Morgunblaðið - 01.09.1920, Síða 4

%
MOBGtTNBLABIt)
E.S STERLING
fer liéðan til Leith nálægt 9. sept-
ember.
Skipið kemur á þessar hafnir í
iieimleið:
Seyðisfjörð,
Ilúsavík,,
Akureyri,
Sau'ðárkrók,
Blönduóa,
Hólmavík,
ísafjörð
og til Reykjavíkur.
E.S. GULLFOSS
fer héðan næst beint til Vejle og
Kaupmannahafnar.
Fri Hargretbe Lðbner-Jörgensen
og Isiendingar i Asloi.
Á söguöldinni þótti sá ekki mað
ur með mönnum, sem ekki fór ut
an. Þá dvöidu, eins og alkunnugt
er, ungir höfðingjasynir langvist-
um með konungum og öðrum stór-
höfðingjum og var oft og einatt
falið á hendur vandasöm störf. Við
þetta kyntust þeir dáðríkustu
mönnum þjóðanna og jukust jafn-
framt sjá'lfir að vilja til að vinna
einhverja dáð.
Það var þessi atorku- og frægðar-
andi þeirra sem varpaði blæ sínum
á þjóðlíf vort á söguöldinni og
reyndar lengur.
Það verður beldur ekki annað
sagt en að íslendingar nú á dögum
geri mikið að því að fara utan,
bæði ungir og gamlir; en hvort
þeir, sem t. d. fara til Danmerkur,
kynnast að sama skapi viljakrafti,
dáð, vakandi ættjarðarást og hátt-
prýði hinnar dönsku þjóðar, er eg
dálítið meira í vafa um, og hygg
eg að orsökin til þess sé sú, að menn
ekki velja sér hina réttu staði til
að dvelja á, og svo dvelja menn of
stutt. Undantekningar finnast nátt
úrlega, og til þeirra hygg eg að
megi telja suma þeirra íslendinga.
sem stundað hafa nám við hinn
nafnfræga lýðháskóla í Askov.
Björnson sagði, að lýðhláskóllinn
í Askov væri dyrnar að sunnan inn
til norrænnar menningar, og það er
sannleikur; því í Askov er dáð
Bifreið
fer auetur á Skeið á morgun, fimtu-
dag 2. sept. Nokkrir menn geta feng-
ið íar.
Upplýsingar á Laugaveg 70 í verzl.
Lagarfoss.
Guðmundur Jónsson
bifreiðajrstj.
Oengi erlendrar myntar
100 kr. sænskar .... kr. 139.85
100 kr. norskar ....... — 98.90
Sterlingspund.......... — 24.62
Dotíar................. — 6.93
Norðtirlaudabúa, hvort helditr er
unnin með sverði anddbs eða
,,sverðunum stáls“, lýst með hinu
lifandi orði af skörungum þjóðar-
innar — þeim mönnum, tsem eiga
mestan viljakraft, víðtækasta þekk-
ingu og inestan siðferðisþroska-
Oss hitnaði eigi lítið um hjarta-
rætur, þegar minst var á einhverja
íslenzka dáð, sem allir báru lotn-
ingu fyrir, t. d. skáldskap Egils
Skallagrímssonar eða sagnritum
Snorra Sturlusonar, eða þegar
hljóðfærasveit skólans lék „Ó, guð
vors lands“, því þó við stunduðum
nám við danskan skóla og hlytum
að elsba hann og virða sökum
þeirra göfugu lífsafla, sem þangað
/
var að sækja, þá vorum við þó
fyrst og fremst íslendingar.
En hafi nú lýðháskólinn í Askov
þannig gert okkur, sem þar höfum
dvalið, að betri íslendingum en við
vorum þegar við komum þangað,
þá er það ekki honum einum að
þakka, heldur og einnig heimili
þeirrar merkiskonu, sem nefnd er
yfir þessum línum, og sem þessa
dagana er gestur vor.
Það var lágt undir loft í litlu
stofunum hjá frú -Törgensen, en alt
sem var þar inni, bar vitni um
nientun og ást á íslandi og íslend-
ingum. Það gerðu t. d. myndimar
á veggjunum, sem sumar voru af
risavöxnum íslenzkum jöklum og
hrynjandi fossum, bókaskápurinn
sem geymdi það bezta í dönskum
og íslenzkum bókmentnm, og þjóð
lögin við hljóðfærið, sem bæði voru
dönsk og íslenzk. Hér, á þetta heim
ili, voru íslendingar velkomnir hve
nær sem þeír vi'ldu; hér gátu þeir
rætt um íslenzk stjómmál, skóla-
mál og bókmentr, og suingið íslenzk
ættjarðarijóð, svo það ómaði út um
opna gíuggana yfir þdrpið; hér
gátu þeir, sem ekki viidu taka þátt
í þessháttar skemtun, lesið íslenzk
ar bækur, bl^ð og tímarit og ieikið
íslenzk lög á hljóðfærið, þeir sem
það kunnu; hér gátu íslendingar
í eiiiu orði sagt lifað og látið eins
og þeir væru heima á gamla* Fróni
Og ekk'ert var ánægjulegra en
að sjá gleðisvipinD lá andliti hús-
freyjunnar í hvert skifti sem hún
;fékk að heyra íslenzkt mál og að
afloknum samræðum og söng bauð
okkur velkomna aftur.
Næst því gagni og þeim heiðri
sem frú Margrethe Löbner Jörgen-
sen hefir unnið íslenzkum bókment-
um með þýðingum sínum á íslenzk-
um skáldsögum á danska tungu, og
sem getið hefir verið nm í Lögréttu
og því ekki skal íarið út í hér, ðr.
ekkert, sem þjóð vor á hcnni o«,®
íaanni hennar, J. I7. Jörgensen bók-
haldara, eins mikið að þakka íyrir
og þessar viðtökur þeirra hjóna á
íslendingum í Askov, sem eru
sprottnar af fölskvalausri ást til
lands og þjóðar.
íslenzkur Askovnemandi.
Dagbók.
Veðrið í
VestmannaeyJftT SA goia, htti 8.ð
Reykjavík ASA kaJdi, hiti 9.8
Isaf jörður logn, hiti 7.5
ÁkuTeyri logu, hiti 10.0
Grímsstaðir iogn, hiti 9.0
Seyðisfjörður logn, hiti 9.6
Þórshöfn SA kul, hiti 9.3
Loftvægislægð suðaustan við Fær-
eyjar. Loftvog hægt fallandi, fremur
stilt veður. Útlit fyrir hæga, suðaust-
'læga átt.
SAGA TÖKUBARN8INS
Matthildur hafði altaf munað at-
nurðinn í garðinum og þá minkun, sem
þessum unga manni var gerð. Nú sá
húu hann aftur rólegan við verk sitt.
Hún leitaði í huga sér eftir ráði til
þess að sýna honum að hún vildi bæta
fjrrir það, sem honum var þá gert. Og
henni féll illa hvernig frúin ávarpaði
hann og hvað skýrt hún lét koma fram,
að hann stæði langt fyrir neðan haua.
Hún spurði Jakob nokkurra spum-
^ inga. Hann svaraði kurteislega en fáu,
svo hún misti kjarkinn og dró sig í hlé.
En alt í einu gleymdi hún sjálfri sér
af aðdáun yfir aðdáanlega fallegu, litlu
skríni, sem stóð á borði er Jakob vann
við.
—En hvað þetta er fallegt! Þetta
er yndislega gert! Hve blöðin eru vel
skorin út!
Jakob roðnaði en sagði ekki neitt.
Vöruhúsið selt? Sú fregn hefir bor-
ist hingað til bæjarins frá Kaupmanna-
höfn, að hið stóra og þekta verzlunar-
hús þar, Magasin du Nord, sé í (þann
veginn að kaupa Vöruhúsið af Jensen-
Bjerg. Fylgir það fregninni, að ferð
Vetts forstjóra hingað 'á dögunum hafi
verið í sambandi við kaup þessi. Mun
Magasin du Nord ætia að koma hér
á laggirnar útbúi.
Oddur Guðmundsson bóksali á ísa-
firði er kominn til bæjarins.
Gunnar Sigurðsson hæstaréttarmála-
flutningsmaður kom til bæjarins í
fyrrakvöld með bötnvörpung frá Eng-
landi.
íslandsbanki hefir látið höfða mál
gegn Ólafi FiÉðrikssyni ritstjóra út
af greinum þeim um bankann, sem
birst hafa eftir hann.
Jarðarför Gí-sla Tómassonar verzl-
unarmanns fór fram frá dómkirkjunni
í gær að viðstöddu fjölmenni.
pórður kakali kom frá Ingólfsfirði
í gær. Hefir hann stundað þar sí'ld-
veiðar í sumar. „Seagull“ kom og frá
Sjglufirði; hefir veitt 3300 tunnuT.
Eru nú síldveiðiskipin óðum að hætta
veiðum. En ,þó halda enn nokkur áfram
og er orðinn ágætur afli í sumar á
suma vélbáta, alt að 4 þús. tuuuum.
— Hverskonar skrín er þetta'? spurði
frú de Préal.
Jakob sagði að hann hefði skorið
þétta í tómstundum sínum. Hann sótti
alt í einu í sig kjark, rétti Mattkildi
skrínið og sagði:
— Fæ eg leyí’i til að bjóða ungfrúnni
það?
— þakka yður fyrir, hropaði hún
með innileik í röddinni.
Augu þeirra mættust. Hún fann til
uudarlegrar tilfinningar, (því líkt sem
þegar óvæntur atburður grefur upp
gamla hugsun úr hugskotinu og lætúr
mann renna grun í, að hulið band bindi
ínann saman.
Það var ekki í fyrsta sinni að hún
leit í þessi augu. Hún kannaðist vel við
þau, og þó hafði hún ekki séð þenn-
an mann nema einu sinni í myrkri í
garðinum, og hún hafði ekki neina
glögga hugmynd um andlit hans.
Meðan hún var að hugsa um (þetta,
uáföluaði Jakob og skalf eins og hrísla
Kominn heim
Viðtalstlrui áasJ og áður io—12 og 6—7 alla v tki <úgs*
II Júl. Msgi ús
læknir.
Þ e i r
sem óska að hafa tal af mér, geta hitt mig a skrifstofu GuðiuUU
* ^ / ;hy6*J
Olafssonar og Péturs Magnússonar, Austurstræti 7, venjulega a
um virkum degi kl- 2—3 síðdegis að forfallalausu til ioka sept®111,
mánaðar þ. á.
Reykjavík 31. ágúst 1920.
1 Sveinn Björnsso»
Léreftstuskur
vel hreinar, kaupir hæðsta vet^1
Isaíoldarprentsmiðja
þ.t
Stúlka
óskast á skrifstofu nú þegar. Vinnutíminn frá 10—6 að frádrcgnu®
unartíma.
Kaup 100 kr. á mánuði.
Eiginhandarumsókn merkt „Stúlka' ‘ sendist Morgunblaðinu 1&02
i)0’
é

Svala er uú að lesta fisk hér við
uppfyllinguna, er fara á til Spánar.
Þó fullfemnir húu sig ekki hér, en
tekur f’isk til viðbótar á ýmsum höfn-
um Austanlands.
Rafstöð hefir nú verið sett á stofn
á Eyrarbakka, og hefir hún nýlega
verið reynd. Er það vél sem rekur
stöðina.
Bifreið valt um koll suður í Foss-
vogi síðastliðinn sunnudag. Hvolfdist
hún yfir fólkið. En meiðsl urðu þó
engin eða þá lítils háttar. Kvenmaður
einn hafði gengið úr liði í axlarlið.
Borg fór í gærkvöldi um kl. 7.
Bragi kom í gærmorgun frá ísafirði
Er það bátur, sem ísfirðingar eru ný-
búnir að fá sér og ætla til póst og far-
þegaflutninga um djúpið. Er hann hið
besta útbúinn og hinn skemtilegasti.
í vindi. En frúin hafði ekki séð neitt,
hún var að leita að peningum í tösku
sinni.
— Eg hafði hugsað inér að láta yður
hafa 50 franka sem vott þess að eg
er ánægð með starf yðar hér. Nú bæti
eg 25 við fyrir skrínið, þá mun það
vera fullborgað. Er það ekki?
Hún hafði lagt peningana á borðið
og ætlaði að fara, en Jikob gekk í
veginn fyrir hana.
— Eg þakka yður fyrir, frú, en
kennari minn borgar mér fyrir verk
mitt hér, iþér skuldið mér ekki neitt,
þó eg hafi gert það eins vel og mér
var unt. Skrínið er ekki til sölu. Eg
hefi skorið það í tómstundum mínum.
Eg gevmi það og þakka yður inni-
lega fyrir, sagði Matthildur svo ákveð-
ið, að frúnni skildist að hér dugðu eng-
ar mótbárur.
— Hér er,u peningarnir, móðir mín,
sagði Matthildur og fékk henni þá.
Frúin var sárgröm yfir þessu. Hvaða
Rafinnlagningar.
r f/jf’1
Gætið þess að það er þegar
að leggja leiðslur um göturnar, °°
vegna hyggilegt að láta leggja lel
um !hús yðar sem fyrst. Þeir sei»
hús sín tilbúin þegar straumuriD®
ur, verða auðvitað fyrstir tengdír
strauminn.
.. Komið og semjið við okkur set*
Hringið í síma 830.
Hf. Rafmf. HlTI & L J ^
Vonarstræti 8.
Ji
if*
Tilsögn
í íslenzku.

dönsku, reikningi) ^
færsu, véirituai 0. fl. veiti
1- september.
Hólmfríður Jónsd®^
Vegamótastíg .
vit var líka I því, að fara hing
Matthildi. Nú, næsta dag
verkamaður farinu, og þá 1
gleymt. En (það var furðulega
eist af honuin að bjóða MatthilJ
ið að gjöf. Og hún hafði áK
unnið fyrir ofanígjöf.
Jafnskjótt og þær voru koU1
1 dagstofuna, þar sem engin11
til þeirra, sagði frúin með al’
röddu:
— Það er undarlegt, að þú í
aldri skulir ekki hafa næmari:
istilfinningu en þú hefir. pú t$
þennan mann eins ....
— Við menn, sagði Matthil(lI,,
er maður vel upp alinn. ÁÚ1
koma ókurteislegar fram en baIÍ
ir mín?
— Þú tekur ekkert tilli*
anna. M'aður taiar ekki víð ver
eins og hvern annan, sem 111
gengst daglega. Og þú verður _
að það er, vægast sagt, vnd**