Morgunblaðið - 09.01.1921, Qupperneq 1

%
8 *iri# 57
^uunuriap 9 janna iWvl
ísafoldarprentsmiðja h.f.
Gamla Bió.
Qfjarl
smyglaranna
Ljómandi falleg og afarspenn-
andi sjónleikur í 5 þáttum.
Tekin af Fox-félaginu.
Aðalhlutverkið leikur hinn
hinn góðkunni og frægi ieik-
ari
William Farnum.
Þessi fallega mynd er tekin
i veiðÍBtöð á eyjunni Cata-
lín ,við strönd Californiu
Aðgöngumiðar seldir i 61.
Bíó frá kl. 4 en ekki tekið
á móti pöntun í síma.
Sýningar kl. 0. 7 '/a °g
G
3G
3
Nýsö
' skrifstofa og vörugeymsluhús i
Hafnarfirði er tii leigu nú þegar
Lega ágæt, i miðjum kaupstaðn-
um. Fyrirtaka frarntiðarstaður
fyrir verzlun. R v. á.

s
flytur ritstjóri Helge Weilejus
Þriðjuðaginn 11 jan. kl 8'/* í Iðnó
Aðgöngum. fyrir fullorðna á kr. 1,75 og 1.25 (stæði) og böin
1,00 fást í bókaverzl Sigf eymunössonar og við innganginn.
Hér með tilkyimist vinum og vandamönnum að jarðarför konunn-
ar minnar fer fram mánudaginn 10. þ. m., kl 1 e. h.
V. 0 Bernhöft.
j Hilil’WIMM.IIIWl'inWIWI
Jarðarför Markúsar sonar okk.i. fer fram þriðjudaginn 11. janúar
kl. 1 e. h., frá lieimili okkar Laugayeg 43B.
Jakohina Torfadóttir Friðfinnur Guðjómson.
tmm
Alúðarþa'kkir til allra þeirra, sem sýndu okkur hluttekningu við
fráfail oí>' jarðarför föður og tenprd iföður ok'kar Sigurðar Sigurðssonar
Guðrún Jónsdóttir, Þorgrímur Sigurðsson.
Hérmeð tilkynnist vinum og ættingjum að maðurinn minn, Egill
Þórðarson skipstjóri, druknaði 5. þ. m.
Jóhannia Lárusdóttir
nefndirnar.
eftir Jón Laxdal.
II.
Jeg tók fram í fyrri grein minni
að eg imrndi í þessarj síðarf grein
leitast við að sanma, að nefndirnar
(viðskiftanefnd og verðlagsnefnd)
mundu, eins og þær hefðu starfað
upp á síðkastið, verð til þess að við-
halda eða skapa dýrtið í landinu
en ekki hið gagnstæða eins og ætl-
ast var þó til.
1 þess að skýra þetta nánar
verð eg ia.ð fara nokkrum orðum um
verðlagsnefndina^ kvert verksvið
hennar átti að vera 0g hvernig hún
virðist framkvæma starf sitt.
Nefnd þessi var, eins og eg hefi
tekið fram áður, nauðsyuleg strax
og viðskiftanefndin var skipus og
hefði þá auðvitað þurft eins og húa
að ná til alls landsins, en ekki að-
eins til Reykjavíkur eins og v>ar i
fyrstu. — Aðalstarf hennar hefði
átt að vera í því fólgið að gæta
þess, að kaupmenn þeir, sem flutt
köfðu inn mikið af einhverri vöru,
aðrir ekki fengið leyfi til að
flytja inn, gætu ekki okrað á henni;
sérstaklega átti þetta að ná til allr-
ar niauðsynjavöru.
Til þess að nefndin gæti rækt
starf sitt réttilegn þurfti hún að
hafa samband erlendis þar sem hún
Hér með tilkynnist vinum og vandamönnum að mín hjartkæra eig-
inkonia, Guðríður Jóelsdóttir, andaðist 6. janúar. Jarðarförin ákveðm
síðar.
Hafnarfirði 7. janúar 1921
Guðjón Arngrímsson.
Leikfélag Reykjavíkar:
Sunnudaginn 9. jan. kl. 8 síðd.
Heimkoman
eftir fiErmann SudErmann
Aðgöngumiðar seldir í Iðnó í dag kl. 10—12 og 2—7.
ávatt gat fengið upplýsingar um
| ef verðlag eða farmgjöld lækkuðu
frá því sem verið hafði, svo að hún
já hverjum tíma gæti myndað sér
j skoðun nm hvað varan kostaði hér,
i ef hún fengist innflutt og setja svo
hámarksverð á vöruna eftir því.
Kaupmenn, ®em lágu með miklar
vörubyrgðir upp á „speculation* ‘,
! en sem aðrir ekki fengu að flytja
j inn, áttu auðvitað að bera, það tap,
sem stafaði af laðkkandi verði var-
' anna eða farmgjalda í útlöndum,
j að sínu leyti eins og t- d. Lands-
verzlunin, sem nýlega varð að
lækka verð á kolnm um 33%%
vegna þess að hún hafði keypt of
: mikið meðan verðið var hæst á
| þeim. — Hækknn á hámarksverði
; einhverrar nauðsynjavöru, átti að-
J eins að geta átt sér stað þeg-
! ar fluttar eru inn nýjiar vörur, sem
ekki fást í landinu og varan eða
farmgjöldin höfðu hækkað, frá því
sem áður var.
Þá átti álmenningur hér á landi
að eiga kost á því að kæra til þess-
arar nefndar ef grunur lá á, að
einhver kaupmiaður seldi vöru með
hærra verði en réttmætt var, hvort
sem varan var útlend eða innlend.
Verðlagsnefndin þurfti og þarf
að hafa öflugt fylgi stjórnarinnar,
svo menn ekki geti skotið sér undan
Nvia Bíó. 5][5][S
F Saga Borgarætta mnar 1
Kvikmynö gerö eftir sögubálk
Gunnars Gunnarssonar
og að mestu leyti leikin hér á íslanöi í fyrra
af leikenöum frá Norðisk Film Co.
I. hluti í 7 þátíum.
•Ormarr Orlygsson« og »Danska
frúin á Hofi«.
Aögöngumiðar selöir í Nýja Bíó frá kl. 2.
Tekið á móti pöntunum frá sama tíma.
Sýningar kl. 7 og 9.
Barnasýning kl. 6.
— Nýjar mynöir. —
|51|alfBir51[Efg|51|51fHlf51l5
1
að hlýðnast fyrirmælum henuar,
eins og átti sér stað þegar fyrri
verðlagsnefndin statfaði fyrir 2—3
árum. Mönnum er það víst í fersku
minni þegar sú nefnd ákvað há-
marksverð á mjól'k og jarðeplum,
að þá hættu framleiðendur og kaup.
menn lað selja þessar nauðsynja-
vörur. Nefndin gat auðvitað ekkert
g’ert við þessu nema með hjálp
stjórnarinuar, en í staðimi fyrir að
gefa út bráð&byrgðalög, sem skyld-
uðu framleiðendur og kaupmenn til
að selja iþessar vörur eins og áður,
gerir hún ekki neitt, svo þetta starf
nefndiarinnar varð að engu. Hvort
nokkur fór eftir hinnm mikia og
margbrotna ,,lagabálk“ nefndar
þessarar um mismumandi hámarks-
verð á hangikjöti og 'kæfu, skal eg
láta ósagt, enda hafði það ekki
mikla þýðingn fyrir almenning.
En lítum nú á hvernig hin núver-
andi verðlagsnefnd hefir fram-
kvætmt starf sitt.
Það er fjarri mér að vilja vera
ósanngjarn í garð nefndarinnar og
má vera að hún í einhverju atriði
hafi framkvæmt starf sitt á þann
hátt, sem hent er á hér að framan,
en ékki er mér kunnugt um að hún
hafi fært niður verð á einni ein-
ustu vörutegund, sem þýðingu gat
haft fyir álmenning nema einni, en
þá lækknn framkvæmdi nefndin án
þess að kynnia sér hvað varan kost-
laði hér, og þótti viðkomendum það
einkennileg ráðstöfun. — Hitt er
bæði mér og öðrum kunnugt, að
nefndin hefir eytt afarmiklnm tíma
(snmir segja mánuði) til þess að
setja hámarksverð á vissar teg-
undir af skótaui, karlmannsfatnaði
og öðru er að því iýtur. Alt þetta
starf varð árangurslaust, því að
skömmu eftir að samkomulag hafði
náðst um hámarksverð á nokkrum
tegundum á skófatnaði, auglýstu
skósalar, að þeir soldu skófatnað
með talsvert lægra verði en há~
marksverðið var Um hámarksverð
á karlmaimsfatnaði eða saumalaun-
um og öðru efni en yfirborði hefir
ekkert heyrst enn, en mér er kunn-
ugt um að hér kostar hið síðar-
nefnda 140—150 krónur, en í Höfn
kostar það að sögn 110—120 kr.,
og þó hefir hvorttveggja þetta hing
að til verið talsvert dýrara í Höfn
en hér.
Eg skal nú ekki þreyta lesendur
með fleiri dæmum, því mér finst
iaugljóst,að meðan nefndirnar starfa
eins og þær hafa gert, annars vegar
iieita um lallan innflutning á vörum
og hins vegar láta ha'ldast það verðr
sem varan kostaði hér meðan alt
var sem dýrast, þá hlýtur dýrtíðin
að haldast í landinu. — Hámarks-
verð getur heldur ekkj náð nema til
fárra vörutegunda; allar aðrar vör-
ur geta menn selt með hvaða verði
sem vera skal, og Iþegar einstakir
kaupmenn, sem liggja með miklar
birgðir af einhverri vörutegund,
sem ékki er hámarksverð á, fara að
taka eftir því, að þeir ern því nær
einir um hituna, þá er ekki nema
eðlilegt að þeir noti sér af því.
Þá er spumingin: Geta nefndim-
ar unnið saman, þannig að að gagni
niegi koma fyrir landið? Eg er-
þeirrar skoðunar að þetta sé mjög
örðugt og svari alls ekki kostnaði,
því enda þótt hægt sé að búa til
reglur fyrir samvinnu þeirra á milli
sem gætu litið nógu vel út á papp-
írnum, þá er eg hræddur um að
þegar í „praxis“ kemur, að þá muni
alt fara í handaskolum, verða fálm
út í loftið.
Það eina skynsamlega, sem eg
hygg að sé, er að upphefja allar
þessar nefndir og leyfa frjálsan
innflutning á vörum. — Samkepnin
er orðin svo mikil, að við það hlýt-
M nið kvölðskemtun og hlutaveltu lúðrafél. Harpa í Bárunni kl. 6 í kvölö.