Morgunblaðið - 08.01.1922, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
A fondu
i kaupmannafél.
Reykjavikur
verður, að forfallalausu, haldinn
á Hótel Islarid, laugardaginn 14
þ m., kl. 8. e. m.
Dagskrá smkv. félagslögunum
og ýms niarkverð mál.
Reykjavík, 7. jan. 1922
Stjórnin.
Guðm. Thoroddsen
I æ k n í r.
S k ó 1 a v ör ð us t ig 19
VPtalst'mi f amvegis i>l. ío—: .
Olí ustakkar
Ágæt teg. ódýrastir hjá okkur.
Ásg. Sigurðsson & co.
K j örskrá
Við kosningu 28. janúar 1922 á fimm bæjarfulltrúum, og tveimur
endurskoðendum liggur frammi almenningi til sýnis á skrifstofu bæj-
argjaldkera alla virka daga kl. 10—12 og 1—5 frá 9. til 24. þ. m. að báS-
um dögum meötölilum. Kærur sendisí á skrifstofu borgarstjóra ekki
síöar en 24. þ. m.
Borgarstjórinn í Reykavík 7. janvtar 1922.
K Zimsen
Ftóaáveituf6 agið
Aðalfundur í Plóaáveitufjelaginu verður haldinn í húsinu Pjölni
á Eyrarbakka föstudaginn 10. febr. næstkomandi kl. 12 á hádegi með
þessari dagskrá:
1. Skýrt frá hag og framkvæmdum fjelagsins á liðnu ári.
2. Lagðir fram til úrskuröar endurskoðaðir reikningar fyrir sama ár.
3. Kosin stjórn og varastjórn áveitnfjelagsins og 2 endurskoðunarmenn
reikninga.
4 Rædd og tekin ályktun um önnur mál, sem áveituna varða.
Stóra-IIrauni, 6. janúar 1922.
Isfélag Keflavfkur
heldur aðalfund sinn í húsi h. f. »Skjöldur« í Keflavík, laugar-
daginn 21 janúar 1922, kl 4 e. h.
Á fundinum verður þetta tekið fyrir:
1. Lagðir fram reikningar félagsins fyrir 1921, ásamt
skýrslu um hag félaasins.
2. Rætt um störf félagsins á komandi ári
3. Hvað háa vexti skuli greiða til hluthafa
4. Kosinn einn rnaður i stjórn félagsins til þriggja ára.
5. Kosnir tveir menn til að endurskoða reikninga félags-
in8 fyrir árið 1922.
6. Alt annað er kann að verða lagt fyrir fundinn.
Kefiavík, 27. des. 1921.
Stjórnin.
Kvöldskemtun.
Glímufélagið Armann heldur kvöldskemtun til styrktar fyrir húa-
byggingarstjóð sinn i Iðnö þHðjudaginn 10. þ. m. kl. 8’/a
síðdeais. — Til 8kerntunar verður:
Sjónleikur. — íslensk glíma.
Gamanvísur. — Grísk-rómversk glima.
i L. F. K. R. mánud. 9. jan.
kl. 8 /g á lesstofunni.
Fjölmennið!
Stjórnin.
Félagsstjórnin.
Aðgöngumiðar verða seldir í Bókaversluu ísafoldar, MAnudag og
Þriðjudag og við innganginn. — Betri sæti kr. 3,00, almenn kr.
2,50 .Stæði kr. 2,00 — íiúsið opnað kl. 8.
Húsbyggingarsjóðsnefndin.
Danskt smjöi
fœst hjá
H. P. Duus.
Glíustakkar
ágæt teg. ódýrastir hjá okkur
Asg. Gtinnlaugsson & Co.
Tiíkijnning.
Á fundi sem klæöskerameistaraíjelag Reykjavíkur hjelt 4. þ. m.
var ákveðiö að færa saumalaun á fötum niður urn 10 krónur á klæðn-
að og lækkun á annari vinnn í hlutfalli viö það.
Árni & Bjarni, Anderson & Sön, Anderson Lauth, Andrjes
Andrjesson, G. Bjarnason & Fjeldsted, Guðm. Sigurðsson, HaUdór
& Júlíus, Reinh. Anersen, Vigfús Guðbrandsson, Vöruhúsið.
Stórt herbergi, hentugt hyrir hjón eða einhleypa
til leigu strax. Æskjendur snúi sér til og segi til iiafus og heim-
ilia í verslun Árna Eiríkssonar.
Oerslnigiiii
.MERKUR*
heldur dansleik fyrir meðlimi sína og
gesti þeirra, löstudaginn 27í þ. m. —
Músksink: Þórarinn og Eggert Guð-
mundsynir. — Aðgöngumiðar fást hjá
Sig. Þorsteinssyni (Versl. G Olsen).
Nefndin.

385
eitt fyrir 250 dollara. Xortheru Rewiew tók greinina
„Vagga fegurðarinnarl<, og enn tók eitt blaðið „Spá-
konuna“. Ritstjórar og meöráðamenn blaðanna voru
komnirúr sumarleyfunum, og handritiu voru afgreidd
í flýti. En Martin gat ekki skilið, hvaða dutlungar það
, voru að voru að taka nú handrit, sem höfðu verið end-
ursend af sömu mönnum fyrir 2 árum. Ilann hafði
ekki gefið neitt út. Honum var ómögulegt að útskýra
þetta.
Eftir að hnn hafði fengið „Þegar sólm eyði-
legg>ur“, til baka frá ýmsum tímaritum, ákvað hann
að fara að ráði Brissendens og senda. ritið til bóka-
útgefendanna. í fyrstunni var handritið ondursent,
en að lokum vr það tekið af fjelagi einu, sem lof-
aði að gefa. það út, án þess að stytta það. Martin
bað um borgun fyriríram, en var neitað. En hann
hafði nóga péninga nú, því ýmar af stuttu sögun-
um hans höfðu komið út, og hann fengið borgun
fyrir þær. Harm átti nú inni í banka nokkur hundr-
uð dollara, og skuldaði ekki nokkrum manni.
„Á eftir“ var loks tekin eftir margar fýlu-
farir, hjá bókaútgáfufjelagi einu. Þá mundi Martin
eftir þeim 5 dollurum, sem Gertrude syistir hans
hafði gefið honum, og jafnframt, að hann hafði
ásett sjer að borga henni þá * hundraðfalt. Þess
v-egna skrifaði hann fjelögunum og krafðist 500 doll-
ara fyrir söguna fyrirfram.
Til mikillar undrunar fjekk hann stuttu síðar
ávisun upp á þessa 500 dollara og samning um hitt,
sem eftir stóð. Hann fjekk peningana í tómum 5
386
dollara peningum, og símaði jafniskjótt til Ger-
trude, að hann vildi tala við hana.
Ilún kom óðara lafmóð og stynjandi. Hún
hafði strax verið hrædd um, að eitthvað íhörmu-
legt væri á seiði, og í hræðislu sinni íhafði hún
stungið i tösku sína þeim fáu dollurum, sem hún
átti. Svo viss var hún, að eitthvað ískyggilegt hefði
hent bróður sinn, að hún kastaði sjer grátandi í
arma hans, og án þess að segja nokkurt orð, stakk
hún töskunni í (hönd hans.
„Jeg hefði komið sjálfur til þín“, sagði Martin,
„ef jeg hefði ekki verið hræddur um, að alt lenti
í rifrihli milli mín og manns þíns“.
Systir (hans hirti ekkert nm þetta, en fór að
tala um það, sem henni lá mest. á hjarta: „Þú
verður að fá iþjer eitthvað að starfa og fá frig í
hug þÍTin. Og þú mátt ekki hugsa alt of ilt. um
mann ininn. Þetta blaðarugl trni daginn gerði hann
alveg æran.
„Jeg leita mjer ekki að nokkurri atvinnu“,
sagði Martin brosandi, „jeg þarf þess ekki, eins
og þjer sjáið á þessu“.
ITann steypti gullstykkjunum í kjölttu hennar,
eins og glitrandi straumi.
„Manstu eftir 5 dollurun.um, sem iþú gafst mjer
einusinni, þegar jeg átti ekki eyrir. Hjer hefir þvi
5 dollara pening, o>g auk þess 99 af sömu stærð
og gildi“.
Ef Gertrude 'hafði áður verið hrædd, þá var
hún nú gersamlega lömuð a'f hræðslu. Nú þóttist
387
hún verða visss í grun sínum. Hún leit óttaslegin
á Mart.in, og hún var auðsjáanlega dauðhrædd við
peningana.
„Þú átt þetta altsaimm", sagði Martin hlæj-
andi.
Gertrude fór að gráta, og vissi ekki hverju
íhun átti að trna. En þá varð Martin ljóst, af hverju
skelfing (hennar stafaði og sýndi henni brjefið
frá hókaútgefendunum. Hún las það með hægð
og þegar hún hafði lokið þvi, spurði hú:
„Og er þettta í raun og veru sönnun þess, að
þú liafir■ fengið þessa peninga á heiðvirðan 'hátt?”
„Eg ihefi uimið fyrir þeim”.
SystÍT h íkTiis varð óumræðilega glöð og hrópaði:
„Jeg legg þá alla inn í bankann fyrir þig!”
„Nei, það gerirðu ekki. Þetta eru þínir pen-
ingar, sem þú getnr farið raeð eins og Iþjer sýnist.
■Viljir þú þá. ekki, gef jeg Maríu þá, og hún veit
sjálfsagt hvað hím á að gera við þá. Eu nú vildi
jeg rláðloggja þjer að fá þjer stúlku og hvíla þig
um tíma”.
„Jeg ætla að segja Bernard frá þessu öllu”,
sagði hún iim leið og (hún stóð upp. ,
Martin hrðbk við, eins og hann hefði fengið
hiigg, en svo skellihló hann.
„Já gorðu það, hann býður mjer þá ef til
vill til miðdegisverðar”.
„Já, það mun hann gera, það er eg viss um”.