Morgunblaðið - 16.08.1918, Blaðsíða 3

MORGTJNBLAÐIÐ
I 0. 0. F. 1008169 - 0-
Garnl« Bió nwmaaswa
V.. pyre rna
' II.
„Rauða leyniletrlð“,
Framhald af »B!óðsugurnar«.
Ahrifnmikill osí dulartullur
c sjóuleikur í 4 þáttum,
verbur sýndur í k v ö 1 d.
Jan Mayen-fdrin.
Vélskipið »Snorri«, eign bræðr-
auna Röngvalds og Gunnars Snorra-
sona á Akureyri, fór rétt eftir miðj-
an jiílí, til eyjarinnar Jan Mayen, og
kom aftur hlaðinn af rekavið, Pits-
pine og furu.
Gunnar Snorrason var formaður
fararinnar.
Ferð þessi var gerð, að mestu
leyti fyrir hvatningu kaupmanns
Þorsteins Jónssonar á Seyðisfirði og
á hans kostnað að einhverju leyti,
Hann hefir lengi haft hug á því, að
fá ljósar fregnir af eynni og þvi,
hvernig þar væri umhorfs. Er ekki
ólíklegt, að hann hafi í hyggju að
láta ekki lenda við þessa för eina.
Skipið hafði 8 daga viðstöðu, og
gekk sá tími til að ferma það, var
það seinlegt verk og ílt aðstöðu,
því rð viðurinn lá allur hátt uppá
landi, en nóg var af honurn.
Mjög sagði Gunnar, að væri eyði-
legt í og við eyna, ekkert jurtalif
nema mosi, ekkert sá hann til fiski-
gengdar, en lítið eitt af sel og
nokkuð af fugli.
Eyjan er hafnlaus. Austan á
benni kvað vera svartur sandur, sem
kaliast segnlsandur. Ætlaði Gunnar
að láta ná dálitlu af honum til að
hafa heim með sér, en þá spiltist
veðrið, vai þá ekki hægt að haldast
þar við lengur, og hélt haDn þvi af
stað heimleiðis. Kom hann til Ak-
ureyrar eftir 14 daga burtveru.
Fyrir norðan þykir þetta allein-
kennilegt ferðalag, og ekki að vita
nl hvers kann að verða seinna meir.
Þess má geta, að eyjan er »engra
manna land,
Fjórir Norðrnenn, höfðu dvalið við
veiðar í eynni, siðastliðin vetur. í
kofa, sem þeir héldu tji ^ höfðn
þeir skilið efúr skrifað blað, þar
sem þeir skýrðu frá liðan og hvern-
ig veiðin hafði gengið. T. d. hafði
einn maður skotið 200 refi á einum
mánuði, þar af voru I80 mórauðir.
Tvo birni höfðu þeir einnig skotið.
Menn þessir voru fyrir stuttu farnir
ór eynni er Gunnar kom þar.
....... ........'i!iL-U.!Síí
a c* m o m m
...»........... iiftsmr-
Landssímnstöðin á geymdan mó í
gamla Landabankagarðinum. Ofan
á móinn eru lagðar lausar þakjárua-
plötur. þetta er stórhættulegt. Ef
nokkuð hvessir geta plöturnar fokið
og valdið ef til vill stórelysi. Ssetir
það furðu, að lögreglan skuli láta
þetta afskiftalaust. Er ekki laust við
að mauni finnist henni mislagðar
hendur, þar sem bún hefir með mik-
illi röggsemi reynt að varðveita silki-
kjóla stásskvenna fyrir mjölryki á
gangstéttinni við dyrnar á gamla
bankanum, og viljað spara mönnum
ómabið að sneiða fyrir mjölpoka af
gangstéttinni út á götuua. Sú rögg-
semi er í sjálfu sór allra þakka verð
og ber haua sízt að lasta, en hitt
væri þó ekki mínna verr, að fyrir-
byggja slys og jafnvel lífshættn, sem
lausu járnplöturnar bersýnilega gætu
valdið.
1
Njörðnr kom hÍDgað í gærdag al-
kominn norðan af síldveiðunum. Með
skipiuu kom verkafólkið, aem átti að
viuua við aflann í sumar.
Nýtt blað, er Kári heitir, kvað
Erasmus Gíslason vera farinn að gefa
út. A það að sögn að fjaila um mála-
ferli þau, er hann hefir átt 1 að und-
anförnu.
Sterling á að fara héðan á mánu-
daginn vestur og norður um land.
Kemur hingað aftur um mánaðamót.
Óvenju lítið hefir komið af slát-
urfé til bæjarins það sem af er sumr-
inu. Annare hefir það verið venjan,
að hægt hefir verið að fá nýtt sauða-
kjöb um þetta Ieyti.
Dánarfregn. Nýlátin er frú Asta
Gunnlaugsdóttir, kona Helga Jóns-
sonar bóuda að Vogi á Mýrum. Frú
Asta var koua á be/.fca aldri, gáfuð
og öllum harmdauði þeim er hana
þektu.
Spádómur um striðið.
í Noregi er upp risinn spámaður,
sem heitir Anton Johansen, en er
sjaldau eða aldrei nefndur annað en
»Lebesbymanden«. Eftir þvi sem
vér bezt vitum var hann bóndi norð-
ur á Finnmörk þangað til í fyrra,
að spádómsgáfan kom yfir hanm Þá
eyrði hann ekki lengur heima, en
hélt til höfuðstaðarins.
Norðmenn henda gys að spádóm-
um hans, en Svíi nokkur hefir sýnt
þeim þá virðingu, að gefa þá út á
prenti. Einn af spádómunum er á
þessa leið, eftir því sem »Bergens
Tidende« segist frá:
— Eg heyrði að árið 1918 var
nefnt samningaárið, heyrði að Rúss-
ar mundu semja sérfrið við Þjóð-
verja og að í ágústmánuði 1918
mundu teknar upp friðarumleitanir
með Þjóðverjum og Englendingum.
Þegar eg bað um að fá að heyra
hver árangurinn af því yrði, sagði
Herranu við mig, að ef þeir, sem
trúaðir ern, sameinuðust i friðarbæn,
mundi hann fyrirgefa mannkyninu
syndir þess og gefa þvi frið aftur.
Ec tf friðarsamningarnir færu út um
þúiur, mundu Bretar og Bandaríkja-
menn eiga mikla sök á því.
Margskonar ógæfi mun koma yfir
England. Rikið verður að auðmýkj-
ast. Mér hefir verií sagt, að Eng-
land standt á glötunarbarmi og sé
við búið að það hrapi niður í hyl-
dýpið. í Iodlandi verður uppreist,
sem lýkur mcð þvi, að landið fær
sjálfstæði og mér virtist svo, sem
þess mundi eigi langt að bíða. Eg
sá i þeim héruðum, þar sem upp-
reistin hefst, langa vigvelli, vopn og
ógurleg roanndráp, fjölda grafa og
fallinna Breta. England verður einnig
að berjast gegn uppreistum í öðr-
um nýlendum sinum og má þakka
fyrir, ef það missir ekki roeira en
Indland. Og England verður iika
að gæta sin fyrir iunri óeyrðum,
sem eru svo ógurlegar, að landið er
í veði.
Eg sá einnig, að yfir England
mun koma ógurlegt veður, er valda
mun hræðilegu tjóni. Óveður þetta
mun fara fram hjá vesturströnd Dan-
merkur, yfir Norðursjó og Atlanzhaf
til Ameríku. Stórir flotar herskipa
og kaupfara munu stranda og sökkva
í sjávardjúp og þúsundir sjómanna
munu farast. Óveður þetta verður
svo ægilegt, að sliks munu engin
dæmi áður. Það virðist svo, sem
það muni koma fyrir haustið eða
á öndverðu haustiuu 1918 — áður
en 6 mánuðir eru liðnir frá apríl-
lokum. Það mun einnig koma yfir
Þýzkaland, en eigi valda þar mjög
miklu tjóni.
Þjóðverjar og Austurrikismenn
þurfa að vera varkárir fyrst um sinn,
svo að eigi þurfi þeir við að stríða
aðrar eins innanlandsóspektir og þær,
sem eru yfirvofandi í Eoglandi og
Ameriku.
Manndauði,
Ameríkska blaðið »New York
«
Sun« reyniraðgera áætlun um það,
hve margir menn deyi daglega í
heiminum og eftir því setn það
kemst næst verða það 120.000
manna, eða 43.340.000 menn á
ári.
í samanburði við þetta er mann-
fallið á vigstöðvunum hverfandi, því
að á móti hverjum manni, sem með
vopnum er veginn, deyja 22 úr
sjúkdómum eða elli.
Þeir, sem fallið hafa á vígvöllun-
um, eru eigi nema örlitið brot af
mannkyninu og auk þess ber þess
að gæta, að fjöldi þeirra hefði dáið
eðlilegum dauða, á þessum árum,
ef vopn hefðu eigi orðið þeim fyr
að bana.
1
T* 'l 1
1! SOÍU
uppskipunarbátur, sem ber ca,
5 tonn.
Ritstjóri visar á.
Farskóla Mosfellshrepps
vantar barnakenr.ara, næsta vetur,
alt að sex mán. tinr a. Umsóknir
sendist uadirrkuðum fyrir 15. sept-
erober næstkomandi.
Úlfarsfelli 12. ágúst 1918.
Skúli Guðmundsson.
Dömuhanzkar
úr bómull og siiki, fást i verzl.
Jóns Haligrímssonar
Bankastræti 11.
S. Kjartansson
Box 383. Reykjavík.
Útvegar allskonar rafmagnsvélar
og alt annað er að rafmagni lýtur
svo sem: Rafstöðvar, vira, lampa,
ljósakrónur, allskonar hitunarvélar
o. fl.
Jiomið
i Tóbakshúsið á Laugaveg 12, þar
ást Reykjarpípur, Reyktóbak, yfir 20
egundir af cigarettum, vindlar, marg-
ar tegundir, súkkulaði í stóru úrvali,
margskonar brjóstsykur. Komið og
sjáið, það kostar ekkert.
Maður með vagn og hest óskast
i vinnu nokkra daga, til að keyra
burt ofaníburð. M. Júl. Magnús
læknir.
P ÆswpgjSapur $
Grjótmulningur til sölu. M. Júl.
Magnús læknir.
Nokkrar álnir af klofnu grjóti til
sölu. M. Júl. Magnús læknir.
Kerensky.
Það var mælt, að Kerensky mundi
ætla sér að ferðast til Ameríku, þá
er hann hefði heimsótt Frakkland og
Bretland. En þá er hann var kom-
inn til Paris breyttist þessi ferða-
áætlun af einhverjum ástæðum og
fer Kerensky ekki vestur um haf.