Alþýðublaðið - 13.05.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 13. maí 1958.
Alþýðublafti»
sa
í DAG er þriðjudaguxinn 13.
maí 1958.
Slysavarðsíofa Keykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Lœknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á saro.a
stað frá kl. 18—8. Simi 15030.
Næturvörður er í Ingólfs apó-
teki, sími 11330. — Lyfjabúðin
Iðunn, Reykjavíkur apótek,
Laugavegs, apótek og Ingólfs
apótek fylgja öll lokunartíma
sölubúða. Garð's apótek og Holts
apótek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 dagiega nema á Iaugardög-
um til ki. 4. Holts apótek og
Garðs apótek i-ru opin á sunnu
dögum milli kl. 1 og 4.
Bafnarfjarð'ar apótek er opið
áiia virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl. 9—18 og' 19—21.
Helgidaga kl. 13—16 og 19—21.
Næturlæknir er Kristján Jóhann
esson.
Kópavogs apótek, Alfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidagn kl. 13-16. Sími 23100.
fiæjarbo&asatb »i^y#s.javikar,
Þinghoitsstrætí 29 A, eimi
1 23 08. Útlán opjð virka daga
fei. 2—10, laugardaga 1—4. Les
»tofa opin kl 10—12 og 1—10.
laugardaga kl. 10—12 og 1—4
Lokað á sunnuöögurn yfir sum-
armánuðina Útlbú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
oe. föstudags ki 5—7: Hofsvalls
götu 16 opið hvern virkan dag
nema iaugardaga kl. 6—7; Efsta
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudága kl. 5.30—
7.30.
Mænusóttarbólusetning
í Heilsuvemdarstöðinni. Opið
aðeins: Þriðjudaga kl. 4—7 e. h.
Laugardaga kl. 9—10 f. h.
SKIPAFRÉTTIK
Ríkisskip.
Esja er á Austfjörðum á norð
urleið. Herðubreið kom til Rvik
ur í gær að vestan úr hringférð,
Skjaldbreið fer frá Reykjavík
kl. 17 í dag vestur um land til
Akureyrar. Þyrill er í Reykja-
vík. Skaftfellingur fer frá Rvik
í aag til Vestmannaeyja,
Sltipadeild SÍS.
Hvassafell er 1 Ventspils. Am
aiíell fór frá Hafnarfirði 11. þ.
m. áleiðis til Rauma. Jökulfeli
er í Riga. Dísarfell er í Riga.
Litlafell er í olíuflutningurn á
Norðausturlandshöfnum. Helga-
fell fór frá Reýkjavík 10. þ. m.
áieiðis til Riga. Hamrafell fór
frá Batum 7. þ. m. áleiðis tii
Eeykjavíkur. Kare er í Nev/
York. Thermo er í Boulogne.
Eimskip.
Dettifoss fór frá Kaupmanna-
höfn 11/5 til Reykjavíkur. Fjall
foss fór frá Vestmannaeyjum til
Ro'tterdam, Hamborgar og Ha-
mina 10/5. Goðafoss fór frá Rvík
6/5 til New York. Gullfoss fór
frá Leith í gær iii Reykjavíkur.
Lagarfoss fór frá hteykjavík í
gær til KeflavíkUr og þá?an íii
Halden, 'Wismar, Gdynia Cfg
Kaupmannahafnar. Reykjafoss
fór frá Antwerpen 11/5 til Ham
borgar .og Reykjavíkur. Trölla-
foss ltom til Reykjavíkur 5/5 frá
lEIGUBllAR
Biírtíiðastöð Sieindórs
Sírai 1-15-80
—o--
Bifreiðastöð Reykjavíkm
Sími 1-17-20
Sendifeílastöðin Þröste
Sími 2-21-75
New York. Tungufoss fór frá
ísafirði í gærkvöldi til Sauðár-
króks, Siglufjarðar, Akureyrar
og Húsavíkur.
DAGSKRÁ ALÞINGIS
Efri deild: 1. Einkaleyfi til út
gáfu almanaks, frv. 2. Hluta-
tryggingasjóður bátaútvegsins,
frv. 3. Sýsluvegasjóðir, frv. —
Neðri deild: 1. Tekjuskattur og
eignarskattur, frv. 2. Tekjuskatt
ur og eignarskattur, frv.
brúðradp
Gefin voru saman í Selfoss-
kirkju sl. laugardag Ásta Benja-
mínsdóttir frá Séyðisfirði, sima
mær á Selfossi, og Kristján Jóns
son frá Loftsstöðum í Gaulverja
bæjarhreppi, bifreiðarstjóri hjá
Mjólkurbúi Flóamanna. Séra Sig
urður Pálsson gaf brúðhjónin
saman.
Félagsk&nur
eru vinsamlega minntar á baz
ar söngkórs Kvennadeildar
3VFÍ, sem verður í Grófinni 1
næstkomandi fimmtudag. Vin-
samlega-st komið munum í Verzl
un Gunnþcrunnar Halldórsdótt-
ur.
J.
m -js B|ar«iason s
Nr- B2
RIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
iíis
m
Framhald at 12. síðu.
eínivörum o. fl. og verður þa3
raeðal annarra verkefna þessa
órs að færa það í betra horf.
Fundurinn ræddi mikið um
rekstur og störf félagsins á
starfsárinu, og þá eigi siít
BlindlraiheimUið, en byggiug
þess var hafin á sl. vetri, og
er fyrsti áfangi að steypa upp
kjallarahæð á annarri álmu
hússins. Verkið er á vegum
Magnúsar Vigfússonar b.vgg-
Kþnnslan ’úið DalhoujEÍe-
skólann byrjaði á sínum vissa
tiltekna tíma. Eg var nú ein-
um bekk hærra en baustið áð-
ura.; Nú hélt ég ekld til í skól-
anum, eins og veturinn ó
undan. Herra Sandford sagð-
ist kunna betur við að ég
(kæmi heim á hverju kvöldi.
Enda var það kostnaðamunna
fyrir hann, að ég hefði fæði
og húsnæði hjá þeim hjónun-
um, heldur en að ég héldi til í
skólanum. Hendrik Tromp
þótti það mjög slæmt, að ég
skyldj ekki mega vera í her-
berginu með honum. — Nú var
annar þar með honum og var
lítil vinátta milli þsirra.
Og tíminn leið. Dagarnir
styttust meir og meir, og næt-
urnar urð'u lengri og lengri.
Veðrið kólnaði smátt og smátt.
Endur og gæsir kornu að norð
an og flugu suður hjá. Laufin
á trjánum breyttu una lit og
fölnuðu. Haustgolan feykti
þeim burtu af grieinunum.
Þau flögruðu í íoftinu litla
stund og féllu svo til jarðar vis-
in og bleik. Rósir og liljur
og fjólur voru löngu horfnar,
degisins, .sem faarði xneð sór
frost og snjó, svo að lystigarðin
um var lokað.
Það var þrennt, sem hvíldi
mjög þungt á huga mínu<m um
þessar mundir. Fyrst og
jfremst lærdómjrinn, j[ öl2|ru
lagi brennandi þrá til að kynn
ast íslenzku stúlkunni og síðast,
en ekki sízt, leiðindi út af því,
að Lalla var ekki { Halifax.
Það var eitt ikvöld seint um
veturinn, að herra Sandford
sagði við mig, ,þegar við vor
um nýstaðnir upp frá borðum:
"„Ahum! Veiztu af mörgum
íslendingum hér í borgimii, Ei
ríkur?“
„Eg veit hér ekki af neinum
íslending. að undanskildum
sjálfum mér- og stúlkunni, sem
er hjá henni frú Hamilton11,
sagði ég,
„Ahum!“ ságði herra Sand-
ford „þú veizt þá ekki til þess,
að hér í borginni sé neinn full
orðin-n, íslenzkur karlmaður?“
„Nei“.
„Aliujm!“ sagði herra Sand-
ford, „það kom maður inn á lög
reglustöðvarnar £ dag og
spuirði okkur, hvort við gætum
— sumar þeirra höfðu hallað ékki sagt sér, hvar íslenzkur
sér út af og dáið á hinni fyrstu ■ drengur, sem héti Eiríkur
hélunótt, en aðrar höfðu náð Hansson, væri niður kominn. | í burtu. En gesturinn var eng-
ford og leit í vasabókina,
„hann á þar ekki heima núna.
Hann býr í herbergjunum nr.
14 og 15 á fjórða loftj í húsinui
nr. 70 á Graftonstræti".
Ég varð alveg hissi. Gat það
véxið, að Geir væri alfluttur
til Halifax? En hvort sem hanrt
var alfluttur, eða alfluttur
ekki, þá þóttist ég vera vissi
um það, að hann mundi þurfa
mjns liðsinnis við, fyrst harnr,
var að leita að mér.
„Ég hefði gaman af að tala
við hann“, sagði ég.
„Ahum“ sagði heirra Sand,
ford, „ég skal segja honum að
koma hingað klukkan sjö aimi
að kvöld“.
Kvöldið eftir þegar klukkan
var á mínútunni sjö, vax barið
ógurlega á framdyrnar á húsi
hertra Sandíord, — en dyra-
bjöllunni var ekki hringt, eins.
og siður var.
„Ahum!“ sagði herra Sand,
ford, „nú er hann kominn hann
herra Reykjavík. „Ég ætla að
vísa honum inn í setustofuna.
Þú verður þai' fyrir“.
Ég fór svo inn { setustofuna.
Og fáum augnablikum síðar
vísaði herra Sondford gestin-
um inn til mín og fór sjálfur
sínum fulla þroska, unnið sitt Hann sagðist vera íslendingur
ákveðna,. sérstaka lífsstarf, og
föinað síðan og dáið. Öll blóm
ingameistara, og er lokið við sem höfðu yl og varma í
að steypa gólfplötu, og hyrjað
fð slá upp fyrir kjallavahæð-
inni. I framhaldi þessa hinda
iélagsmenn miklar vonir við
að byggingarframkvæmdir
geti svo haldið áfram er þéss-
um áfanga lýkur, þar sem bú-
ið er við a'lgjörlega ófullnægj
andi vinnuskilyrði í húsnæði
1 ví, er félagið nú hefur. auk
þess sem bað myndi veíta
fleiri blindum einstaklingum
tækifæri til starfa.
Fundurinn þakkaði að síð-
ustu öllum einstaklingum og
öðrum aðilum fvrir alia lið-
semd og góðvilja, er þeir hafa
sj/nt félaginu, og væntir þess að
félagið sýni það í verki á kom-
audi tímum að því fé sé vel
varið, er fer til stuðnings
B1 indr afélagiinu.
Stjórn félagsins var endur-
kjörin, en hana skipa: Bene-
d:kt K. Benónýsson, Margrét
Andrésdóttir, Guðmundur Jó-
hannesson, Kr. Guðmundur
Guðmundjson og Hannes M.
S.tephensen. ^
húsum inni, voru dáin. Sólar-
blómið hafði staðið lengst uppi.
Það hafði haft svo miíklu
gildari legg og sterkairi liði og
þykkari og breiðari skjólblöð
en öll hin blómin. Það hafði
lengi varizt hinum kalda norð
angusti; en srnátt og smátt visn
aði hinn sterki leggur þess, og
skjólblöðin fækkuðu, unz ekk-
ert var eftiir, cog að Iokum
hneigði sólarblómið beran og
bleikan koliinn og dó.
Svo kom snjórinn. Og lýsti
garðinum í Halifax var lokað.
Hliðum hans átti ekki að ljúka
upp aftur, fyrr en. vorið væri
komið á ný. Mér var mjög illa
við það„ að garðinum var lok-
að, því að ég vissi, að hvergi
nema þar gat ég fengið tæki-
færi til að sjá ljóshænðu stúlk
una, sem ég var viss um að var
íslenzk. Nú átti helil vetur að
líða, áður en ég ætti kost á að
fá slíkt tækifæri. Þess vegna
vona é'g, að enginn álasj mér,
þó að ég segi, að mér hafi ver
ið mjög illa við komu skamm
og þurfa endilega að finna
þennan dreng. Mjög svo“.
„Hvað sögðu þið honum?“
„Ahum! að koma -aftur á
morgu'n".
„Hvernig leit maðurinn út?“
„Ahum!“ sagði herra Sand-
ford, „hann lítur út fyrir að
vera á sextugs aldri. Hann er
stór vexti, en dálítið lotinn {
herðum, með afarstórar hend
ur og fætur, o-g hefur skegg
um hérumbil allt andlitið. En
memleysislegur er hann.
Mjög svo“.
„Það mun þó ekki vera
ske-ggtoppur á nefinu á hon-
um?“ sa-gði ég.
„Ahum!“ sagði herra Sand
ford og brosti, „það er gott ef
-ekki er. Hann er sérlega ófríð
ur maður með lágt enni. Mjög
svo“.
„Hvað sagðist hann heita“?
„Ahum!“ sagði herra Sand-
foir-d og leit um lei-ð í vasabók
sína, „harm sagðist heita
George Reykjav{k“.
„Ég þekkti hann vel“, sagði
ég. „Hann á heima nölckrar
mílur frá Cooks Brook“.
„Ahum“ sagði hen-a Sand-
inn annar en gamli Geir, kunn
i-ngi minn.
Geir stóð fyrst dálitla stund
{ dyrunum, hélt á húfunni.
sinni í annarri hendinni og
starði á mig og gretti sig ofur
lítið, eins og hann vildi segja:
„Þennan náunga þekki ég
ekki“.
„Komdu nú sæli, Geir
minn“, sagðj ég. „Komdu bara;
inn og fáðu þér sæti“.
„Æ, sæll vertu, lagsi“, sagðii
Geir, „ég ætlaði ekkj að þekkj'a
þig, lagsi. Þú ert orðinn svó
skrambans ári umbreyttur“,
Svo tók Geir í hönd mína q>g
kreisti hana fast og lengi, pg
klappaði mér svo grjðarlega á
herðarnir, að það buldi í
skrokk-num á mér. Síðan staikk
hann hiifunni sinni ofan í annr
an úlpuvasa sinn og settist á
stólinn.
„Þú ert ekki síður umbreytt
ur en ég, Gei-r minn!, sagði ég,
„og mér sýnist ekki betur en
að hár þitt sé að verða grátt“.
„Þú sérð það rétt, lagsi'V
sagði Geir, og hann gr-etti sig
ofurl{tið um leið, eins og hanui
vildi segja með bandingjanttmt
í Chilion: „hár ber ég hvítt, en
FSLIPPUS
OG GAMLI
TURNINN.
Garnli maðurinn virti fyrir
sér vinina á meðan þeir drukku
súpuna. „Ég er mjög heppinn,“
sagði hann við þá, „ég er mjög
hamingjusamur, þó ég sé hér
e-insamali en ég varð þó að Gamli maðurinn brosti.
.,Eg er
segja það, a ðmér þykir gaman j prófessor,“ sagði hann, „og ég
að fá gesti öðru hvoru.“ Jónas rannsaka sagnfræði allan dag-
kinkaði koli. „Hvað gerir þú, inn, og ég er orðinn svo vitur,
allan daginn?“ spurði hann. | að ég þarf ekki á bókum að
halda lengur.11 Jónas vari
gáttaður og hristi höfuði
andi. „Já, þið skiljið,
ALLT GERAST núna,“
prófessorinn við þá.