Morgunblaðið - 11.06.1919, Blaðsíða 4

4
MOKGUNBLAÐIÐ

BAUMASTOFAN.
Ávdt fjölbreytt úrv»l af
mlla konar /
Fataefunm.
KomiC fyrst í
VÖRUHUSIÐ.
TROLLE & ROTHE H.f.
Brunatryggingar.
[ >]6- og stríðsvátryggingmr.
Talsími: 429.
\& Sjótjóns-erindrekBtur og
skipaflutningar.
Talsími: 235.
GE7SIR
EXPORT-KAFFI
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson & Esabir.
fjölbreyttasta úrval i landinu,
er 1 Kolisundi hjá
Daníel HalJdórssyni.
Gamlar bækur, af ýmsu tægi, og
fágæt, íslenzk póstkort, fást í Bóka-
búðinni á Laugavegi 13.
E. R. Punshon; V e r a.
„Það mundi þá verða klipt og skorið
ykkar á milli,“ sagði hershöfðinginn.
„Með því að allir sáu hr. Warne nema
staðar og skora á yður að ganga fram,
er þetta mikið vandamál. Bf þér kærið
fyrir nefndinni, fæ eg ekki séð, hvað
hún getur gert. Þetta mun blátt áfram
verða mesta hneyksli.“
„Eg ætla mér ekki að ónáða nefnd-
ina,“ mælti Arthur, „eg mun segja
frænda nákvæmlega frá því sem fyrir
hefir komið, og eg skal bæta því við,
nð eg mun mjög svo ákveðið skorast
undan vináttu Georgs framvegis eða
eiga nokkuð saman við hann að sælda.“
Síðan fór hann að finna hr. Arthur,
en hina stuttu stund, seöi liðin var —
samtalið við hershöfðingjann hafði
ekki staðið yfir nema nokkrar mín-
útur — hafði Georg ekki látið, ónot-
aða. Collins, nýi þjónninn, hafði hjálp-
að hr. Arthur til gistihússins, þar sem
hann bjó, og þar sýndi Georg honum
mikla umhyggjusemi. Þegar Arthur
kom til gistihússins, mæltíst hann til
að fá að tala við frænda sinn einslega.
Frændi hans heilsaði honum kuldalega
«g mælti:
„Eg verð að segja það, að eg varð..
stóróánægður, að þú skyldir láta knött-
inn detta. Vitanlega getur slíkt komið
fyrir hinn bezta krieketleikara, en það
er undir ástæðunum komið.“
„Það er einmitt um þetta, sem mig
Síldarvinna.
Nokkrar stúlkur geta fengið gðða atvinnu við síldarsöltun á Siglu-
firði í sumar. Ovanalega góð kjör í boðl.
Komið í dag.
Upplýsingar gefur
Jón Jónsson
Heima kl. 12—2 og 6—io. Bjargarstig ?, Reykjavík.
Árni Benediklsson
w ' . i ;. ‘
Heildsala og umboðsverslun
Simi 585. - Posthólf 585.
®
Heiðruðum viðskiftavinum tilkynnint hérmeð að
$
/
skrifstofar minar eru f 1 n 11 a r
á Vesturgötu 20
(hornið á Norðurstíg og Vesturgötu).
SJOMENN OG STÚLKUR
vanar fiskvinnu, vantar í góðan stað á Austfjörðum,
Þurfa að koma með »Sterliug«. Óvanalega góð kjðr.
•Uppl, á Hótel Island nr. 18 frá 6—8 e. m.
Inngar til að tala við yður,“ bætti sagði hann við mig, ,getur auðvitað
Arthur við. „Georg truflaði mig og lét ekki hafa meint, það í alvöru/ “
mig viljandi missa knattarins.1 ‘ „Eri eg meinti það í alvöru/ ‘ svaraði
„Skammastu þín ekki,“ sagði frændi Arthur. „Viljið þér segjá raér, hvað Ge-
hans með ákafa, „að bera slíka ásökun org ságði yður?“
fram? Geturðu aldrei ráðið við þína „Hann sagði blátt áfram og eðlilega
' heimskulegu og óeðlilegu afbrýði- frá. Við ræddum um leikinn og eg lét
semi?“ óánægju mína í ljós yfir því, að þú
„Viljið þér heyra, hvað eg hefi að hefðir mist knöttinn. Hann sagði hlæj-
segja?“ mælti Arthur náfölur. andi, a þú værir enn þá óánægðari, bg
„Eg vil helzt vera laus við það,“ hann játaði, að hann mundi hafa reynt
svaraði gamli maðurinn. „Eg sá sjálfur, að grípa knöttinn, því hann taldi sig
að Georg gaf þér rúm. Eg sá það al- eiga rétt á honum. Sjálfur sá eg að
veg upp á hár, og eg gat eins vel sagt hann var örlitlu nær honum en þú.‘ ‘
þér það nú þegar, Arthur, að eg veit Georg hafði barið þennan skilning
hvað þú sagðir hr. Carstairs. Viltu svo fast inn í heila gamla mannsins,
neita að þú hafir sagt hónum, að eg að hr. Arthur fanst hann sjálfur hafa
mundi verða óánægður yfir að þú tap- séð alt. Hann.hætti við: „Georg kvað
aðir leiknum á þennan hátt og að þú þig háfa sagt, að þú ætlaðir að segja
ætlaðir þér að skella skuldinni á Ge- mér frá, að hann hefði leikið á þig. Ge-
orgT‘ örg skóðaði það'-eins og spaug. En það
„Eg sagði það af því að það er satt,“ gerði eg ekki, því eg hefi orðið þess
mælti Arthur og gat hann sízt skilið, var, að þú sýnir fyænda þínum alt of
hver hefði sagt frá því, sem-hann taí- miklá afbryðísemi. Auk þéss veit eg.
aði við vin sinn. „Viljið þér ekki heyra það, sem Georg ekki vissi, því Collins
hvað eg hefi að segja?“ hafir talið það skvldu ‘sína, að segja
• „Það mundi særa mig mjög,“ svar- mér það, sem hanp af filviljun héyrði
aði hr. Arftiur alvarlegur. „Eg hefði þig tala við hr. Carstairs.“
" okki trúað, að afbrýðisemi þín og óbeit „Svo Collins hefir sagt þér frá því.“
A Georg mundi geta afvegaleitt þig svo „Já, þannig er því varið. Eg segi þér
m.iög- Georg hafði ekki heldur dottið það satt, Arthur, að það tekur mig
í hug, að það gæti komið fýrir. Hann sárt þétta ótrúlega atvik, því enginn
sagði ihér, hvað þú hefðir sagt við mundi á þann hátt hafa gefið eftir leik,
hann í spaugi. Hann bjóst við að eg allra sízt þegar sómi okkar var í veði.
mundi hlæja með sér. ,Kteri, gaöili Art,‘ Eg er hissa á þér, Arthur.“
4jjí VÁTRYGGIKGJL*.
TRONDHJEEMS
VÁTRYGGINGARFÉLAG, H.t
Alls bonar brunatryg«in(*P.
Aðalaiimboðsmaður
Carl Finsan,
Skálholti, Reykjavík.
Skrifstofut. 5%—6% sd. T»l« <Sfl«
GUNNAR EGILSON,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10-4. SímJ W*,.
8jó-, Stríðs-, Bnmatryg(in(«r0
Talsími heima 479.
„SUN INSURANCE OFFIOIT
Heimsins elzta og stærsta vitryec*
ingarfélag. Tekur að sér alls konas
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér t Iac#ij
Matthias Matthiasson,
Holti. Talsími 48T*
BRUNATRYGGIMOÁl,
sjó- og stríðsvátryggingar.
0. Johnson á XMbsn*
DET EGL. OCTR.
BRANDASSURA5F0H
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls kouf
vöruforða o. s. frv. gegn sldsvoða
fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—4 c. k,
í Austurstr. 1 (búð L. Nielscn).
N. B. Nielscm
Þeir áttu sammerkt í því gamli mað-
urinn og Jim Carstairs, að þeir hefða
fremur trúað fregn um moíð, því allir
,gátu þó skilið hvað morð var, en a.5
nokkur sæti viljandi af sér líkurnar til
að vinna kricketleik slikan sem þennan,
það tnundi enginn skilja.
„Eg er áhyggjufullnr,“ mælti Art-
hur, „mjög áhyggjufullur. Það, sem eg
hefi sagt er satt, en eg get ekki fengið
yður til að hlustá.á mig, fyrst þér ekki
óskið þess sjálfur. En eg endnrtek það,:
Georg lék á mig viljandi.“
„Bull og vitleysa; hvers vegna ætti
hann að hafa gert það V ‘
„Til þess áð rýra mig í augum yðar.“
„Heldurðu að þú fáir mig til að trúa
því, aÖ eg mundi verða þér fráhverfur
fyrir eitt misgrip, og að Georg mundi
gera sér svo auðvirðilega hugmynd um
mig? Það er ekkert þó manni vilji mis-
grip til, nema þegar það ber vott um
hirðuleyisi; en að nota það til þess 1—-
- af öfund — að koma fram með rangar
sakargiftir gegn ætingja sínum ....“
Arthur stóð upp.
„Eg held að þetta geti verið nóg,
frændi, ef yður sýnist svo,“ sagði hann
rólegur og kurteis. „Þér haldið að eg
ljúgi af ásétningi til þess að spilla fyr-
ir Georg við yður. Gott og vel, ef þ°r
haldið það, get eg ekki breytt skoðurt
yðar. Eg skal því losa yður við nA-
vist mína, bæði nú og eftirleiðis.“