Morgunblaðið - 07.01.1919, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ
Smápsningar
yðar encfast (engsf ef þið
kaupið i
Vöruhúsinu!
Trolle & Rothe h.f
Brunatryggingnr
Sjo- og striðsYátryg^ingar
Talsimi: 235.
Sjótjóns-erindreksta? og
skipHflntDÍngar
Talsimi 429.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER.
Bookless Brothers
(Sh4p Broking Department)
Ship Brokers and Surveyorg
Aberdeen, Scotland.
Annast sölu, kaup, smíðar og leigu
á allskonar skipom. Úrvepa aðallega
Botnvöipunya, M torsk p oy vélar í
mótotsk p -- U r ho's nenn fvrir
hina itæju »Bsadnore« ohuvél fyr-
ir fiskiskip. — Genð svo vel að
sendi oís fyrirspurnir um at við-
vikiandi skipum.
Flugfis kurinn,
gkáldeaga úr heimsstyrjöldinni 1923
Eftir Övre Richter Frich.
---- 50
— Frá Gravesend, mælti pilturinn.
— Guði sé lof, mælti Burns og opn-
aði skcytið. En það var auðséð að hann
varð fyrir vonbrigðum, er hann las það.
— Hvað er nú á seiði? mælti kona
hans áhyggjulega. Nýtt hlutverk fyrir
þig ....
— Nei, mælti Burus og fékk henni
skeytið. Það eru að eins skilaboð til
systur þinnar.
Bergljót sneri sér hvatlega við.
— Til mín?
— Já, trl yðar frá Jónasi Féld.
— Svo? mælti hún rólega og sneri
sér undan, en Burns sá þó áður áð
léttur roði flaug um vanga hennar og
alla leið niður á háls.
— Símskeytið er fáort og gagnort)
mælti Helena. Það stendur ekki annað
í því en þetta: — Sendi bifreið rétt
bráðum eftir jungfrú Bratt. Mjög á-
ríðandi mál á ferðum. Kveðja. Jónas
Féld.
— Hvað getur það verið? tautaði
Mótorkútter
15—20 smál. í góðu standi, óskass keyptur. Ritstjóri vísar á.
Hús til sölu í Hafnarfirði Uppl. gefur Emil Randrup. ■ 1
cTilfioð ósfiasf utn að íylla íshús G. Zoega með ís, nú bráðlega. Upplýsingar i Verzlun G. Zoega.
Gott orgel óskast ti! kaups. Afgr. vis.ir á.
1'
Það tilkynnist vardimönnum og vinum, að konan min Helga
Pétursdóttir, andaðist 5. jan. (að kvöidi) eítir 5 ára og 10 mánaða
legu.
Jarðatförin ákveðin síðar,
Arni Eiríksson.
Leiktéfag H ijkjavíhur
JEdnfiaréur fcgaíi eftir Einar n. Jivaran
verður leikrnn fimtudaginn 9. janúr kl. 8 sífdegis í Iðnó.
Aðgöngnmið.r sddrr i Iðnó á miðvikndng frá kl. 4—7 síðd með
hækkuðu verði og á fimtijdaginn frá kl. 10 árd. með venjui. verði.
Burns og skoðaði símskeytið gaum-
gæflega eins og í því væri fólgin ein-
bver ráðgáta.
— Eg býzt við því að hann hafi.
fengið einhvérjar fregnir, sem neyða
hann til þess að hverfa sem skjótast
heim til Kristjánssands, mælti Berg-
]jót. Hanu lofaði því að flytja mig
heim aftur. Og hann er víst ekki van-
ur því að svíkja loforð sín.
— Nei, það gerir hann ekki.„
Burns laut alt í einu áfram og teygði
fram eyrun.
— Þarna kemur hann, mælti hann
við sjálfan sig. Eg heyri til hans langt
niðri í brekkunni. Það er sex sylindra
ventillaus bifreið. Hún hefir vist ekki
verið lengi á leiðinni milli Rosherville
og Kensington. Að minsta kosti er hún
lítið á eftir hraðskeytinu ...
Fimm mínútum áður en þetta gerð-
ist fékk hafnarfógetinn í Gravesend
símskeyti, stílað til Jónasar Féld,
„flugfiskinum* ‘, í Gravesend. Féld var
þá einmitt staddur á skrifstofu fó-
getans til þess að semja við hann um
hæfilegan legustað fyrir flugfiskinn.
Hann fékk símskeytið og las það með
undrun og ótta. í því stóð:
— Jungfrú Bratt er horfin. Býst við
hinu versta. Sendi bifreið eftir þér.
(íkumaður liefir fengið skipun um að
flytja þig til Penton Street 114 og þar
1)ÍÖ ég. Vcrtu íljótur. — Burns.
Féld kreisti ’símskeytið saman í
hendi sér. Hafnarfógetinn starði
iiræðslulega á hann, því að stór, hlá
æð þrútnaði á enni Norðmannsins og
augu haus urðu blóðhlaupin.
Þá gall hifreiðarhorn úti fvrir.
XXXI.
Tveir hrossakjötskassar.
Niður Whiteehapel kom flutnings-
vagn skröltandi og gekk fvrir honum
gamall hestur. Á vagninum voru tveir
störir kassar og riðuðu þeir fram og
aftur. •
Yagninn staðnæmdist fyrir framan
hvisið, sem Anna Nikolajevna Sper-
anski átti heima í.
Lögregluþjónninn í strætinu gaf
kössunum grunsamlegt hornauga.
— Hvað er í þessum kössum 1 mælti
hann við ökumanninn, töturlega buinn
fylliraft, með hólgið andlit og úfinn
hárluhha.
— Það er undarleg spurning, hreytti
ökumaður úr sér. Líttu eftir því
sjálfur.
— Svona, svona, lagsmaður, íriælti
Vátryggingar Jfr
Trondlijems YátryggingaríélM t
Allsk. brnnatryggfÍRKft]'.
Aðalumboðsmaður
Capl FIn«an:
Skólavörðustíg 2 j
Skrifstofat. j1/*—ú’/jsd. Tals 15
é&unnar Cgifean,
skipamiðian,
Hafnarstræd 15 (uppíj
Sferifstofan opinMd. 10—4 Simi 6n%
Sjé-, Stríðs-, BrunatrygglRf*i"
Talsími heima 479.
Det kgt octr. BrandasEarnct
Kanpmianahðfn
vátrj’ggir: hús, hÚBgög’íi, »11**-
konar vðruforða o.s.frv gc.-,
eidsvoða fyrir lægsu íðgjaid
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8
i Anstnrstr. 1 (Búð L. Nielsea).
N. B. Nielsen.
»8UN INSURANCE OFFSCE.
Heimsins elzta og staersta vitrjr?,,;"
ingarfélag. Tekur að sér allsVow v
brnnairyggingar.
Aðlumboðsmaðar hér i iandi
Matthias Matthíaason
Gnltj, Tnlsimi
------------------—-------■
Srun a rrygg inga*,
S|Þ ny stnðsvátT'TvKlDgar.
0. loþman & Jiaatmr.
lögregluþjónmnn góðlátlega, þetta var
heldur ekki annað en spurning. Það
kemur svo margt undarlegt hingað tii
Whitechapel, að maður getur aldrei
spurt of margs.
Okumaður leit gremjulega við hon-
tim.
— Ef þig langar til þess að vita
það, þá ei\ þetta hrossakjöt, mælti
hann. Gott og ósaltað hrossakjöt. Það
er af seinustu bykkjunum, sem slátrað
hefir verið, og á að fara. í pylsur. Og
hér uppi á lofti býr pylsugerðarmað-
ur, eftir því sem eg' liezt veit ....
Um leið og hann mælti þetta kóm
maður út úr húsinu. Hafði hann á sér
slátrarasvuntu, sem einu sinni hafði
verið hvít. Það raátti fljótt sjá það á
manninum, hvaða starf hann stundaði,
því að kjöttætlur og blóðslettur voru
um hann allan, alt upp í hárlubbann.
En ef lögregluþjónninn liefði verið að-
gætinn maður, mundi hann hafa séð,
að öll blóðugu merkin voru tilbúin —
þau voru úr menju og Múnchener-
lakki.
— Nvi, kemurðu þarna, Peto, mælti
pylsugerðarmaðurinn hátt. Við höíum
heðið eftir þér í allan dag. Kjötkvörn-
in hefir verið tóm.