Morgunblaðið - 16.08.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Síðustu símfregnlr.
Hann er kominn aftnr til
yígvallarins
hinn margeftirspurði Mentholbrjósí-
sykur, í heilum og háifum dósum í
lóbakshúsinu.
Nú er komið aftur
Fernis
Kitti
Blackíernis
Tjara
og allskonar Lltafduft
Daniel Haildórsson Kolasundi.
Fyrsta flokks bifreiðar
ávalt til leigu.

St. Einarsson. Gr. Sigurðsson.
Simi 127. Sími 581.
Símanúmer
véiaverkstæðisins H a m a r
er 50
ekki gert fyr en aurinn var farinn
að þorna og þjappast saman. Nú
liggur þykt lag af hnullungamöl þarna
ofan á og gerir allan akstur ófæran,
en einmitt á þessnm stað þarf sér-
staklega að vera greitt og gott yfir-
ferðar. Eins og nú stendur er þessi
vegabót að eins til stórskemda, því
núna í sumarþurkunum mundi þarna
vel fært, hefði mannshöndin engu
spilt. Væri það nú til of mikils
mælst að lofa götuvaltaranum að
skreppa þarna niðureftir og lofa hon-
um að fara nokkrar umferðir? Ekki
er ólíklegt að það yrði til svo mik-
illa bóta að vanvirðuminna yrði á
eftir að ætla mönnum og skepnum
að draga þarna hlaðna vagna.
Og þess ætti að mega vænta, er
á þetta er bent, að reynt yrði að
bæta eitthvað úr þessum ómyndar
frágangi, þó ekki væri bót að nema
í bili, og kostnaðarlítið væri að reyna.
//
Eodaslepp skemtiganga.
Síðastliðið snnnudagskvöld gekk
eg ofan í bæ, ætlunía var að fá mér
ofurlitla skemtigöngu undir svefninn.
Það hafði legið háifilla á mér mest
af deginum, eg he!d mest af því að
mér líkaði ekki veðrið.
Af því eg hafði setið heima mik-
ið af deginum fanst rnér eg hafa
fulla þörf fyrir að ganga eitthvað,
einkum af því veðrið var að verða
svo yndislegt, taldi víst að komast i
betra skap við útiloftið og hreyfing-
una, og eiga svo vísa bjarta og
skemtilega drauma næstu'nótt.
Eg gekk að heiman sem letð ligg-
ur um Laugaveg, Bankastræti, Aust-
urstræti ^og Pósthússtræti og stað-
næmdist stundarkorn framundan Ing-
ólfshvoli og dáðist að útsýninu til
austurs og norðurs og veðuiblíðunni
alt i kring. Eg var á svipstundu
kominn í það bezta skap sem eg
minnist að hafa komist í.
Á þessum slóðum var margt manna
komið saman, karlmenn, kvenfólk
og börn, sjálfsagt allir í sömu erind-
nm og eg, að sækja eitthvað skemti-
legt til minja um daginn, eg sá og
heyrði að allir voru í ágætu skapi
eins og eg sjálfur.
Alt í einu sé eg að gluggi er
skyndilega opnaður á efstu hæð á
Ingólfshvoli, og út um hann er fleygt
einhverju sem eg sá ekki á auga-
bragði hvað var, en lítil og falleg
hönd lokaði glugganum uppi með
einni eldsnarri hreyfingu.
Dálítið forvitinn fer eg að litast
um til að gá hvaða hlutur sé með-
höndlaður svo gálauslega að fleygja
honum niður úr slíkri hæð. í sama
bili sem eg lít niður á götuna, fell-
ur það sem fleygt var niður, ofan á
steinlagt strætið, eg heyri hjartasker-
andi kvalaskræki, þetta var þá lif-
andi skepna, ofurlitill ljómandi fail-
egur köttur. Þarna lá hann með
hálfmolað höfuð, hræðilega limlestur
og blóðið fossandi úr flakandi sár-
in.
Allir stóðu sem steini lostnir star-
andi á þetta sláandi dæmi mannlegr-
ar grimdar og tilfinningaleysis, óhug
sló á alla, sumir gátu ekki horft eða
hlustað á vesalings skepnuna sem
engdist sundur og saman í voðaleg-
ustu kvölum, og gengu DÍðurlútir
bmtu. Margir létu í ljósi vanþókn-
un sína á þessu samvizkuleysis at-
hæfi.
Mér varð fyrst fyrir að leita í vös-
um mínum að einhverju áhaldi sem
stytta mætti með kvalir aumingja
skepnunnar, en af því eg hafði ekki
gert ráð fyrir sliku tilfelli þegar eg
fór að heiman, þá fann eg ekkeit
nýdlegt til þess.
Þá gekk fram úr hópnum lítill
drengur, tók upp helsærða dýrið,
vafði það í fang sér og gekk burt,
hvert vissi eg ekki.
Eg hafði fengið nóg af skemti-
göngunni, sneri heirn hryggnr i huga
og óskaði eg hefði ekkert farið, en
nóttina rsæstu var mig öðru hverju
að dreyma aumingja köttinn.
En þið, setn meðhöndiið varnar-
lausar og saklausar skepnur á þennan
hátt, þið ættuð að hafa hugfast að
siík verk sem þetta hrópa í himin-
inu — eftir hefnd.
/ G.
SrauB biandað saítflski,
Bakari nokkur í Bergen hefir
undanfarið vcrið að gera tilraunir
með það að blanda brauð með salt-
fisksmauki. Hefir hann komist svo
langt i þessu efni, að stjórnin torska
hefir látið búa til sérstakar vélar til
þess að undirbúa saltfiskinn til
blöndunarinnar.
Norðmenn hafa mjög lítið fengið
af kornmat frá Ameríku og fólk
hefir langt frá því fengið nægju
sína af brauði. Þykir því mjög
mikilsvert, að ráð hefir verið fundið
til þess að blanda og drýgja brauðið
með hollri, góðri fæðu, sem Norð-
menn þar að auki hafa í ríkum
mæli. Búist er við því, að blanda
megi brauðið með alt að 20 % af
saltfiski, án þess að fiskbragð verði
að brauðinu. Stjórnin hefir veitt
30 þúsund króna fjárstyrk til fyrir-
tækisins og brauðgerðin fer fram
undir umsjá hins opinbera.
Kafbátahemaður
við Ameríkustresidur.
Dagana 10.—-18. júnt var sökt
fjölda skipa bjá Ameríkuströndum,
segja »Bergens Tidende«. Þar á
meðal voru eigi færri en 6 norsk
skip, Vinland, Eidsvold, Henrik Lund,
Vindeggen, Samoa og Ktingsjaa.
Henrik Lund var á leið frá Noi-
folk með kolafarm til Rio de Janeiro.
Var skipið komið skamt áleiðis er
stór kafbátur stöðvaði það. Sprengdu
Þjóðverjar skipið í loft upp, en gáfu
áður öllum mönnum tíma til þess
að komast í bátana og hafa með sér
nauðsynlegasta farangur. Segja skip-
verjar að Þjóðverjar hafi komið mjög
kurteislega fram og foringi kafbáts-
ins gæddi þeim á vínum ogwhisky.
Vindeggen var á leið frá Colon
með 2000 smálestir af kopar, 80
smálestir af skinDum og nokkuð af
ull. Var farmur þess allur um 30
miljón króna virði. Um 4S sjó-
mílur frá Bandaríkjaströnd var skip-
ið stöðvað af þýzkum kafbáti og er
eða
Hinn dularfulli atburður í
New-York bankanum.
Leynilögreglusjónleikur í 3
þittum og s° atriðum.
Þetta er svo spennandi mynd
sem frekast verður á kosið og
ágætlega leikin.
Þjóðverjar höfðu séð skipsskjölin,
senda þeir vopnaða menn um borð
og sigldu svo skipinu út á haf, 220
sjómílur undan laridi. Þar var farið
að flytja koparinn úr skipinu yfir í
kafbátinn. Voru hafðir til þess þrír
bátar skipsins og bar hver þeirra um
i’/a smálest. Var byrjað á umskip-
uninni kl. 9 sð morgni og haldið
áfram af kappi þangað til kl. 8 að
kvöldi. Næsta morgun var byrjað
aftur á umskipuninni kl. s og haldið
áfram til kl. hálf ellefu. Fengu Þjóð-
verjar þir eins mikið af hreinum
kopar eius og kafbáturinn gat borið.
Kafbátsmenn voru flestir ungir að
aldri. Skýrðu þeir skipshöfn Vind-
eggen frá þvl, að kafbáturinn ætti
að vera i hálft ár á skipaveiðum, en
hefði nú verið úti í 2 mánuði og á
þeim tima sökt 63 skipum.
Vindeggen var líka sökt m^ð
spretigjum og komust allir menn af.
Var þeim bjargað af danska skipinu
Brosund, sem um sama leyti barg
og skipshöfninni af Henrik Lund og
flntti alla til New York. ■
Kringsjaa var barkskip og var á
leið frá Buenos Aires til New York
með hörfræ. Kafbáturinn, seQi sökti
skipinu, gaf skipverjum 15 minútua
frest til þess að komast í bátana og
bjarga því sem þeir gátu komist með.
Síðan var skipið skotið i kaf, en
skipshðfninni var bjargað einum sól-
ar'nring síðar af ameríkskum tundur-
báti.
2. flokks hermenn.
í Þýzkalandi hafa menn, sem
dæmdir hafa verið í hegningarhús-
vist fyrir einhver afbrot, ekki verið
teknir í herinn. Þar rnátti, svo sem
það var kallað, enginn vera nemá
sá, sem hafði óflekkað mannorð.
Nú hafa yfirvöldin ákveðið, að
stofna skuli til herdeilda, þar senJ
afbrotamenn eru í eingöngu og
verða þeir hermenn af 2. flokki. Er
þeim þó ekki ætlað að berjast á víg-
vellinum, heldur verður þeim fengið
annað staif, flklega við flutninga. —
Þeim verður haldið alveg sérstökum
og mega engin mök hafa við aðra
hermenn. *
jmurníngsolía s Cylínder- & Lager- og 0xuIfeíti Hafnarstræti 16
eru áreiðanlega ódýrastar og beztar hjá S 1 g U 1*j é ll i Simi 137.
KaupirOu góðan h!ut
fcá mundu hvar þú fekst hann.