Morgunblaðið - 10.06.1919, Blaðsíða 4

4
ttORGUMBLAÐíB
Síldarvinna.
i
Nokkrar stúlkur geta fengið góða atvinnu við síldarsöltun á Siglu-
firði i sumar. Ovanalega góð kjör i boðl.
Komið í dag-.
Upplýaingar gefur
Jón Jónsson
Heima kl. 12—2 og 6—10. Bjargarstíg 3, Reykjavík.
SJOMENN 06 STÚLKUR
vanar fiskvinnu, vantar i góðan stað á Austfjörðum,
Þurfa að koma með »Sterling«. Óvanalega góð kjðr.
Uppl. á Hótel Island frá 6—8 e. m.
20-30 stúlkur
óskast í sildarvinnu til Ingólfsfjarðar.
Kjör:
Kr. 1.20 fyrir að kverka og salta tunnuna.
—10.00 i vikupeninga.
timavinna kr. 0.75 og trygging kr. 325.00.
Friar ferðir fram og aftur. Góð húsakynni.
Athugið að Ingólfsfjörður er fiskisælasti fjðrður landsins.
Oskar Halldórsson
Hotel Island nr. 9, k!. 4—5 e. h.
B. R. Punshon: V e r a.
Eftir iirskamma stund kom l.ann
með þann stigafjölda, sem reið oagga-
muninn. Leikurinn var á enda; at-
vinnumenn höfðu unnið. Þeir flýttu sér
aðdáun áhangenda sinna, þegar þeir
ruddust inn yfir völlinn frá öllum h]ið-
um.
Árthur sagði við Georg í þungutu
rómi:
„Þú gerðir það viljandi! Það var af
ásettu ráði, að þú meinaðir mér að
grípa knöttinn."
VII.
Oinber vinátuslit.
„Kæri, gamli Art!“ svaraði Georg
hlæjandi. Þetta var alt, sem hann
svaraði, og það Var ekki vel fallið til
að draga úr hinni áköfu reiði Arthurs.
Jim Carstairs kom til Arthurs.
„Hvernig í ósköpunum ...sagði
hann.
Lengra komst hann ekki, því Art-
hur tók fram í fyrir honum, skjálf-
raddaður af reiði og gremju: „Það
var gert viljandi!"
„Hvernig meinarðu V ‘ sagði Jim,
sem ekki skildi, hvað Arthur átti við.
I þeim svifum æptu áhorfendurnir
fagnaðaróp og kölluðu Robbs fram.
Nýtt óp og sterkara gaf til kynna, að
kappinn hefði látið sjá sig. Arthur tok
Jim afsíðis og mælti:
„Það var gert viljandi! Georg lék
á mig, svo að eg misti knattarins/ ‘
Jim stóð sem steini lostinn. Þótt Ge-
org hefði verið kærður fyrir morð, þá
mundi hann hafa hlustað á það með
minni undrun og efa.
„Nei, Arthur minn góður,“ mælti
liann, „Warne getur ekki hafa gert
það, því það varð til þess að við töpj
uðum leiknum.“
„Eg er viss um það,“ svaraði Art-
hur.
Jim leit í kriug um sig. Georg var
horfinn. Eftir það, sem fyrir hafði
komið, þaut hann burtu il að finna hr.
Arthur, því hann sá sér hag í því, að
verða fyrri til að flytja honum tíð-
indin.
„Heyrðu mig,“ sagði Arthur við Jim,
skjálfraddaður af gremju. Síðan lýsti
hann því, sem fram hafði farið. „Hann
gerði það til að rugla mig og láta
mér mistakast að grípa knöttinn, af því
frændi horfði á. Hann vissi, að frændi
varð alt af ergilegur, ef knötturinn var
ekki gripinn, og nú vill hann nota þetta
til þess að frændi komist á þá skoðun,
að eg sé ónýtur til alls. En eg ætla
þegar að fara til frænda óg segja hon-
um hvernig í öllu lá, og enn fremur
ætla eg að senda nefndinni kæru.“
„Gerðu ekkert óhugsað,“ sagði Jim
Sferling
fer fjéðan á fimfudag, Í2 júni
kf. 10 árdegis.
&CJ. CimsRipafdlag cJsíanSs.
SjóYátryggingarfélag íslands h.f.
Austurstræti 16 Reykjavlk
Pósthólf 574. Talsími S42
Símnefni: Insurance
& LLIIOXiX BJ6- OG BrBlÐSVÁTKYGGIH G AB,
Skrifstofutími 9—4 síðd.,
laugardögum 9—2 síðd.
Árni Benediktsson
Heildsala og umboðsverslun
Sími 585. — Posthólf 585.
®
Heiðrnðum viðskiftavinum tilkynniut hérmeð að
skrifstofar minar ern f 1 n 11 a r
á Vesturgötu 20
(hornið á Norðurstíg og Vesturgötu)
sem sá að Arthur var í þvf skapi, að
hann var vís til að tala eða gera eitt-
hvað, sem hann mundi iðrast eftir síðar.
„Mín skoðun er sú, að þetta sé mjög
alvarlegt atvik, og auðvitað verður að
Ieggja það fyrir nefndina. En Georg
er vís til að þræta. Það verður ljóta
hneykslið; en við skulum ráðgast um
það við föður minn, hvað tiltækilegt
sé að gera.“
Carstairs herforingi, faðir Jims,
hafði horft á leikinn og var skamt frá.
Hann var maður, sem hafði mikið að
segja, bæði í kricket og iiðru. Arthur
hafði ætlað sér að fara rakleiðis til
frænda sins og segja honuni hvernig í
öllu lá, en hann fór nú að ráði Jim
Carstairs, en raunar var það það ó-
heppilegasta, sem unt var að gera. En
hvorki Arthur né Jim gátu staðið Ge-
org á sporði í því að beita brögðum,
og því notaði Georg stundina, sem
gafst, af því að Arthur hlýddi ráði
Jims, til þess að færa hr. Arthur fyrstu
fregnina af atburðinum og til þess að
berjavhana svo fast inn í höfuð gamla
mannsins, að engu yrði þar um þokað
síðar.
. Hinn dreriglýhdi Jim sá vel, að það
v /
varð að forðast það hneyksli, að upp-
víst yrði um einn leikarartn, að hann
hefði spilt fyrir flokki sínum af ásetn-
ingi og persónulegum ástæðum. Þessu
var faðir hans alveg samþykkur, og
þeir yfirveguðu nú báðir afstöðu Art-
Manchettu-hnappur (dömu) tapaðist
í fyrradag á leiðinni frá Þingholts-
stræti 33 að Tngólfsstræti 5. Skilist á
Saumastofuna, Laugavegi 5.
hurs t'il frænda hans og hver niður-
staðan mundi verða. .
„Pyrir alla muni verður að sjá fyrir
því, að blöðin fái nokkuð um þetta að
vita,“ var hið fyrsta ráð hershöfðingj-
ans. Síðan hætti hann við í efunarrómi:
„Mig grunar, að frændi yðar muní
þræta fyrir alt.“ ,
„Hann væri nógu óskammfeilínn til
að gera það,“ niælti Arthur.
D A G B Ó K.
Framhald af 1. síðu.
Slys./Í gær siðdegis fanst drengur’á
sjöunda ári, Gunnar Aðalsteinn Þórð-
arson, druknaður í flæðarmálinu inni
hjá Klapparvör, rétt fyrir neðan Ný-
borg. Veit ’enginn hvernig slysið hefir
borið að, en líklegt er að hann hafi
runnið á þangi og dottið í sjóinn. Það
síðasta, seni menn vita' til hans, var
það, að hann var niður við höfn með
öðruln börnum, og sáu þau til hans im»
með sjónum. Faðir drengsins heitií
Þórður Kristjánsson og á heima *■
Hverfisgötu 68 Á.