamt hvort hún og
vinnufólk hennar alt, hefði komist
út úr húsinu. Svo brátt bar eldinn
að — á svo stuttum tíma stóð alt
'húsið í björtu báli. Frú Zoega fór
fyrst heim til Helga Zoega, en ók
litlu siðar inn að Héðinshöfða, langt
í burt frá þessu voðabáii, sem eyddi
húsi hennar og innanhúsmunum öll-
um.
Frú Zoega gat þess, að alt innan
húss hafi verið óvátrygt. En sárast
væri að vita til þess, að einn af
vinnumönnum sínum hefði beðið
bana í eldinum. Runólfur heitinn
hafði mörg undanfarin ár verið í
þjónustu hennar og var hinn dygg-
.asti og áreiðanlegasti maður. Hann
svaf uppi á efsta lofti í herbergi,
sem hann í mörg ár hafði búið í.
Hann hefir líkast til kafnað þar.
Frú Zoega sagðist hafa mist alt.
»Eg á ekki einu sinni sjal utan yfir
mig«. Annars líður henni eftir at-
vikutn vel. Þó mun hún hafa órðið
einna verst úti við brunann.
Enn um bifdælurnar.
Vér hittum Agúst Flygenring
kaupm. i Hafnarfirði í gær. Hann
sagði oss að í Hafnarfirði hefði sést
eldhaf mikið héðan að innan og á-
kafur reykjarmökkur. Fóru menn
alment á fætur, en enginn komst
hingað til bæjarins fyr en eldurinn
var farinn að þverra.
Það var Flygenring, sem fyrstur
fiutti hingað til lands bifdæluna, er
bezt dugði í eldsvoðanum mikla. —
Lét hann hana fala bænum fyrir
3 árum og sýndi hana þáver-
andi borgarstjóra Páli Einarssyni, en
hann hafnaði boðinu og kvað hana
óþarflega stórvirka fyrir ekki stærri
bæ en Reykjavík er. Með öðrum
orðum : bærinn væri of lítill og dæl-
an of aflmikil. En nú hefir það
sýnt sig, að bifdælan var það eina
tæki slökkviliðsins, sem nokkurs
mátti sín við eldinum.
»Það er eins og menn hafi haldið
að Reykjavík gæti ekki brunnið«,
segir Fiygenring. »En skyldu þeir
vera þeirrar skoðunar ennþá?«.
Viðtal við Bagnar Leví.
Vér áttcm tal við Ragnar kaup-
mann Leví í gær. Hann átti heima
í Ingólfshvoli, svo sem kunnugt er.
Spurðum vér hann frétta og sagði
hann, að mest af eignum sinum hefði
bjargast undan eldinum. En geymslu
hafði hann upp á lofti og brann
alt sem þar var. Spurðum vér
hann hvort eigi hefðu orðið miklar
skemdir á þeim munum sem bjarg-
að var, eins og hjá svo mörgum
öðrum. Það sagði hann eigi vera,
en það væri eingöngu því að þakka
að hann hefði sjálfur verið við.
Annars hefðu menn ruðst inn í stof-
ur til sín og ætlað að rífa alt og
tæta. Sagðist hann hafa vitað að þá
mundu verða Hálfdánarheimtur á
búslóð sinni og því rekið mennina
út með harðri hendi. — Fyrir það
eru nú allar eigur hans, þær er
björguðust, óskemdar, en eigi geta
allir sagt slíkt hið sama. Er hörm-
ung til þess að vita hvað mönnum
er gjarnt á að vilja ryðja öllu út úr
húsanum, en hugsa ekkert um það
þó alt brotni og ónýtist í meðferð-
inni og ilt starf verði drýgra góðum
vilja.
í viðtalinu við Helga kaupm.
Zoega, sem birt var í blaðinu í gær,
var þess getið, að lampi hefði logað
í herbergi nr. 28, þar sem menn
hyggja að eldurinn hafi komið upp.
Síðar hefir þó komið í ljós að það
var enginn lampi í því herbergi.
----- D A0BÓF[IN. E=3
Afmæli
þeirra, aem eiga afmæli í dag hér í
bæ, voru af vangá látnir eiga afmæli
í gær.
Afmæliskort selur Friðfinnur Guð-
jónsson, Laugaveg 43 B.
Sólarupprás kl. 4.17 f. h.
S ó 1 a r 1 a g — 8.36 síðd.
Háflóð er í dag kl. 4.37 f. h.
og í nótt — 4.58
Veðrið í gær:
Vm. s.v. gola, hiti 6.7.
R,v. s.s. v. stinning kaldi, hiti 7.2.
ísaf. s.v. stormur, regn, hiti 7.8.
Ak. s. snarpur vindur, hiti 9.8.
Gr. s.v. stinnings kaldi, hiti 5.3.
Sf. s.v. kaldi, hiti 10.5.
Þórsh., F. v. kaldi, hiti 0.4.
Augnlækning ókeypis kl. 2—3
Lækjargötu 2 uppi.
Póstar í dag:
Hafnarfjarðarpóstur kemur og fer.
Alftanespóstur kemur og fer.
Á m or g u n :
Keflavíkurpóstur kemur.
Pollux á að koma norðan um land
frá Noregi. Skipið er fyrir norðan land.
St. Helens kolaskip Björns Guð-
mundssonar, fór hóðan í fyrrinótt til
Englands. Tók póst.
Gullfoss lagði af stað í gærkvöldi
áleiðis til Ameríku. Með skipinu fóru
milli 20 og 30 farþegar. Þar á meðal:
Jón Björnsson, Jónatan Þorsteinsson
kaupmaður, Sveinn Oddsson.
Nathan & Olsen eiga von á vöru.
flutningaskipi, sem þeir hafa tekið á
leigu, hingað til lands í byrjun næsta
mánaðar. Með skipinu kemur Fr.
Nathan stórkaupm. sem dvalið hefir
erlendis um hríð. Skipið heitir Susanna.
Enn rauk og logaði í rústunum á
köflum í gærdag. Verkamenn voru
þar að grafa og aka burt öskunni. í
kiallaranum í húsi Gunnars Gunnars-
sonar við Austurstræti, var töluvert af
kolum, sem ekki hafði brunnið. Og
eitthvað af óbrunnum leikföngum fanst
í kjallara verzl. Egils Jacobsens; en
alt var dótið meira eða minna eyðilagt
af vatni.
Gasið í Landsbókasafninu. Jón
Jakobsson landsbókavorður hringdi til
vór í gær og bað oss geta þess, að
gasstífla (stopphani) væri rótt við skúr-
dyrnar og mætti á einu andartaki
stöðva rás gassins inn í húsið.
Þetta er að vísu nokkur bót í máli,
en gassprenging gæti þó orðið í hús-
inu engu að sfður. Kæmi eldur þar
upp er gasið í pípunum innanhúss
nægilega mikið til þess að auka
eldinn mikið, þótt stíflað yrði það
við skúrdyrnar þegar í stað. Og þess
gat landsbókavörðurinn ennfremur, að
sér væri illa við að hafa gasið í hús-
inu. Kvaðst hann oafa gefið dyraverði
skipun um að stífla það á hverju
kvöldi 'um leið og slökt væri á seinasta
lampanum. Hvað þarf nú framarvitnanna
við? Landsskjalavörður vill ekki hafa
gasið og laudsbókaverði er illa við það.
Er þá ekki sjálfsagt að taka það burtu
þaðan! enda þótt eins tryggilega só
um það búið og unt er?
Prófin í brunarnálinu hófust aftur
í gærmorgun kl. 9 árd. Þar mættu
þeir Helgi kaupm. Zoéga og Eggert
Briem óðalsbóndi. Var framburður
þeirra hinn sami og áður hefir birst
hór í blaðinu í viðræðum við þá báða.
Þá mætti Gísli Halldórsson brunavörð-
ur. Kvað hann fyrst hafa komið
brunakall í brunasíma nr. 10, litlu
síðar 1 síma nr. 12 og þá enn nokkru
síðar í síma 4. Fyrsti maður sem
hafði kallað var Þórður Geirsson næt-
urvörður (sími 10) og þá Eggert Briem.
Var þá brunaliðið kallað saman.
Þá mættu þeir Hjörleifur Þórðarson,
Kristofer Egilsson, Kristinn Pótursson
og Kristófer Sigurðsson sem allir eru
í brunaliðinu. Sögðu þeir að dælurnar
hefðu verið í góðu lagi, en sumir bruna-
hanarnir hefðu verið í ólagi, sumir lekið
og í einum hefði »Spindill« verið stirð-
ur og í ólagi.
Oss var tjáð í gær, að ranghermi
hafi það verið er stóð í blaðinu í gær,
að engu hafi verið bjargað hjá Egill
Jacobsen. Eftir að húsið var hrunið,
tókst að uá peningaskápnum úr rúst-
unum, og í honum voru allar aðal-
bækur verzlunarinnar.
14—20 manns hafa unnið í bruna-
rústunum þessa dagana. Þeir Hjör-
leifur Þórðarson og Valentínus Eyólfs-
son hafa umsjá með verkinu.
Eigi höfðu enn fundist neinar leifar
af líki Runólfs Steingrlmssonar, sem
inni brann á Hotel Reykjavík, er vór
vissum seinast til í gærkvöldi.
Bruni á Arnarstapa.
Þann 31. f. mán. brann til kaldra
kola ibúðarhús mitt á Arnarstapa.
Undanfarna daga hefir hlutaðeigandi
sýslumaður haldið réttarpróf hér, út
af brunanum, sem gerður hefir ver-
ið grunsamlegur af þeim fegðum
Kjartani Þorkelssyni og Bjarna syni
hans á Stapa (báðir hafa þeir; hvor
í sínu lagi, verið í líkum kringum-
stæðum), og Magnúsi Jónssyni (til
sjóróðra og á heimili Bjarna um
þær mundir, ásamt Kjartani). Rann-
sókn enn ólokið, og verður haldið
áfram í Stykkishólmi, og eg úrskurð-
aður í gæzluvarðhald þar. Vona eg
að rannsókn verði hæfilega hraðað
eftir ástæðum. Get því ekki að svo-
stöddu, eða um, að eg vona, stuttan
óákveðinn tíma komið til Reykja-
vikur, sem eg hafði áður ákveðið
og fastráðið til nauðsynlegra við-
skiftafyrirgreiðslu og fjárráðstafana.—
Eg er saklaus af glæp, og vona, að
því sé trúað að órannsökuðu máli.
Þetta tilkynnist hér með öllum,
sem við roig eiga einhver kynni eða
skifti, hverju nafni sem nefnast.
Arnarstapa, 16. apríl 1915.
Sigýús Sveinbjdrnsson.
Brófkafli.
SvarfaSardal, 5. apríl 1915.
. . . Kvillasamt hefir verið hér i
dalnum í vetur, einkum hettusótt. En
þó fáir dáið.
Veturinn óvenjugóður, mjög frosta-
lítill og snjólóttur. Er því yfirleitt
vel statt með fóður handa skepnum.
Hrognkelsaveiði er hór nú svo mikil,
að slík hefir aldrei verið í tíð þeirra
manna, er nú lifa.
Upsaveiði var um tíma í vetur all-
mikil hór inn með firðinum. Tunnan
seld á 2 kr. og þótti hið bezta kaup.
Dýrtíð má annars heita nú frekar
en nokkru sinni áður í verzlunar- og
viðskiftalífi, sem aðallega stafar af
heimsstyrjöldinni. Og þó finst mór
(sem nú er á 60. árinu), að yfirleitt
só mun lóttara að komast áfram nú,
en var á okkar uppvaxtarárum : fram-
farirnar svo miklar síðau og menningar-
tæki ýms til að mæta örðugleikunum,
sem áður var ekkert viðnám veitt.
Akbrautin okkar er stærsta fram-
farasporið. Hún er nú komin fram að
Brekku. Gerir hún »sjávargötuna«
(leiðina til sjávar) ótrúlega miklum
mun styttri og alla flutninga stórum
auðveldari.
Rjómabú og sláturhús eru einriig
hin mestu þarfaþing. Öllu fó hór ú*
hreppnum slátrað hór á Dalvík f haust,
og eru það mikil þægindi og sparnað-
ur, í stað þess að reka fóð til Akur-
eyrar og slátra því þar.
Útbú frá kaupfólagi Eyfirðinga ei ^
ráði að setja upp hér á Dalvík, °S'
hugsa menn gott til þess.--------