Morgunblaðið - 26.08.1918, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
mmiMKS Gamla Bió mmmmm
Hrekkjabrögð
ástarinnar.
Gamanleikur í 3 þáttum,
leikinn af i. flokks
rússneskum leikurum.
Stálka efa eldri kveamaður ósk-
ast í vist nú þegar. Uppl. á Vestur-
götu 26 A. (kjallaranum.)
P ÆaupsMapur |
Brúkuð íslenzk frímerki
kaupir Ragnar E. Kvaran. Aðalstr. 16.
% DAGBOK j§
270 hesta hefir Botnia meðferðis
Rhafnar. Eru þeir allir að norð-
an» flestir úr Húnavatnssýslu. Hefir
Quðm. BöðvarBSon keypt þá fyrir
landsstjórnina.
57 recept upp á mjólk gaf einn
IsBknir bsejarins i fyrradag' það er
að það séu starfsmenn séðla-
8krifstt.funnar} sem ý^veða hve mikið
hver má u. en ekki lœknarnir.
Botnfa fer af 8taö «1 Raupmanna-
hafnar í dag. Meðal farpoga v6rða:
Knud Zimsen borgarstj., C.
lÆöller umboðssali með frú, Beroh.
^etersen kaupm., Matthías Thórðar-
8°u, Debell framkvæmdarstj., Guð-
I>randur Magnússon og frú, Vilmund-
hr Jónsson Iænkir með frú, Kirk
'®*kfræðingur, Petersen biostjóri,
ÖJgörj. Pjetursson kaupm., Haraldur
^thason kaupm., Júl. Hansen kaupm.,
f^geir Friðgeirsson kaupm., Carl
^°ulsen, Sigurður Flygenring, Gunn-
Kvaran, Jóh. A. Jónasson úrsmið-
*lr> Jón Bjarnason verzlunarm., frú
Innilegt þakklæti til allra, er á-einn eða annan hátt auð-
sýndu mér hluttekningu við fráfall og jarðarför konuhnar minn-
ar Ástu J. Gunnlaugsdóttur.
Helqi Arnason.
Gíslason (Odds Gfslasonar), Páll H.
GÍBlason kaupm., Sigfús Danfelsson
verzlunarstj., Petersen Bkipstjóri, frú
Dichmann, Guðm. þorláksson tró-
smiður, Einar Valur, frk. Kristín
Pálsdóttir (Einarssonar frá Akureyri),
frk. Sigrún Havste9n frá Akureyri,
Bildt frá Seyðisf., Georg Gunnarsson
stud. art. Stúdentarnir: Steinn
Steinsson, Agúst Olgeirsson, Stefán
Stefánsson, Bagnar Ófeigsson, Morten
Ottesen, Guðm. Marteinsson, Brynj.
Stefánsson, Bened. Gröndal, Jón
Thoroddsen, Asgeir þorsteinsBon,
Dýrleíf Arnadóttir, Svavar Guðmunds-
son, Steingr. Guðmundsson, Gústav
Sveinsson Sveinbjörn Högnason,
Einar 0. Sveinsson, Magnús Konráðs-
Bon, Finnur Einarsson, jþorst. Gfsla-
son, Pálmi Hannesson, Jón Grfms-
son, Brynj. Bjarnason, Hinrik Siem-
sen, Sig. JónsBon, Georg Búason,
skipshöfnin af »Afrika« o. fl.
Lagarfoss liggur nú i New York.
Er búist við þvl að það sé farið að
ferma skipið.
Sæsiminn er bilaður einhversstað-
ar milli Færeyja og Hjaltlands.
Undirróður Þjóðverja
í Iriandi
Flestir munu enn eftir Iranum
Sir Roger Casement. Skömmu
eftir að ófriðurinn hófst, hafði hann
farið yfir Noreg til Þýzkalands. Þar
komst hann í kunnleika við þýzku
herstjórnina, og fekk hún hann til
þess, að vinna irska herfanga i
Þýzkalandi til að koma af stað upp-
reisn i írlandi. Siðar komst Caj;e-
ment og ýmrir fylgismenn hans til
írlands. Með aðstoð þýzkra kaf-
báta og hófust þá brátt óeirðir i
írlandi. Englendingar náðu Case-
ment á sitt vald rétt áður en upp-
reisnin hófst, dæmdu hann til dauða
og hengdu.
Eitt af verkfærum Þjóðverja á Ir-
landi er íri að nafni Dowltng. Mál
hans er nú fyrir dómstólunnm, og
hafa prófin i málinu varpað skýru
ljósi yfir viðleitni Þjóðverja til
þess að æsa íra til uppreistar í sam-
bandi við Sir Casement og aðra.
^egar Dowling skaut upp.
Það var 12. april siðastliðinn.
Fiskimenn á Clareströndinni á Ir-
landi voru að vitja um net sin
einn morgun. Sáu þeir þá mann
veifa til sín vasaklút úti á lítilli eyju
um milufjórðung undan landi. Þeir
urðu hissa á þvi að finna mann á
þessari óbygðu ey. Maðurinn var
Dowling. Sagði hann þeim langa
sögu af þvi hvernig hann hafði
fallið útbyrðis, ekki náð í hjilp frá
skipuin, og svamlað siðan i hafinu
þar til honum skobði upp á eyna.
Fiskimennirnir fengu strandverðinum
manninn. En honum sagði Dow-
ling, að hann væri af gufuskipinu
»Mississippi«, sem hafði verið kaf-
skotið kvöldið áður tiu sjómilur
vestur i hafi. OU þessi saga var
uppspuni einn, sagði saksóknarinn.
Dowling, sem nú væri fangi i Lon-
don Tower, hefði verið herfangi i
Þýzkalandi i ÝU ar» °R væfi alveg
efalaust kominn til Irlands með
þýzkum kafbáti. ‘ Eigi væri um að
að villast, hvert erindi hans væri
þangað.
Dowling hafði verið kallaður í her-
inn 6. ágúst 1914 og þegar sendur
til Frakklands.
I opinberum skýrslum frá 26. ág.
sama ár, er hann talinn meðal hand-
tekinna hermanna.
Það virðist svo, sem ensku fang-
arnir hafi fyrst framan af verið
dreifðir i fangabúðir viðsvegar i
Þýzkalandi. En í árslok 1914 var
öllum irskum herföngum smalað
saman i fangabúðirnar Lumburg
Lobn, og voru þeir um 2000 að
tölu. Dowling og þrír aðrir af föng-
unum áttu sérstakri hylli að fagna.
Þeir unnu saman fjórir, og aðstoð-
uðu Roger Casement, sem þá var
kominn til Þýzkalands, og oftlega
hélt ræðu fyrir föngunum, og hvatti
þá til að ganga saman i irska her-
deild, sem skyldi berjast fyrir því
að losa írland undan yfirráðum
Breta. En langRestir fanganna reidd-
ust við málaleitun þessa, og einir
53 gáfu sig fram I »irsku herdeild-
ina*. Casement lét útbýta meðal
fanganna smáritum með eggjunarorð-
um um að svíkja England. Þeir fang-
anna, sem neituðu að taka við hvatn-
ingarritum þessum, eða ekki tóku
áskoruninni, sættu harðri meðferð,
og matarskamtur þeirra var mink-
aður, en hinir, sem fúsir voru,
áttu góðu atlæti að fagna, fengu
nýja einkennisbúninga, og áttu miklu
betri æfi en hinir, Saksóknarinn
lét þess getið með ánægju, að hin-
ir fangarnir hefðu oft látið Dowling
kenna á þeirri fyrirlitningu, sem
þeir höfðu á honum. Einu sinni
lömdu þeir hann til óbóta, og sleptu
honum ekki fyrri en þýzku fanga-
verðirnir komu honum til hjálpar.
Vitnaleiðs.an sannaði öll þessa
skýrslu saksóknarans. Öll vitnin
voru hermenn, sem verið höfðu
Dowling samtíða i fangabúðunum
Lumburg Lohn. Eitt vitnið gat
3
þess, að Dowling hefði kveðið það
vera ætlunarverk irsku herdeildar-
innar að ganga á land á Irlandi og
heyja eina ornstu, og mundu Þjóð-
verjar leggja fram lið fiá sér henni
til styrktar.
Að öðru leyti gekk öll vitnaleiðsl-
an í sömu og ræða srksóknarans.
Dowling neitaði öllu. Búist er við
að dómur falli í máli hans mjög.
bráðlega.
Jóhann Einarsson
frá Krossanesi i Skagafirði.
Dáinn í Duluth, Minnesota.
I.
Kotið hans i eyði er!
Áður þarna bjó hann —
Raula eg, meðan framhjá fer,
ferhendu um Jóhann.
Nú eru ei kveikt, þar kró hans varr
Kveldljós gluggafögur.
Framar enginn opnar þar
íslendinga sögur.
Þar er hljótt, sem hátt um borð
Hávamálin sungu.
Nú hafa fyndni og frjálsleg orð
Fjötrum bundna tungu.
Skelfdi hann brott af skrópa-draum
Skrök úr hispurs-sálum,
Hans er lék við lausan taum
List, að gletnis-málum.
Eogin sæmd þó varð þess vör
Þar væri hætt að glatast,
Sem við heimskra hlægi-svör
Er hugans grómi atast.
Mér fanst þrátt, I kveldsins kyrð
Er kátt um oss við gjörðum,
Eg kominn væri i Harðráðs hirð
— Hans Haralds—úti' 1 Görðum.
Kendum við — ef kaupið var
Kvabblaust gott að hafa —:
Að við vórum Væringjar,
Verðir lendra Slafa.
Ef að okkar hefði ei hönd
Haldið þeirra veiði,
Ríki þeirra, Jög og lönd
Lægju sum í eyði.
Sagan votiar sannleiks-gjörn,
Við sigrum ýmsra tála
Þeir buðu löngum bezta vörn
Sem bara gengu á mála.
Jóhann hvorki af dygð né dug
Dró, að fylgja mönnum —
Fáir áttu heilli hug,
Hollari sinum grönnum.
II.
Þeir, sem gafstu glöggva sjón
A glysinu útlands tála:
Gleyma þér ei, gamla Frón,
En ganga bara á málal
Stephan G. Stephansson,
(»Voröldc).