Morgunblaðið - 30.08.1915, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Fyrir kaupmenn:
„Fána“ smjörlíkið viðurkenda
ávalt íyrirliggjandi, hjá
G. Eiríkss, Reykjavík.
Einkasali fyrir ísland.
,Sanifas‘
er eina Gosdrj-kkjaverksmiðjan á íslandi
sem gerir
gerilsneydda Gosdrykki og aldina-
safa (saft) úr nýjum aldinum.
Slml 190.
Ellistyrkur.
Umsóknir um styrk úr ellistyrktarsjóði Reykjavikur skal senda
borgarstjóra fyrir lok septembermánaðar. Rita skal umsóknirnar á eyðu-
blöð, sem til þess eru gerð og fást á skrifstofu borgarstjóra, hjá fátækra-
fulltrúunum og prestunum.
Styrknum verður úthlutað í októbermánuði og koma 6300 krónur
til úthlutunar.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 14. ágúst 1915.
K. Zimsen.
Skrifborð
með skápum
óskast keypt nú þegar.
R. v. á.
ítráð
tvö til þrjú herbergi og eldhús óska
barnlaus hjón að fá x. október.
R. v. á.
Likkistur
fást vanalega tilbúnar á
Hverfisgðtu 40. Sími 93.
Helgi Helgason.
Alt sem að greftrun lýtur :
Líkkistur og Líkklæði
bezt hjá
Matthíasi Matthiassyni.
Þeir, sem kailpa hjá honum kistuna,
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Lesið Morgunblaðið.
Gufífoss
smjörlikið er langbezt og drýgst.
Fæst að eins i
Yerzlunin ,Svanur‘
Laugavegi 37.
Retjnið það!
VÁTP.YíWINGAÍ*
Vátryggið tafarlaust gegn eldi, ,
vörur og húsmuni hjá The Brithish
Dominion General Insurance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. GísIasoH* _
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brnnabócafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit ^ðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber. _
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðsvatrygging.
Skrifstofutími 11—12.______
Det tyl octr, Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, húsgðgn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielson.
Oarl Finsen Laugaveg 37, (uppi)
Brunatryggingar.
Heima 61/,—7 */4. Talsími 331.
DOGMENN
Sveinn Björnssou yfird.lögm.
Fríklrkjuveg E9 (Staðastað). Slmi 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. ix—12 og 4—6
Eggert Claessen, yfirréttarmála-
fiutningsmaður Pósthússtr. 17.
Vanjulaga heima 10—11 oq 4—5. Siml >8.
Olafur Lárusson yfird.lögm,
Pósthússtr. 19. Sími 215.
Venjnlega heima n—12 og 4—;
Jón Asbjörnsson yfid.lögm.
Austurstr. 5. Sími 435.
Venjulega heima kl. 4—s1/,.
Guðm. Olafsson yfirdómslögm.
Miðstr. 8. Sími 488.
Heima kl. 6—8.
Grfman.
21 Skáldsaga eftir
Katherine Cecil Thurston.
Framh.
Hinn þagnaði við. Þessi orð bitu
hann óþægilega — en svo harkaði
hann af sér og hóf glas sitt.
— Jæja, skál Johns Chilcote,
mælti hann.
VII.
Tæpum þremur vikum siðar sat
Loder við skrifborð sitt og reit
sundurlaust mál í sífellu. Hann
hafði hngann svo bundinn við þetta
að hann heyrði ekki fótatak í stig-
anum og vissi ekki fyrri til en
hurðin var opnuð. Hann leit þó
ekki upp frá skriftinni, en kallaði:
— Kom innl
Chilcote lokaði hurðinni á eftir
sér og gekk hratt yfir gólfið.
Hann var aumingjalegur mjög.
Þegar hann kom þangað er Loder
sat hreyfði hann léttilega við hand-
egg hans.
Loder leit upp.
— Hvað er nú á seiði? mælti
hann. Hefir það versnað?
Chilcote reyndi að brosa.
— Já, tautaði hann. Nú er bað
komið I
— Hvað er komið? Er heimur-
genginn af göflunum?
— Nei, en það er eg sem er
genginn af göflunum.
Hann talaði hratt og þó var eins
og hann neyddi hvert orð af vörum
sér með valdi.
Loder lét sem hann skildi eigi.
Þá greip Chilcote aftur í handlegg
hans og það snögglega.
— Skiljið þér ekki?----------Sjáið
þér ekki? — —
— Neil
Chilcote slepti takinu og strauk
á sér ennið.
— Það er komið, mælti hann
enn. Skiljið þér það ekki? Nú
kemur til yðar kasta.
Hann gekk fáein skref aftur á bak,
svo mælti hann enn:
— Eg veit að það er eins og eg
svíkist að yðurl En það er ekki
mér að kenna. Eg sver yðnr þaðl
Eg fullvissa yður um að það kom
yfir mig eins og reiðarslag.
Hann þagnaði og hneig niður á
stól.
Loder stóð á fætur og snéri sér
að Chilcote.
— Þér ætlist þá þess að eg
komi fram fyrir yðar hönd þegar í
kveld, alveg óviðbúinn?
Rödd hans var hrein og ákveðin
og að þessu sinni laus við alla fyrir-
litningn.
— Já, já — einmitt!
Chilcote leit eigi upp þótt hann
svaraði.
— Til þess að þér getið legið í
morfínsmóki í nótt og næstu nætur?
Þá leit Chilcote upp, en augnaráð-
ið var flóttalegt.
— Þér hafið engan rétt til þess
að tala þannig. Þér hafið fallist á
uppástungu mínal
Loder hnykti við.
— Þér hafið rétt að mæla, mælti
hann kuldalega, og þér skuluð ekki
fá tækifæri til þess að ásaka mig
frekar. Við skulum snúa okkur að
efninu. Hvað á eg að gera?
Chilcote stóð á fætur.
— Já, auðvitað! Snúa okkur að
efninul Eg veit að það er enginn
hægðarleikur fyrst eg kem þannig
að yður óvörum. En, — en þetta
hefir verið hræðilegur dagur — svo
hræðilegur að eg þori ekki að eiga
neitt undir nóttinni. — Hafið þér
lesið bókina hans Quincey læknis?
spurði hann í öðrum tón.
- J*.
— Jæja, lesið hana aftur og þá
munuð þér skilja mig.
Og svo hló hann kuldalega.
— En hví í fjandanum----------—
mælti Loder og þagnaði svo. Aum-
ingjasvipurinn á Chilcote fekk hann
til að þegja.
— Hvað er það þá sem þér viljið
mér? mælti hann rólega.
Chilcote varð þá hughægra. Hann
brosti, en varir hans skulfu eigi
lengur.
— Það — það er alveg rétt af
yður að tala í mig kjark. Nú ef
hver seinastur. Klukkan er senni-
lega orðin eitt.
Hann tók úrið upp úr vasa sín-
um, gekk fram að glugganum og
leit út.
— En hvað hér er rólegt, mælti
hann. Svo kom honum skyndilega
eitthvað til hugar, Loder! hrópaói
hann. Mér kemur nýtt í hugl Eg
get verið þér — meðan þér eruð
eg! Hversvegna ætti eg ekki að
geta verið Loder í stað — vinalauss
og nafulauss manns? Það er bezta
lausnin I En hvað það er einkenni'
legt að okkur skyldi ekki koma þa^
fyr i hugl