Morgunblaðið - 08.01.1922, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 08.01.1922, Blaðsíða 3
KOK'G CIN RLAftlft Þar sem aldrei veröur sagt um með vissu, hvort tekist hafi að stöiSva Glaucom varanlega, leiðir það af sjálfu sjer, að eftirlit með sjúkling- um, eftir að þeir eru farnir frá lækni er bráðnauðsynlegt, og gildir þetta líka þótt sjúklingnum sjálfum finn- ist alt vera í lagi. Ef vel ætti aö vera ættu allir glaucomsjúklingar aö mæta til eftirlits að meðaltali 4 sinn- um fyrsta árið, síðan ef til vill sjaldnar, ef ekkert hefir fundist at- liugavert í fyrri skiftin. Því lengri tími sem, líður frá, svo að ekkert finst að, þvi betri verða horfurnar fyrir varanlegri stöðvun. Auðvitað getur alt slampast af án eftirlits, og gerir sem betur fer oft- sinnis. Og heldur er ekki svo að skilja að glaueomsjúklingur geti alt af trygt sjer sjón æfilangt, með því að mæta reglulega til eftirlits og fara að öllu leyti eftirráðleggjingum augnlæknis. En víst er um það, að af sjúklingum þeim, sem hafa verið udir læknLshendi og orðið blindir síðarmeir, hefði mátt bjarga mörg- um, hefðu þeir mætt til, eftirlits í tíma. Hjer á landi standa menn að þessu leyti tilfinnanlega ver að vígi en er- lendis, þar sem samgöngur eru greið- ari og ferðir ódýrari, ekki hvað súst vegna þess að almennir læknar, með venjulegum útbúnaði geta ekki haft eftirlit þetta á hendi, svo í lagi sje. Er þá öU blinda ólœknandit Nei, — Hjer á landi er star (cataracta) algengasta orsökin til blindu, þegar Glaucomi sleppir. Reyndar er ekki um blindu í orðsins fylstu merkingu að ræða, því starsjúklingar geta að minsta kosti áltaf greint nótt frá björtum degi, ef ekki er fleira að, en til allrar vinnu eru þeir jafnófær- ir og alblindir menu. Sjeu augun að öðu leyti heilbrigð, eru horfur fyrir lækningu særaileg- ar. En til þess þarf uppskurðar með, og gleraugna á eftir að staðaldri. — Nokkrir íleiri augnsjúkdómar geta valdið blindu, og batnað þó aftur að meira eða minna leyti. En þeir eru margfalt sjaldgæfari, og skal ekki farið nánar út í þá hjer. Niðurlag. Jeg hefi í grein þessari farið hratt yfir efni, og aðeins drep- ið lauslega á það helsta. Að síðustu vildi jeg rifja upp fyrir mönnum aðalatriðin, en þau eru þessi: Olaueom er illkynjuff augnveilci, sem leiðir undantekwmga/rlaust til 'ólœknandi blindu, ef ekkert er að- gert■ Olaucom legst altaf á bœði augu, en venjulega líffur lengri eða skemri tinii milli þess aff augun veikjast. Einkenni veiki/nnar eru oftast ó- Ijós. Flestir nerffa ekki annars varir, en sjóndepru, jem smátt og smátt fer í vöxt. Horfur fyrir lcekningu eru altaf vafasamar, cii batna aff miklttm mun ef sjúklingar koma snemma. til laekn- is, og geta komið því við aff mceta öðru hvoru til cftirlits, cftir aff þcir eru, farnir frá lcekm. Sjón þi sem glaucomsjuklingar þegar hafa mist, geta þeir aldrei fengiff aftur, svo nokkru verulegu nemi. Olaucom er aff tiltölu mjög al- ge/ngt hjá eldra fólki hjer á lamdi, og mikill meiri hluti blindra mannu hjer, mun vera blindaður af vold- um þess. Reykjavík 27. des. 1921. H. Skúlason. ------0—------ m dm í sumar greiddu Þjóðverjar fyrstu afborguu skaðabótanna, sem þeir voru neyddir til að gangast undir, með úrslítakostum bauda- manna. í Londou í fyrravor. Sú afborgun var mestmegnis fengin moð erlendum lánum, einkum í HoRandi og þóttu erfiðkúkarnir, sem Þjóðverjar áttu við að stríða til þews að geta istaðið í skilum með fyrsta miljarðinn af 226,sanna ■það til fullnustu, a.ð iskaðabæt- urnar væru Þjóðverjum langsam- lega ofvaxuar. Þessi skoðun hefir síðan orðið ráðandi hjá öllum þjóð um nema eiinini, Frökkum, sem krefjast þess enn að eigi sjeslak- að til við Þjóðverja, að minsta kositi ekki fyr en þeir hafi greitt miljarðinn, sem fellur í gjalddaga í janúar og febrúar. Wirth stjómarforseti Þýskalands kvað uppfylling skaðabótakröf- unnar imdir því komna, að Þjóð- verjar fengju iðnlhjeruðm í Efri- Sehlesiu. Og er hann skrifaði und- ir nauðungarkosti bandamanua lét liann þess greinilega getið, að það væri gert í fulln trausti þess, að skiftingin á Schlesíu yrði rjettlát, og í því trausti einu tæki stjóm- in á sig skuldbindingam ar. — 1 október fer loks skiftingm fram og er á þá leið, að Pólverjar fá öllu meira af iðnhjeruðunum en Þjóðverjar. „Rjettláta skiftingin varð á þá leið, að 800 þúsund ekrur af þýsku landi með 980.296 manns era teknar af Þjóðverjum og af íbúum konungsríkisins Pól- íainds em 14% miljón Pólverjar en 12% af öðra þjóðemi, þar af 2 miljónir Þjóðverja. Við Bkift- inguna missa Þjóðverjar a 11 a r zinknámur Efri-Schlesíu, 86% af kolaframleiðslunni, 75% af stál- og 65% af járnframleiðslunni. En ScMesía var eitt námuauðugasta hjerað keisaradæmisins foma og sjest þá hvílík feiknaáhrif þetta hefir á iðnað Þýskalands. Skifting þessi er aðalþrekvirki alþjóða- sambandsins á síðasta ári og Þjóð- verjar höfðu treyst því. Nú á það heiðurinn af þvi að hafa skapað nýtt Elsass-Lothringen austan- megiin við Þýskaland. Skiftingiin varð upphaf mestu erfiðleikanna sem mætt hafa Þýskalandi, síðan vopnaihlje komst á 11. nóv. 1918. Gengið, sem und- anfarið hatfði staðið nokkumveg- irn í stað, hrapaði skyndilega svo mjög, að markið varð ókki nema 2—Ö anra virði. Fallið leiddi af sjer stórfeldara kaupihallarbrask en nokkumtíma áður,. allir sem áttu peninga reyndu að komaþeim' í verbrjef eða fasteignir. Ringul- reiðin var afskapleg. Iðnlijeruðin í Sehlesíu era til orðin fyrir duguað Þjóðverja. Þeir hafa reist verksmiðjur, komið iðn- aðinum á fót og varið ógrynui fjár til. Forstöðumennimir við námurnar og duglegustu verka- mennimir eru álir Þjóðverjar. Ef þoirra missir við — og !hve lengi vinna þeir undir pólskri stjómt — komast námumar í óhirðu og verða gagnslitlar, því Pólverjar hafa vitanlega fá skilyrði til að geta haldið þeim í horfinu. Gagn- ið sem þeir hafa af námunum, verður þá lítið. En það ógagn er þeim unnið við skiftinguna, að einn óvinurinn bætist við: Þjóð- verjar. Áður hafa þerr brotið af .sjer viuáttu allra annara nágranna sinna. Og mikið má vera ef þeim verða 7 dagarnir sælir, umkringd-! um óvinum. Stjórn Wirth sagði af sjer, þeg- j at' kunn urðu örlög Efri-SeMesíu.' Hanu hafði farið með völdin í fullú trausti þess, að ekki yrði á Þjóðverja hallað, en þegar sú varð raunin á, vox*u skLlyrðin fyr- ir stjómarstefnu hans úr sög- unni. En það sýnir best traustið' á mauninum, að þrátt fyrir allarj tilraunir tókst engum að mynda aðra stjóm. Wirth varð að taka við völdunum aftur og breyttist ráðuneyti íhans nokkuð. Eflaust hefir haun gert þetta í von um það, að bandamenn slökuðu á s k aðabótakröfun itm. fyrir órjett- inn í Efri-ScMesíumálinu. Og í áliðnunt uóvemher fara helstu fjármálamenn Þjóðverja til Lund- úna, til þess að semja við stjóm- ina og ensfca fjármálamenn um j greiðslufrest á skfjðabótunum og j i.ýtt fvrirkomulag og lántöku hjáj enskum bönkum. Stjórnin tekur: vel í málið og vill bæði veita • greiðslutfrest og draga úr skaðfi- i bótakröfunum, an Frakkar sit.a fastir við sinn keip og vilja hvor- ugt heyra nefnt, að minsta kosti; ekki fyr en jan.-febr.-afborganira-! ar sjeu greiddar. Og lántökurnar ganga ekki að óskum. Endirinn verður sá, að fulltrúamir hverfa heim að ólöknu máli. Og af því l< iðir, að þýska stjómin verður að gefa út yfirlýsingu, sem marg- ir höfðu búist við: Þýskaland get- ur ekki greitt skaðabætumar sem falla í gjalddaga eftir nýárið. Skaðabótanefndin hefir enn ekki breytt afstöðu sinni til máls-j ins og heimtar enn að Þjóðverjar geri það sem þeir ekki geta. Hún liefir ekki, enn látið uppi, Shvað gert verði ef greiðslan kemur ekki á gjalddaga, hvort Þýskaland verður lýst gjaldþrota eða Frakk- ar láta sjer nægja að leggja umdir sig ný hjeruö fyrir austan Rín. Úr því verður skorið bráðlega. Kem- ur þá seunilega til úrslitaþrautar milli Frakka og Breta; stefnur þeirra í skaðabótamálinu verða ekki samrýmdar og hagur Þjóð- verja er undir því komiínn hver sterkri verður. Bæklingur þessi, eftir Sig. Kr. Pjetursson, kom út rjett fyrir jólin. Á 'hann hefir ekki verið minst í hlöðunum.þóhannhafimargt til að bera, sem verðskuldi það, að hans væri getið. Bæklhiguririii er saminn sem kenslurit að nokhru !eyti. Höf. getur þess í formálanum, að.,þessi eriuidi hafi verið rituð fyrir einn af lestrar eða námsflokkunum innan Guðspekifjelgsms hjer í R.ykja- vík, er hafi ásett sjer að kynna sjer sem ítariegast •■"kin f>*rir boðskapnuiu um komu meistaraus’ Tekur hann það fram, að þessi er- indi heri að skoða, sem fyrstu námskaflana í þeim efnum. Efnið er því að nokkru leyti sniðið í kensluformi og einskorð- að við þessa hlið guðspekinuar og lítið farið inn á aðrar leiðir henn- ar nema að því leyti, sem skoð- i animar grípa hver inn í aðra. Auglýsing um varnir gegn influensu. Stjórnarráð Islands hefir gefið út svofelda auglýsingu um varair gegn inflúensu: „Með því að inflúensa gengur nú í Hamborg og í Noregi, sjerstak- lega í Bergen, er hjer með lagt fyrir lögreglustjóra og sóttvarnar- nefndir að hafa sjerstakar gætur á skipum sem koma frá Þýskalandi og Noregi. Komi ski]i frá þessum löndum með grunsamlega véika menn, má það ekki liafa samband við land fyr en hjeraðslæknir hefir skoðað skipverja. Hann ákveður til bráðabyrgða hvort sóttvöruum skuli beitt, en skýrir heilbrigðiststjórninni tafarlaust frá því sem gerst hefir“. Þetta birtist hjer með öllum þeim, sem hlut eiga að rnáli, til leið- beiningar og eftirbreytni. Lögreglustjórinn í Re ykjavík, 6. janúar 1922. Jón Hermannsson. Iiöf skiftir bæklingnum í kafla, og gerir það alt yfirlit ljósara. Sýn ir hann fram á hverjar líkur sje til að menn geti átt von á endurkomu meistarans, og dregur víða að efui til sönnuuar og fuiltingis þessari trú guðspekinga. Skal engiim dóm ur á það lagður hjer, hversu veiga miklar þær líkur eru eða sann- færandi. En hitt er óhætt að full- yrða., að höfuudi hafi tekilst að fræða þá, sem þessu vilja kynn- ast allítarlega um það helsta, sem guðspekingar hafa á að byggja tíl líkinda fyrir endurkomu meist arans. Þass má og geta, að alt efni er sett frain einkar ljóst og skipulega og sumsitaðar mjög vel, svo bæklingúrinn er hinn skemti- legasti, jafnvel fyrir þá, sem lít- inn áhuga hafa á iþessum efnum. — Svo mikill guýr hefir staðið, og stendur enn, um Guðspekis- hreyfingun'a hjer á landi, að trú- legt er, að flest seln kemur út um það efni sje lesið. Mönnum er farið að skiljast, að hún hefir meira ’lífsafl að geyma, en margur spáði í fyrstu. Og um það verður ekki deilt, að hún hefir vakið hjer fjölda manna. Og vakning- una þurfum við. Það skiftirminna máli fyrst um sinn, hvort menn snúast með eða móti — ef menn aðeins vakna, fá nýjan trúareld og sjá, að margar leiðir ligg.ja upp á tindinn. * -= ÐAGBÖK. =- □ Edda 59221107—1 A. B. atkv/. I. O. 0. F—H 103198—Fl. Næturlaeknir: Guðm. Thoroddsen. Sími 231. Vörður í Laugavegsapó- teki. Guðspekifjelagið. Lesflokkamir byr ja aftur mánud. 9. þ. m. kl. 8—9 síðd (um innri hlið kristindómsins) og 9— 10 byrjendaflokkur). Sjúkrabifreiðin. Hiin tók til starfa hjer í bæ fyrst 1. júní 1921. Hefir hiún verið mikið notuð. Á gamiárs- kvöld höfðu 2ou sjúklingar verið flutt ir í henni að sjúkrahúsum og úr þeim. Sjúklinga hefir hún sótt og farið með suður í Hafnarfjörð og að Vífil- stöðum. Einn maður hefir verið sótt- ur í henni upp í Mosfellsveit. Beðið jhefir verið um hana austur yfir fjall, en þangað fæst hún ekki, þar sem kitn er aðeins astluð til sjúkraflutninga í bænum. Frá Vestmannæyjum. Þar hefir verið tregur afli nú síðustu daga, en nokkru þar á undan. 70—80 vjel- bátum verður haldið út í Eyjunum nú í vetur og um 20 róðrarbátum. ísiandsbanki mun hafa í hyggju að stofna útbú á Siglufirði nú næsta sumar, sem þó líklega á aðeins að starfa sumarmánuðina, þegar þar er mest um að vera. Influensa gengur nú í Hamborg og Noregi. Hafa fregnir borist um það m. a. í skeytum til blaðanna hjer. Hefir stjómarráðið jþess vegna fyrir skipað að sjerstakar varúðarreglur skuli hafðar við þau skip, ;sem koma frá Þýskalandi og Noregi. Mega þau ekki hafa samband við land, fyr en hjeraðslæknir héfir skoðað skipverja, ef á því eru grunsamlega veikir menn. Og ákveður læknirinn hvort bráðabirgða.sót tvörnum skuli beitt. Stjórnarráðið. Auglýst er í Lög- birtingi 5. þessa mánaðar, að bank- ar og sparisjóðir, sem til þessa hafa legið undir atvinnu- og samgöngu- máladeild stjórnarráðsins, sjeu fram- vegis lagðir undir fjármálaráðuneyt- ið, og ennfremur þær orðabreytingar, að orðið „deild” sje ekki notað, en að dóms- og kirkjumáladeildin nefnist dóms- og kirkjumálaráðuneytið o. s. frv. Gylfi fór út á veiðar í gærkvöldi seiftt. Hann íiskar í ís-. Skallagrímur er enn ófarinn út á vei Bíður hann eftir kolum. Er kola- skip á leiðinni frá Amerílru til Kvöld- úlfsfjelagsins, mikið skip, að sagt er. St. Denis heitir enskur togari, sem hingað kom í gærkvöldi. Er íslenskur skipstjóri á honum, Jón Hansson frá ísafirði og skipverjar eru allmargir felenskir. Togarinn er kolalítill, og kom hingað til þess að frástöfun um það frá Englandi, hvort hann ætti að taká hjer köl og halda áfram veið- um. Afla hefir hann lítinn. Jón Magnússon forsætisráðherra er nýlega farinn frá Khöfn til Lundúna og verður þar um tíma. Kemur með „Gullfossi ’ ’ næst. , Sjónleikar verða sýndir í Templara- húsinu í kvöld. Verða leiknir tveir leikir, „Nafnarnir” ög „Apinn”, sem margir kannast við frá fomu fari. Sjónleikir Temlara þykja hinir skemti legustu og meðal þeirra, sem leika í kvöld em ýrnsir gamtir leikendur. Auk þessa verða sungnar gamanvísur — glænýjar. i

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.